2. Health care operations from a su

2. Health care operations from a supply chain
management perspective
From a historical perspective, during the last four decades the
focus within industrial companies has gradually shifted from a
strong orientation on individual processes towards a chain
orientation. In the sixties and seventies of the previous
century, manufacturing companies considered the
management and control of individual processes as a
necessity in order to be competitive. During this era, main
stream research in the area of operations management
resulted in many mathematical models and tools which
strongly contributed to our insight and understanding of the
planning and control of operating processes in a
manufacturing environment.
Without doubt, the increased possibilities of information
and communication technologies have enhanced the shifting
focus of companies in the late nineties of the previous century.
Especially the usage of enterprise resource planning (ERP)
software has been the driving force behind the strong focus of
manufacturing companies to control goods flows in a more
integrated way. ERP systems are software packages designed
to integrate, standardise and automate processes within
organisations and throughout their value chains. This is
achieved by a collection of modules linked through one
central database from which all modules draw, manipulate
and update data. The promises of ERP systems are clear and
convincing: managers can make better-informed decisions,
communication costs are reduced and firms become more
integrated and coherent (Davenport, 1998; Boonstra, 2006;
Dezdar and Sulaiman, 2009). Numerous studies have been
performed on integrated planning systems (Akkermans and
Helden, 2002) Mirrored by developments in practice,
mainstream research in the field of Operations Management
in the eighties and nineties concentrated on the question how
sub optimisation with respect to the control of goods flows
within companies can be avoided. Co-ordination between
different planning levels, the use of master production
schedule and the introduction of planning and control
frameworks are some illustrative examples of research items,
which are studied extensively during this period (Bertrand
et al., 1990).
During the last ten years, a considerable amount of studies
has emphasized the importance of supply chain management
for companies (Croom et al., 2000). Both in theory and in
practice it is widely recognized nowadays that by integrating
information and materials flows throughout the entire supply
chain, both the internal and external performance of supply
chain partners can be improved significantly. Many authors
have remarked, however, that the supply chain management
philosophy not only receives considerable attention from the
field of logistics and operations management but also from
other areas (Burgress et al., 2006). Clearly, the origin ofsupply chain management is of a multidisciplinary nature and
stems from different areas such as strategic management,
marketing, and organizational behaviour (Croom et al.,
2000). It is not surprising therefore, that the phenomenon
of supply chain management is studied from several different
perspectives and, by doing so, several aspects have emerged as
being of importance when trying to establish integrated
supply chains (Harland, 1996; Lee, 2002; Boone and
Ganesham, 2007). Despite the variety of perspectives, the
elimination of waste and an emphasis on improving
performance by coordinating supply chains are generally
considered the core issues of supply chain management
relationships. This focus is reflected in the many studies on
the exchange of information, materials and products (Jarett,
1998; Chen and Paulraj, 2004; Cooper and Tracey, 2005).
The question of how to optimise these exchange processes
seems to be well-covered in contemporary literature and is
illustrated by numerous studies on supply chain integration,
logistics postponement and the role of information technology
(Croom et al., 2000). Additionally, several studies have
suggested that many potential barriers relating to trust need to
be levelled when implementing supply chain partnering
(Harland, 1996; Mentzer, 2004). The phenomenon of supply
chain management therefore, is also closely linked to issues of
collaboration, trust and the atmosphere of the relationship.
Figure 1 presents a schematic overview of the
developments, which have taken place with respect to the
focus and area, manufacturing companies have concentrated
on during the last decades. The phases depicted in Figure 1
should be considered as a development on a macro level.
Obviously, many individual companies still are in one of the
early phases of supply chain integration.
To a certain extent, the developments outlined above also
account for the health care sector. From an Operations
Management perspective, the focus in the health care sector
originally also concentrated on optimising individual
processes. Well-known examples are the application of
operations research techniques to optimise inventory levels
of drugs and methods for optimising the ordering process of
care-related products and pharmaceuticals. Comparable to
developments in the industrial sector, it is widely
acknowledged nowadays that information and
communication technologies can play a significant role in
improving health supply chains and it will be of no surprise
that many health care organisations have started up projects
in the field of health supply chains (Schneller et al., 2006).
Recent studies show that a significant portion of the costs
associated with supply chains in the health care sector can be
reduced by implementing effective supply chains (Burns,
2000; Dacosta-Claro, 2002; Oliveira and Pinto, 2005). There
are some indications however, that the health care sector is
behind the industry sector with respect to implementing
supply chain management practices.
The application of supply chain management practices in
the health care sector not only relates to physical goods like
drugs, pharmaceuticals, medical devices and health aids but
also to the flow of patients (Beier, 1995). Nowadays, patient
logistics is an emerging field in the area of operations and
supply chain management encompassing all planning and
control decisions aimed at matching supply and demand
throughout the health care supply chain. In practice, patient
logistics often concentrates on decisions regarding the
variability and complexity of demand within a hospital butobviously, also important coordination issues exist between
health care organisations. Similar to manufacturing
companies, many optimisation questions in health care
relate to the problem how a high resource utilization can be
matched with a high customer service level. Not surprisingly,
within the area of patient logistics also a strong emphasis
exists nowadays on improving performance by more
integrated health care supply chains (Brennan, 1998). The
question how this integration can be achieved best still is a
relatively uncovered field in the area of supply chain
management however, and starting from this question there
are only limited academic studies addressing the challenges
unique to the health care setting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. การดำเนินงานการดูแลสุขภาพจากห่วงโซ่อุปทานมุมมองการบริหารจัดการจากมุมมองทางประวัติศาสตร์ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาสี่โฟกัสภายในบริษัท อุตสาหกรรมได้เปลี่ยนค่อยๆจากการวางแนวทางที่แข็งแกร่งในแต่ละกระบวนการต่อห่วงโซ่การวางแนวทาง ในวัยหกสิบและเจ็ดสิบของก่อนหน้าศตวรรษที่ บริษัท ผลิตการพิจารณาการบริหารจัดการและการควบคุมกระบวนการของแต่ละบุคคลเป็นสิ่งจำเป็นในการที่จะแข่งขัน ช่วงยุคนี้หลักวิจัยกระแสในพื้นที่ของการจัดการการดำเนินงานผลในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์จำนวนมากและเครื่องมือที่ขอมีส่วนทำให้ความเข้าใจของเราและความเข้าใจในการวางแผนและการควบคุมกระบวนการการดำเนินงานในสภาพแวดล้อมการผลิต. โดยไม่ต้องสงสัยความเป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นของข้อมูลและเทคโนโลยีการสื่อสารที่มีการปรับปรุงเปลี่ยนจุดเน้นของ บริษัท ในยุคปลายของศตวรรษที่ผ่านมา. โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้งานของการวางแผนทรัพยากรองค์กร (ERP) ซอฟแวร์ที่ได้รับแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการมุ่งเน้นที่แข็งแกร่งของบริษัท ผู้ผลิตในการควบคุมสินค้าไหลมากขึ้นวิธีการแบบบูรณาการ. ระบบ ERP เป็นแพคเกจซอฟต์แวร์ที่ออกแบบมาเพื่อบูรณาการมาตรฐานและอัตโนมัติกระบวนการภายในองค์กรและตลอดห่วงโซ่มูลค่าของพวกเขา นี้จะประสบความสำเร็จโดยคอลเลกชันของโมดูลเชื่อมโยงผ่านฐานข้อมูลกลางที่ทุกโมดูลวาดจัดการและปรับปรุงข้อมูล สัญญาของระบบ ERP มีความชัดเจนและน่าเชื่อถือ: ผู้จัดการสามารถตัดสินใจได้ดีขึ้น, ค่าใช้จ่ายในการสื่อสารที่จะลดลงและ บริษัท กลายเป็นบูรณาการและเชื่อมโยงกัน(ดาเวนพอร์ต 1998; Boonstra 2006; Dezdar และสุไลมาน 2009) การศึกษาจำนวนมากได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับระบบการวางแผนแบบบูรณาการ (Akkermans และ Helden, 2002) สะท้อนการพัฒนาในทางปฏิบัติการวิจัยหลักในด้านการบริหารจัดการการดำเนินงานในแปดเก้าและจดจ่ออยู่กับคำถามวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพการย่อยที่เกี่ยวกับการควบคุมสินค้าไหลภายใน บริษัท สามารถหลีกเลี่ยงได้ การประสานงานระหว่างระดับการวางแผนที่แตกต่างกันใช้ในการผลิตต้นแบบตารางเวลาและการแนะนำของการวางแผนและการควบคุมกรอบเป็นตัวอย่างบางส่วนเป็นตัวอย่างของรายการการวิจัยที่ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางในช่วงเวลานี้(เบอร์ทรานด์et al., 1990). ในช่วงสิบ ปีที่ผ่านมาเป็นจำนวนมากของการศึกษาได้เน้นความสำคัญของการจัดการห่วงโซ่อุปทานสำหรับบริษัท (Croom et al., 2000) ทั้งในทางทฤษฎีและการปฏิบัติที่เป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลายในปัจจุบันว่าโดยการบูรณาการข้อมูลและวัสดุที่ไหลตลอดอุปทานทั้งห่วงโซ่ทั้งผลการดำเนินงานทั้งภายในและภายนอกของการจัดหาพันธมิตรโซ่ได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ผู้เขียนหลายคนได้ตั้งข้อสังเกตแต่ที่จัดการห่วงโซ่อุปทานปรัชญาไม่เพียงแต่ได้รับความสนใจอย่างมากจากด้านการขนส่งและการจัดการการดำเนินงานแต่ยังมาจากพื้นที่อื่นๆ (Burgress et al., 2006) เห็นได้ชัดว่าการจัดการห่วงโซ่ ofsupply กำเนิดเป็นลักษณะสหสาขาวิชาชีพและเกิดจากพื้นที่ที่แตกต่างกันเช่นการจัดการเชิงกลยุทธ์การตลาดและพฤติกรรมองค์กร(Croom et al., 2000) มันไม่ได้เป็นที่น่าแปลกใจดังนั้นที่ปรากฏการณ์ของการจัดการห่วงโซ่อุปทานมีการศึกษาจากหลายมุมมองและโดยการทำเช่นนั้นหลายด้านได้กลายเป็นเป็นความสำคัญเมื่อพยายามที่จะสร้างแบบบูรณาการห่วงโซ่อุปทาน(ฮาร์แลนด์ 1996; ลี 2002; เน และGanesham 2007) แม้จะมีความหลากหลายของมุมมองที่การกำจัดของเสียและให้ความสำคัญในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานโดยการประสานงานโซ่อุปทานมักจะถือว่าเป็นประเด็นหลักของการจัดการห่วงโซ่อุปทานความสัมพันธ์ โฟกัสนี้สะท้อนให้เห็นในการศึกษาจำนวนมากในการแลกเปลี่ยนข้อมูลวัสดุและผลิตภัณฑ์ (Jarett, 1998; Chen และ Paulraj 2004; คูเปอร์และ Tracey, 2005). คำถามของวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพของกระบวนการแลกเปลี่ยนเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะดีได้รับการคุ้มครองในวรรณกรรมร่วมสมัยและมีการแสดงโดยการศึกษาจำนวนมากในการรวมห่วงโซ่อุปทานการเลื่อนจิสติกส์และบทบาทของเทคโนโลยีสารสนเทศ(Croom et al., 2000) นอกจากนี้การศึกษาหลายแห่งมีการชี้ให้เห็นว่าปัญหาและอุปสรรคที่มีศักยภาพมากที่เกี่ยวข้องกับการไว้วางใจจำเป็นที่จะต้องปรับระดับเมื่อใช้พันธมิตรห่วงโซ่อุปทาน(ฮาร์แลนด์ 1996; Mentzer, 2004) ปรากฏการณ์ของอุปทานการจัดการห่วงโซ่จึงมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับปัญหาของการทำงานร่วมกันความไว้วางใจและบรรยากาศของความสัมพันธ์. รูปที่ 1 นำเสนอภาพรวมของวงจรของการพัฒนาที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการมุ่งเน้นและพื้นที่บริษัท ผลิตมี ความเข้มข้นในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ขั้นตอนที่ปรากฎในรูปที่ 1 ควรจะถือว่าเป็นการพัฒนาในระดับมหภาค. เห็นได้ชัดว่าบุคคลที่หลาย บริษัท ยังคงอยู่ในหนึ่งในระยะแรกของการรวมห่วงโซ่อุปทาน. ในระดับหนึ่งการพัฒนาที่ระบุไว้ข้างต้นยังบัญชีสำหรับการดูแลสุขภาพภาค จากการดำเนินงานมุมมองของการบริหารจัดการที่มุ่งเน้นในภาคการดูแลสุขภาพเดิมยังมีความเข้มข้นในการเพิ่มประสิทธิภาพแต่ละกระบวนการ ตัวอย่างที่รู้จักกันดีมีการประยุกต์ใช้การดำเนินงานเทคนิคการวิจัยเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพระดับสินค้าคงคลังของยาเสพติดและวิธีการสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพการสั่งซื้อสินค้าของผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับการดูแลและยา เปรียบได้กับการพัฒนาในภาคอุตสาหกรรมก็เป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางได้รับการยอมรับในปัจจุบันว่าข้อมูลและเทคโนโลยีการสื่อสารที่สามารถมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาสุขภาพของห่วงโซ่อุปทานและมันจะเป็นของไม่แปลกใจว่าองค์กรด้านการดูแลสุขภาพมากได้เริ่มต้นโครงการในด้านของอุปทานสุขภาพโซ่ (Schneller et al, 2006).. การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าเป็นส่วนสำคัญของค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับห่วงโซ่อุปทานในภาคการดูแลสุขภาพที่สามารถลดลงโดยการใช้ห่วงโซ่อุปทานที่มีประสิทธิภาพ(เบิร์นส์2000 Dacosta-Claro 2002; Oliveira และ ปินโต, 2005) มีข้อบ่งชี้บางอย่างแต่มีที่ภาคการดูแลสุขภาพเป็นที่อยู่เบื้องหลังการภาคอุตสาหกรรมที่เกี่ยวกับการดำเนินการจัดการห่วงโซ่อุปทาน. การประยุกต์ใช้การจัดการห่วงโซ่อุปทานในภาคการดูแลสุขภาพไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับสินค้าทางกายภาพเช่นยาเสพติด, ยา, อุปกรณ์ทางการแพทย์ และช่วยสุขภาพ แต่ยังรวมถึงการไหลของผู้ป่วย(Beier, 1995) ปัจจุบันผู้ป่วยจิสติกส์เป็นเขตที่เกิดขึ้นใหม่ในพื้นที่ของการดำเนินงานและการจัดการห่วงโซ่อุปทานครอบคลุมการวางแผนและการตัดสินใจมุ่งเป้าไปที่การควบคุมการจับคู่อุปสงค์และอุปทานตลอดห่วงโซ่อุปทานการดูแลสุขภาพ ในทางปฏิบัติผู้ป่วยโลจิสติกมักจะมุ่งเน้นที่การตัดสินใจเกี่ยวกับการแปรปรวนและความซับซ้อนของความต้องการที่อยู่ในโรงพยาบาลbutobviously ยังปัญหาการประสานงานที่สำคัญอยู่ระหว่างองค์กรด้านการดูแลสุขภาพ คล้ายกับการผลิตบริษัท หลายคำถามเพิ่มประสิทธิภาพในการดูแลสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับปัญหาวิธีการใช้ทรัพยากรสูงสามารถจับคู่กับการบริการลูกค้าระดับสูง ไม่น่าแปลกใจที่อยู่ในพื้นที่ของการขนส่งผู้ป่วยยังมีความสำคัญอย่างมากที่มีอยู่ในปัจจุบันในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานโดยการดูแลสุขภาพแบบบูรณาการห่วงโซ่อุปทาน(เบรนแนน 1998) คำถามวิธีการรวมกลุ่มนี้สามารถทำได้ดีที่สุดยังคงเป็นสนามที่ค่อนข้างเปิดในพื้นที่ของห่วงโซ่อุปทานการจัดการอย่างไรและเริ่มต้นจากคำถามนี้มีการศึกษาทางวิชาการที่จำกัด เท่านั้นที่อยู่ในความท้าทายที่ไม่ซ้ำกันในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . การดูแลสุขภาพจากมุมมองของการจัดการห่วงโซ่อุปทาน

จากมุมมองทางประวัติศาสตร์ในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมา
โฟกัสภายในบริษัทอุตสาหกรรมได้ค่อย ๆ เปลี่ยนจาก
แข็งแรงการปฐมนิเทศในแต่ละกระบวนการต่อโซ่
ปฐมนิเทศ ในยุค 60 กับ 70 ของศตวรรษที่ก่อนหน้านี้

บริษัทพิจารณาการจัดการและการควบคุมของแต่ละกระบวนการเป็น
ความจำเป็นในการที่จะแข่งขัน . ในยุคสมัยนี้ การวิจัยในพื้นที่ของกระแสหลัก

การจัดการผลในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์หลายและเครื่องมือที่
ขอสนับสนุนของเราลึกและความเข้าใจของ
วางแผนและควบคุมกระบวนการปฏิบัติในสภาพแวดล้อมการผลิต
.
ไม่ต้องสงสัยเพิ่มความเป็นไปได้ของเทคโนโลยีการสื่อสารและสารสนเทศ

มีการปรับปรุงการขยับโฟกัสของ บริษัท ใน nineties ปลายของศตวรรษที่ก่อนหน้านี้
โดยเฉพาะการใช้งานของการวางแผนทรัพยากรองค์กร ( ERP )
ซอฟต์แวร์ได้รับแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการโฟกัสที่แข็งแกร่งของ บริษัท ผลิต เพื่อควบคุมการไหลของสินค้า

รวมในเพิ่มเติมทางระบบ ERP เป็นซอฟแวร์ออกแบบ
รวม ให้เป็นมาตรฐาน โดยอัตโนมัติ และกระบวนการภายในองค์กรและตลอด
โซ่ค่าของพวกเขา นี่คือ
โดยคอลเลกชันของโมดูลการเชื่อมโยงทางหนึ่ง
ฐานข้อมูลกลางที่โมดูลทั้งหมดวาดจัดการ
และข้อมูลอัพเดท สัญญาของระบบ ERP จะชัดเจนและ
เชื่อ : ผู้จัดการสามารถให้ข้อมูลในการตัดสินใจได้ดี
ค่าใช้จ่ายในการสื่อสารจะลดลง และ บริษัท มากขึ้น
บูรณาการและสอดคล้องกัน ( Davenport , 1998 ; บูนสตร้า , 2006 ;
dezdar และ สุไลมาน , 2009 ) การศึกษามากมาย มีการบูรณาการระบบการวางแผน

และ akkermans 2012 , 2002 ) โดยสะท้อนการพัฒนาในทางปฏิบัติ
หลักวิจัยในด้านการจัดการการดำเนินงานใน 80 และ 90 เน้นถามว่า
ย่อยเพิ่มประสิทธิภาพต่อการควบคุมสินค้าไหล
ภายใน บริษัท สามารถหลีกเลี่ยงได้ ประสานงานระหว่าง
ระดับการวางแผนที่แตกต่างกัน การใช้ตารางการผลิตหลักและการแนะนำ

กรอบการวางแผนและการควบคุมเป็นตัวอย่างบางตัวอย่างของรายการการวิจัย
ซึ่งจะศึกษาอย่างแพร่หลายในช่วงเวลานี้ ( เบอร์ทรานด์
et al . , 1990 ) .
ในช่วงสิบปีที่ผ่านมาจำนวนมากของการศึกษา
ได้เน้นความสำคัญของการจัดการห่วงโซ่อุปทานสำหรับบริษัท ( croom et al . , 2000 ) ทั้งในทางทฤษฎีและปฏิบัติเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน

โดยการบูรณาการข้อมูลและวัสดุที่ไหลตลอดห่วงโซ่อุปทาน
ทั้งหมด ทั้งภายในและภายนอกงานจัดหา
โซ่คู่สามารถปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญ ผู้เขียนหลายคน
มีการตั้งข้อสังเกต อย่างไรก็ตาม การจัดการห่วงโซ่อุปทาน
ปรัชญาไม่เพียง แต่ได้รับความสนใจมากจาก
สนามของการจัดการโลจิสติกส์และการดำเนินงาน แต่ยังมาจากพื้นที่อื่น ๆ (
burgress et al . , 2006 ) อย่างชัดเจน ที่มา ofsupply การจัดการห่วงโซ่ของสหสาขาวิชาชีพ ธรรมชาติ และมาจากต่างพื้นที่ เช่น

การตลาด การบริหารเชิงกลยุทธ์และพฤติกรรมขององค์กร ( croom et al . ,
2 ) มันไม่น่าแปลกใจดังนั้น ปรากฏการณ์
ของการจัดการห่วงโซ่อุปทานคือศึกษาจากหลายที่แตกต่างกัน
มุมมองและโดยการทำเช่นนั้นหลายแง่มุมได้กลายเป็น
เป็นสำคัญเมื่อพยายามที่จะสร้างห่วงโซ่อุปทานแบบบูรณาการ
( ฮาร์แลนด์ , 1996 ; ลี , 2002 ; บูนและ
ganesham , 2007 ) แม้จะมีความหลากหลายของมุมมอง ,
การขจัดของเสียและเน้นการปรับปรุงประสิทธิภาพโซ่อุปทานโดยประสานงาน

ถือว่าเป็นหลักโดยทั่วไป ปัญหาของอุปทานการจัดการห่วงโซ่ความสัมพันธ์
. โฟกัสนี้จะสะท้อนให้เห็นในการศึกษาจำนวนมากบน
แลกเปลี่ยนข้อมูล วัสดุ และผลิตภัณฑ์ ( jarett
, 1998 ; เฉินและ paulraj , 2004 ; คูเปอร์และ Tracey , 2005 ) .
คำถามของวิธีเลือกเหล่านี้การแลกเปลี่ยนกระบวนการ