Information asymmetry is a major co

Information asymmetry is a major consideration of agency theory in explaining the entry mode of international retailers. From the franchisor perspective, information provided is vague in terms of various intangible factors in particular, such as the corporate brand. In terms of new host country information, it is often incomplete about the nature of markets, customer needs, distribution channels, and relationships. International franchising becomes a viable and effective means of bridging this information asymmetry across the two parties in both countries. Appropriate franchising contractual arrangements can reduce the moral hazard arising from either party seeking self-interest opportunity rather than mutual interest. For more culturally diverse markets, joint venture franchising may be more beneficial than master=area franchising or direct franchising because of reduced monitoring costs. In terms of ongoing operational issues (rather than purely market entry decisions), Doherty and Quinn (1999) note that the nature of retailing might require greater adaptation of the marketing mix and also more scope to lapse from quality standards. To reduce these risks, the authors argue that formal contracts can help, as can the use of master=area franchising and joint venture franchising compared to direct franchising (i.e., franchisees report to the franchisor) or direct investment (i.e., company-owned foreign units). As a limitation, the ongoing operational issues need further development when comparing international franchising versus other entry modes and for making choices about franchising type within the umbrella of international franchising options. In summary, the two papers selected for Phase 2 provide more depth to the foundation studies. The Doherty and Quinn (1999) paper deepens by greater focus on retailing franchise systems, the major franchising sector requiring more industry knowledge as a perspective. The Fladmoe-Lindquist (1996) paper deepens by greater focus on the relevant capabilities for international franchising success. It also paves the way for the six additional extensions in Phase 3.
Phase 3 Theories: The New Millennium
For the third and final phase of theory evolution, six papers are selected: Quinn and Alexander (2002), Doherty and Alexander (2004), Altinay and Miles (2006), Cheng et al. (2007), Aliouche and Schlentrich (2011), and Jell-Ojobor and Windsperger (2013). See Table 1 for a quick overview of the six papers. Quinn and Alexander (2002) continue the new tradition of Doherty and Quinn (1999) by emphasizing the retailing context, though now with the aim of reconciling domestic and international franchising. They develop a two-by-two matrix model, which contrasts

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูล asymmetry คือ ปัจจัยหลักของทฤษฎีตัวแทนในการอธิบายโหมดรายการของร้านค้าปลีกต่างชาติ จากมุมมองของ franchisor ข้อมูลได้คลุมเครือในด้านปัจจัยต่าง ๆ ไม่มีตัวตนโดยเฉพาะ เช่นแบรนด์ของบริษัท ในแง่ของข้อมูลใหม่ในโฮสต์ประเทศ ได้มักจะไม่สมบูรณ์เกี่ยวกับธรรมชาติของตลาด ความต้องการลูกค้า ช่องทางการจำหน่าย และความสัมพันธ์ แฟรนไชส์นานาชาติกลายเป็น วิธีการทำงานได้ และมีประสิทธิภาพของกาลนี้ asymmetry ข้อมูลระหว่างสองฝ่ายในทั้งสองประเทศ จัดตามสัญญาแฟรนไชส์ที่เหมาะสมสามารถลดอันตรายของศีลธรรมที่เกิดจากการแสวงหาโอกาส self-interest มากกว่าสนใจซึ่งกันและกันทั้งสองฝ่าย ตลาดมีความหลากหลายทางวัฒนธรรมมากขึ้น กิจการแฟรนไชส์อาจจะ beneficial เพิ่มเติมกว่าหลัก =ตั้งแฟรนไชส์หรือแฟรนไชส์โดยตรงเนื่องจากลดต้นทุนการตรวจสอบได้ ในแง่ของปัญหาการดำเนินงานอย่างต่อเนื่อง (แทนตัดสินใจรายการตลาดเพียงอย่างเดียว), โดเฮอร์ตีและควินน์ (1999) หมายเหตุลักษณะของค้าปลีกอาจต้องปรับตัวมากขึ้นของการตลาดที่ผสม และยัง มีขอบเขตการล่วงเลยจากมาตรฐานคุณภาพ เพื่อลดความเสี่ยงเหล่านี้ ผู้เขียนโต้แย้งว่า สัญญาอย่างเป็นทางสามารถช่วย สามารถใช้หลัก =ตั้งแฟรนไชส์และแฟรนไชส์กิจการเปรียบเทียบ (เช่น franchisees รายงาน franchisor) แฟรนไชส์โดยตรงหรือการลงทุนโดยตรง (เช่น เป็นเจ้าของบริษัทต่างประเทศหน่วย) เป็นข้อจำกัด ปัญหาในการดำเนินงานต่อเนื่องได้เพิ่มเติมพัฒนาเมื่อเปรียบเทียบอินเตอร์เนชั่นแนลแฟรนไชส์เมื่อเทียบ กับวิธีอื่น ๆ รายการ และทำการเลือกเกี่ยวกับแฟรนไชส์ชนิดภายในร่มตัวเลือกแฟรนไชส์นานาชาติ ในสรุป เอกสารสองสำหรับเฟส 2 ให้ลึกเพิ่มเติมเพื่อศึกษามูลนิธิ Deepens โดเฮอร์ตีและควินน์กระดาษ (1999) โดยเน้นระบบแฟรนไชส์ค้าปลีก มากกว่าภาคแฟรนไชส์ที่สำคัญต้องรู้อุตสาหกรรมมากกว่าเป็นมุมมอง กระดาษ (1996) Fladmoe Lindquist deepens โดยเน้นความสัมพันธ์ความสำเร็จแฟรนไชส์นานาชาติมากขึ้น นอกจากนี้มันยัง paves ทางสำหรับส่วนขยายเพิ่มเติม 6 ในระยะ 3ระยะที่ 3 ทฤษฎี: ใหม่การันตีสามและระยะ final ของทฤษฎีวิวัฒนาการ เลือกเอกสาร 6: ควินน์ และอเล็กซานเดอร์ (2002), โดเฮอร์ตี และอเล็กซานเดอร์ (2004), Altinay และไมล์ (2006), เฉิง et al. (2007), Aliouche และ Schlentrich (2011), และ Jell-Ojobor และ Windsperger (2013) ดูตารางที่ 1 ภาพรวมด่วนของเอกสาร 6 ควินน์และอเล็กซานเดอร์ (2002) ยังคงประเพณีใหม่ของโดเฮอร์ตีและควินน์ (1999) โดยเน้นบริบทของการค้าปลีก แม้ว่าขณะนี้ มีจุดมุ่งหมายของการกระทบยอด และแฟรนไชส์ พวกเขาพัฒนารุ่นสองสองเมทริกซ์ ซึ่งความแตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความไม่สมดุลข้อมูลคือการพิจารณาหลักของทฤษฎีหน่วยงานในการอธิบายโหมดการเข้ามาของร้านค้าปลีกต่างประเทศ จากมุมมองของแฟรนไชส์ที่ให้ข้อมูลคลุมเครือในแง่ของปัจจัยที่ไม่มีตัวตนที่แตกต่างกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นแบรนด์ขององค์กร ในแง่ของข้อมูลโฮสต์ใหม่ประเทศก็มักจะไม่สมบูรณ์เกี่ยวกับธรรมชาติของตลาดความต้องการของลูกค้าช่องทางการจัดจำหน่ายและความสัมพันธ์ แฟรนไชส์ต่างประเทศจะกลายเป็นวิธีการที่มีศักยภาพและมีประสิทธิภาพของการแก้ความไม่สมดุลข้อมูลนี้ทั้งสองฝ่ายในทั้งสองประเทศ แฟรนไชส์ที่เหมาะสมการเตรียมสัญญาสามารถลดอันตรายคุณธรรมที่เกิดขึ้นจากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่กำลังมองหาโอกาสที่ประโยชน์ของตนเองมากกว่าความสนใจร่วมกัน สำหรับตลาดมากขึ้นความหลากหลายทางวัฒนธรรม, แฟรนไชส์ ​​บริษัท ร่วมทุนอาจจะเป็นประโยชน์ทางการไฟมากกว่าพื้นที่ต้นแบบแฟรนไชส์แฟรนไชส์หรือ = โดยตรงเนื่องจากค่าใช้จ่ายที่ลดลงการตรวจสอบ ในแง่ของการดำเนินงานอย่างต่อเนื่องปัญหา (มากกว่าการตัดสินใจเข้าสู่ตลาดอย่างหมดจด) และควินน์โดเฮอร์ตี้ (1999) ทราบว่าลักษณะของการค้าปลีกอาจต้องปรับตัวมากขึ้นของส่วนประสมทางการตลาดและขอบเขตมากขึ้นเพื่อให้พ้นจากมาตรฐานคุณภาพ เพื่อลดความเสี่ยงเหล่านี้ผู้เขียนยืนยันว่าการทำสัญญาอย่างเป็นทางการสามารถช่วยที่สามารถใช้ต้นแบบแฟรนไชส์พื้นที่ = และแฟรนไชส์ ​​บริษัท ร่วมทุนเมื่อเทียบกับแฟรนไชส์โดยตรง (เช่นแฟรนไชส์รายงานให้แฟรนไชส์) หรือการลงทุนโดยตรง (เช่น บริษัท ที่เป็นเจ้าของต่างประเทศ หน่วย) ในฐานะที่เป็นข้อ จำกัด ในการดำเนินงานอย่างต่อเนื่องปัญหาต้องพัฒนาต่อไปเมื่อเปรียบเทียบกับแฟรนไชส์ต่างประเทศเมื่อเทียบกับรูปแบบรายการอื่น ๆ และสำหรับการตัดสินใจเลือกที่เกี่ยวกับประเภทแฟรนไชส์ที่อยู่ในร่มของตัวเลือกแฟรนไชส์ต่างประเทศ โดยสรุปเอกสารสองเลือกสำหรับระยะที่ 2 ให้ความลึกมากขึ้นในการศึกษามูลนิธิ โดเฮอร์ตี้และควินน์ (1999) กระดาษล้ำลึกโดยมุ่งเน้นมากขึ้นในระบบแฟรนไชส์ค้าปลีกภาคแฟรนไชส์ที่สำคัญต้องมีความรู้ในอุตสาหกรรมมากขึ้นเป็นมุมมอง Fladmoe-Lindquist (1996) กระดาษล้ำลึกโดยความสำคัญมากขึ้นกับความสามารถที่เกี่ยวข้องสำหรับความสำเร็จของแฟรนไชส์ต่างประเทศ นอกจากนี้ยังเป็นการปูทางสำหรับหกส่วนขยายเพิ่มเติมในระยะที่ 3
ระยะที่ 3 ทฤษฎี: New
มิลเลนเนียมสำหรับที่สามและไฟเฟสNAL ของวิวัฒนาการทฤษฎีหกเอกสารได้รับการคัดเลือก: ควินน์และอเล็กซานเด (2002) โดเฮอร์ตี้และอเล็กซานเด (2004) Altinay ไมล์ (2006), et al, เฉิง (2007), และ Aliouche Schlentrich (2011) และวุ้น Ojobor และ Windsperger (2013) ดูตารางที่ 1 สำหรับภาพรวมอย่างรวดเร็วของหกเอกสาร ควินน์และอเล็กซานเด (2002) ยังคงประเพณีใหม่ของโดเฮอร์ตี้และควินน์ (1999) โดยเน้นบริบทการค้าปลีก แต่ตอนนี้มีจุดมุ่งหมายของการกลับมาคืนดีแฟรนไชส์ในประเทศและต่างประเทศ พวกเขาพัฒนาสองโดยสองรูปแบบเมทริกซ์ที่แตกต่าง