Shukla et al. (2001) amplified the

Shukla et al. (2001) amplified the 12S rRNA gene
using universal primers and then cloned and sequenced the 450
bp fragment for phylogenetic analysis of endangered species,
Indian muntjac (Muntiacus muntjak). The 12S rRNA gene
has been used to examine genetic variation in the endangered
spur-thighed tortoise (Testudo graeca), an endangered species
from broad distribution range (Alvarez et al., 2000; van der
Kuyl et al., 2005). The 12S fragment of Testudo graeca was
found to be somewhat less variable than the D-loop fragment,
a finding compatible with the situation in mammals, where
rRNA genes evolve slower than synonymous sites and the variable
parts of the D-loop (Pesole et al., 1999). Recently, Pandey
et al. (2007) have utilized 12S rDNA for molecular
identification of Indian leopard, which is an endangered species
except in Central Africa and India.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชูกลา et al. (2001) ขยายยีน rRNA 12Sใช้ไพรเมอร์สากล และโคลน แล้วเรียงลำดับ 450ส่วน bp สำหรับวิเคราะห์ phylogenetic พันธุ์เก้ง (อีเก้ง muntjak) ยีนใน rRNA 12Sมีการใช้การตรวจสอบความผันแปรทางพันธุกรรมในการทำเต่าเดือย thighed (Testudo graeca) มีพันธุ์จากช่วงกว้างกระจาย (Alvarez และ al., 2000; van derKuyl et al., 2005) ส่วน 12S ของ Testudo graeca ถูกต้องมีตัวแปรค่อนข้างน้อยกว่าส่วนวง Dค้นหาที่เข้ากันได้กับสถานการณ์ในการเลี้ยงลูกด้วยนม ที่ยีนใน rRNA พัฒนาช้ากว่าอเมริกาพ้องและตัวแปรส่วนของ D-ลูป (Pesole et al., 1999) ล่าสุด Pandeyal. ร้อยเอ็ด (2007) ได้ใช้ rDNA 12S สำหรับโมเลกุลรหัสของเสือดาวอินเดีย ซึ่งเป็นพันธุ์ยกเว้นในแอฟริกากลางและอินเดีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศูกละ et al, (2001) ขยาย 12S rRNA
ยีนโดยใช้ไพรเมอร์สากลและโคลนแล้วติดใจและ450
ส่วน bp สำหรับการวิเคราะห์สายวิวัฒนาการของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์,
เก้งธรรมดา (Muntiacus muntjak) 12S rRNA
ยีนได้รับการใช้เพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในที่ใกล้สูญพันธุ์เต่าเดือย-thighed
(Testudo graeca)
ซึ่งเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์จากช่วงกระจายในวงกว้าง(อัลวาเร et al, 2000;.
แวนเดอร์. Kuyl et al, 2005) ส่วน 12S ของ Testudo graeca
ถูกพบว่ามีค่อนข้างตัวแปรน้อยกว่าส่วน
D-ห่วงการค้นพบที่เข้ากันได้กับสถานการณ์ในเลี้ยงลูกด้วยนมที่ยีน rRNA วิวัฒนาการช้ากว่าเว็บไซต์ที่ตรงกันและตัวแปรส่วนของD-วง (Pesole et al, ., 1999) เมื่อเร็ว ๆ นี้ Pandey et al, (2007) ได้ใช้ 12S rDNA โมเลกุลสำหรับบัตรประจำตัวของเสือดาวอินเดียซึ่งเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ยกเว้นในภาคกลางของแอฟริกาและอินเดีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

shukla et al . ( 2001 ) ขยายการ 12s rRNA ยีน
ใช้ไพรเมอร์และสากลและโคลนยีน 450
BP ส่วนวิเคราะห์วิวัฒนาการของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ,
เก้ง ( muntiacus หมี ) การ 12s rRNA ยีน
ได้ถูกใช้ในการตรวจสอบความแปรปรวนทางพันธุกรรมในอันตราย
กระตุ้น thighed เต่า ( เตรียมพร้อม graeca ) ซึ่งเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์
จากช่วงการกระจายกว้าง ( อัลวาเรซ et al . ,2000 ; van der
kuyl et al . , 2005 ) ในส่วนของ 12s เตรียมพร้อม graeca คือ
พบว่ามีตัวแปรที่ค่อนข้างน้อยกว่า d-loop ชิ้น ,
การเข้ากันได้กับสถานการณ์ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่
rRNA ยีนวิวัฒนาการช้ากว่าพ้อง เว็บไซต์และตัวแปร
ส่วนของ d-loop ( pesole et al . , 1999 ) เมื่อเร็ว ๆนี้เดย์
et al . ( 2007 ) มีใช้ด้วย
12s สำหรับโมเลกุลการจำแนกชนิดของอินเดียเสือ ซึ่งเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์
ยกเว้นในภาคกลางของแอฟริกาและอินเดีย