Sine Quadrant as a Mathematical Too

Sine Quadrant as a Mathematical Tool
In the early period, the astrolabe was a globe which displayed the formation and position of a constellation of stars
that became myths of society at the time. According to Torode (1992), the earliest astrolabe invented by Ptolemy
(130 AD) contained several circles which represent the spherical projection of the Sun and the Earth and several
stars. From civilization to civilization, more elements were added to the globe such as tracks of the Sun and Moon’s
position and the difference in size between the stars. As the globe type of astrolabe was limited of components, it
was spread out to become a plane astrolabe. This allowed the addition of the latitude plate, the horizontal plates
which represent the local horizon of the Earth, the equator plane and the tools to measure the angles of two points.
According to King (1987) and Nasr (1976), other than the circle projected celestial sphere, the astrolabe can also be
used for the measurement and trigonometric calculation of numerical solutions. From the plane astrolabe, a part of
its section is taken as the sine quadrant. Compared with the astrolabe, the sine quadrant is more limited in its
components and function. In the Malay World during the pre-modern period, the sine quadrant was widely used as
a mathematical and astronomical tool for astronomers. In this study, pre-modernization refers to the period before
the widespread influence of European mathematics such as the use of trigonometric tables or logarithmic tables.
A study of the collection of astronomical manuscripts of pre modern Malay World reveal that the sine quadrant
treatise was among one of the most common subjects. Among the earliest manuscripts discovered and used in the
Malay World in relation to the sine quadrant is the manuscript al-Jauharun Naqiyah fil Ac
amali Jaibiyah, compiled
by Syeikh Ahmad bin Abdul Latiff al-Minangkabaui al-Khatib, in the Arab and Malay language version around the
1890s. In referring to Baharrudin (2007), this manuscript contains a part of Sibt al-Maridini treatise on 15th.
Century on the use of sine quadrant. Our study reveals that up until the 1940s there were at least ten (10) copies
related to the sine quadrant in circulation. The main content usually found in copies related to the sine quadrant are
as follows;
• Identification of the parameters and components in the sine quadrant
• Method for measuring the height (altitude) of the Sun
• To arrange the zodiac calendar
• To determine the Sun’s coordinates
• Methods of measuring and reading time
• Calculating prayer times
• Determination of the latitude, longitude and local meridian
• Calculating the direction of the qiblah to Mecca
• Measuring the height and depth of objects and measuring the width and the sub-division of land
This shows that the sine quadrant is not only used to produce data and astronomical calculations, but it was also
used in agricultural and engineering works. In general, the sine quadrant is the only pre modern mathematical
instrument that can be used as a measurement instrument, to assist in calculations and as a tool which provides
astronomical information. As a measurement tool, the sine quadrant is used to measure angles which are then
changed in other parameters. The transformation of one form of value to another form can be solved using sine
quadrant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควอดร้อนท์ไซน์เป็นเครื่องมือทางคณิตศาสตร์ในระยะแรก ๆ astrolabe ถูกโลกซึ่งแสดงการก่อตัวและตำแหน่งของกลุ่มดาวที่กลายเป็นตำนานของสังคมในเวลา ตาม Torode (1992), astrolabe แรกสุดที่คิดค้น โดยทอเลมี(130 AD) อยู่หลายวงซึ่งแสดงฉายภาพทรงกลมของดวงอาทิตย์ และแผ่นดิน และหลายดาว จากอารยธรรมเพื่ออารยธรรม องค์ประกอบเพิ่มเติมถูกเพิ่มเช่นเพลงของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ของโลกตำแหน่งและความแตกต่างของขนาดระหว่างดวงดาว เป็นแบบโลกของ astrolabe จำกัดประกอบ มันถูกเผยแพร่ออกได้เป็น astrolabe เครื่องบิน นี้ได้รับอนุญาตแห่งละติจูดจาน แผ่นแนวนอนซึ่งแสดงถึงขอบเขตภายในของโลก ระนาบเส้นศูนย์สูตร และเครื่องมือวัดมุมของสองจุดตามกษัตริย์ (1987) และไคโร (1976), เหนือวงกลมคาดว่าทรงกลมฟ้า astrolabe สามารถใช้สำหรับการวัดและการคำนวณตรีโกณมิติเป็นโซลูชั่นที่เป็นตัวเลข จากเครื่องบิน astrolabe เป็นส่วนหนึ่งของส่วนจะนำมาเป็นควอดร้อนท์ไซน์ เมื่อเทียบกับ astrolabe ควอดร้อนท์ไซน์จะจำกัดมากในการส่วนประกอบและหน้าที่ ในโลกมลายูในช่วงเวลาสมัยก่อน ควอดร้อนท์ไซน์ถูกใช้เป็นการทางคณิตศาสตร์ และดาราศาสตร์เครื่องมือสำหรับนักดาราศาสตร์ ในการศึกษานี้ ทันก่อนถึงระยะก่อนอิทธิพลอย่างแพร่หลายของคณิตศาสตร์ยุโรปเช่นการใช้ตรีโกณมิติเป็นตารางหรือตารางลอการิทึมการศึกษาของคอลเลกชันของดาราศาสตร์เป็นพื้นฐานของ โลกมลายูสมัยใหม่เหมาะที่ควอดร้อนท์ไซน์ธรรมศาสตร์นี่เรื่องใหญ่อย่างใดอย่างหนึ่งได้ นี่ต้นฉบับแรกสุดค้นพบ และใช้ในการมาเลย์เกี่ยวกับควอดร้อนท์ไซน์เป็นไฟล์ Naqiyah al-Jauharun ฉบับ Acamali Jaibiyah รวบรวมโดย Latiff Syeikh Ahmad Abdul ช่อง al Minangkabaui al-Khatib ในรุ่นภาษาอาหรับและมลายูสถานช่วงปี 1890 สื่อการฉบับนี้ประกอบด้วยส่วนของธรรมศาสตร์อัล Maridini Sibt 15 ในการอ้างอิงถึง Baharrudin (2007),ศตวรรษการใช้ควอดร้อนท์ไซน์ เราเปิดเผยว่า จนถึงทศวรรษ 1940 โดย มีสำเนาอย่างน้อยสิบ (10)ที่เกี่ยวข้องกับควอดร้อนท์ไซน์ในการหมุนเวียน มีเนื้อหาหลักที่มักจะพบในที่เกี่ยวข้องกับควอดร้อนท์ไซน์ดังนี้•ระบุพารามิเตอร์และคอมโพเนนต์ในควอดร้อนท์ไซน์•วิธีการวัดความสูง (ความสูง) ของดวงอาทิตย์•การจัดปฏิทินจักรราศี•การกำหนดพิกัดของดวงอาทิตย์•วิธีการวัด และการอ่านเวลา•การคำนวณเวลาละหมาด•กำหนดละติจูด ลองจิจูด และเมอริเดียนท้องถิ่น•คำนวณทิศทางของ qiblah ไปเมกกะ•วัดความสูงและความลึกของวัตถุ และวัดความกว้างและส่วนย่อยของนี้แสดงว่า ควอดร้อนท์ไซน์ไม่เพียงใช้ในการผลิตข้อมูลและการคำนวณทางดาราศาสตร์ แต่ก็ยังใช้ในงานเกษตร และวิศวกรรม โดยทั่วไป ควอดร้อนท์ไซน์เป็นเฉพาะคณิตศาสตร์สมัยก่อนเครื่องมือที่สามารถใช้เป็นเครื่องมือวัด ช่วย ในการคำนวณ และ เป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ข้อมูลทางดาราศาสตร์ เป็นเครื่องมือวัด ควอดร้อนท์ไซน์จะใช้ในการวัดมุมที่อยู่แล้วการเปลี่ยนแปลงในพารามิเตอร์อื่น ๆ สามารถแก้ไขการเปลี่ยนแปลงของรูปแบบหนึ่งของค่าตัวใช้ไซน์ควอดร้อนท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Sine Quadrant เป็นเครื่องมือทางคณิตศาสตร์
ในช่วงต้นดวงดาวเป็นโลกที่แสดงการก่อตัวและตำแหน่งของกลุ่มดาวดาว
ที่กลายเป็นตำนานของสังคมในเวลานั้น ตาม Torode (1992), ดวงดาวเร็วที่สุดเท่าที่คิดค้นโดยปโตเลมี
(130 AD) มีหลายวงการซึ่งเป็นตัวแทนของการฉายทรงกลมของดวงอาทิตย์และโลกและอีกหลาย
ดาว จากอารยธรรมอารยธรรมองค์ประกอบมากขึ้นถูกเพิ่มเข้าไปในโลกเช่นแทร็คของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์
ตำแหน่งและความแตกต่างในขนาดระหว่างดาว เป็นชนิดโลกของดวงดาวถูก จำกัด ขององค์ประกอบมัน
แผ่ออกมาจากที่จะกลายเป็นดวงดาวเครื่องบิน นอกจากนี้ได้รับอนุญาตของแผ่นเส้นรุ้ง, แผ่นในแนวนอน
ซึ่งเป็นตัวแทนขอบฟ้าในท้องถิ่นของโลกระนาบเส้นศูนย์สูตรและเครื่องมือในการวัดมุมของสองจุด.
ตามที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (1987) และนาร์ซ (1976), อื่น ๆ กว่า วงกลมที่คาดการณ์ทรงกลมท้องฟ้าดวงดาวนอกจากนี้ยังสามารถ
ใช้สำหรับการวัดและการคำนวณเกี่ยวกับวิชาตรีโกณมิติของการแก้ปัญหาเชิงตัวเลข จากดวงดาวเครื่องบินเป็นส่วนหนึ่งของ
ส่วนของมันจะถูกนำมาเป็นวอดไซน์ เมื่อเทียบกับดวงดาว, วอดไซน์มี จำกัด มากขึ้นในการของ
ส่วนประกอบและการทำงาน ในโลกมลายูในช่วงระยะเวลาก่อนที่ทันสมัย, วอดไซน์ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางว่าเป็น
เครื่องมือทางคณิตศาสตร์และดาราศาสตร์สำหรับนักดาราศาสตร์ ในการศึกษานี้ทันสมัยก่อนหมายถึงช่วงเวลาก่อนที่จะ
มีอิทธิพลอย่างกว้างขวางของคณิตศาสตร์ในยุโรปเช่นการใช้ตารางตรีโกณมิติหรือตารางลอการิทึม.
การศึกษาของคอลเลกชันของต้นฉบับดาราศาสตร์ของโลกมาเลย์ก่อนสมัยใหม่เผยให้เห็นว่าวอดไซน์
ตำราเป็นหนึ่งใน หนึ่งในวิชาที่พบมากที่สุด ท่ามกลางต้นฉบับแรกที่ค้นพบและนำมาใช้ใน
โลกมลายูในความสัมพันธ์กับวอดไซน์เป็นต้นฉบับอัล Jauharun Naqiyah เพ็ญ Ac
Amali Jaibiyah รวบรวม
โดย Syeikh อาหมัดบินอับดุลอัล Latiff Minangkabaui อัลตีบในเวอร์ชั่นภาษาอาหรับและภาษามาเลย์ รอบ
1890 ในหมายถึง Baharrudin (2007) ต้นฉบับนี้มีส่วนหนึ่งของ Sibt ตำราอัล Maridini เมื่อวันที่ 15.
ศตวรรษที่เกี่ยวกับการใช้วอดไซน์ การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าจนถึงปี 1940 พบว่ามีอย่างน้อยสิบ (10) สำเนา
ที่เกี่ยวข้องกับวอดไซน์ในการไหลเวียน เนื้อหาหลักมักจะพบในสำเนาที่เกี่ยวข้องกับวอดไซน์มี
ดังต่อไปนี้
•บัตรประจำตัวของพารามิเตอร์และส่วนประกอบใน Quadrant ไซน์
•วิธีการวัดความสูง (ความสูง) ของดวงอาทิตย์
•ในการจัดปฏิทินราศี
•การตรวจสอบของดวงอาทิตย์ พิกัด
เวลา•วิธีการวัดและการอ่าน
•การคำนวณเวลาละหมาด
•การกำหนดเส้นรุ้งเส้นแวงและเที่ยงท้องถิ่น
•การคำนวณทิศทางของกิบลัตไปยังนครเมกกะ
•การวัดความสูงและความลึกของวัตถุและการวัดความกว้างและย่อยส่วนหนึ่งของที่ดิน
นี้แสดงให้เห็นว่าวอดไซน์ที่ไม่ได้ใช้เฉพาะในการผลิตข้อมูลและการคำนวณทางดาราศาสตร์ แต่ก็ยังถูก
นำมาใช้ในงานเกษตรและวิศวกรรม โดยทั่วไปวอดไซน์เป็นเพียงทางคณิตศาสตร์ก่อนที่ทันสมัย
​​เครื่องมือที่สามารถนำมาใช้เป็นเครื่องมือวัดเพื่อช่วยในการคำนวณและเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้
ข้อมูลทางดาราศาสตร์ เป็นเครื่องมือในการวัด, วอดไซน์ที่ใช้ในการวัดมุมซึ่งจะถูก
เปลี่ยนแปลงในพารามิเตอร์อื่น ๆ การเปลี่ยนแปลงของรูปแบบหนึ่งของมูลค่าให้กับอีกรูปแบบหนึ่งที่สามารถแก้ไขได้โดยใช้ไซน์
วอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไซน์ สามารถเป็นเครื่องมือทางคณิตศาสตร์
ในช่วงแรก ดวงดาว เป็นโลกซึ่งแสดงรูปแบบและตำแหน่งของดาวกลุ่มหนึ่งที่กลายเป็นตำนานของสังคม
ในเวลา ตาม torode ( 1992 ) , ดาวแรกสุดคิดค้นโดยทอเลมี
( 130 โฆษณา ) มีหลายวงซึ่งเป็นตัวแทนของการฉายทรงกลมของดวงอาทิตย์และโลก และดาวหลาย

จากอารยธรรมอารยธรรมองค์ประกอบเพิ่มเติมถูกเพิ่มไปยังทั่วโลก เช่น เพลงของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์และตำแหน่ง
ความแตกต่างของขนาดระหว่างดวงดาว เป็นประเภทของดาวโลกเฉพาะของส่วนประกอบมัน
ถูกแพร่กระจายออกไปกลายเป็นเครื่องบินดาว . นี้ได้รับอนุญาตจากละติจูดจาน , แผ่นแนวนอน
ซึ่งเป็นตัวแทนของขอบฟ้า ท้องถิ่น ของ โลกเส้นศูนย์สูตร เครื่องบิน และ เครื่องมือวัดมุมของจุดสองจุด .
ตามกษัตริย์ ( 1987 ) และ Nasr ( 1976 ) นอกจากวงกลมคาดทรงกลมฟ้า , นาฬิกายังสามารถ
ใช้สำหรับการวัดและการคำนวณตรีโกณมิติการแก้ปัญหาเชิงตัวเลข จากเครื่องบิน ดาว เป็นส่วนหนึ่งของส่วนที่ถูกจับเป็น
ไซน์วอด เมื่อเทียบกับแอสโทรลาเบไซน์จำกัดในส่วนของ
ส่วนประกอบและหน้าที่ ในโลกมลายูในสมัยก่อนไซน์สามารถถูกใช้อย่างกว้างขวางเป็น
ทางคณิตศาสตร์ และเครื่องมือทางดาราศาสตร์นักดาราศาสตร์ ในการศึกษานี้ ก่อนการ หมายถึง ช่วงเวลาก่อน
อิทธิพลอย่างกว้างขวางในยุโรป คณิตศาสตร์ เช่น การใช้ตารางหรือตาราง
ตรีโกณมิติลอการิทึมการศึกษาของคอลเลกชันของดาราศาสตร์สมัยใหม่ของโลกมลายูต้นฉบับก่อนเปิดเผยว่า หน่วยของไซน์
ตำราวิชาหนึ่งที่พบมากที่สุด ในต้นฉบับเก่าที่ค้นพบและใช้ใน
โลกมาเลย์ ในความสัมพันธ์กับ ไซน์ วอดเป็นบทความอัล jauharun naqiyah สาย AC

amali jaibiyah , เรียบเรียงโดย syeikh อาหมัด บิน อับดุล latiff อัลอัลเคาะ minangkabaui ,ในอาหรับและภาษามลายูรอบ
1870 . ในหมายถึง baharrudin ( 2007 ) , เลขนี้ประกอบด้วยส่วนของ sibt อัล maridini บทความ 15 .
ในศตวรรษที่ใช้ไซน์วอด การศึกษาของเราพบว่าจนถึงปี 1940 มีอย่างน้อยสิบ ( 10 ) สำเนา
เกี่ยวข้องกับไซน์ของการหมุนเวียน เนื้อหาหลักที่มักพบในฉบับ เกี่ยวข้องกับด้านเป็น
ไซน์ดังนี้ ;
- การระบุพารามิเตอร์และส่วนประกอบในไซน์วอด
- วิธีการวัดความสูง ( ความสูง ) ของดวงอาทิตย์
-
- การจัดราศีปฏิทินเพื่อกำหนดพิกัดของดวงอาทิตย์
- วิธีการวัด และเวลาในการอ่าน

- - คำนวณเวลาที่สวดมนต์การหาละติจูด , ลองจิจูดและท้องถิ่น Meridian
- คำนวณทิศทางของเรื่อง
- วัดความสูงและความลึกของวัตถุและการวัดความกว้างและกองย่อยของที่ดิน
นี้แสดงให้เห็นว่าไซน์วอดไม่เพียงใช้เพื่อสร้างข้อมูลและการคำนวณทางดาราศาสตร์ แต่มันก็ยังใช้ในงานเกษตร
และวิศวกรรม ทั่วไป ไซน์ วอดเป็นเพียงเครื่องมือทางคณิตศาสตร์
ก่อนสมัยใหม่ ที่สามารถใช้เป็นเครื่องมือวัดเพื่อช่วยในการคำนวณ และเป็นเครื่องมือที่ให้
ข้อมูลดาราศาสตร์ เป็นเครื่องมือวัดค่า sine ของมุมที่ใช้วัดแล้ว
เปลี่ยนพารามิเตอร์อื่น ๆ การเปลี่ยนแปลงของรูปแบบหนึ่งของมูลค่าในรูปแบบอื่นสามารถแก้ไขได้โดยใช้ไซน์
วอด