In the period leading up to the war

In the period leading up to the war – and, in particular, following the transfer of power between the military dictators General Jorge Rafael Videla and General Roberto Eduardo Viola late in March 1981 – Argentina had been in the midst of a devastating economic stagnation and large-scale civil unrest against the military junta that had been governing the country since 1976.[11] In December 1981 there was a further change in the Argentine military regime bringing to office a new junta headed by General Leopoldo Galtieri (acting president), Brigadier Basilio Lami Dozo and Admiral Jorge Anaya. Anaya was the main architect and supporter of a military solution for the long-standing claim over the islands,[12] calculating that the United Kingdom would never respond militarily.[13]


Admiral Jorge Anaya was the driving force in the Junta's decision to invade.[14][15][16]
By opting for military action, the Galtieri government hoped to mobilise the long-standing patriotic feelings of Argentines towards the islands, and thus divert public attention from the country's chronic economic problems and the regime's ongoing human rights violations.[17] Such action would also bolster its dwindling legitimacy. The newspaper La Prensa speculated in a step-by-step plan beginning with cutting off supplies to the Islands, ending in direct actions late in 1982, if the UN talks were fruitless.[18]

The ongoing tension between the two countries over the islands increased on 19 March when a group of Argentine scrap metal merchants (actually infiltrated by Argentine marines) raised the Argentine flag at South Georgia, an act that would later be seen as the first offensive action in the war. The Royal Navy ice patrol vessel HMS Endurance was dispatched from Stanley to South Georgia in response, subsequently leading to the invasion of South Georgia by Argentine forces on 3 April. The Argentine military junta, suspecting that the UK would reinforce its South Atlantic Forces,[19] ordered the invasion of the Falkland Islands to be brought forward to 2 April.

Britain was initially taken by surprise by the Argentine attack on the South Atlantic islands, despite repeated warnings by Royal Navy captain Nicholas Barker and others. Barker believed that Defence Secretary John Nott's 1981 review (in which Nott described plans to withdraw the Endurance, Britain's only naval presence in the South Atlantic) sent a signal to the Argentines that Britain was unwilling, and would soon be unable, to defend its territories and subjects in the Falklands.[20][21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในรอบระยะเวลานำ ถึง สงคราม – และ โดยเฉพาะ ต่อการโอนย้ายของพลังงานระหว่างที่ทหารเผด็จทั่วไป Jorge Rafael Videla และวิโอลา Eduardo Roberto ทั่วไปในเดือน 1981 มีนาคม – อาร์เจนตินาได้รับท่ามกลางความซบเซาทางเศรษฐกิจทำลายล้างและความไม่สงบพลเรือนขนาดใหญ่กับยึดทหารที่มีการควบคุมประเทศตั้งแต่พ.ศ. 2488[11] ในเดือนธันวาคมปี 1981 มีการเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมในระบอบทหารอาร์เจนตินานำไปยึดใหม่ที่โดยทั่วไป Leopoldo Galtieri (ประธานาธิบดี), Brigadier Basilio Lami Dozo และแอดมิรัล Jorge Anaya Anaya สถาปนิกหลักและผู้สนับสนุนของโซลูชั่นทางทหารสำหรับเรียกร้องยาวนานเหนือหมู่เกาะ, [12] คำนวณว่า สหราชอาณาจักรจะไม่ตอบสนองต่อการท[13]แรงผลักดันในการตัดสินใจของรัฐบาลทหารจุนตารุก Jorge Anaya แอดได้[14][15][16]โดยการเลือกการดำเนินการทางทหาร รัฐบาล Galtieri หวังย้ำรู้สึกรักชาติที่ยาวนานของ Argentines ไปยังเกาะ และสำราญความสนใจของสาธารณะจากปัญหาเศรษฐกิจที่เรื้อรังของประเทศและละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างต่อเนื่องของระบอบการปกครองดังนั้น[17] ดำเนินการดังกล่าวยังจะส่งเสริมความชอบธรรม dwindling หนังสือพิมพ์ La Prensa คาดการณ์ในแผนทีละขั้นตอนเริ่มต้นด้วยตัดวัสดุเกาะ สิ้นสุดในการดำเนินการโดยตรงใน 1982 ถ้า พูดถึง UN ถูก fruitless[18]เพิ่มความตึงเครียดอย่างต่อเนื่องระหว่างสองประเทศผ่านเกาะวันที่ 19 มีนาคมเมื่อกลุ่มของอาร์เจนตินาเสียร้านค้าโลหะ (จริงถูกแทรกซึม โดยนาวิกโยธินอาร์เจนตินา) ยกธงชาติอาร์เจนตินาที่เซาท์จอร์ การกระทำที่จะถือเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสมแรกในสงครามในภายหลัง เรือลาดตระเวนน้ำแข็งราชนาวีเฮชเอ็มเอ็สความทนทานการจัดจาก Stanley เพื่อเซาท์จอร์ตอบ ในเวลาต่อมานำไปสู่การบุกรุกของประเทศจอร์เจียใต้ โดยกองกำลังอาร์เจนตินาวันที่ 3 เมษายน ในอาร์เจนตินาทหารยึด suspecting UK จะเสริมความใต้แอตแลนติกกอง, [19] สั่งการบุกรุกของหมู่เกาะฟอล์กแลนด์เพื่อจะนำไปถึง 2 เมษายนเริ่มแรกราชอาณาจักรถูกนำ ด้วยความประหลาดใจ โดยโจมตีหมู่เกาะแอตแลนติกใต้ แม้มีคำเตือนซ้ำ โดยกองทัพเรือกัปตันบาร์คเกอร์นิโคลัสและอื่น ๆ อาร์เจนตินา บาร์คเกอร์เชื่อว่า ป้องกันเลขานุการจอห์น Nott ของตรวจทาน 1981 (ซึ่ง Nott อธิบายแผนถอยความอดทน แสดงเฉพาะเรือของสหราชอาณาจักรในมหาสมุทรแอตแลนติกตอนใต้) ส่งสัญญาณไป Argentines ว่า ราชอาณาจักรจำยอม และเร็ว ๆ นี้จะสามารถ ปกป้องอาณาเขตและในหมู่เกาะฟอล์กแลนด์ของ[20][21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงเวลาที่นำไปสู่สงคราม - และโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อไปนี้การถ่ายโอนอำนาจระหว่างเผด็จการทหารทั่วไป Jorge Videla ราฟาเอลและโรแบร์โตทั่วไป Eduardo ไวโอลินปลายมีนาคม 1981 - อาร์เจนตินาได้รับในท่ามกลางความซบเซาทางเศรษฐกิจที่ร้ายแรงและมีขนาดใหญ่ ความไม่สงบ -scale กับทหารที่ได้รับการปกครองประเทศตั้งแต่ปี 1976 [11] ในธันวาคม 1981 มีการเปลี่ยนแปลงต่อไปในระบอบการปกครองของทหารอาร์เจนตินานำไปยังสำนักงานสภาใหม่นำโดยทั่วไป Leopoldo Galtieri (รักษาการประธาน) นายพลจัตวา ลิมิโดโซะและพลเรือเอก Jorge Anaya Anaya เป็นสถาปนิกหลักและสนับสนุนการแก้ปัญหาทหารเรียกร้องยาวนานเหนือเกาะ [12] การคำนวณที่สหราชอาณาจักรจะไม่ตอบสนองทางทหาร. [13] พลเรือเอก Jorge Anaya ได้รับแรงผลักดันในการตัดสินใจของสภาที่จะบุก . [14] [15] [16] โดยการเลือกสำหรับการกระทำของทหารรัฐบาล Galtieri หวังว่าจะระดมยาวนานความรู้สึกรักชาติของ Argentines ทางเกาะจึงเบี่ยงเบนความสนใจของประชาชนจากปัญหาเศรษฐกิจของประเทศเรื้อรังและมนุษย์ระบอบการปกครองอย่างต่อเนื่อง การละเมิดสิทธิมนุษยชน. [17] การดำเนินการดังกล่าวยังจะหนุนความชอบธรรมของตนลดน้อยลง หนังสือพิมพ์ลา Prensa สันนิษฐานในแผนขั้นตอนโดยขั้นตอนการเริ่มต้นด้วยการตัดเสบียงให้เกาะสิ้นสุดในการกระทำโดยตรงในช่วงปลายปี 1982 ถ้าพูดถึงสหประชาชาติก็ไร้ผล. [18] ความตึงเครียดอย่างต่อเนื่องระหว่างสองประเทศเหนือหมู่เกาะ เพิ่มขึ้นที่ 19 มีนาคมเมื่อกลุ่มพ่อค้าเศษโลหะอาร์เจนตินา (แทรกซึมจริงโดยนาวิกโยธินอาร์เจนตินา) ยกธงอาร์เจนตินาที่เซาท์จอร์เจียการกระทำที่ต่อมาจะถูกมองว่าเป็นการกระทำที่น่ารังเกียจเป็นครั้งแรกในการทำสงคราม กองทัพเรือลาดตระเวนรศความอดทนที่ถูกส่งมาจากสแตนเลย์การเซาท์จอร์เจียในการตอบสนองต่อมานำไปสู่การรุกรานของเซาท์จอร์เจียโดยกองกำลังอาร์เจนตินาเมื่อวันที่ 3 เมษายน อาร์เจนตินาทหารสงสัยว่าสหราชอาณาจักรจะเสริมสร้างกองกำลังของมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ [19] ได้รับคำสั่งการบุกรุกของหมู่เกาะฟอล์คแลนด์จะถูกนำไปข้างหน้าเพื่อวันที่ 2 เมษายน. อังกฤษถูกนำขึ้นโดยความประหลาดใจจากการโจมตีของอาร์เจนตินาบนเกาะใต้มหาสมุทรแอตแลนติก แม้จะมีคำเตือนซ้ำโดยกองทัพเรือกัปตันนิโคลัสบาร์เกอร์และอื่น ๆ บาร์เกอร์เชื่อว่ากระทรวงกลาโหมจอห์น Nott 1981 สอบทาน (ซึ่ง Nott อธิบายแผนการที่จะถอนความอดทนของอังกฤษเรืออยู่เฉพาะในมหาสมุทรแอตแลนติกใต้) ส่งสัญญาณไปยัง Argentines ที่สหราชอาณาจักรก็เต็มใจและจะเป็นเร็ว ๆ นี้ไม่สามารถที่จะปกป้องดินแดนของตน และวิชาใน Falklands. [20] [21]