The study of sea level change rate

The study of sea level change rate from tidal data is complicated by
the fact that tide gauges are attached to the land and thus their
measurements are affected by vertical land motion caused by natural
or anthropogenic processes unrelated to variations in sea level. In the
traditional approach of many global studies, e.g. Douglas (1997) and
Peltier (2001), only a subset of tide gauges is carefully selected, having
at least 60 years of record length and being far away from tectonically
active areas. Corrections for Global Isostatic Adjustment (GIA) are
then applied to obtain absolute rates of sea level change, which
produce a consistent rising rate at around 1.8 mm/yr for the 20th
century. The main problem with this approach is that the strict criteria
screen out most tide gauges, leaving only around 25 stations for
studying sea level change. Moreover the locations of these qualified
stations are concentrated in the Mediterranean, the North Atlantic
and the East Pacific. No tide gauges from the Indian Ocean and West
Pacific are included and the serious question arises whether this rate
can be truly regarded as global.
More recent studies on the trend and acceleration of global sea
level change mitigate this under-sampling problem by incorporating
as many tide gauges as possible, excluding only those in locations
where vertical movements (caused by tectonic activities or land
subsidence) are known to exist but with rates that cannot be
modelled. In Church and White (2006) the global sea level rise rate
and acceleration were determined from sea level reconstructed from
the amplitude derived from tidal data and the covariance obtained
from empirical orthogonal function analysis (EOF) of altimetry data.
Jevrejeva et al. (2006) and Jevrejeva et al. (2008) used a method based
on Monte Carlo Singular Spectrum Analysis (MC-SSA, quite similar to
EOF), to decompose the original tide gauge time series to detect multidecadal
oscillations of sea level change and its acceleration, which was estimated at about 0.01 mm/yr2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาอัตราการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลจากหน้าข้อมูลจะมีความซับซ้อนโดยความจริงที่ว่าน้ำขึ้นลงมาตรวัดกับแผ่นดินและการวัดที่ได้รับผลกระทบ โดยเกิดจากธรรมชาติการเคลื่อนไหวแนวที่ดินหรือกระบวนการมาของมนุษย์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเล ในวิธีการดั้งเดิมในโลกศึกษา เช่นดักลาส (1997) และPeltier (2001), เฉพาะชุดย่อยของมาตรวัดน้ำอย่างระมัดระวังไว้ มีความยาวเรกคอร์ดและอยู่ห่างจาก tectonically น้อยกว่า 60 ปีพื้นที่ใช้งาน มีการแก้ไขสำหรับทั่วโลกผลิตภัณฑ์ปรับปรุง (เกีย)กับราคาเต็มของการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเล ได้รับการผลิตมีอัตราเพิ่มขึ้นสอดคล้องกันที่ประมาณ 1.8 มม./ปีในวันที่ 20เซ็นจูรี่ ปัญหาหลักของวิธีนี้คือเงื่อนไขเข้มงวดคัดเลือกมาตรวัดน้ำมากที่สุด ออกจากสมัยเท่าประมาณ 25ศึกษาการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเล นอกจากนี้ สถานเหล่านี้มีคุณสมบัติสถานีเข้มข้นในเมดิเตอร์เรเนียน มหาสมุทรแอตแลนติกเหนือและแปซิฟิกตะวันออก ไม่มีมาตรวัดน้ำจากมหาสมุทรอินเดียและตะวันตกแปซิฟิกมีอยู่ และเกิดคำถามอย่างจริงจังว่าอัตรานี้สามารถอย่างแท้จริงถือเป็นสากลศึกษาแนวโน้มและความเร่งของโลกทะเลล่าสุดเปลี่ยนแปลงระดับบรรเทาปัญหานี้สุ่มน้อย โดยเพจมากที่สุดน้ำขึ้นลงมาตรวัดเป็นไปได้ ยกเว้นเฉพาะผู้ที่อยู่ในสถานที่ (เกิดจากที่ดินหรือกิจกรรมการเคลื่อนไหวแนวตั้งหิน) ทราบว่ามีอยู่แต่ ด้วยราคาที่ไม่คือ แบบจำลอง คริสตจักรและขาว (2006) จากระดับน้ำทะเลทั่วโลกเพิ่มขึ้นอัตราและเร่งความเร็วถูกกำหนดจากเชิดจากระดับน้ำทะเลคลื่นที่มาจากข้อมูลที่บ่าและแปรปรวนได้จากฟังก์ชัน orthogonal ประจักษ์ (EOF) วิเคราะห์ข้อมูล altimetryใช้วิธีการตาม Jevrejeva et al. (2006) และ Jevrejeva et al. (2008)ในมอน Carlo เอกพจน์วิเคราะห์สเปกตรัม (MC-SSA คล้ายกับEOF), การเปื่อยชุดเวลามาตรวัดน้ำตรวจหา multidecadal เดิมการแกว่งของระดับน้ำทะเลเปลี่ยนแปลงและเร่งความเร็วของ ซึ่งถูกประเมินที่ yr2 ประมาณ 0.01 มม.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาของระดับน้ำทะเลอัตราการเปลี่ยนแปลงจากข้อมูลน้ำขึ้นน้ำลงมีความซับซ้อนโดย
ความจริงที่ว่ามาตรวัดน้ำที่แนบมากับดินแดนของพวกเขาและทำให้
การวัดที่ได้รับผลกระทบจากการเคลื่อนไหวในแนวตั้งที่ดินที่เกิดจากธรรมชาติ
หรือกระบวนการของมนุษย์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเล ใน
วิธีการแบบดั้งเดิมของการศึกษาระดับโลกหลายเช่นดักลาส (1997) และ
Peltier (2001) เพียงส่วนย่อยของมาตรวัดน้ำอย่างรอบคอบเลือกมี
อย่างน้อย 60 ปีของระยะเวลาในการบันทึกและความห่างไกลจาก tectonically
พื้นที่ใช้งาน การแก้ไขสำหรับทั่วโลก Isostatic ปรับ (GIA) จะถูก
นำไปใช้แล้วจะได้รับอัตราที่แน่นอนของการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลซึ่ง
ผลิตในอัตราที่เพิ่มขึ้นสอดคล้องกันที่ประมาณ 1.8 มิลลิเมตร / ปีสำหรับ 20
ศตวรรษ ปัญหาหลักด้วยวิธีนี้คือว่าเกณฑ์ที่เข้มงวด
มากที่สุดหน้าจอออกมาตรวัดน้ำเหลือเพียงประมาณ 25 สถานีสำหรับ
การศึกษาการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเล นอกจากนี้สถานที่ที่มีคุณสมบัติเหล่านี้ของ
สถานีมีความเข้มข้นในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนทางตอนเหนือของมหาสมุทรแอตแลนติก
และแปซิฟิกตะวันออก ไม่มีมาตรวัดน้ำจากมหาสมุทรอินเดียและตะวันตก
แปซิฟิกจะถูกรวมและคำถามที่ร้ายแรงเกิดขึ้นไม่ว่าจะเป็นอัตรานี้
สามารถได้รับการยกย่องอย่างแท้จริงขณะที่ทั่วโลก.
การศึกษาล่าสุดเกี่ยวกับแนวโน้มและการเร่งความเร็วของน้ำทะเลทั่วโลก
มีการเปลี่ยนแปลงระดับบรรเทาปัญหาภายใต้การสุ่มตัวอย่างโดยการใช้มาตรการนี้
เป็นจำนวนมาก มาตรวัดน้ำที่เป็นไปได้ไม่รวมเฉพาะผู้ที่อยู่ในสถานที่
ที่การเคลื่อนไหวในแนวตั้ง (ที่เกิดจากกิจกรรมของเปลือกโลกหรือที่ดิน
ทรุด) เป็นที่รู้จักกันอยู่ แต่มีอัตราที่ไม่สามารถ
สร้างแบบจำลอง ในคริสตจักรและสีขาว (2006) ระดับน้ำทะเลทั่วโลกเพิ่มขึ้นในอัตรา
เร่งและได้รับการพิจารณาจากระดับน้ำทะเลสร้างขึ้นมาจาก
ความกว้างได้จากข้อมูลน้ำขึ้นน้ำลงและความแปรปรวนร่วมที่ได้รับ
จากการวิเคราะห์การทำงานฉากเชิงประจักษ์ (EOF) ของข้อมูล altimetry.
Jevrejeva และคณะ (2006) และ Jevrejeva และคณะ (2008) ใช้วิธีการที่ใช้
ใน Monte Carlo เอกพจน์วิเคราะห์สเปกตรัม (MC-SSA, ค่อนข้างคล้ายกับ
EOF) ในการย่อยสลายอนุกรมเวลามาตรวัดน้ำเดิมในการตรวจสอบ Multidecadal
แนบแน่นของการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลและอัตราเร่งของมันซึ่งเป็นที่คาดกันที่ประมาณ 0.01 mm / YR2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาระดับน้ําทะเลเปลี่ยนอัตราข้อมูลจากน้ำขึ้นน้ำลงมีความซับซ้อนโดย
ความจริงที่มาตรวัดไทด์จะติดกับที่ดินและการวัดของพวกเขา
ได้รับผลกระทบ โดยเคลื่อนไหวที่ดินแนวตั้งเกิดจากกระบวนการที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในระดับน้ําทะเลธรรมชาติ
หรือมนุษย์ . ใน
วิธีการแบบดั้งเดิมของการศึกษาระดับโลกมากมาย เช่น ดักลาส ( 1997 ) และ
Peltier ( 2001 )เฉพาะชุดย่อยของมาตรวัดน้ำถูกเลือกอย่างระมัดระวัง มี
อย่างน้อย 60 ปีความยาวของบันทึกและอยู่ห่างจาก tectonically
พื้นที่ใช้งาน การปรับความดันทุกทิศทางแบบสากล ( GIA )
แล้วใช้เพื่อให้ได้อัตราแน่นอนของการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลซึ่ง
ผลิตอัตราการเพิ่มขึ้นที่สอดคล้องกันประมาณ 1.8 มม. / ปี สำหรับศตวรรษที่ 20

ปัญหาด้วยวิธีนี้คือเกณฑ์ที่เข้มงวดจากมาตรวัดน้ำ
หน้าจอมาก เหลือเพียงประมาณ 25 สถานี
ศึกษาการเปลี่ยนแปลงของทะเลระดับ นอกจากสถานที่เหล่านี้มีคุณสมบัติ
สถานีมีความเข้มข้นในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนมหาสมุทรแอตแลนติกทิศตะวันตกเฉียงเหนือ
และตะวันออกของแปซิฟิก ไม่มีน้ำมาตรวัดจากมหาสมุทรอินเดียและทิศตะวันตก
แปซิฟิกรวมและคำถามเกิดขึ้นว่า อัตรานี้สามารถจริงๆ

ถือว่าเป็นสากล การศึกษาล่าสุดเกี่ยวกับแนวโน้มและอัตราเร่งของการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลทั่วโลกลดจำนวนปัญหานี้ภายใต้

โดยผสมผสานมากน้ำมาตรวัดเท่าที่จะเป็นไปได้ ยกเว้นเฉพาะผู้ที่อยู่ในสถานที่
ที่การเคลื่อนไหวแนวตั้ง ( ที่เกิดจากเปลือกโลก หรือกิจกรรมต่างๆ ที่ดิน
ทรุด ) ว่ามีอยู่ แต่ด้วยอัตราที่ไม่สามารถ
จำลอง . ในโบสถ์ขาว ( 2006 ) โดยระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นอัตราเร่งตัดสินใจ

จากระดับน้ำทะเลที่สร้างจากผลที่ได้มาจากข้อมูลน้ำขึ้นน้ำลง และความแปรปรวนร่วมที่ได้จากการวิเคราะห์เชิงฟังก์ชัน
) ( ช่วง ) ของข้อมูล Altimetry .
jevrejeva et al . ( 2006 ) และ jevrejeva et al .( 2008 ) ใช้วิธีตาม
ในมอนติคาร์โลการวิเคราะห์สเปกตรัมเอกพจน์ ( mc-ssa ค่อนข้างคล้ายกับ
ช่วง ) , การแยกน้ำ มาตรวัดเดิมเวลาชุดตรวจหา multidecadal
การสั่นของการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลและความเร่ง ซึ่งอยู่ที่ประมาณประมาณ 0.01 มิลลิเมตร / yr2