Jungah was in front of her students

Jungah was in front of her students, who looked at her expectantly.The reason? Jungah had in her hands the results of an exam. Jungah laughed in her mind when she saw the faces of her students. Slowly, she moved the exams to the right and the look in her students followed her movements. She tried to move it to the left, and the same happened again.

Her students were so focused looking at the papers that were in her hands that Jungah decided to play a trick. Jungah's gaze went to a trash can that was next to her right foot, under her desk.

With a grin, Jungah bent her knee and gave a sharp kick to the trash, her eyes nailed to her students. At the time when her foot collided with the trash, which was made of metal, a loud noise was heard throughout the classroom.

Jungah's smile widened when she saw the reactions of her students. Some of them gave a little jump in surprise. Others, however, jumped so much that fell off their chairs. But all, without exception, screamed frightened.

At that time, Jungah began to laugh like there's no tomorrow, kneeling on the floor and leaning her forehead on the table, while tears of laughter were streaming down her cheeks. The students looked at her puzzled, some of them sitting back down while others clutched her chest where the heart was.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Jungah ที่หน้าของเธอ นักเรียนมองดูที่เธอ expectantly เหตุผล มี Jungah ในมือเธอผลสอบ Jungah หัวเราะในใจของเธอเมื่อเธอเห็นใบหน้าของนักเรียนของเธอ ช้า เธอย้ายข้อสอบทางขวา และดูนักเรียนของเธอตามความเคลื่อนไหวของเธอ เธอพยายามที่จะย้ายไปทางซ้าย และเหมือนกันเกิดขึ้นอีกนักเรียนของเธอได้ดังนั้นเน้นเอกสารที่อยู่ในมือของเธอที่ Jungah การตัดสินใจที่จะเล่นไพ่ สายตาของ Jungah ไปได้ขยะที่ติดเท้าของเธอด้านขวา ใต้โต๊ะของเธอมีเป็นรอบ ๆ ไร้ Jungah งอเข่าของเธอ และให้คมเตะถังขยะ ดวงตาของเธอ nailed นักเรียนของเธอ เวลาฮาล์เมื่อเท้าของเธอกับขยะ ซึ่งถูกทำมาจากโลหะ เสียงดังได้ยินทั่วห้องเรียนรอยยิ้มของ Jungah widened เมื่อเธอได้เห็นปฏิกิริยาของนักเรียนของเธอ บางส่วนของพวกเขาให้กระโดดเล็กน้อยในความประหลาดใจ อื่น ๆ อย่างไร ตามไปมากที่ตกจากเก้าอี้ของพวกเขา แต่ทั้งหมด โดย กรีดร้องกลัวในขณะนั้น Jungah เริ่มหัวเราะเหมือนมีไม่มีวันพรุ่งนี้ นั่งบนพื้น และเอียงหน้าผากของเธอบนโต๊ะ ในขณะที่น้ำตาเสียงหัวเราะถูกสตรีมลงแก้มของเธอ นักเรียนที่มองเธอ puzzled บางส่วนของพวกเขานั่งกลับลงในขณะที่ผู้อื่นคลัตช์หน้าอกของเธอที่ถูกใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Jungah อยู่ในด้านหน้าของนักเรียนของเธอที่มองที่เหตุผล expectantly.The เธอ? Jungah มีอยู่ในมือของเธอผลของการสอบที่ Jungah หัวเราะในใจของเธอเมื่อเธอเห็นใบหน้าของนักเรียนของเธอ ช้าเธอย้ายการสอบไปทางขวาและมองในนักเรียนของเธอเคลื่อนไหวตามเธอ เธอพยายามที่จะย้ายไปทางซ้ายและเดียวกันเกิดขึ้นอีกครั้ง. นักเรียนของเธอถูกเพื่อให้มุ่งเน้นไปที่กำลังมองหาที่เอกสารที่อยู่ในมือของเธอที่ Jungah ตัดสินใจที่จะเล่นเคล็ดลับ สายตาของ Jungah ไปถังขยะที่ได้รับต่อไปที่เท้าขวาของเธอภายใต้โต๊ะทำงานของเธอ. ด้วยรอยยิ้ม, Jungah งอเข่าของเธอและให้เตะคมชัดไปที่ถังขยะดวงตาของเธอตอกให้กับนักเรียนของเธอ ในช่วงเวลาที่เท้าของเธอชนกับถังขยะที่ทำจากโลหะที่เสียงดังได้ยินทั่วห้องเรียน. รอยยิ้มของ Jungah กว้างขึ้นเมื่อเธอเห็นปฏิกิริยาของนักเรียนของเธอ บางส่วนของพวกเขาให้กระโดดเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยความประหลาดใจ อื่น ๆ แต่เพิ่มขึ้นมากเพื่อให้ตกจากเก้าอี้ของพวกเขา แต่ทั้งหมดโดยไม่มีข้อยกเว้นกรีดร้องตกใจ. ในเวลานั้น Jungah เริ่มที่จะหัวเราะเหมือนมีวันพรุ่งนี้ไม่มีคุกเข่าบนพื้นและพิงหน้าผากของเธอบนโต๊ะในขณะที่น้ำตาของเสียงหัวเราะได้รับการสตรีมมิ่งลงแก้มของเธอ นักเรียนมองที่เธองงบางคนนั่งกลับลงในขณะที่คนอื่น ๆ จับหน้าอกของเธอที่หัวใจเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จองอาต่อหน้านักเรียนของเธอที่จ้องมองเธอหวัง เหตุผล ? จองอาก็อยู่ในมือของเธอ ผลของการสอบ จองอาหัวเราะในความคิดของเธอ เมื่อเธอเห็นใบหน้าของนักเรียน อย่างช้าๆ เธอย้ายไปสอบที่เหมาะสมและลักษณะของเด็กนักเรียนตามการเคลื่อนไหวของเธอ เธอพยายามที่จะย้ายไปทางซ้ายและเดียวกันเกิดขึ้นอีกครั้ง

นักเรียนกำลังให้ความสนใจมองเอกสารที่อยู่ในมือของเธอนั้น จุงอา ตัดสินใจที่จะเล่นมายากล จุงอา มองไปที่ถังขยะที่ข้างเท้าขวา ใต้โต๊ะ

กับกริน จุงอา งอเข่าของเธอและให้เตะ ชาร์ป ถังขยะ สายตาของเธอทำให้นักเรียน ในเวลาเมื่อเท้าของเธอชนกับถังขยะ ซึ่งทำด้วยโลหะเสียงดังได้ยินไปทั่วห้องเรียน

จองอายิ้มกว้างขึ้นเมื่อเห็นปฏิกิริยาของนักเรียน บางส่วนของพวกเขาให้กระโดดในความประหลาดใจ คนอื่น อย่างไรก็ตาม กระโดด มาก ตกจากเก้าอี้ของพวกเขา แต่ทั้งหมด โดยไม่มีข้อยกเว้น กรีดร้องตกใจ

ตอนนั้น จองอาก็เริ่มหัวเราะเหมือนมีวันพรุ่งนี้ไม่มีคุกเข่าบนพื้นและพิงหน้าผากของเธอบนโต๊ะในขณะที่น้ำตาของเสียงหัวเราะเป็นสตรีมมิ่งลงบนแก้มของเธอ นักเรียนมองเธองง บางคนนั่งกลับลงในขณะที่คนอื่นกุมทรวงอกของเธอ หัวใจที่เป็น