The theory of constraints is a meth

The theory of constraints is a method used to continuously improve manufacturing and non manufacturing activities. It is characterized as a "thinking process" that begins by recognizing that all resources are finite. Some resources, however, are more critical than other. The most critical limiting factor, called a constraint, become the focus of attention. By managing this constraint, performance can be improved. To manage the constraint, it must be identified and exploited (i.e.,performance must be maximized subject to the constraint). All other actions are subordinate to the exploitation decision. Finally, to improve performance, the constraint must be elevated. The process is repeated until the constraint is eliminated (i.e., it is no longer the critical performance limiting factor). The process then begins anew with the resource that has now become the critical limiting factor. Using this method, lead times and, thus, inventories can be reduced.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีของข้อ จำกัด เป็นวิธีการที่ใช้ในการปรับปรุงการผลิตและกิจกรรมการผลิตที่ไม่ต่อเนื่อง มันเป็นลักษณะเป็น "กระบวนการคิด" ที่เริ่มต้นด้วยการตระหนักว่าทรัพยากรทั้งหมดที่มี จำกัด ทรัพยากรบางอย่าง แต่มีความสำคัญมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ ปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่เรียกว่าข้อ จำกัด ที่เป็นจุดสำคัญของความสนใจ ด้วยการจัดการข้อ จำกัด นี้ประสิทธิภาพการทำงานได้ดีขึ้น ในการจัดการข้อ จำกัด ที่จะต้องมีการระบุและการใช้ประโยชน์ (เช่นผลการดำเนินงานจะต้องมีการขยายใหญ่สุดอยู่ภายใต้ข้อ จำกัด ) ดำเนินการอื่น ๆ ทั้งหมดที่อยู่ใต้บังคับบัญชาไปสู่​​การตัดสินใจการใช้ประโยชน์ ที่สุดในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานข้อ จำกัด ที่จะต้องยกระดับ กระบวนการที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าจะมีข้อ จำกัด ที่จะยกเลิก (เช่นมันไม่ได้เป็นปัจจัยสำคัญที่ จำกัด ประสิทธิภาพ) กระบวนการนั้นจะเริ่มต้นใหม่กับทรัพยากรที่ตอนนี้ได้กลายเป็นปัจจัย จำกัด ที่สำคัญ โดยใช้วิธีการนี​​้นำไปสู่​​ครั้งและทำให้สินค้าคงเหลือจะลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีของข้อจำกัดของวิธีที่ใช้ในการพัฒนากิจกรรมการผลิตผลิต และไม่ได้ มันมีลักษณะเป็น "ความคิดกระบวนการ" ที่เริ่มต้น ด้วยตระหนักว่า ทรัพยากรทั้งหมดมีจำกัด ทรัพยากรบางอย่าง อย่างไรก็ตาม ได้สำคัญยิ่งกว่าอื่น สำคัญที่สุดข้อจำกัดตัว ข้อจำกัด เรียกว่าเป็น ความสนใจ โดยการจัดการข้อจำกัดนี้ สามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงาน การจัดการข้อจำกัด มันต้องระบุ และสามารถ(ขยายใหญ่ i.e.,performance ต้องสุดอาจ มีข้อจำกัด) ย่อยของการตัดสินใจใช้ประโยชน์จากการดำเนินการอื่น ๆ ได้ ในที่สุด เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพ ข้อจำกัดต้องสามารถยก กระบวนการจะถูกทำซ้ำจนกว่าจะตัดข้อจำกัด (เช่น ได้ไม่จำกัดตัวคูณประสิทธิภาพสำคัญ) แล้วเสร็จนั้นใหม่ ด้วยทรัพยากรที่มีตอนนี้กลายเป็นปัจจัยจำกัดสำคัญ ใช้วิธีนี้ เวลารอคอยสินค้าและ จึง สินค้าคงคลังสามารถลด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีของข้อจำกัดเป็นวิธีการที่ใช้ในการปรับปรุงการผลิตและการผลิตอย่างต่อเนื่อง เป็น"ในฐานะที่เป็นกระบวนการคิด"ที่เริ่มต้นด้วยการยอมรับว่าทรัพยากรทั้งหมดเป็นแบบจำกัด ทรัพยากรบางอย่างอย่างไรก็ตามจะสำคัญกว่าอื่นๆ โครงเครื่องการจำกัดสำคัญมากที่สุดที่เรียกว่าเงื่อนไขที่เป็นเน้นไปที่การให้ความสนใจ. โดยการจัดการข้อบังคับนี้ประสิทธิภาพ การทำงานจะสามารถได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้น ในการจัดการกับเงื่อนไขที่จะต้องได้รับการระบุและตักตวงผลประโยชน์(เช่นการทำงานจะต้องเพิ่มขึ้นอยู่กับเงื่อนไข) การดำเนินการอื่นๆทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับการตัดสินใจการตักตวงประโยชน์ได้ ประการสุดท้ายเพื่อช่วยปรับปรุง ประสิทธิภาพ การทำงานจำเป็นต้องรู้เรื่องที่จะต้องยกระดับ กระบวนการนี้จะถูกทำซ้ำจนกว่าข้อบังคับที่จะช่วยลด(เช่นไม่มีปัจจัยการจำกัด ประสิทธิภาพ การทำงานที่มีความสำคัญที่) กระบวนการนี้จากนั้นจะเริ่มขึ้นมาใหม่พร้อมด้วยทรัพยากรที่มีกลายเป็นปัจจัยจำกัดการที่มีความสำคัญได้แล้ววันนี้ การใช้วิธีนี้ครั้งนำไปสู่และสินค้าคงคลังสามารถลดลงได้