The biosorption capacity of differe

The biosorption capacity of different cortex fruit wastes including banana (Musa paradisiaca), lemon (Citrus
limonum) and orange (Citrus sinensis) peel were evaluated. In order to perform these experiments,
grinded dried cortexes were used as package in 100 mm high, 10 mm i.d. columns. The grinded material
was powdered in a mortar and passed through a screen in order to get two different particle sizes, 2 and
1 mm, for all powders. To estimate the biosorption capabilities of the tested materials, different heavy
metals were passed through the columns and the elution filtrate reloaded different times to increase
the retention of metals. The heavy metals used were prepared as synthetic samples at 10 mg/L of
Pb(NO3)2, Cd(NO3)2, and Cu(NO3)26H2O using primary standards. In preliminary experiments using
banana cortex, it was found that material with 1 mm of particle size showed higher retention capability
(up to12%) than the material with 2 mm of particle size. Considering these results, 1 mm particle size
material was used in further experiments with the other waste materials. It was found that for Pb and
Cu removal, lemon and orange cortex showed better biosorption capability when compared with banana
cortex (up to 15% less for Pb and 48% less for Cu). For Cd, banana cortex showed better biosorption capability
57% (67.2 mg/g of cortex) more than orange (28.8 mg/g of cortex), and 82% more than lemon
(12 mg/g of cortex). Reload of the columns with the filtrate after passing through the column improved
the removal capability of all the materials tested from 10% to 50% depending on the cortex and metal
tested.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำลังการผลิต biosorption ของคอร์เทกซ์ต่าง ๆ ผลไม้กากรวมทั้งกล้วย (Musa paradisiaca), มะนาว (ส้มlimonum) และเปลือกส้ม (ส้ม sinensis) ที่ประเมิน ดำเนินการทดลองเหล่านี้cortexes grinded แห้งที่ใช้เป็นแพคเกจใน 100 มม.สูง คอลัมน์ประชาชน 10 มม. วัสดุ grindedผงในครก และผ่านหน้าจอเพื่อให้ได้ขนาดอนุภาคแตกต่างกัน 2, 2 และ1 มม. สำหรับผงทั้งหมด การประเมินความสามารถ biosorption ของวัสดุทดสอบ หนักแตกต่างกันโลหะที่ผ่านคอลัมน์ และ elution สารกรองโหลดเวลาอื่นเพื่อเพิ่มเก็บรักษาของโลหะ โลหะหนักที่ใช้ถูกเตรียมไว้เป็นตัวอย่างที่สังเคราะห์ที่ 10 mg/LPb (NO3) 2, Cd (NO3) 2 และ Cu (NO3) 2 6H2O ใช้หลักมาตรฐาน ในการทดลองเบื้องต้นที่ใช้กล้วยคอร์เทกซ์ พบว่าวัสดุกับ 1 มิลลิเมตรของขนาดอนุภาคแสดงความสามารถในการรักษาสูง(ค่า to12%) กว่าวัสดุด้วยอนุภาคขนาด 2 มม. พิจารณาผล 1 มม.ขนาดอนุภาคเหล่านี้วัสดุที่ใช้ในการทดลองกับวัสดุอื่น ๆ เสีย พบว่าสำหรับ Pb และCu คอร์เทกซ์เอา มะนาว และส้มได้แสดงความสามารถ biosorption ดีกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับกล้วยคอร์เทกซ์ (ถึง 15% น้อยสำหรับ Pb และ 48% น้อยสำหรับ Cu) สำหรับซีดี คอร์เทกซ์กล้วยได้แสดงความสามารถ biosorption ดีกว่า57% (67.2 mg/g ของคอร์เทกซ์) มากกว่าส้ม (28.8 mg/g ของคอร์เทกซ์), และ 82% มะนาวมากกว่า(12 มิลลิกรัม/กรัมของคอร์เทกซ์) โหลดของสารกรองหลังผ่านคอลัมน์คอลัมน์ที่ดีขึ้นเอาความสามารถของวัสดุที่ทดสอบจาก 10% เป็น 50% คอร์เทกซ์และโลหะทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดูดซับความจุของเสียเปลือกผลไม้ที่แตกต่างกันรวมทั้งกล้วย (Musa paradisiaca) มะนาว (Citrus
limonum) และสีส้ม (Citrus sinensis) เปลือกได้รับการประเมิน เพื่อที่จะดำเนินการทดลองเหล่านี้บด cortexes แห้งใช้เป็นแพคเกจ 100 มิลลิเมตรสูง 10 มิลลิเมตรคอลัมน์ประจำตัวประชาชน
วัสดุที่บดได้ผงในครกและผ่านหน้าจอเพื่อให้ได้รับสองขนาดอนุภาคที่แตกต่างกัน, 2 และ 1 มมผงทั้งหมด ในการประมาณการดูดซับความสามารถในการทดสอบวัสดุหนักที่แตกต่างกันโลหะที่ถูกส่งผ่านคอลัมน์และกรองชะโหลดเวลาที่ต่างกันเพื่อเพิ่มการเก็บรักษาของโลหะ โลหะหนักที่ใช้ได้จัดทำตัวอย่างสังเคราะห์ที่ 10 มิลลิกรัม / ลิตรของPb (NO3) 2 Cd (NO3) 2 และ Cu (NO3) 2? 6H2O ใช้มาตรฐานหลัก ในการทดลองเบื้องต้นโดยใช้เปลือกกล้วยพบวัสดุที่ 1 มิลลิเมตรขนาดอนุภาคที่แสดงให้เห็นความสามารถในการเก็บรักษาที่สูงขึ้น (เพิ่มขึ้น to12%) มากกว่าวัสดุที่มี 2 มิลลิเมตรขนาดอนุภาค พิจารณาผลลัพธ์เหล่านี้ 1 มมขนาดอนุภาควัสดุที่ถูกนำมาใช้ในการทดลองต่อไปด้วยวัสดุของเสียอื่น ๆ ผลการวิจัยพบว่าตะกั่วและกำจัด Cu, มะนาวและเปลือกส้มแสดงให้เห็นความสามารถในการดูดซับที่ดีขึ้นเมื่อเทียบกับกล้วยนอก(ถึง 15% น้อยกว่าสำหรับตะกั่วและ 48% น้อยสำหรับ Cu) สำหรับซีดี, เยื่อหุ้มสมองแสดงให้เห็นความสามารถในกล้วยดูดซับที่ดีขึ้น57% (67.2 มก. / กรัมของเยื่อหุ้มสมอง) มากกว่าส้ม (28.8 มิลลิกรัม / กรัมของเยื่อหุ้มสมอง) และ 82% มากกว่ามะนาว(12 มิลลิกรัม / กรัมของเยื่อหุ้มสมอง) โหลดของคอลัมน์ที่มีการกรองหลังจากผ่านคอลัมน์การปรับปรุงความสามารถในการกำจัดของวัสดุทั้งหมดที่ผ่านการทดสอบจาก 10% ถึง 50% ขึ้นอยู่กับเยื่อหุ้มสมองและโลหะการทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปรียบเทียบความจุของกากผลไม้เปลือกที่แตกต่างกัน ได้แก่ กล้วย ( กล้วย paradisiaca ) , มะนาว ( Citrus
limonum ) และส้ม ( ส้มเช้ง ) เปลือกถูกประเมิน เพื่อทดลองเหล่านี้
บด cortexes แห้งใช้เป็นแพคเกจในสูง 100 มม. , 10 มม. ระบุคอลัมน์ ใช้บดวัสดุ
คือผงในครกและผ่านจอ เพื่อที่จะได้รับสองขนาดอนุภาคที่แตกต่างกัน 2
1 มิลลิเมตร สำหรับผง เพื่อประเมินความสามารถในการใช้วัสดุ โลหะหนัก
ต่างกันผ่านคอลัมน์และใช้กรองโหลดเวลาที่แตกต่างกันเพื่อเพิ่ม
ความคงอยู่ของโลหะโลหะหนักที่ใช้เตรียมเป็นตัวอย่างสังเคราะห์ 10 มิลลิกรัม / ลิตร
Pb ( 3 ) 2 แผ่นซีดี ( 3 ) 2 , และ Cu ( 3 ) 2  6h2o โดยใช้มาตรฐานหลัก ในการทดลองเบื้องต้นโดยใช้
กล้วยนอก พบว่า วัสดุที่มีอนุภาคขนาด 1 มม. มีความคงทนสูงกว่า
ความสามารถ ( ขึ้น– 12 % ) มากกว่าวัสดุ 2 มม. ขนาดของอนุภาค พิจารณาผลลัพธ์เหล่านี้
1 มม. ขนาดของอนุภาควัสดุที่ใช้ในการทดลองต่อไป ด้วยวัสดุอื่น ๆเสีย พบว่าตะกั่วและ
การกำจัดทองแดง , มะนาวและสีส้มเปลือกมีความสามารถในการดูดซับได้ดีเมื่อเทียบกับกล้วย
คอร์เทกซ์ ( ถึง 15 % น้อยกว่าสำหรับตะกั่วและ 48% น้อยกว่าทองแดง ) สำหรับซีดี กล้วยเปลือกมีความสามารถดีขึ้นตามลำดับ
57% ( 200 มิลลิกรัม / กรัมของเปลือก ) มากกว่าส้ม ( 28.8 มิลลิกรัม / กรัมของเปลือก )และ 82% มากกว่ามะนาว
( 12 มิลลิกรัม / กรัมของเปลือก ) โหลดของคอลัมน์ด้วย โดยหลังจากผ่านคอลัมน์ดีขึ้น
เอาความสามารถของวัสดุทั้งหมดที่ผ่านการทดสอบจาก 10% ถึง 50% ขึ้นอยู่กับสมองและโลหะ
ทดสอบ