As shown in the Genetically Enginee

As shown in the Genetically Engineered Food and Human Population sections on this web site, people are hungry not due to lack of availability of food, but because people do not have the ability to purchase food and because distribution of food is not equitable. In addition, there is also a lot of politics influencing how food is produced, who it is produced by (and who benefits), and for what purposes the food is produced (such as exporting rather than for the hungry, feedstuff, etc.)

[A]ccess to food and other resources is not a matter of availability, but rather of ability to pay. Put bluntly, those with the most money command the most resources, whilst those with little or no money go hungry. This inevitably leads to a situation whereby some sections of humanity arguably have too much and other sections little or nothing. Indeed, globally the richest 20 per cent of humanity controls around 85 per cent of all wealth, whilst the poorest 20 per cent control only 1.5 per cent.

— Ross Copeland, The Politics of Hunger, September 2000
Peter Rosset, co-director of the Institute for Food and Development Policy, quoted at the top of this page, highlights some of the wider issues around hunger. He argues that it is not just a challenge of producing more and more food, but there are many political and economic issues underscoring the problems:

Research carried out by our Institute reveals that since 1996, governments have presided over a set of policies that have conspired to undercut peasant, small and family farmers, and farm cooperatives in nations both North and South. These policies have included runaway trade liberalization, pitting family farmers in the Third World against the subsidized corporate farms in the North (witness the recent U.S. Farm Bill), forcing Third World countries to eliminate price supports and subsidies for food producers, the privatization of credit, the excessive promotion of exports to the detriment of food crops, the patenting of crop genetic resources by corporations who charge farmers for their use, and a bias in agricultural research toward expensive and questionable technologies like genetic engineering while virtually ignoring pro-poor alternatives like organic farming and agroecology.

— Peter Rosset, The World Food Summit: What Went Wrong?, June 4, 2002
Back to top
Food As A Human Right
Reporting from the World Food Summit 2002, and highlighting some shocking obstacles to getting a declaration on tackling these issues, Peter Rosset reported on day one:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังที่ระบุไว้ในส่วนอาหารวิศวกรรมพันธุกรรมและประชากรมนุษย์บนเว็บไซต์นี้ คนหิวไม่เนื่องจากขาดความพร้อมของอาหาร แต่เนื่อง จากผู้ที่ไม่มีความสามารถในการซื้ออาหาร และจำหน่ายอาหารที่ไม่เป็นธรรม นอกจากนี้ มีจำนวนมากของการเมืองที่มีอิทธิพลต่อวิธีผลิตอาหาร ผู้ผลิตโดย (และผู้รับประโยชน์), และเพื่อจุดประสงค์ใดมีผลิตอาหาร (เช่นการส่งออก แทนหิว เรา ฯลฯ)[A] ccess เพื่ออาหารและทรัพยากรอื่น ๆ ที่ไม่ใช่เรื่องงาน แต่เป็น ความสามารถในการจ่าย ผู้ที่ มีเงินมากที่สุดใส่โผงผาง คำสั่งทรัพยากรส่วนใหญ่ ในขณะที่ผู้ที่ มีเงินน้อย หรือไม่มีไปหิวไป นี้ย่อมนำไปสู่สถานการณ์โดยบางส่วนของมนุษยชาติเนื้อหามีมากเกินไป และอีกส่วนน้อย หรือไม่มีอะไร จริง ทั่วโลกร่ำรวยที่สุดร้อยละ 20 ของมนุษยชาติควบคุมประมาณร้อยละ 85 ของความมั่งคั่งทั้งหมด ในขณะที่ร้อยละ 20 ยากจนที่สุดควบคุมร้อยละ 1.5 เท่านั้น— Copeland รอสส์ การเมืองของความหิว 2000 กันยายนปีเตอร์ Rosset ผู้อำนวยการร่วมของสถาบันอาหารและพัฒนานโยบาย ยกที่ด้านบนของหน้านี้ ไฮไลท์บางส่วนของปัญหากว้างรอบหิว เขาแย้งว่า มันไม่ใช่เพียงความท้าทายของการผลิตอาหารมาก ขึ้น แต่มีปัญหาทางการเมือง และเศรษฐกิจมากมายความปัญหา:งานวิจัยที่ดำเนินการ โดยสถาบันของเราเปิดเผยว่า ตั้งแต่ปี 1996 รัฐบาลมีประจำชุดของนโยบายที่มีการสมคบกันไปชาวนา เกษตรกรขนาดเล็ก และครอบครัว และสหกรณ์ฟาร์มในประเทศ เหนือและใต้ นโยบายเหล่านี้ได้รวมการเปิดเสรีการค้าหนี บ่อครอบครัวเกษตรกรในโลกที่สามกับฟาร์มองค์กรทดแทนกันได้ในภาคเหนือ (พยานฟาร์มบิลล่าของสหรัฐอเมริกา) การบังคับให้ประเทศโลกที่สามลดราคาสนับสนุนและอุดหนุนสำหรับผู้ผลิตอาหาร แปรรูปเครดิต ส่งเสริมการส่งออกส่งอาหารพืช ระยะของทรัพยากรพันธุกรรมพืชโดยบริษัทที่เกษตรกรใช้ในการชาร์จมากเกินไป และอคติในการวิจัยทางการเกษตรไปสู่เทคโนโลยีราคาแพง และน่าสงสัยเช่นพันธุวิศวกรรมในขณะที่ละเลยคนจนอาชีพทางเลือกเช่นเกษตรอินทรีย์และ agroecology แทบ— ปีเตอร์ Rosset สุดยอดอาหารของโลก: อะไรผิด?, 4 มิถุนายน 2002กลับไปด้านบนอาหารเป็นสิทธิมนุษยชนรายงานจาก 2002 การประชุมสุดยอดอาหารของโลก และเน้นอุปสรรคบางอย่างน่าตกใจจะได้ประกาศเกี่ยวกับการแก้ปัญหาปัญหาเหล่านี้ ปีเตอร์ Rosset รายงานในวันหนึ่ง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังที่แสดงในส่วนดัดแปลงพันธุกรรมอาหารและประชากรมนุษย์บนเว็บไซต์นี้คนกำลังหิวไม่ได้เกิดจากการขาดความพร้อมของอาหาร แต่เป็นเพราะคนไม่ได้มีความสามารถในการซื้ออาหารและเนื่องจากการกระจายของอาหารไม่เป็นธรรม นอกจากนี้ยังมีจำนวนมากของการเมืองที่มีอิทธิพลต่อวิธีการผลิตอาหารที่มันเกิดจาก (และผู้ที่ได้รับประโยชน์) และสำหรับสิ่งที่วัตถุประสงค์ในอาหารที่ผลิต (เช่นการส่งออกมากกว่าหิววัตถุดิบอาหารสัตว์อื่น ๆ ) [A] ccess อาหารและทรัพยากรอื่น ๆ ไม่ได้เป็นเรื่องของว่าง แต่ความสามารถในการจ่าย ใส่โผงผางผู้ที่มีเงินมากที่สุดคำสั่งทรัพยากรมากที่สุดในขณะที่ผู้ที่มีเงินน้อยหรือไม่มีเลยไปหิว นี้ย่อมนำไปสู่สถานการณ์โดยบางส่วนของมนุษยชาติเนื้อหาที่มีมากเกินไปและอื่น ๆ ส่วนน้อยหรือไม่มีอะไร อันที่จริงทั่วโลกร้อยละ 20 ที่ร่ำรวยที่สุดของการควบคุมมนุษย์ประมาณ 85 เปอร์เซ็นต์ของความมั่งคั่งทั้งหมดต่อขณะที่ยากจนที่สุด 20 ต่อการควบคุมร้อยละ 1.5 ร้อยละ. - รอสส์โคปแลนด์การเมืองของความหิวกันยายน 2000 ปีเตอร์ Rosset ร่วมอำนวยการ สถาบันนโยบายอาหารและการพัฒนาที่ยกมาที่ด้านบนของหน้านี้ไฮไลท์บางส่วนของปัญหาที่กว้างขึ้นรอบ ๆ ความหิว เขาระบุว่ามันไม่ได้เป็นเพียงความท้าทายของการผลิตอาหารมากขึ้น แต่มีปัญหาทางการเมืองและเศรษฐกิจหลายตอกย้ำปัญหา: การวิจัยที่ดำเนินการโดยสถาบันของเราแสดงให้เห็นว่าตั้งแต่ปี 1996 รัฐบาลได้เป็นประธานในชุดของนโยบายที่มีการสมคบ จะทำลายชาวนาเล็ก ๆ และครอบครัวของเกษตรกรและสหกรณ์ฟาร์มในประเทศทั้งเหนือและใต้ นโยบายเหล่านี้ได้รวมการเปิดเสรีการค้าหนีบ่อครอบครัวเกษตรกรในโลกที่สามกับฟาร์มขององค์กรอุดหนุนในภาคเหนือ (เป็นสักขีพยานเมื่อเร็ว ๆ นี้สหรัฐอเมริกาบิลฟาร์ม) บังคับให้ประเทศโลกที่สามที่จะกำจัดการสนับสนุนราคาและเงินอุดหนุนสำหรับผู้ผลิตอาหารแปรรูปของเครดิต โปรโมชั่นที่มากเกินไปของการส่งออกเพื่อความเสียหายของพืชอาหารที่จดสิทธิบัตรของทรัพยากรพันธุกรรมพืชโดย บริษัท ที่เรียกเก็บเงินจากเกษตรกรสำหรับการใช้งานของพวกเขาและมีอคติในการวิจัยทางการเกษตรที่มีต่อเทคโนโลยีที่มีราคาแพงและที่น่าสงสัยเช่นพันธุวิศวกรรมในขณะที่แทบไม่สนใจทางเลือกคนจนเหมือน . เกษตรอินทรีย์และ agroecology - ปีเตอร์ Rosset การประชุมสุดยอดอาหารโลก: สิ่งที่ผิดไป ?, 4 มิถุนายน 2002 กลับไปด้านบนอาหารเป็นสิทธิมนุษยชนรายงานจากการประชุมสุดยอดอาหารโลก 2002 และไฮไลท์ที่น่าตกใจอุปสรรคบางอย่างที่จะได้รับการประกาศในการแก้ปัญหา ปัญหาเหล่านี้ปีเตอร์ Rosset รายงานเมื่อวันหนึ่งวัน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามที่แสดงในอาหารดัดแปลงพันธุกรรมและส่วนประชากรมนุษย์บนเว็บไซต์นี้ , ประชาชนจะหิวเนื่องจากขาดความพร้อมของอาหาร แต่เนื่องจากคนไม่ได้มีความสามารถในการซื้ออาหาร และเนื่องจากการกระจายของอาหารไม่ยุติธรรม นอกจากนี้ยังมีมากของการเมืองมีอิทธิพลต่อวิธีการที่อาหารที่ผลิต ซึ่งมันถูกผลิตโดย ( และใครได้ประโยชน์ และจุดประสงค์คืออาหารที่ผลิต ( เช่นการส่งออกมากกว่าเพราะหิว , วัตถุดิบอาหารสัตว์ , ฯลฯ )[ ] ccess อาหารและทรัพยากรอื่น ๆ ไม่ใช่เรื่องของความพร้อม แต่ความสามารถในการจ่าย ใส่โผงผาง , ผู้ที่มีเงินมากที่สุดคำสั่งทรัพยากรมากที่สุด ขณะที่ผู้ที่มีเงินน้อย หรือ ไม่หิว นี้อาจนำไปสู่สถานการณ์ที่บางส่วนของมนุษยชาติอย่างมีมากเกินไป และส่วนอื่น ๆเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย แน่นอน ทั่วโลกมากที่สุดร้อยละ 20 ของมนุษย์การควบคุมประมาณ 85 เปอร์เซ็นต์ของทรัพย์สินทั้งหมด ขณะที่ ร้อยละ 20 ต่อการควบคุมที่เพียง 1.5 เปอร์เซ็นต์ .- โรสโคป , การเมืองของความหิว กันยายน 2543Peter Rosset CO ผู้อำนวยการสถาบันนโยบายด้านอาหารและพัฒนา ที่ยกมาด้านบนของหน้านี้ไฮไลท์บางส่วนของปัญหาที่กว้างขึ้นๆ หิว เขาแย้งว่า ไม่ใช่เพียงแค่ความท้าทายในการผลิตอาหารมากขึ้น แต่ยังมีปัญหาด้านการเมือง เศรษฐกิจ ปัญหา :การวิจัยที่ดำเนินการโดยสถาบันของเรา พบว่า ตั้งแต่ปี 1996 รัฐบาลได้มอบชุดของนโยบายที่จะมีการสมคบกันเพื่อขัดแข้งขัดขา ชาวไร่ ชาวนา และครอบครัว และฟาร์มสหกรณ์ในประเทศทั้งเหนือและใต้ นโยบายเหล่านี้ได้รวมการเปิดเสรีการค้าที่บ่อชาวนาในประเทศโลกที่สามกับเงินอุดหนุนองค์กรฟาร์มในภาคเหนือ ( พยานล่าสุดสหรัฐอเมริกาบิลฟาร์ม ) , บังคับให้ประเทศโลกที่สามเพื่อกำจัดสนับสนุนราคาและเงินอุดหนุนสำหรับผู้ผลิตอาหาร การแปรรูป เครดิต การส่งเสริมมากเกินไปของการส่งออกเพื่อความเสียหายของพืชอาหาร การจดสิทธิบัตรของทรัพยากรพันธุกรรมพืช โดย บริษัท ที่ดูแลเกษตรกรเพื่อใช้ในการเกษตร การวิจัย และ อคติ ต่อแพง และที่น่าสงสัยเทคโนโลยีเช่นพันธุวิศวกรรม ในขณะที่แทบไม่สนใจทางเลือกโปรยากจนเช่นการทำเกษตรอินทรีย์และ agroecology .- Peter Rosset , การประชุมสุดยอดอาหารโลก : เกิดอะไรขึ้น ? 4 มิถุนายน 2545กลับไปด้านบนอาหารเป็นสิทธิมนุษยชนรายงานจากการประชุมสุดยอดอาหารโลก 2002 และเน้นบางตกตะลึงอุปสรรครับปฏิญญาว่าด้วยประเด็นการแก้ปัญหาเหล่านี้ Peter Rosset รายงานในวันเดียว :