Since ancient times, people have re

Since ancient times, people have recognized four basic tastes.
One is sour, like a lemon. Another is salty, like potato chips. The
third is sweet, like sugar. The fourth taste is bitter, like coffee or
unsweetened chocolate.
It wasn’t until the late 1800s in Paris that a famous chef, Auguste
Escoffier, made a new discovery about taste. First, he fried beef in a
pan at a very high heat until it was brown. Then he added a liquid and
scraped the browned meat from the bottom of the pan. The taste of the
browned meat stock1 wasn’t sweet, salty, bitter, or sour. Escoffier was
a chef, not a scientist, but he was sure he had found a fifth taste. He
used his discovery to create some of his famous sauces.
About 20 years later in Japan, Kikunae Ikeda was eating a bowl
of soup. As he ate, he tried to decide what made the soup so delicious.
His wife told him how she made it. The basic ingredient was dashi,
a stock made with kelp, or dried seaweed. Suddenly, it occurred to him,
too: there weren’t four tastes. There was a fifth taste, and this was it –
the deep, full taste in the stock!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่สมัยโบราณ คนได้รับรู้รสชาติพื้นฐาน 4หนึ่งคือเปรี้ยว เช่นมะนาว อีกคือเค็ม เช่นมันฝรั่ง การสาม คือหวาน เช่นน้ำตาล มีสี่รสขม เช่นกาแฟ หรือช็อกโกแลตชนิดไม่หวานจนช่วงปลายปีในปารีสที่เชฟชื่อดัง โอกุสต์Escoffier ทำการค้นพบใหม่เกี่ยวกับรสชาติ ครั้งแรก เขาทอดเนื้อในการกระทะที่ความร้อนสูงมากจนเป็นสีน้ำตาล จาก นั้นเขาเพิ่มของเหลว และขูดเนื้อสูตรอาหารจากด้านล่างของกระทะ รสชาติของการสูตรอาหารเนื้อ stock1 ไม่หวาน เค็ม ขม หรือเปรี้ยว แก้ไข Escoffierเชฟ ไม่ได้เป็นนักวิทยาศาสตร์ แต่เขาไม่แน่ใจว่า เขาได้พบรสชาติห้า เขาใช้การค้นพบของเขาในการสร้างของซอสที่มีชื่อเสียงของเขาประมาณ 20 ปีในประเทศญี่ปุ่น อิเคดะ Kikunae รับประทานชามซุป ขณะที่เขากิน เขาพยายามตัดสินใจอะไรที่ทำให้น้ำซุปอร่อยมากภรรยาของเขาบอกเขาว่าที่เธอทำ ส่วนผสมพื้นฐานคือ น้ำซุปดาชิมีสต็อกกับสาหร่าย หรือสาหร่าย ทันใดนั้น มันเกิดขึ้นกับเขาเกินไป: ไม่มีรสนิยมที่สี่ มีรสชาติห้า และนี้มา –ลึก เต็มรสชาติในสต็อก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่สมัยโบราณคนที่ได้รับการยอมรับสี่รสนิยมพื้นฐาน.
หนึ่งมีรสเปรี้ยวเช่นมะนาว อีกประการหนึ่งคือเค็มเช่นมันฝรั่งทอด
ที่สามคือหวานเช่นน้ำตาล รสชาติที่สี่คือขมเช่นกาแฟหรือ
ช็อคโกแลตไม่ได้ทำให้หวาน.
มันไม่ได้จนกว่าช่วงปลายปี 1800 ในกรุงปารีสว่าพ่อครัวที่มีชื่อเสียง, Auguste
Escoffier ทำให้ค้นพบใหม่เกี่ยวกับรสชาติ ครั้งแรกที่เขาทอดเนื้อใน
กระทะที่ความร้อนสูงมากจนมันเป็นสีน้ำตาล จากนั้นเขาก็เพิ่มสภาพคล่องและ
ขูดเนื้อสีน้ำตาลจากด้านล่างของกระทะ รสชาติของ
stock1 เนื้อสีน้ำตาลไม่ได้หวานเค็มขมหรือรสเปรี้ยว Escoffier เป็น
พ่อครัวไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์ แต่เขาก็มั่นใจว่าเขาได้พบรสชาติที่ห้า เขา
ใช้การค้นพบของเขาที่จะสร้างบางส่วนของซอสที่มีชื่อเสียงของเขา.
เกี่ยวกับ 20 ปีต่อมาในญี่ปุ่น Kikunae อิเคดะได้รับประทานชาม
ซุป ในขณะที่เขากินเขาพยายามที่จะตัดสินใจเลือกสิ่งที่ทำน้ำซุปอร่อย.
ภรรยาของเขาบอกเขาว่าเธอทำให้มัน ส่วนผสมพื้นฐาน Dashi,
หุ้นที่ทำด้วยสาหร่ายทะเลหรือสาหร่ายทะเลแห้ง ทันใดนั้นมันเกิดขึ้นกับเขา
เกินไป: มีไม่สี่รสนิยม มีรสชาติที่ห้าคือและนี่คือมัน -
ลึกรสชาติเต็มรูปแบบในสต็อก!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่สมัยโบราณ มีคนรู้จักสี่รสชาติธรรมดาหนึ่งคือเปรี้ยวเหมือนมะนาว อีกประการหนึ่ง คือ เค็ม เช่น มันฝรั่งทอดกรอบ ที่3 หวานเหมือนน้ำตาล รสชาติขมเหมือนกาแฟ หรือ 4 ,ช็อคโกแลตไม่ได้ทำให้หวาน .มันไม่ได้จนกว่าปลายยุค 1800 ในปารีสที่เป็นเชฟที่มีชื่อเสียง , โอกูสต์escoffier ทำให้การค้นพบใหม่เกี่ยวกับการลิ้มรส ครั้งแรก เค้าทอดเนื้อในกระทะที่ความร้อนสูงมากจนเป็นสีน้ำตาล แล้วก็เพิ่มของเหลวและขูดสีน้ําตาลเนื้อจากด้านล่างของกระทะ รสชาติของstock1 เนื้อกำลังดีไม่หวาน เค็ม ขม หรือ เปรี้ยว escoffier คือเชฟ ไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์ แต่เขามั่นใจว่าเขาได้พบรสชาติที่ 5 เขาใช้ในการค้นพบของเขาที่จะสร้างบางส่วนของซอสที่มีชื่อเสียงของเขาประมาณ 20 ปีต่อมาในญี่ปุ่น คิคุนาเ เคดะกำลังกินชามซุป เขากินข้าว เขาพยายามที่จะตัดสินใจอะไรที่ทำให้น้ำซุปอร่อยภรรยาบอกเขาว่าเธอทำมัน ส่วนผสมพื้นฐานคือ ดาชิ ,หุ้นทำจากสาหร่ายทะเลหรือสาหร่ายทะเลแห้ง . ทันใดนั้น มันเกิดขึ้นกับเขาด้วย : ไม่มี 4 รสชาติ มี 5 รสชาติ และนี่มันจำกัดลึก , รสเต็มรูปแบบในตลาดหลักทรัพย์