4.3.1INTRODUCTIONThis review is lar

4.3.1
INTRODUCTION
This review is largely concerned with the effects of moisture content and the internal relative humidity upon gas permeation
and water absorption in concrete, particularly in the zone adjacent to an exposed surface. Transport of gases, liquids and ions
through this surface zone (cover concrete) is often a critical factor for concrete durability. The effects of temperature and
carbonation upon permeation are also considered, although lack of data precludes detailed discussion.
The term permeation is used to include mass transport due to pressure gradients, concentration gradients and capillary
suction. Permeation in concrete is strongly dependent upon the volume and connectivity of the larger (capillary) pores in the
hardened cement paste matrix.

4.3.2
EFFECT OF MOISTURE UPON GAS TRANSPORT
Numerous publications indicate that the air permeability of concrete increases significantly as moisture is removed [4.5, 4.35, 4.
53-4.68]. This is due to the increased volume and connectivity of channels available for permeation. Data from selected
publications will be reviewed and then a summary of results will be presented.
Ujike et al. [4.53, 4.54] uniaxially dried small concrete samples (150*150 x60 mm) at 35, 60 and 85% relative humidity
and 20°C, and monitored the changes of air permeability during drying. The samples reached approximate moisture
equilibrium after about 3 months of drying. Results for concretes of different water/cement ratios (Fig. 4.35) show that the
increased permeability is closely related to the loss of moisture (the term porosity is used by Ujike et al. to denote the volume
of moisture lost as a proportion of the concrete volume). The relationship between permeability and 'empty porosity' does not
seem to be greatly affected by the relative humidity of drying, closeness to moisture equilibrium or water/cement ratio.
Jonis and Molin [4.55] reported a decrease in air permeation time (an increase of permeability) with drying for concretes of
different strengths and having 8 mm or 32 mm maximum size aggregates. The permeation time (Figg test) results are plotted
against the relative humidity in the concrete in Fig. 4.36.
Parrott and Chen have obtained results for air permeation through cover concrete using a pressurized cavity method [4.
56-4.59]. Relative humidity was measured in the cavity prior to each permeability test. Figure 4.37 shows that relative
humidity results mirror the permeability results when the concrete surface is dried and wetted. The higher values of
perme ability for cavities 1 and 2 were associated with cracks in the concrete caused by deliberate alkali-silica reaction. Air
permeation through cracks was observed as large bubbles when liquid soap solution was applied to the concrete surface
adjacent to the pressurized cavity.
The cracks did not seem to greatly affect the rate of water vapour diffusion. Results for uncracked concretes of different
water/cement ratios are shown in Figs 4.38 and 4.39. There was a broad relationship between permeability and weight (i.e.
water) loss of concrete cubes that were dried and wetted (Fig. 4.38). The hysteresis may be partly due to the test specimen
geometry and to moisture gradients. The same permeability results plotted against cavity relative humidity (Fig. 4.39) exhibit
hysteresis and greater differences between concretes. The results in Fig. 4.40 were obtained using the pressurized cavity
method on a sheltered, externally exposed column. Long-term variations of cavity relative humidity between 40 and 70% had
little effect upon the air permeability of the cover concrete. The consistently high value of permeability for cavity 3 was due to
local cracking.
Air permeability measurements in the laboratory are often preceded by some form of oven drying to ensure a standardized
test condition and significant permeation rates. Oven drying was generally found to increase gas permeability significantly [4.
5, 4.35, 4.60-4.64]. The results of Nagataki [4.65] indicate that air permeability is increased with oven drying at 50°C due to
loss of evaporable water and emptying of pores. Oven drying at 100°C or 150°C caused an additional increase of air
permeability due to the formation of microcracks. Day et al. [4.35] showed that the method of drying significantly affected
the measured value of oxygen permeability: oven drying at 105°C gave much higher values than those obtained by solvent
exchange drying or direct drying at 20°C (Fig. 4.41).
Hudd [4.62] showed that the rate of air permeation increased with drying for concretes made with a range of water/cement
ratios (Fig. 4.42). However, the effect of water/cement ratio appeared to be dependent upon the degree of saturation. Reinhardt
[4.63] stated that air permeation was less affected by concrete moisture conditions if high (1 MPa) air pressures were used,
but no experimental evidence was given to support this claim. Perraton et al. [4.64] observed that although oven drying
caused higher values of permeability than air drying the ranking of results for various dosages of silica fume was not much
affected.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.3.1แนะนำบทความนี้เป็นส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของชื้นและความชื้นสัมพัทธ์ภายในเมื่อมีการซึมผ่านของก๊าซและดูดซึมในคอนกรีต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขตติดกับพื้นผิวที่สัมผัสน้ำ ขนส่งก๊าซ ของเหลว และประจุผ่านโซนนี้ผิว (ฝาคอนกรีต) มักจะเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับความทนทานคอนกรีต ผลของอุณหภูมิ และcarbonation เมื่อซึมยังถือว่า แม้ว่าขาดข้อมูลไม่สามารถสนทนารายละเอียดซึมระยะจะใช้ในการรวมการขนส่งมวลชนกดดันไล่ระดับสี การไล่ระดับสีเข้มข้น และแรงดูด ซึมในคอนกรีตเป็นอย่างยิ่งขึ้นระดับเสียงและการเชื่อมต่อของรูขุมขน (เส้นเลือดฝอย) ขนาดใหญ่ในการปูนซีเมนต์เสริมวางเมตริกซ์4.3.2ผลของความชื้นเมื่อขนส่งก๊าซสิ่งพิมพ์จำนวนมากบ่งชี้ว่า permeability อากาศของคอนกรีตเพิ่มขึ้นอย่างมากเป็นความชื้นเอา [4.5, 4.35, 453-ภาษาอังกฤษ 4.68] . นี้มีปริมาณเพิ่มขึ้นและการเชื่อมต่อช่องว่างสำหรับการซึมผ่าน เลือกข้อมูลจากสิ่งที่จะตรวจทาน และจากนั้น จะนำเสนอสรุปผลการUjike et al. [4.53, 4.54] แห้งตัวอย่างคอนกรีตขนาดเล็ก (150 * 150 x 60 mm) ที่ 35, 60 และความชื้นสัมพัทธ์ 85% uniaxiallyและ 20° C และตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของ permeability ของอากาศระหว่างการอบแห้ง ตัวอย่างถึงความชื้นประมาณสมดุลหลังจาก 3 เดือนของแห้ง ผลลัพธ์สำหรับ concretes อัตราส่วนน้ำปูนแตกต่างกัน (Fig. 4.35) แสดงว่าการpermeability เพิ่มขึ้นจะสัมพันธ์กับสูญเสียความชื้น (คำ porosity ใช้โดย Ujike et al. เพื่อแสดงระดับเสียงของความชื้นหายไปตามสัดส่วนของปริมาตรคอนกรีต) ความสัมพันธ์ระหว่าง permeability 'ว่าง porosity' ไม่ได้ดูเหมือนจะ ได้รับผลกระทบอย่างมาก โดยความชื้นสัมพัทธ์ของหนูแห้ง สมดุลความชื้น หรือน้ำอัตราส่วนซีเมนต์Jonis และ Molin [4.55] รายงานการลดลงในการซึมผ่านของอากาศเวลา (การเพิ่มขึ้นของ permeability) กับแห้งสำหรับ concretes ของจุดแข็งที่แตกต่างกันและมีผลสูงสุดขนาด 8 mm หรือ 32 mm ผลเวลา (การทดสอบ Figg) ซึมถูกลงจุดกับความชื้นสัมพัทธ์ในคอนกรีตใน Fig. 4.36Parrott และเฉินได้รับผลลัพธ์ในอากาศซึมผ่านคอนกรีตใช้วิธีช่องทางหนี [4 ปะ56-4.59] ถูกวัดความชื้นสัมพัทธ์ในช่องก่อนการทดสอบแต่ละ permeability รูปที่ 4.37 แสดงให้เห็นว่าญาติความชื้นผลสะท้อนผลลัพธ์ permeability เมื่อผิวคอนกรีตจะแห้ง และ wetted ค่าสูงperme พัฒนาการ 1 และ 2 ความสัมพันธ์กับรอยแตกในคอนกรีตที่เกิดจากปฏิกิริยาของด่างซิลิกาที่กระทำได้ อากาศซึมผ่านรอยแตกที่สังเกตเป็นฟองอากาศขนาดใหญ่เมื่อใช้โซลูชันสบู่เหลวให้พื้นผิวคอนกรีตติดกับช่องทางหนีรอยแตกไม่ได้ดูเหมือนไม่มีผลต่ออัตราการแพร่ของไอน้ำมาก ผลลัพธ์สำหรับ uncracked concretes ของแตกต่างกันแสดงอัตราส่วนน้ำ/ซีเมนต์ในมะเดื่อ 4.38 และ 4.39 (เช่นมีความสัมพันธ์กว้างระหว่าง permeability และน้ำหนักสูญเสียน้ำของคอนกรีตลูกบาศก์ที่ไม่แห้ง และ wetted (Fig. 4.38) การสัมผัสอาจเป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากตัวอย่างทดสอบเรขาคณิตและ การไล่ระดับสีความชื้น พล็อตผลลัพธ์ permeability เดียวกับช่องแสดงความชื้นสัมพัทธ์ (Fig. 4.39)สัมผัสและความแตกต่างสูงระหว่าง concretes Fig. 4.40 ผลได้รับมาใช้ช่องทางหนีคอลัมน์วิธีบนที่กำบัง สัมผัสภายนอก ระยะยาวการเปลี่ยนแปลงของความชื้นสัมพัทธ์โพรงระหว่าง 40 และ 70% ได้ผลเล็ก ๆ เมื่อ permeability อากาศคอนกรีตครอบคลุม ค่าสูงอย่างสม่ำเสมอของ permeability สำหรับช่อง 3 เป็นเนื่องถอดภายในอากาศ permeability วัดในห้องปฏิบัติการมักจะมีหน้า โดยรูปแบบของเตาอบแห้งให้เป็นมาตรฐานทดสอบเงื่อนไขและอัตราการซึมผ่านที่สำคัญ เตาอบแห้งโดยทั่วไปพบการเพิ่ม permeability แก๊สอย่างมาก [45, 4.35, 4.60-4.64] Nagataki [4.65] ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า อากาศ permeability เพิ่มขึ้นกับเตาอบที่ 50 องศาเซลเซียสเนื่องการสูญเสียของน้ำ evaporable และการล้างของรูขุมขน เตาอบแห้งที่ 100° C 150° C เกิดเพิ่มเติมอากาศpermeability เนื่องจากการก่อตัวของ microcracks Al. ร้อยเอ็ดวัน [4.35] ชี้ให้เห็นว่าวิธีการทำให้แห้งได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญวัดค่าของออกซิเจน permeability: เตาอบแห้งที่ 105° C ให้ค่ามากสูงกว่าผู้ที่ได้รับ โดยตัวทำละลายแลกเปลี่ยนทำให้แห้งหรืออบแห้งโดยตรงที่ 20° C (Fig. 4.41)Hudd [4.62] แสดงให้เห็นว่า อัตราการซึมผ่านของอากาศเพิ่มขึ้น ด้วยการอบแห้งสำหรับ concretes ทำ ด้วยน้ำ/ปูนซีเมนต์อัตราส่วน (Fig. 4.42) อย่างไรก็ตาม ผลของอัตราส่วนน้ำ/ซีเมนต์ปรากฏจะขึ้นอยู่ตามระดับของความเข้ม Reinhardt[4.63] ระบุว่า อากาศซึมผ่านได้น้อยผลกระทบจากสภาพความชื้นคอนกรีตถ้าอากาศสูง (1 แรง) ใช้แรงดันแต่หลักฐานไม่ทดลองให้สนับสนุนข้อเรียกร้องนี้ Perraton et al. [4.64] สังเกตที่แม้ว่าอบเตาอบเกิดสูงกว่าค่า permeability กว่าอากาศแห้งจัดลำดับของผลลัพธ์สำหรับ dosages ต่าง ๆ ของซิลิก้าโตนดไม่มากมีผลกระทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.3.1
บทนำ
การตรวจสอบนี้เป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของปริมาณความชื้นและความชื้นสัมพัทธ์ภายในเมื่อการซึมผ่านของก๊าซ
และการดูดซึมน้ำในคอนกรีตโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่อยู่ติดกับพื้นผิวสัมผัส การขนส่งก๊าซของเหลวและไอออน
ผ่านเขตพื้นผิวนี้ (ปกคอนกรีต) มักจะเป็นปัจจัยสำคัญเพื่อความทนทานที่เป็นรูปธรรม ผลกระทบของอุณหภูมิและ
อัดลมเมื่อซึมผ่านยังมีการพิจารณาถึงแม้จะขาดข้อมูลติ๊อภิปรายรายละเอียด.
การซึมผ่านของคำที่ใช้ในการขนส่งมวลชนรวมเนื่องจากการไล่ระดับความดัน, การไล่ระดับสีเข้มข้นและเส้นเลือดฝอย
ดูด แทรกซึมในคอนกรีตขึ้นอยู่กับปริมาณและการเชื่อมต่อของขนาดใหญ่ (ฝอย) ในรูขุมขน
เมทริกซ์วางซีเมนต์แข็ง. 4.3.2 ผลของความชื้นที่มีต่อการขนส่งก๊าซสิ่งพิมพ์จำนวนมากแสดงให้เห็นว่าการซึมผ่านของอากาศที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่เป็นรูปธรรมความชื้นจะถูกลบออก [ 4.5, 4.35, 4. 53-4.68] นี่คือสาเหตุที่ปริมาณที่เพิ่มขึ้นและการเชื่อมต่อของช่องทางสำหรับการแทรกซึม ข้อมูลจากการเลือกสิ่งพิมพ์จะถูกตรวจสอบแล้วสรุปผลจะนำเสนอ. Ujike และคณะ [4.53, 4.54] แห้ง uniaxially คอนกรีตตัวอย่างขนาดเล็ก (150 * 150 มม x60) ที่ 35, 60 และ 85% ความชื้นสัมพัทธ์และ 20 องศาเซลเซียสและตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของการซึมผ่านของอากาศระหว่างการอบแห้ง ตัวอย่างถึงความชื้นประมาณสมดุลหลังจากนั้นประมาณ 3 เดือนของการอบแห้ง ผลคอนกรีตอัตราส่วนน้ำ / ซีเมนต์ที่แตกต่างกัน (รูป. 4.35) แสดงให้เห็นว่าการซึมผ่านที่เพิ่มขึ้นเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการสูญเสียความชุ่มชื้น (พรุนเป็นคำที่ใช้โดย Ujike et al. เพื่อแสดงปริมาณของความชื้นที่หายไปเป็นสัดส่วนของ ปริมาณคอนกรีต) ความสัมพันธ์ระหว่างการซึมผ่านและ 'พรุนว่างเปล่า' ไม่ได้ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบอย่างมากโดยความชื้นสัมพัทธ์ของการอบแห้ง, ความใกล้ชิดต่อความชื้นสมดุลหรือน้ำ / ซีเมนต์. Jonis และ Molin [4.55] รายงานการลดลงของเวลาการซึมผ่านของอากาศ (เพิ่มขึ้นของ การซึมผ่าน) กับการอบแห้งสำหรับคอนกรีตของจุดแข็งที่แตกต่างกันและมีขนาด 8 มิลลิเมตรหรือ 32 มิลลิเมตรขนาดมวลรวมสูงสุด เวลาซึมผ่าน (Figg ทดสอบ) ผลที่ได้วางแผนกับความชื้นสัมพัทธ์ในคอนกรีตในรูป 4.36. แพร์และเฉินได้รับผลสำหรับการซึมผ่านของอากาศผ่านฝาคอนกรีตโดยใช้วิธีการที่มีแรงดันในโพรง [4. 56-4.59] ความชื้นสัมพัทธ์วัดในโพรงก่อนที่จะมีการทดสอบแต่ละซึมผ่าน รูปที่ 4.37 แสดงให้เห็นว่าเมื่อเทียบผลการความชื้นสะท้อนผลการซึมผ่านเมื่อพื้นผิวคอนกรีตแห้งและเปียก ค่าที่สูงขึ้นของความสามารถใน Perme สำหรับฟันผุที่ 1 และ 2 มีความสัมพันธ์กับรอยแตกในคอนกรีตที่เกิดจากปฏิกิริยาด่างซิลิกาโดยเจตนา อากาศซึมผ่านผ่านรอยแตกก็สังเกตเห็นเป็นฟองอากาศขนาดใหญ่เมื่อการแก้ปัญหาสบู่เหลวถูกนำไปใช้กับพื้นผิวคอนกรีตที่อยู่ติดกับช่องแรงดัน. รอยแตกไม่ได้ดูเหมือนจะมากมีผลต่ออัตราการแพร่กระจายของไอน้ำ ผลคอนกรีต uncracked ที่แตกต่างกันในอัตราส่วนน้ำ / ซีเมนต์ที่แสดงในมะเดื่อ 4.38 และ 4.39 มีความสัมพันธ์ในวงกว้างระหว่างการซึมผ่านเป็นและน้ำหนัก (เช่นน้ำ) การสูญเสียของก้อนคอนกรีตที่แห้งและเปียก (รูป. 4.38) hysteresis อาจจะเป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากชิ้นงานทดสอบรูปทรงเรขาคณิตและการไล่ระดับสีความชื้น ผลการซึมผ่านของพล็อตเดียวกันกับช่องความชื้นสัมพัทธ์ (รูป. 4.39) มีฮีและความแตกต่างมากขึ้นระหว่างคอนกรีต ผลในรูป 4.40 ได้รับโดยใช้ช่องแรงดันวิธีการในที่กำบังคอลัมน์สัมผัสภายนอก รูปแบบระยะยาวของโพรงความชื้นสัมพัทธ์ระหว่าง 40 และ 70% มีผลเพียงเล็กน้อยเมื่อซึมผ่านของอากาศของคอนกรีตปก ที่มีมูลค่าสูงอย่างต่อเนื่องของการซึมผ่านสำหรับช่อง 3 เป็นผลมาจากการแตกท้องถิ่น. วัดอากาศซึมผ่านในห้องปฏิบัติการจะนำหน้ามักจะโดยรูปแบบของเตาอบแห้งบางส่วนเพื่อให้แน่ใจว่ามาตรฐานสภาพการทดสอบและอัตราการซึมผ่านอย่างมีนัยสำคัญ การอบแห้งเตาอบถูกพบโดยทั่วไปจะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญซึมผ่านของก๊าซ [4. 5, 4.35, 4.60-4.64] ผลของการ Nagataki [4.65] แสดงให้เห็นว่าการซึมผ่านของอากาศจะเพิ่มขึ้นด้วยการอบแห้งเตาอบที่อุณหภูมิ 50 ° C เนื่องจากการสูญเสียน้ำและตะกอน evaporable ของรูขุมขน การอบแห้งเตาอบที่ 100 องศาเซลเซียสหรือ 150 องศาเซลเซียสทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นเพิ่มเติมของอากาศซึมผ่านเนื่องจากการสะสมของ microcracks วันและคณะ [4.35] แสดงให้เห็นว่าวิธีการของการอบแห้งอย่างมีนัยสำคัญได้รับผลกระทบค่าที่วัดได้ของการซึมผ่านของออกซิเจน: เตาอบแห้งที่อุณหภูมิ 105 ° C ให้ค่าสูงกว่าผู้ที่ได้รับโดยตัวทำละลาย. อบแห้งแลกเปลี่ยนหรือการอบแห้งโดยตรงที่ 20 ° C (Fig. 4.41) ฮัดด์ [ 4.62] แสดงให้เห็นว่าอัตราการซึมผ่านของอากาศที่เพิ่มขึ้นด้วยการอบแห้งสำหรับคอนกรีตที่ทำด้วยช่วงของน้ำ / ซีเมนต์อัตราส่วน (รูป. 4.42) อย่างไรก็ตามผลกระทบของอัตราส่วนน้ำ / ซีเมนต์ที่ดูเหมือนจะขึ้นอยู่กับระดับของความอิ่มตัวของสี Reinhardt [4.63] ระบุว่าการซึมผ่านของอากาศได้รับผลกระทบน้อยจากสภาพความชื้นคอนกรีตถ้าสูง (1 MPa) ความกดดันอากาศถูกนำมาใช้แต่ไม่มีหลักฐานการทดลองได้รับการสนับสนุนการเรียกร้องนี้ Perraton และคณะ [4.64] ข้อสังเกตว่าแม้ว่าเตาอบแห้งที่เกิดจากการสูงขึ้นของค่าการซึมผ่านของอากาศแห้งกว่าการจัดอันดับผลสำหรับปริมาณต่าง ๆ ของซิลิกาฟูมไม่ได้มากได้รับผลกระทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รีวิว ในเบื้องต้นนี้เป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับผลของปริมาณความชื้นและความชื้นภายในเมื่อผ่าน
ก๊าซและการดูดซึมน้ำในคอนกรีต โดยเฉพาะในโซนที่ติดกับการสัมผัสพื้นผิว การขนส่งก๊าซ ของเหลว และสารละลาย
ผ่านนี้ผิวโซน ( ฝาคอนกรีต ) มักจะเป็นปัจจัยสําคัญของความทนทานของคอนกรีต ผลของอุณหภูมิและ
คาร์บอเนชั่นเมื่อผ่านถือว่ายังขาดข้อมูล แต่ precludes การอภิปรายรายละเอียด .
ระยะผ่านที่ใช้รวมถึงการขนส่งมวลเนื่องจากการไล่กดดัน ไล่ระดับสี ความเข้มข้นและ capillary suction

การแทรกซึมในคอนกรีตเป็นอย่างยิ่งขึ้นอยู่กับปริมาณและการเชื่อมต่อของขนาดใหญ่ ( capillary ) รูในซีเมนต์แข็ง



4.3.2 เมทริกซ์ผลของความชื้นต่อการขนส่ง
ก๊าซสื่อสิ่งพิมพ์หลายฉบับระบุว่า การซึมผ่านอากาศของคอนกรีตมีความชื้นเพิ่มขึ้นจะถูกลบออก [ 4.5 , 4.35 , 4 .
53-4.68 ] นี้คือเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณและการเชื่อมต่อช่องทางบริการผ่าน . ข้อมูลจากคัดสรร
สิ่งพิมพ์จะพิจารณาแล้วสรุปของผลลัพธ์จะถูกนำเสนอ .
ujike et al . [ 4.53 , 454 ] uniaxially แห้งตัวอย่างคอนกรีตขนาด 150 * 150 มม. x60 ) ที่ 35 , 60 และ 85 %
ความชื้นสัมพัทธ์และ 20 ° C และการติดตามการเปลี่ยนแปลงของการซึมผ่านของอากาศในระหว่างการอบแห้ง ตัวอย่างถึงประมาณสมดุลความชื้น
หลังจาก 3 เดือนของการอบแห้ง ผลของอัตราส่วนน้ำต่อปูนซีเมนต์คอนกรีตที่แตกต่างกัน ( ภาพที่ 4.35 ) แสดงให้เห็นว่า
เพิ่มการซึมผ่านจะเกี่ยวข้องกับการสูญเสียความชื้น ( ระยะความพรุนจะใช้ ujike et al . จะแสดงถึงปริมาณของความชื้นที่เสียไป
เป็นสัดส่วนของปริมาณคอนกรีต ) ความสัมพันธ์ระหว่างความพรุนและการซึมผ่าน ' ' ว่างเปล่าไม่ได้
ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบอย่างมาก โดยความชื้นในการอบแห้ง , ความสมดุลความชื้นหรืออัตราส่วนน้ำต่อซีเมนต์และ
jonis มูแลง [ 455 ] รายงานการลดลงในเวลาอากาศซึมผ่าน ( permeability เพิ่มขึ้น ) กับการอบแห้งคอนกรีต
จุดแข็งที่แตกต่างกันและมี 32 มม. 8 มม. หรือขนาดสูงสุดของมวลรวม . เวลาการซึมผ่าน ( ฟิกก์ทดสอบ ) ผลคือวางแผน
กับความชื้นในคอนกรีตในรูปที่ 4.36 .
แพร์เริต และ เฉินได้รับผลอากาศซึมผ่านคอนกรีตหุ้มใช้วิธีโพรงแรงดัน [ 4
56-4.59 ] ความชื้นสัมพัทธ์วัดในโพรงก่อนแต่ละผ่าน การทดสอบ รูปที่ 4.37 แสดงผลลัพธ์ความชื้นสัมพัทธ์
กระจกในผลลัพธ์เมื่อพื้นผิวคอนกรีตแห้งและเปียก . สูงกว่าค่า
perme ความสามารถสำหรับฟันผุ 1 และ 2 ถูกเชื่อมโยงกับรอยแตกในคอนกรีตที่เกิดจากเจตนาด่างซิลิกาปฏิกิริยา การซึมผ่านอากาศ
ผ่านรอยแตกพบฟองใหญ่เมื่อสบู่เหลวสารละลายที่ใช้กับพื้นผิวคอนกรีต
ติดกับโพรง pressurized
รอยแตกที่ไม่ได้ดูเหมือนจะมีผลต่ออัตราการแพร่ของไอน้ำผลการค้นหาสำหรับ uncracked คอนกรีตอัตราส่วนน้ำต่อปูนซีเมนต์ที่แตกต่างกัน
แสดงในมะเดื่อ 4.38 และ 4.39 . มีความสัมพันธ์ระหว่างค่าการซึมผ่านและน้ำหนักกว้าง ( เช่น
น้ำ ) การสูญเสียของคอนกรีตก้อนที่แห้งและเปียก ( ภาพที่ 4.38 ) ที่แบบอาจจะส่วนหนึ่งเนื่องจากการทดสอบตัวอย่าง
เรขาคณิตและไล่ความชื้นผลลัพธ์ที่ได้เหมือนกัน งัดข้อกับโพรงความชื้นสัมพัทธ์ ( ภาพที่ 4.39 ) จัดแสดง
hysteresis และความแตกต่างมากขึ้นระหว่างคอนกรีต . ผลลัพธ์ที่ได้ในรูปที่ 4.40 ได้โดยใช้วิธีรักษาความดันในโพรง
ซุ้มภายนอกสัมผัสคอลัมน์ ในระยะยาวการเปลี่ยนแปลงของโพรงความชื้นสัมพัทธ์ระหว่าง 40 และ 70 % มี
มีผลเล็กน้อยเมื่ออากาศซึมผ่านได้ของฝาคอนกรีตค่าความซึมน้ำสูงอย่างต่อเนื่องใน 3 เนื่องจาก

ประเทศแตก การซึมผ่านของอากาศการวัดในห้องปฏิบัติการมักจะนำหน้าโดยบางรูปแบบของเตาอบแห้งเพื่อให้แน่ใจว่าเงื่อนไขการทดสอบมาตรฐาน
และอัตราการซึมผ่านที่สำคัญ เตาอบแห้ง มักพบการเพิ่มการซึมผ่านก๊าซอย่างมีนัยสำคัญ [ 4
5 บ้าน 4.60-4.64 , ] ผล nagataki [ 465 ] บ่งชี้ว่า การซึมผ่านของอากาศจะเพิ่มขึ้น ด้วยห้องอบแห้งที่ 50 ° C เนื่องจากการสูญเสียของ evaporable
น้ำและตะกอนของรูขุมขน เตาอบแห้งที่ 100 องศา C หรือ 150 องศา C ซึ่งเพิ่มเพิ่มเติมของอากาศ
ซึมเนื่องจากการก่อตัวของ microcracks . วัน et al . [ บ้าน ] พบว่าวิธีการวัดค่าการซึมผ่านของออกซิเจนให้แห้งมีผลต่อค่า
:เตาอบแห้งที่ 105 ° C ให้คุณค่าที่สูงกว่าผู้ที่ได้รับตราตัวทำละลาย
แห้ง หรืออบแห้งที่อุณหภูมิ 20 ° C โดยตรง ( รูปที่ 4.41 ) .
ฮัด [ 4.62 ] พบว่าอัตราการซึมผ่านของอากาศเพิ่มขึ้น ด้วยการอบแห้งคอนกรีตให้กับช่วงของอัตราส่วนน้ำต่อปูนซีเมนต์
( รูปที่ 4.42 ) อย่างไรก็ตาม ผลของอัตราส่วนน้ำต่อสารซีเมนต์ที่ปรากฏจะขึ้นอยู่กับดีกรีของความอิ่มตัว เรนาร์ต
[ 463 ] ระบุว่าได้รับผลกระทบน้อยจากภาวะอากาศซึมผ่านคอนกรีตถ้าความชื้นสูง ( 1 เมกกะปาสคาล ) ความดันอากาศใช้
แต่ไม่มีหลักฐานให้ทดลองเพื่อสนับสนุนการเรียกร้องนี้ แพร์ราตัน et al . [ 4.64 ] สังเกตได้ว่าถึงแม้ว่า
แห้งเตาอบทำให้สูงกว่าค่าความซึมกว่าอากาศการจัดอันดับของผลลัพธ์สำหรับขนาดต่าง ๆ ของซิลิกาฟูมอบมาก

ไม่ได้รับผลกระทบ