I greet you on the re-commencement

I greet you on the re-commencement of our literary year. Our anniversary is one of hope, and, perhaps, not enough of labor. We do not meet for games of strength or skill, for the recitation of histories, tragedies, and odes, like the ancient Greeks; for parliaments of love and poesy, like the Troubadours; nor for the advancement of science, like our cotemporaries in the British and European capitals. Thus far, our holiday has been simply a friendly sign of the survival of the love of letters amongst a people too busy to give to letters any more. As such, it is precious as the sign of an indestructible instinct. Perhaps the time is already come, when it ought to be, and will be, something else; when the sluggard intellect of this continent will look from under its iron lids, and fill the postponed expectation of the world with something better than the exertions of mechanical skill. Our day of dependence, our long apprenticeship to the learning of other lands, draws to a close. The millions, that around us are rushing into life, cannot always be fed on the sere remains of foreign harvests. Events, actions arise, that must be sung, that will sing themselves. Who can doubt, that poetry will revive and lead in a new age, as the star in the constellation Harp, which now flames in our zenith, astronomers announce, shall one day be the pole-star for a thousand years?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมทักทายคุณบนเริ่มใหม่ปีวรรณกรรมของเรา ครบรอบปีของเราเป็นความหวังอย่างใดอย่างหนึ่ง และ บางที ไม่เพียงพอของแรงงาน เราไม่ตรงกับเกมของทักษะ อ่านประวัติ tragedies และ odes เช่นกรีกโบราณ หรือความแข็งแรง สำหรับ parliaments ความรัก poesy เช่น Troubadours หรือ สำหรับความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์ เช่น cotemporaries ของเราในเมืองหลวงของอังกฤษ และยุโรป ฉะนี้ วันหยุดของเราแล้วก็เป็นเครื่องของความอยู่รอดของรักตัวท่ามกลางคนที่ไม่ว่างที่จะให้ตัวอักษรต่อไป เช่น จะมีค่าเป็นเครื่องหมายของสัญชาตญาณการทำลาย บางทีเวลาจะผ่านมาแล้ว เมื่อมันควรจะเป็น และจะเป็น อย่างอื่น เมื่อสติปัญญา sluggard ของทวีปนี้จะดูอย่างของฝาเหล็ก และเติมความเลื่อนออกไปของโลก ด้วยสิ่งที่ดียิ่งกว่ามือทักษะกล พึ่งพาวันของเรา ของเราฝึกงานนานเพื่อการเรียนรู้ของอื่น ๆ ที่ดิน วาดใกล้ชิด ล้าน ที่รอบตัวเราจะวิ่งเข้าไปในชีวิต ไม่เสมอจะเลี้ยงบนยังคง sere ของ harvests ต่างประเทศ เหตุการณ์ การดำเนินการเกิดขึ้น ที่ต้องสูง ที่จะร้องเอง ที่สามารถสงสัย ว่า บทกวีจะฟื้นฟู และนำในยุคใหม่ เป็นดาวในกลุ่มดาวฮาร์ป ซึ่งขณะนี้ เปลวไฟในของเราสุดยอด นักดาราศาสตร์ประกาศ วันหนึ่งจะดาว เหนือพันปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันทักทายคุณในอีกครั้งเริ่มปีวรรณกรรมของเรา ครบรอบปีที่เราเป็นหนึ่งในความหวังและอาจไม่เพียงพอของแรงงาน เราไม่ได้ตอบสนองความต้องการสำหรับการเล่นเกมของความแข็งแรงหรือทักษะสำหรับการบรรยายประวัติของโศกนาฏกรรมและ odes เช่นชาวกรีกโบราณให้รัฐสภาของความรักและกวีนิพนธ์เช่นเร่; หรือเพื่อความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์เช่น cotemporaries ของเราใน เมืองหลวงของอังกฤษและยุโรป ป่านนี้วันหยุดของเราได้รับเพียงสัญลักษณ์ของการอยู่รอดของความรักของตัวอักษรในหมู่คนยุ่งเกินไปที่จะมอบให้กับตัวอักษรใด ๆ เพิ่มเติม เช่นนี้มันจะมีค่าเป็นสัญลักษณ์ของสัญชาตญาณทำลาย บางทีอาจจะถึงเวลาแล้วที่แล้วเมื่อมันควรจะเป็นและจะเป็นอย่างอื่นเมื่อสติปัญญาคนเกียจคร้านของทวีปนี้จะมีลักษณะที่มาจากใต้ฝาเหล็กและเติมเต็มความคาดหวังเลื่อนออกไปของโลกที่มีสิ่งที่ดีกว่าการออกแรงของ ทักษะกล วันของเราพึ่งพาการฝึกงานระยะยาวของเราที่จะเรียนรู้ในดินแดนอื่น ๆ เข้าไปใกล้ นับล้านที่อยู่รอบตัวเรากำลังวิ่งเข้ามาในชีวิตจะไม่เคยได้รับการเลี้ยงดูที่ร่วงโรยยังคงเก็บเกี่ยวของต่างประเทศ เหตุการณ์การกระทำที่เกิดขึ้นที่จะต้องร้องที่จะร้องเพลงตัวเอง ใครบ้างที่สามารถสงสัยบทกวีที่จะฟื้นและนำในยุคใหม่เป็นดาวในกลุ่มดาวพิณซึ่งตอนนี้ไฟในสุดยอดของเรานักดาราศาสตร์ประกาศวันหนึ่งจะเป็นขั้วดาวสำหรับพันปีหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันทักทายคุณบนจะเริ่มปีวรรณกรรมของเรา วันครบรอบของเรา เป็นหนึ่งในความหวัง และอาจไม่เพียงพอของแรงงาน เราไม่ได้พบกันเกมแรงหรือทักษะสำหรับการท่องจำของประวัติ โศกนาฏกรรม และบทกวี เหมือนกรีกโบราณ เพราะระบอบของความรัก และ โพซี่ เหมือนเร่ ; หรือเพื่อความก้าวหน้าของวิทยาศาสตร์ชอบ cotemporaries ของเราในเมืองหลวงของอังกฤษและยุโรป ดังนั้นไกล , วันหยุดของเราได้รับเพียงแค่เป็นกันเองเครื่องหมายของการอยู่รอดของความรักของตัวอักษรท่ามกลางคนยุ่งเกินไปที่จะให้ตัวอักษรใด ๆเพิ่มเติม เช่น , มันมีค่าเป็นสัญลักษณ์ของสัญชาตญาณไม่มีวันตาย บางทีเวลาก็มาถึงเมื่อมันควรจะได้รับ และจะเป็นอย่างอื่นเมื่อคนขี้เกียจสติปัญญาของทวีปนี้จะมองจากใต้ฝาเหล็ก และเติมเลื่อนออกไปความคาดหวังของโลกด้วยสิ่งที่ดีกว่า ออกแรงทักษะกล วันของการฝึกที่ยาวนานของเรา , เพื่อการเรียนรู้ ดินแดน อื่น ๆ , เสมอเพื่อปิด ล้าน ที่รอบตัวเรา รีบเข้าไปในชีวิตไม่สามารถจะกินซากศพแห้งผลผลิตจากต่างประเทศของ เหตุการณ์ การกระทำที่เกิดขึ้น ต้องเป็นซอง จะร้องเอง ที่ยังสงสัยว่า การจะฟื้น และตะกั่ว ในยุคสมัยใหม่ เป็น ดาวในกลุ่มดาวพิณ ซึ่งตอนนี้ เปลวไฟในแบบของเรานักดาราศาสตร์ประกาศให้วันนึงเป็นดาวเสาสำหรับปี ?