Kris woke up in a dark room. He sea

Kris woke up in a dark room. He searched around frantically, attempting to remember how he had gotten into the room praying that he wasn’t kidnapped. Then the memories hit him like a ton of bricks and he fell once again on the bed. He didn’t know what to do. He had a nauseous feeling at the pit of his stomach. He wasn’t sure if he was home sick or he was worried about the stupid, vain pervert and what he was going to do to him. He missed Luhan and Suho and wished that he could just be back the brothel sitting in the dinner hall talking together. Kris pulled his legs up to his chest and put his forehead against them. He was at lost to what to do.

Knock

Knock.

Kris snapped his head up at the sound before lying down once again, pulling the blankets up to his chest and pretended to be asleep. Kris laid on the bed in silence, not daring to breath in fear the person would figure out he was not at all asleep but very wide awake. He heard the door open before it closed with a soft thud.

After a few minutes he was sure it was safe and opened his eyes and sat up to only face Chanyeol sitting on a leather chair at the end of the bed, calmly playing on his phone. Kris felt his stomach squirm at the thought of what the pervert was going to do to him. As much as Kris hated the life he was living he still valued it all the same.

“Ah, finally awake?” Chanyeol asked his eyes lifting up from the I-phone.

“…” Kris didn’t reply but looked at him with a stone face.

“He was right, you do look a little like an angry bird,” Chanyeol said, ignoring the insulted glare Kris threw at him.

"I do not!" Kris said crossly, a frown marring his pretty features once again.

"Sure you do. You have a those eye brows of yours and you look cross half the time. I don't- ow!" Chanyeol yelped when a pillow hit him squarely in the face. Chanyeol glared at Kris who looked defiantly back at him.

"I DO NOT LOOK LIKE AN ANGRY BIRD!" Kris yelled angrily not caring that he had just thrown a pillow at the person who chose whether he lived or died.

Chanyeol looked at Kris, gripping the pillow tightly. His eyes narrowed, glaring at the fuming boy on the bed.

"What do you have to say for yourself?" Chanyeol asked his face darkening at every second passing.

"Your a jerk and you deserved it," Kris said quite simply. He looked straight back at Chanyeol with his own glare. He refused to be intimidated by the man sitting on the leather couch.

Chanyeol took in a deep breath before walking over the glaring teen on the bed and grabbing Kris' face, forcing the boy to look at him.

"Do you enjoy doing this? Don't you know I can destroy you? I can make shiver, squirm and scream. I can bend you over and ғυϲƙ you in public, mark you and make you obey my every command.I can make you, break you and destroy you. I can do anything and no one will ever find out," Chanyeol growled before he slammed his lips harshly on Kris' pushing his anger into the kiss.

Kris struggled but came out fruitless as Chanyeol's other hand grabbed his arm pulling him closer. The two kissed for what seemed like hours before separating. The two panted for a few seconds before reconnecting their lips. Neither of them knew what was driving them into such a lust filled haze but it seemed liked neither of them seemed to care. They're hands soon tangled themselves in each other’s hair and their tongues mingled and danced with each other.

Chanyeol pushed Kris down onto the bed and climbed over him, his is arms trapping Kris' head and legs squeezing his hips slightly. The two looked at each other, neither of them knowing what to do or say. Chanyeol lowered his head down capturing Kris’ lips with his own. And once again their lips melding together, Kris’ hands found themselves shyly touching Chanyeol’s back.

As their kiss ended once again they looked at each other. Kris’ feelings were a massive mess on the inside. He wasn’t sure what made him kiss Chanyeol back the way he did. He didn’t like the feelings bubbling him and he wanted them out. He needed to get out but that was proven impossible with the way Chanyeol was laying on him.

Chanyeol felt the anger seep out of him. He had only a light buzzing feeling left behind. He couldn’t understand it. It didn’t feel weird but it was odd of a sort. Chanyeol looked down at Kris who looked like he was in a daze. He looked so cute and so eatable…

Chanyeol lowered his head down to Kris’ neck and clamped his teeth lightly over the skin junction that joined the neck to the shoulder, before sucking on the spot lightly. Chanyeol let a smile slide onto his lips when he heard Kris let a small whimper.

“D-don’t…”

“Don’t what?” Chanyeol asked as he unlatched his lips from Kris’ neck. Kris didn’t reply but continued to stare at Chanyeol with the same dazed face. As Chanyeol lowered his head for another bite a fast knock on the door broke the mood.

“Master Chanyeol, there is a phone call for you.” A maid said before the two heard footsteps walking away. Chanyeol pouted slightly smirking.

“We’ll continue this later my pet,” he said, his voice deeper than ever before he gave Kris another kiss on the lips and getting off him and walking to the door. “Behave pet,” he said as he opened the door and walked out.

As the door shut with a click Kris sat up and pulled his knees up to his chest. ‘What was that?’ he question himself. “That stupid pervert,” he mumbled as he felt the hickey on his neck throb. He tugged his blonde hair and whacked his forehead on his knees. He refused to admit how much he like Chanyeol kissing him.

‘What the hell is wrong with me?’ he though as he hugged his legs closer to his chest.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

kris ตื่นขึ้นมาในห้องมืด เขาค้นหารอบเมามันพยายามที่จะจำได้ว่าเขามีอากาศเข้าไปในห้องสวดภาวนาว่าเขาไม่ได้ถูกลักพาตัวไป แล้วความทรงจำที่ตีเขาเหมือนตันของอิฐและเขาลดลงอีกครั้งบนเตียง เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เขามีความรู้สึกคลื่นไส้ที่หลุมของกระเพาะอาหารของเขา เขาไม่แน่ใจว่าถ้าเขาเป็นบ้านป่วยหรือเขาเป็นห่วงเกี่ยวกับการโง่ที่โรคจิตไร้สาระและสิ่งที่เขากำลังจะทำอะไรกับเขา เขาพลาด luhan และซูโฮและหวังว่าเขาก็อาจจะกลับซ่องนั่งอยู่ในห้องโถงรับประทานอาหารค่ำร่วมกันพูดคุย kris ดึงขาของเขาขึ้นอยู่กับหน้าอกของเขาและใส่หน้าผากของเขากับพวกเขา เขาเป็นคนที่หายไปสิ่งที่ต้องทำ.



เคาะเคาะ.

kris snapped หัวของเขาขึ้นที่เสียงก่อนที่จะนอนลงอีกครั้งหนึ่งดึงผ้าห่มขึ้นไปที่หน้าอกของเขาและแกล้งทำเป็นหลับ kris วางอยู่บนเตียงในความเงียบไม่กล้าที่จะหายใจด้วยความกลัวคนจะคิดว่าเขาไม่ได้อยู่ที่ทุกคนนอนหลับ แต่อย่างตื่น เขาได้ยินเสียงเปิดประตูก่อนที่จะปิดด้วย thud นุ่ม.

หลังจากไม่กี่นาทีเขาก็แน่ใจว่ามันเป็นที่ปลอดภัยและเปิดตาของเขาและนั่งขึ้นไปชานยอลใบหน้าเพียง แต่นั่งอยู่บนเก้าอี้หนังที่ปลายเตียงใจเย็นเล่นในโทรศัพท์ของเขา kris รู้สึกดิ้นท้องของเขาที่คิดว่าสิ่งที่ผิดจะทำกับเขา มากที่สุดเท่าที่ kris เกลียดชีวิตที่เขายังมีชีวิตอยู่เขายังคงมีมูลค่ามันทั้งหมดเดียวกัน.

"อาตื่นตัวในที่สุด"ชานยอลถามดวงตาของเขายกขึ้นมาจาก i-phone.

" ... "kris ไม่ตอบ แต่มองไปที่เขาด้วยใบหน้าหิน.

" เขาเป็นคนที่เหมาะสมที่คุณมองเพียงเล็กน้อยเช่นนกโกรธ " ชานยอลกล่าวว่าไม่สนใจแสงจ้า kris ดูถูกโยนที่เขา.

"ฉันทำไม่ได้!" kris กล่าว crossly, ขมวดเข้าพิธีวิวาห์คุณสมบัติสวยของเขาอีกครั้ง.

"แน่ใจว่าคุณทำคุณมีผู้คิ้วตาของคุณและคุณมองข้ามครึ่งเวลา i-ห้ามโอ๊ย! "ชานยอล yelped เมื่อหมอนตีเขาอย่างเต็มที่ในการเผชิญ. ชานยอลจ้อ​​ง kris ท้าทายที่มองกลับมาที่เขา.

" ฉันไม่ได้มีลักษณะเหมือนนกโกรธ "kris ตะโกนด้วยความโกรธไม่ได้การดูแลที่ เขาได้เพียงแค่โยนหมอนที่คนที่เลือกที่จะไม่ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่หรือเสียชีวิต.

ชานยอลมองที่ kris,จับหมอนแน่น ดวงตาของเขาหรี่, จ้องมองที่เด็กเป็นควันบนเตียง.

"ทำในสิ่งที่คุณจะพูดกับตัวเอง" ชานยอลถามใบหน้าของเขาดำลงในทุกวินาทีที่ผ่านไป.

"กระตุกของคุณและคุณสมควรได้รับมัน" กริชกล่าวว่ามากเพียง เขามองตรงกลับมาที่ชานยอลที่มีแสงสะท้อนของตัวเอง เขาปฏิเสธที่จะถูกข่มขู่โดยคนนั่งอยู่บนโซฟาหนัง

.ชานยอลเอาในลมหายใจลึกก่อนที่จะเดินไปในช่วงวัยรุ่นที่จ้องมองบนเตียงและโลภใบหน้า kris 'บังคับให้เด็กที่จะมองเขา.

"คุณจะเพลิดเพลินไปกับการทำเช่นนี้ไม่ได้คุณรู้ว่าฉันสามารถทำลายคุณฉันสามารถ ทำให้ตัวสั่น, ดิ้นและกรีดร้อง i. คุณสามารถโค้งงอไปและғυςƙคุณในที่สาธารณะทำเครื่องหมายคุณและทำให้คุณเชื่อฟังฉันทุก command.i สามารถทำให้คุณทำลายคุณและทำลายคุณฉันสามารถทำอะไรและไม่มีใครเลยที่จะพบ "ชานยอลคำรามก่อนที่เขาจะกระแทกริมฝีปากของเขาอย่างรุนแรงใน kris 'ผลักดันความโกรธของเขาเข้าไปจูบ.

kris ต่อสู้ แต่ไร้ผลออกมาเป็นอีกชานยอลที่คว้าแขนของเขาดึงเขาใกล้ชิด ทั้งสองจูบสำหรับสิ่งที่ดูเหมือนชั่วโมงก่อนที่จะแยก. สอง panted ไม่กี่วินาทีก่อนที่จะเชื่อมต่อริมฝีปากของพวกเขาไม่ของพวกเขารู้ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังขับรถเป็นเช่นความต้องการทางเพศที่เต็มไปด้วยหมอกควัน แต่ก็ดูเหมือนจะชอบพวกเขาไม่ลำบากในการดูแล พวกเขากำลังอยู่ในมือทันทีพันตัวเองในผมของกันและกันและลิ้นของพวกเขาผสมและเต้นกับคนอื่น ๆ .

ชานยอลผลัก kris ลงบนเตียงและปีนขึ้นไปเขาคือแขนของเขาดักหัว kris 'และขาบีบสะโพกของเขาเล็กน้อยทั้งสองมองหน้ากันไม่ของพวกเขารู้ว่าจะทำหรือพูด ชานยอลลดลงหัวของเขาลงจับริมฝีปาก kris กับตัวเขาเอง และอีกครั้งที่ริมฝีปากของพวกเขาร่วมกัน melding มือ kris 'พบว่าตัวเองอายสัมผัสหลังของชานยอล.

เป็นจูบของพวกเขาจบลงอีกครั้งที่พวกเขามองหน้ากัน ความรู้สึก kris 'เป็นระเบียบมากในภายในเขาไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ทำให้เขาจูบชานยอลกลับวิธีที่เขาทำ เขาไม่ชอบความรู้สึกเดือดเข​​าและเขาต้องการให้พวกเขาออก เขาจำเป็นต้องได้รับการออก แต่ที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นไปไม่ได้ด้วยวิธีการชานยอลถูกวางบนเขา.

ชานยอลรู้สึกโกรธซึมออกมาจากเขา เขามีเพียงความรู้สึกหึ่งไฟทิ้งไว้ข้างหลัง เขาไม่สามารถเข้าใจมัน มันก็ไม่ได้รู้สึกแปลก แต่มันก็แปลกของการจัดเรียงชานยอลมองลงไปที่ kris ที่มองเหมือนเขาอยู่ในความงุนงง เขาดูน่ารักและกินได้ดังนั้น ...

ชานยอลลดลงหัวของเขาลงไปที่คอ kris และจับยึดฟันของเขาเบากว่าผิวทางแยกที่เข้าร่วมคอไหล่ก่อนที่จะดูดในจุดที่เบา ชานยอลให้สไลด์รอยยิ้มบนริมฝีปากของเขาเมื่อเขาได้ยิน kris ให้เสียงครวญครางขนาดเล็ก.

"งห้าม ... "

"ไม่ได้อะไร"ชานยอลถามขณะที่เขา unlatched ริมฝีปากของเขาจากคอ kris ' kris ไม่ตอบ แต่ยังคงจ้องมองที่ชานยอลที่มีใบหน้ามึนงงเดียวกัน เป็นชานยอลลดลงหัวของเขากัดอีกเคาะประตูอย่างรวดเร็วยากจนอารมณ์.

"ชานยอลต้นแบบที่มีการติดต่อทางโทรศัพท์สำหรับคุณ." แม่บ้านกล่าวว่าก่อนที่จะได้ยินเสียงฝีเท้าสองเดินออกไป ชานยอล pouted ยิ้มเล็กน้อย.

"เราจะยังคงนี้ในภายหลังสัตว์เลี้ยงของฉัน" เขากล่าวว่าเสียงของเขาลึกลงไปกว่าที่เคยเป็นก่อนที่เขาจะให้ kris จูบที่ริมฝีปากอีกและได้รับการออกจากเขาและเดินไปที่ประตู "ประพฤติสัตว์เลี้ยง" เขากล่าวในขณะที่เขาเปิดประตูและเดินออกมา.

เป็นประตูปิดด้วย kris คลิกลุกขึ้นนั่งและดึงเข่าขึ้นไปที่หน้าอกของเขา 'สิ่งที่เป็นที่? เขาถามตัวเอง "ในทางที่ผิดที่โง่"เขาพึมพำขณะที่เขารู้สึก Hickey บนเต้นคอของเขา เขาดึงผมบลอนด์ของเขาและอิดโรยหน้าผากของเขาบนเข่าของเขา เขาปฏิเสธที่

'สิ่งที่นรกที่เป็นธรรมกับผมได้ไหมที่จะยอมรับว่าเขาเหมือนชานยอลจูบเขา. เขาแม้ในขณะที่เขากอดขาของเขาใกล้ชิดกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คริสตื่นขึ้นในห้องมืด เขาค้นสถานเมามัน พยายามจำว่า เขามีอากาศเข้าห้องอธิษฐานว่า เขาไม่ได้ลักพาตัว แล้วความทรงจำที่ตีเขาเช่นตันของอิฐ และเขาตกอีกครั้งบนเตียงนอน เขาไม่รู้ว่าจะทำ เขามีความรู้สึก nauseous ที่หลุมของกระเพาะอาหารของเขา ไม่แน่ใจว่าเป็นผู้ป่วยที่บ้าน หรือกำลังห่วงโง่ บิดเบือน vain และสิ่งที่เขากำลังจะทำเพื่อเขา เขาพลาด Luhan และ Suho และปรารถนาให้เขาเพียงสามารถกลับซ่องโสเภณีที่นั่งในห้องอาหารเย็นพูดคุยกัน คริสดึงขาจนถึงหน้าอกของเขา และทำให้หน้าผากของเขากับพวกเขา เขาก็ลืมสิ่ง do.

เคาะ

เคาะ

จัดคริสชิดศีรษะของเขาขึ้นที่เสียงก่อนนอนลงอีกครั้ง ดึงผ้าห่มที่ได้หน้าอกของเขา และ pretended หลับ คริสวางบนเตียงนอนในความเงียบ ไม่อันลมหายใจในความกลัวคนจะเข้าใจเขาไม่หลับแต่ตื่นมากกว้าง เขาได้ยินประตูเปิดก่อนจะปิด ด้วยปึ่กนุ่ม

หลังจากไม่กี่นาทีเขาแน่ใจว่า มันถูกปลอดภัย และเปิดตา และเสาร์ขึ้นไปเฉพาะ หน้า Chanyeol นั่งอยู่บนเก้าอี้หนังที่สุดของนอน เล่นเบา ๆ บนโทรศัพท์ของเขา คริสรู้สึกว่าท้องของเขา squirm ในความคิดของสิ่งบิดเบือนเกิดขึ้นจะทำให้เขา เท่าที่ชีวิตเขาอยู่ขี้เกียจคริส เขายังคงมูลค่ามันเหมือนกัน

"Ah สุดท้ายตื่น" Chanyeol ตายกขึ้นจากผมโทรศัพท์ถาม

"..." คริสไม่ตอบ แต่มองหน้าศิลาที่เขา

"เขาขวา คุณมองเพียงเล็กน้อยเช่นมีนกโกรธ, " Chanyeol กล่าว ละเว้นแสงสะท้อน insulted คริสโยนที่เขา

"ฉันไม่" คริส crossly ว่า หน้างอ marring คุณลักษณะของเขาสวยอีกครั้งแน่ใจ

"ว่า คุณทำ คุณได้การเลือนตาของคุณและคุณมองข้ามเวลา ฉันไม่ - อ่าว! " Chanyeol yelped เมื่อมีหมอนตีเขาเริ่มในหน้า Chanyeol glared ที่คริสคัน defiantly กลับที่เขา

"ฉันไม่เหมือนนกโกรธ" คริส yelled angrily ไม่มุ่งให้เขาเพียงได้โยนหมอนแบบที่ผู้ใช้เลือกว่า เขาอยู่ หรือตาย

Chanyeol มองคริส จับยึดหมอนแน่น ตาของเขาจำกัด แกลริงที่เด็ก fuming บนเตียงนอนด้วย

"ท่านมีอะไรจะพูดสำหรับตัวเอง" Chanyeol ถามหน้าที่ darkening ที่ผ่านทุกสอง

"ของคุณเป็น jerk และคุณสมควร " คริสกล่าวว่า เหมือน เขามองตรงไปที่ Chanyeol ด้วยแสงจ้าของเขาเอง เขาปฏิเสธที่จะเป็นอีกทางนั่งอยู่บนโซฟาหนัง

Chanyeol เอาในลมหายใจก่อนเดินผ่านวัยรุ่นแจ๋บนเตียง และโลภของคริสหน้า บังคับให้เด็กที่เขา

"คุณน้ำทำเช่นนี้ คุณไม่รู้สามารถทำลายคุณ สามารถทำศิวะ squirm และร้องได้ ฉันสามารถก้มคุณ และғυϲƙคุณในที่สาธารณะ ทำเครื่องคุณ และทำให้คุณเชื่อฟังคำสั่งของฉันทุกฉันสามารถทำให้คุณ ทำลายคุณ และทำลายคุณ สามารถทำอะไร และใครจะเคยหา Chanyeol growled ก่อนเขาถาโถมริมฝีปากของเขาอย่างหนักในคริสผลักดันความโกรธของเขาไปจูบ

คริสต่อสู้ แต่ออกมา fruitless เป็นของ Chanyeol อื่น ๆ มือคว้าแขนของเขาดึงให้เขาเข้าใกล้ รั้งสองสำหรับอะไรเหมือนชั่วโมงก่อนแยก สอง panted สำหรับสองสามวินาทีก่อนเชื่อมริมฝีปากของพวกเขา พวกเขาไม่รู้อะไรถูกขับเป็นเมฆหมอกลัสท์กรอกแบบดังกล่าว แต่ดูเหมือนชอบไม่ของพวกเขาดูเหมือนจะดูแล พวกราพันกำลังมือเร็วเซลเองในผมของผู้อื่นและลิ้นของพวกเขาเข้า และเต้นกัน

Chanyeol ดันคริสลงบนนอน และปีนขึ้นบนเขา เขาเป็นเปล่าของคริสหัวแขน และขา squeezing สะโพกของเขาเล็กน้อย ทั้งสองมองกัน พวกเขารู้ว่าจะทำ หรือพูดอะไรไม่ Chanyeol ลดลงศีรษะลงจับริมฝีปากของคริสกับเขาเอง และอีกครั้งริมฝีปากของพวกเขากัน melding มือของคริสที่พบว่าตัวเอง shyly สัมผัสของ Chanyeol กลับ

เป็นจูบของพวกเขาสิ้นสุดอีกครั้ง ดูที่กัน ความรู้สึกของคริสถูกระเบียบขนาดใหญ่ภายใน ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ทำให้เขาจูบ Chanyeol กลับแบบที่เขาไม่ ไม่ชอบความรู้สึกที่พัทยาเขา และเขาต้องออก เขาต้องไป แต่ที่ถูกพิสูจน์ว่าเป็นไปไม่ได้ ด้วยวิธีการ Chanyeol ถูกวางบนเขา

Chanyeol สักหลาดโกรธซึมออกมาจากเขา เขามีเฉพาะ ตัวแสงอื้อรู้สึกซ้ายหลัง เขาไม่เข้าใจมัน ไม่รู้สึกแปลก แต่ก็แปลกของการเรียงลำดับ Chanyeol มองลงที่คริสคันเหมือนดึก เขาดูน่ารัก และดังนั้น eatable...

Chanyeol ลดลงศีรษะของเขาลงคอของคริส และ clamped ฟันของเขาเบา ๆ ผ่านทางผิวหนังที่รวมคอไหล่ ก่อนดูดในจุดเบา ๆ Chanyeol ให้ภาพนิ่งรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขาเมื่อเขาได้ยินคริสให้ whimper เล็ก.

" D-ไม่..."

"อย่าอะไร"Chanyeol ถามเป็นเขา unlatched ของเขาริมฝีปากจากคอของคริส คริสไม่ได้ตอบกลับ แต่ยังคงมองหน้างงเหมือนกัน Chanyeol ยากเป็น Chanyeol ลดลงเขา ใหญ่สำหรับกัดอื่นเคาะประตูอย่างรวดเร็วจนอารมณ์

"หลัก Chanyeol มีเป็นโทรศัพท์สำหรับคุณ" แม่บ้านกล่าวว่า รอยเท้ากลางกรุงเทพสองคนเดินไปก่อน Chanyeol pouted smirking เล็กน้อย

"เราจะต่อไปในภายหลังนี้สัตว์เลี้ยงของฉัน, " เขากล่าวว่า พระสุรเสียงลึกกว่าเดิมเขาให้คริสอีกจูบบนริมฝีปาก และการเดินทางออกจากเขา และเดินไปประตู "ทำงานสัตว์เลี้ยง เขากล่าวว่า ตามที่เขาเปิดประตู และเดินเข้าออก

เป็นประตู ปิด ด้วยคลิคริสเสาร์ค่า และดึงหัวเข่าของเขาถึงหน้าอกของเขา "อะไรนะ" เขาถามตัวเอง "ทางที่โง่"เขา mumbled เป็นเขารู้สึกว่า hickey ที่บน throb คอเขา เขา tugged ของเขาผมสีบลอนด์ และ whacked หน้าผากของเขาบนหัวเข่าของเขา เขาปฏิเสธที่จะยอมรับเขามากเช่น Chanyeol จูบเขา

'นรกคืออะไรผิดกับฉัน "เขาแต่เป็นเขา hugged ขาของเขาใกล้ชิดกับหน้าอกของเขา

~ ~ ~

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กริชตื่นขึ้นมาในห้องสีเข้ม ค้นหาโดยรอบคราวนี้เขาพยายามที่จะจำได้ว่าเขาได้เข้าไปในห้องสวดมนต์ที่เขาไม่ได้ถูกลักพาตัว แล้วความทรงจำที่ตีเขาเหมือนกับต้นที่ก้อนอิฐและเขาก็ตกอีกครั้งบนเตียง เขาจะไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เขามีความรู้สึกอาการคลื่นเหียนที่อยู่ในท้องของเขา เขาไม่แน่ใจว่าเขาป่วยหรือที่บ้านเขาเป็นกังวลเกี่ยวกับคนโง่ที่จะความยุติธรรมก็ไร้ผลและสิ่งที่เขาจะทำอย่างไรให้เขา. เขาไม่ได้รับและ luhan suho และอยากให้เขาได้กลับมาซ่อง โสเภณี ที่นั่งอยู่ในห้องโถงทานอาหารมื้อค่ำที่คุยกันอยู่ กริชดึงขาของเขาขึ้นมาที่หน้าอกของเขาและวางหน้าผากกับเขา เขาเป็นที่หายไปสิ่งที่ต้องทำ.



โขกตี.

กริชหนีบศีรษะของเขาที่เสียงก่อนนอนอยู่อีกครั้งดึงผ้าห่มที่ขึ้นเพื่อแกล้งทำเป็นและหน้าอกของเขาจะหลับไป กริชวางไว้บนเตียงในความเงียบไม่กล้าที่จะเป่าปากในความกลัวคนจะรูปที่ออกมาเขาก็ไม่ได้ทั้งหมดแล้วหลับไปตื่นขึ้นแต่กว้างเป็นอย่างมาก เขาก็ได้ยินเสียงเปิดประตูก่อนที่จะปิดท้ายด้วยผับแบบไม่มีแอลกอฮอล์.

หลังจากใช้เวลาเดินทางไม่กี่นาทีที่เขามั่นใจว่าเป็นตู้นิร ภัย และเปิดให้บริการดวงตาของเขาและนั่งอยู่หน้า chanyeol นั่งอยู่บนเก้าอี้หนังที่ปลายเตียงโดยสงบการเล่นบนโทรศัพท์ของเขาเท่านั้น กริชรู้สึกว่าดิ้นอย่างปลาไหลกระเพาะอาหารของเขาที่ความคิดของสิ่งที่ผิดจะทำอย่างไรให้เขา กริชมากเท่าเกลียดชีวิตที่เขาอยู่เขายังมีมูลค่าเป็นเหมือนกับ.

"อาทั้งหมดตื่นสุดท้าย" chanyeol ถามว่าดวงตาของเขายกขึ้นมาจากผมที่โทรศัพท์.

"........................"กริชก็ไม่ตอบกลับแต่ก็มองเขาด้วยใบหน้าหินที่.

"เขาเป็นเรื่องที่ถูกต้องคุณจะดูที่ตัวเล็กเหมือนนกเขียว" chanyeol กล่าวว่าไม่สนใจแสงจ้าที่เลอกริชโยนที่เขา.

"ผมไม่ได้!"กริช"โกรธหน้าบึ้งที่ปกป้องคุณสมบัติสวยของเขาอีกครั้ง.

"มั่นใจว่าคุณคุณมีผู้ที่หน้านิ่วคิ้วขมวดสายตาของคุณและคุณดูข้ามช่วง ผมไม่รู้ - เหย็ง!" yelped chanyeol เมื่อหมอนที่ได้รับความนิยมให้เขาเต็มๆในหน้าที่ chanyeol จ้องกริชที่มองอย่างท้าทายกลับมาอยู่กับเขา.

"ผมไม่ได้มองเหมือนที่โกรธนก!"กริชร้องตะโกนด้วยความโกรธไม่ได้ใส่ใจว่าเขาเพิ่งโยนไปที่หมอนที่ผู้ที่เลือกไม่ว่าเขาใช้ชีวิตหรือตาย.

chanyeol มองไปที่กริช,มือและหยิบหมอนให้แน่น ดวงตาของเขามันชัดเจนที่เด็ก fuming ที่อยู่บนเตียง.

"คุณมีอะไรจะบอกว่าสำหรับตัวคุณเองหรือไม่?" chanyeol ถามมืดมิดใบหน้าของเขาที่ผ่านทุกวินาที.

"กระตุกและคุณของคุณควรเก็บไว้แล้ว"กริชกล่าวว่าค่อนข้างเรียบง่าย เขามองตรงไปด้านหลังที่ chanyeol พร้อมด้วยแสงสะท้อนของเขาเอง เขาปฏิเสธที่จะนำคนที่นั่งอยู่บนโซฟาหนังที่.

chanyeol ในสูดหายใจลึกๆก่อนเดินไปจ้องดูวัยรุ่นที่อยู่บนเตียงและหยิบจับหน้า'กริชทำให้เด็กคนนี้ไปดูเขา.

"คุณเพลิดเพลินใจไปกับการกระทำนี้ คุณทราบหรือไม่ผมจะสามารถทำลายคุณ ฉันสามารถทำให้เสียงกรีดร้องและดิ้นอย่างปลาไหลสั่น ฉันสามารถงอคุณมากกว่าและғυϲƙคุณในที่สาธารณะทำเครื่องหมายคุณและทำให้คุณปฏิบัติตามคำสั่งของผมทุกครั้งผมสามารถทำให้คุณหยุดพักคุณและทำลายคุณเขาก็ไม่รู้ว่าเป็นการขับรถให้เขาเข้าไปครอบงำเช่นที่เต็มไปด้วยปัญหาหมอกควันแต่มันก็ชอบเขาเลยดูเหมือนจะสนใจ พวกเขาจะพันกันเองในแต่ละเส้นผมมือทั้งสองข้างในเร็วๆนี้และลิ้นของเขาคลุกและเต้นรำด้วยกัน.

chanyeol ผลักกริชลงบนเตียงแล้วปีนขึ้นไปบนเขาของเขามีอาวุธจับตัวของศีรษะของพ่อค้าขาทั้งสองข้างสะโพกและบีบเล็กน้อยสองคนที่มองหน้ากันไม่ใช่ของเขารู้ว่าอะไรควรทำหรือพูดว่า chanyeol ลดต่ำลงศีรษะเขาลงมาการถ่ายริมฝีปากของกริชพร้อมด้วยของเขาเอง และอีกครั้งริมฝีปากของเขา melding เข้าด้วยกันมือทั้งสองข้างของกริชพบว่าตัวเองขาดไปสัมผัสกับด้านหลังของ chanyeol .

เป็นจูบของพวกเขาแล้วอีกครั้งก็มองหน้ากัน ความรู้สึกของกริชมีความยุ่งเหยิงขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านในเขาไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ทำให้เขาจูบ chanyeol กลับไปตามทางที่เขา เขาไม่ชอบความรู้สึกที่สบายๆและเขาก็อยากให้เขาออกไป เขาต้องการจะออกไปแต่ที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่ chanyeol ก็วางอยู่บนเขา.

chanyeol รู้สึกซึมเข้าไปด้วยความโกรธออกจากเขา เขามีความรู้สึกพลุกพล่านเบาๆซ้ายหลัง เขาไม่สามารถทำความเข้าใจได้ ไม่ได้ความรู้สึกแปลกประหลาดแต่เป็นเรื่องแปลกที่การเรียงลำดับchanyeol มองลงมาที่กริชซึ่งมองมาเหมือนกับว่าเขาอยู่ในทำให้งงได้ เขาน่ารักและดู eatable ดังนั้น...

chanyeol ลงหัวของเขาลงไปคล้องคอ'กริชและพันกันหรือไม่ฟันเขาเบาๆมากกว่าทางแยกผิวที่เข้าร่วมคอไปที่ไหล่ก่อนดูดที่จุดให้บริการเบาๆ chanyeol ปล่อยให้มีรอยยิ้มที่เลื่อนลงบนริมฝีปากของเขาเมื่อเขาได้ยินเสียงกริชให้ขนาดเล็กเอ๋ง.

" D - ดอน' t ..."

"ไม่มีอะไร" chanyeol ถามเขา unlatched ริมฝีปากของเขาจากคอ'กริช กริชก็ไม่ตอบแต่ยังคงจ้อง chanyeol พร้อมด้วยหน้ามึนงงเหมือนกัน เป็น chanyeol ลดลงหัวของเขาสำหรับอาหารอื่นจัดให้ได้อย่างรวดเร็วและประตูที่ทำให้อารมณ์ที่. chanyeol

"นายมีสายโทรศัพท์สำหรับคุณ"แม่บ้าน"ก่อนที่ทั้งสองจะได้ยินเสียงฝีเท้าอยู่ห่างออกไปในระยะทางเดินไปถึงได้ chanyeol ผูกผมหาย smirk )ยิ้มเยาะเล็กน้อย.

"เราจะดำเนินการต่อใน ภายหลัง ของฉันกับสัตว์เลี้ยงแห่งนี้"เขากล่าวว่า"เสียงของเขายิ่งขึ้นกว่าที่เคยเป็นมาก่อนที่เขาจะทำให้กริชจูบอื่นบนริมฝีปากและกำลังจะลงจากเขาและเดินไปถึงยังประตู "สัตว์เลี้ยงตัว"เขากล่าวว่า"เขาก็เปิดประตูแล้วเดินออกไป.

เป็นประตูให้ปิดด้วยการคลิกที่กริชขึ้นนั่งและดึงเข่าของเขาขึ้นมาที่หน้าอกของเขา "สิ่งที่มีอยู่ที่ไหน?"เขาตั้งคำถามกับตัวเอง "ความยุติธรรมที่โง่เง่า"เขาต้องการเป็นเขารู้สึก Hickey ประสบแต่สิ่งดีๆที่พิศวาสคอของเขา เขาดึงเชือกเส้นผมสีบลอนด์และ whacked บนหน้าผากของเขาบนเข่าของเขา เขาปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเขาชอบ chanyeol จูบเขา.

'สิ่งที่นรกไม่ถูกต้องด้วยหรือไม่?"เขาแม้ว่าเขากอดขาอยู่ใกล้กับหน้าอก.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~