(4) Like Baumgartner and Jones, Joh

(4) Like Baumgartner and Jones, John Kingdon (1995) has argued that the best way to understand the policy process is by examining policy images.
In fact, Baumgartner and Jones's analyses are based in part off Kingdon's original research on agenda setting.
How a policy is defined and how it is perceived by the public and policymakers ultimately determines whether the policy will receive positive or negative feedback.
Kingdon has also agreed that Lindblom's incrementalist approach is incomplete.
And, like Heclo and Sabatier, Kingdon has asserted that actors both inside and outside of government are important to understanding the policy process and policy change.
Kingdon, however, took a different approach to agenda setting.
Beyond providing evidence of rapid policy change, Kingdon identified what components are necessary for such change to take place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(4) เช่น Baumgartner และโจนส์ จอห์น Kingdon (1995) ได้โต้เถียงว่า เพื่อเข้าใจกระบวนการของนโยบายคือการตรวจสอบนโยบายภาพ ในความเป็นจริง Baumgartner และของโจนส์วิเคราะห์งานบางส่วนจากงานวิจัยเดิมของ Kingdon วาระตั้งค่า วิธีกำหนดนโยบาย และในที่สุดว่ามันถือว่ารัฐและผู้กำหนดนโยบายกำหนดว่านโยบายจะได้รับค่าบวกหรือค่าลบความคิดเห็น Kingdon ได้ตกลงว่า วิธี incrementalist ของ Lindblom สมบูรณ์ ก Heclo และ Sabatier, Kingdon มีคนนักแสดงทั้งภายใน และภาย นอกรัฐบาลต้องเข้าใจกระบวนการทางนโยบายและการเปลี่ยนแปลงนโยบาย Kingdon เอาวิธีที่แตกต่างกันวาระการตั้งค่าอย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากบริการหลักฐานการเปลี่ยนแปลงนโยบายอย่างรวดเร็ว Kingdon ระบุคอมโพเนนต์ใดที่จำเป็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(4) เช่นเดียวกับ Baumgartner และโจนส์, จอห์น Kingdon (1995) ได้มีการถกเถียงกันว่าวิธีที่ดีที่สุดที่จะเข้าใจกระบวนการนโยบายโดยการตรวจสอบภาพนโยบาย.
ในความเป็นจริง Baumgartner และการวิเคราะห์ของโจนส์ที่มีอยู่ในส่วนหนึ่งออกจากการวิจัยเดิม Kingdon ในวาระการตั้งค่า.
วิธี นโยบายที่กำหนดไว้และวิธีการที่เป็นที่รับรู้ของประชาชนและผู้กำหนดนโยบายในที่สุดกำหนดว่านโยบายจะได้รับการตอบรับเชิงบวกหรือเชิงลบ. the
Kingdon ยังได้ตกลงที่ว่าวิธีการ incrementalist Lindblom ของไม่สมบูรณ์.
และเช่นเดียวกับ Heclo และ Sabatier, Kingdon ได้ถูกกล่าวหาว่านักแสดงทั้งสอง ภายในและภายนอกของรัฐบาลที่มีความสำคัญในการทำความเข้าใจกระบวนการนโยบายและการเปลี่ยนแปลงนโยบาย.
Kingdon แต่เอาวิธีการที่แตกต่างกันกับการตั้งค่าวาระ.
นอกเหนือจากการให้หลักฐานของการเปลี่ยนแปลงนโยบายอย่างรวดเร็ว Kingdon ระบุสิ่งที่เป็นส่วนประกอบที่จำเป็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะใช้สถานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 4 ) ชอบและรู้จักกันดี โจนส์ , จอห์น คิงเดิ่น ( 1995 ) ได้แย้งว่า วิธีที่ดีที่สุดที่จะเข้าใจกระบวนการนโยบาย โดยนโยบายการตรวจสอบภาพ
ในความเป็นจริง โบมการ์ตเนอร์ และวิเคราะห์ โจนส์อยู่ในส่วนหนึ่งจากคิงเดิ่นเดิมวิจัยวาระ .
วิธีการกำหนดนโยบายและวิธีการมันเป็นทัศนะของประชาชนต่ำสุด กําหนดว่า นโยบายที่จะได้รับในเชิงบวกหรือลบความคิดเห็น
คิงเดิ่นก็เห็นด้วยว่าเป็นแนวทาง incrementalist ลินด์บลอมไม่สมบูรณ์
และเหมือน heclo ซาแบเทียร์และ ,คิงเดิ่นได้กล่าวหาว่า นักแสดงทั้งภายใน และภายนอก ของรัฐบาลเป็นสำคัญ เพื่อความเข้าใจในกระบวนการนโยบายและการเปลี่ยนแปลงนโยบาย
คิงเดิ่น อย่างไรก็ตาม ก็มีวิธีการที่แตกต่างกันในการกำหนดวาระการประชุม
เกินให้หลักฐานของการเปลี่ยนแปลงนโยบายอย่างรวดเร็ว คิงเดิ่นระบุว่าส่วนประกอบที่จำเป็นสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้น