Canola was developed through conven

Canola was developed through conventional plant breeding from rapeseed, an oilseed plant already used in ancient civilization as a fuel. The word "rape" in rapeseed comes from the Latin word rapum meaning turnip. Turnip, rutabaga, cabbage, Brussels sprouts, mustard, and many other vegetables are related to the two natural canola varieties commonly grown, which are cultivars of B. napus and B. rapa. The change in name serves to distinguish it from natural rapeseed oil, which has much higher erucic acid content.

Brassica oilseed varieties are some of the oldest plants cultivated by humanity, with documentation of its use in India 4,000 years ago, and use in China and Japan 2,000 years ago.[9]:55 Its use in Northern Europe for oil lamps is documented to the 13th century.[9] Its use was limited until the development of steam power, when machinists found rapeseed oil clung to water- and steam-washed metal surfaces better than other lubricants. World War II caused high demand for the oil as a lubricant for the rapidly increasing number of steam engines in naval and merchant ships. When the war blocked European and Asian sources of rapeseed oil, a critical shortage developed, and Canada began to expand its limited rapeseed production.

After the war, demand declined sharply, and farmers began to look for other uses for the plant and its products. Rapeseed oil extracts were first put on the market in 1956–1957 as food products, but these suffered from several unacceptable characteristics. Rapeseed oil had a distinctive taste and a disagreeable greenish color, due to the presence of chlorophyll. It also contained a high concentration of erucic acid. Experiments on animals have pointed to the possibility that erucic acid, consumed in large quantities, may cause heart damage, although Indian researchers have published findings that call into question these conclusions and the implication that the consumption of mustard or rapeseed oil is dangerous.[10][11][12][13][14] Feed meal from the rapeseed plant also was not particularly appealing to livestock, because of high levels of sharp-tasting compounds called glucosinolates.

Canola was bred from rapeseed at the University of Manitoba, Canada, by Keith Downey and Baldur R. Stefansson in the early 1970s,[15][16] and had a very different nutritional profile in addition to much less erucic acid.[17]

A variety developed in 1998 is considered to be the most disease- and drought-resistant canola variety to date. This and other recent varieties have been produced using genetic engineering. In 2011, 26% of the acres sown were genetically modified (biotech) canola.[18]

Canola was originally a trademark, but is now a generic term for edible varieties of rapeseed oil in North America and Australia. In Canada, an official definition of canola is codified in Canadian law.[19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาโนลาได้รับการพัฒนา โดยทั่วไปพืชที่เพาะพันธุ์จากเมล็ดต้นเรพ พืช oilseed มีใช้แล้วในอารยธรรมโบราณเป็นเชื้อเพลิง คำว่า "ข่มขืน" ในเรพซีดมาจากคำละติน rapum หมายหัวผักกาด หัวผักกาด rutabaga กะหล่ำปลี กะหล่ำ ผักกาด และผักอื่น ๆ เกี่ยวข้องกับสองคาโนลาธรรมชาติพันธุ์ปลูกโดยทั่วไป ซึ่งเป็นพันธุ์ของ B. napus และ b ราปา การเปลี่ยนแปลงชื่อบริการจากธรรมชาติน้ำมัน rapeseed ซึ่งได้มากขึ้นกรด erucic เนื้อหา

พันธุ์ oilseed ผักเป็นพืชที่เก่าแก่ที่ cultivated โดยมนุษย์ มีคู่มือการใช้ในประเทศอินเดียเมื่อ 4000 ปีที่ผ่านมา และใช้ในประเทศจีนและญี่ปุ่น 2000 ปี[9]: การใช้ในยุโรปเหนือโคมไฟน้ำมันเป็นเอกสารถึงศตวรรษ 13 55[9] ใช้ได้จำกัดจนถึงการพัฒนาของพลังงานไอน้ำ เมื่อสึกหรอพบน้ำมันเมล็ดต้นพืชไปล้างน้ำ และไอน้ำโลหะพื้นผิวดีกว่าหล่อลื่นอื่น ๆ สงครามโลกครั้งที่สองเกิดจากความต้องการสูงน้ำมันเป็นน้ำมันหล่อลื่นสำหรับหมายเลขที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของเครื่องยนต์ไอน้ำในเรือ และพ่อค้าส่ง เมื่อสงครามบล็อกแหล่งน้ำมัน rapeseed ยุโรปและเอเชีย ขาดแคลนที่สำคัญพัฒนา และแคนาดาเริ่มขยายผลิตเมล็ดต้นเรพจำกัดความ

หลังจากสงคราม ปฏิเสธความต้องการอย่างรวดเร็ว และเกษตรกรเริ่มหาพืชและผลิตภัณฑ์ของใช้อื่น ๆ สารสกัดจากน้ำมันเมล็ดต้นแรกใส่ในตลาดในปี 1956-1957 เป็นผลิตภัณฑ์อาหาร แต่เหล่านี้รับความเดือดร้อนจากหลายลักษณะที่ไม่สามารถยอมรับ น้ำมันเมล็ดต้นมีรสชาติโดดเด่นและสีโทนไม่ เนื่องจากที่อยู่ของคลอโรฟิลล์ มันยังประกอบด้วยความเข้มข้นสูงของกรด erucic การทดลองในสัตว์ได้ชี้ไปยังโอกาสที่กรด erucic ใช้ในปริมาณมาก อาจทำให้เกิดความเสียหายของหัวใจ แม้ว่านักวิจัยอินเดียได้เผยแพร่ผลการวิจัยที่โทรไป ถามบทสรุปเหล่านี้และเนื่องจากว่าการบริโภคผักกาดหรือน้ำมันเมล็ดต้นอันตราย[10][11][12][13][14] ฟีดอาหารจากพืชเมล็ดต้นเรพยังถูกไม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งน่าสนใจให้ปศุสัตว์ เนื่องจากระดับสูงของชาร์ปชิมสาร glucosinolates เรียก

คาโนลา bred จากเมล็ดต้นเรพที่มหาวิทยาลัยของมานิโทบา แคนาดา Keith เบิร์ดดาวนีย์และ Baldur R. Stefansson ใน, [15] [16] และมีประวัติทางโภชนาการแตกต่างกันมากนอกจากกรด erucic น้อยมาก[17]

ต่าง ๆ พัฒนาขึ้นในปี 1998 ถือเป็นที่สุดโรค และภัยแล้งทนคาโนล่าหลายวัน นี้และสายพันธุ์อื่น ๆ ล่าสุดมีการผลิตโดยใช้พันธุวิศวกรรม ใน 2011, 26% ของพื้นที่หว่านได้คาโนลาดัดแปลงพันธุกรรม (เทคโนโลยีชีวภาพ)[18]

คาโนล่าเดิมเครื่องหมายการค้า แต่เป็นคำทั่วไปสำหรับพันธุ์กินเมล็ดต้นเรพน้ำมันในอเมริกาเหนือและออสเตรเลีย ในแคนาดา ข้อกำหนดอย่างเป็นทางการของคาโนลามี ประมวลกฎหมายสูงกฎหมายแคนาดา[19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาโนล่าได้รับการพัฒนาผ่านการผสมพันธุ์พืชปกติจากเมล็ด , พืช oilseed แล้วใช้ในอารยธรรมโบราณเป็นเชื้อเพลิง คำว่า " ข่มขืน " ในเมล็ดมาจากคำภาษาละติน rapum ความหมายหัวผักกาด หัวผักกาด , รูตาบากา , กะหล่ำปลี , กะหล่ำปลี , ผักกาด , และผักอื่น ๆอีกมากมายที่เกี่ยวข้องกับสองคาโนลา ธรรมชาติ พันธุ์ที่ปลูกทั่วไป ซึ่งเป็นพันธุ์ napus B และ Brapa . เปลี่ยนชื่อให้แยกแยะมันจากน้ำมัน rapeseed ธรรมชาติ ซึ่งมีปริมาณกรดที่สูงมาก eruca

Brassica oilseed พันธุ์บางส่วนของพืชที่ปลูกโดยมนุษย์ที่เก่าแก่ที่สุด มีเอกสารการใช้งานในอินเดีย 4 , 000 ปี และใช้ในประเทศจีนและญี่ปุ่น 2000 ปี . [ 9 ] : 55 การใช้ ในภาคเหนือของยุโรปสำหรับตะเกียงน้ํามันเป็นเอกสารถึงศตวรรษที่ 13[ 9 ] การใช้ของมันถูก จำกัด ถึงการพัฒนาของพลังไอน้ำ เมื่อพบน้ำมัน rapeseed Machinists เกาะติดน้ำและไอน้ำล้างพื้นผิวโลหะได้ดีกว่าน้ำมันหล่อลื่นอื่นๆ สงครามโลกครั้งที่สองก่อให้เกิดความต้องการสูงน้ำมันเป็นสารหล่อลื่นสำหรับเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจำนวนของเครื่องจักรไอน้ำในเรือและเรือ . เมื่อสงครามบล็อกแหล่งยุโรปและเอเชียน้ำมัน rapeseed ,การขาดการพัฒนา และแคนาดาเริ่มขยายการผลิตเมล็ดจำกัด

หลังจากสงคราม ความต้องการที่ลดลงอย่างรวดเร็ว และเกษตรกรเริ่มที่จะมองหาอื่น ๆที่ใช้สำหรับพืชและผลิตภัณฑ์ของ สารสกัดจากเมล็ดน้ำมันถูกวางในตลาดในปี 1956 – 1957 เป็นผลิตภัณฑ์อาหาร แต่เหล่านี้ได้รับความเดือดร้อนจากหลายใช้คุณลักษณะน้ำมันเรพซีดมีรสชาติที่โดดเด่นและไม่เห็นด้วยแกมสี เนื่องจากการแสดงตนของคลอโรฟิลล์ โดยมีความเข้มข้นสูงของ eruca กรด การทดลองในสัตว์ได้ชี้ถึงความเป็นไปได้ที่ eruca กรด บริโภคในปริมาณมาก อาจเกิดความเสียหายหัวใจถึงแม้ว่านักวิจัยอินเดียได้เผยแพร่ผลการวิจัยที่โทรเข้ามาถามข้อสรุปเหล่านี้ และนัยที่การบริโภคของมัสตาร์ด หรือ Rapeseed Oil อันตราย [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ] [ 13 ] [ 14 ] อาหารสัตว์จากเมล็ดต้นพืชยังไม่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งการปศุสัตว์ เนื่องจากระดับของสารที่เรียกว่าแหลมชิม กลูโคซิโนเลต

เป็นพันธุ์จากเมล็ดคาโนลาที่มหาวิทยาลัยแมนิโทบา แคนาดา โดย คีธ ดาวนี่ย์ กับบัลเดอร์ อาร์ stefansson ในต้นปี 1970 [ 15 ] [ 16 ] และมีข้อมูลทางโภชนาการที่แตกต่างกันมาก นอกจากนี้กรด eruca น้อยมาก . [ 17 ]

ความหลากหลายของการพัฒนาในปี 1998 ถือเป็นโรคมากที่สุด และภัยแล้งหลากหลายคาโนลาทนคบนี้ และพันธุ์อื่นๆ ล่าสุดได้ถูกผลิตโดยใช้วิธีทางพันธุวิศวกรรม ใน 2011 , 26% ของไร่หว่านถูกดัดแปลงพันธุกรรม ( เทคโนโลยีชีวภาพ ) คาโนลา . [ 18 ]

คาโนลาแต่เดิมเป็นเครื่องหมายการค้า แต่ตอนนี้เป็นคำทั่วไปสำหรับบริโภค น้ำมันเมล็ดพันธุ์ในทวีปอเมริกาเหนือและออสเตรเลีย ในแคนาดามีคำนิยามอย่างเป็นทางการของคาโนลาเป็นประมวลกฎหมายกฎหมายแคนาดา [ 19 ]