Phytic acid (PA) or myo-inositol he

Phytic acid (PA) or myo-inositol hexaphosphate is a strong chelator of multivalent metal ions, especially iron, zinc and calcium (Hurrel, 2004). For many years, PA was considered an anti-nutritional compound because it reduces the bioavailability of several minerals important for human nutrition (Bohn et al., 2007, Li et al., 2008 and Schelemmer et al., 2009). However, since the 1990s, PA has been scientifically emphasized for its beneficial effects on human health, particularly in the prevention of diabetes (Lee et al., 2006), renal calculi (Saw et al., 2007), Parkinson's disease (Xu et al., 2008) and cancer (Vucenik and Shamsuddin, 2006). The application of 0.50% PA acid rice bran added to the drinking water after tumor induction, reduced the risk of colon cancer in rats (Norazalina et al., 2009). Its antioxidant effect, described by several researchers (Lee and Hendricks, 1995, Soares et al., 2004, Stodolak et al., 2007 and Harbach et al., 2007), is due to its ability to inhibit the formation of hydroxyl radicals (radical dotHO) and to form chelates with Fe2+ ions, causing them to become catalytically inactive (Graf and Eaton, 1990).

PA also significantly inhibits the development of warmed over flavor (WOF) in beef (Lee et al., 1998) and chicken meat (Shimokomaki et al., 1999). It prevents lipid oxidation in a synergic manner, as measured in chicken meat, while the birds received vitamin E in their diets (Soares et al., 2004). Recently, our laboratory demonstrated that PA prevented rancidity in meat without endangering health when administered in a pig's diet (Harbach et al., 2007). In addition, the antioxidant property of PA obtained from corn germ was also assessed, and its potential antioxidant role was confirmed through deoxyribose and bathophenanthroline tests (Filgueiras et al., 2009).

PA is distributed in the different rice components, primarily concentrated in the germ with 7.6 g 100 g−1 and endosperm with 1.2 g 100 g−1 (O’Dell et al., 1972). Rice bran, consisting of pericarp, aleurone and germ, has a high concentration of PA ranging from 5.94 to 6.09 g 100 g−1 (Kasim and Edwards, 1998). However, the PA content ranges depending on the local rice cultivation conditions (Liu et al., 2005). Rice bran is considered a rice industry by-product and corresponds to 10 g 100 g−1 of integral rice grain. It is used for oil extraction, feed production and also as an ingredient in the formulation of food products because of its protein, lipid, mineral and antioxidant contents (Parrado et al., 2006).

Rice bran is a by-product of rice industry and produced on a large scale, with high levels of PA that presents antioxidant capacity and potential beneficial effects on health. Therefore, this work aimed to describe an analytical technique for the efficient extraction and purification of PA using rice bran as a model system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไฟเตต (PA) หรือ myo-inositol hexaphosphate เป็น chelator แข็งของ multivalent โลหะประจุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล็ก สังกะสี และแคลเซียม (Hurrel, 2004) หลายปี PA ถือเป็นเป็นสารประกอบต่อต้านคุณค่าทางโภชนาการเนื่องจากจะช่วยลดการดูดซึมของแร่สำคัญสำหรับโภชนาการหลาย (Bohn et al., 2007, Li et al., 2008 และ Schelemmer et al., 2009) อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ปี 1990, PA ได้อย่างเน้นผลประโยชน์ต่อสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการป้องกันโรคเบาหวาน (Lee et al., 2006), calculi ไต (เห็น et al., 2007), โรคพาร์กินสัน (Xu et al., 2008) และมะเร็ง (Vucenik และ Shamsuddin, 2006) ใช้รำข้าวกรด PA 0.50% เพิ่มการดื่มน้ำหลังจากการเหนี่ยวนำเนื้องอก ลดความเสี่ยงของมะเร็งในหนู (Norazalina et al., 2009) มีผลต้านอนุมูลอิสระ โดยนักวิจัยหลาย (ลีและนดริกส์ 1995, Soares et al., 2004, Stodolak et al., 2007 และ Harbach et al., 2007), อยู่เนื่องจากความสามารถในการยับยั้งการก่อตัว ของอนุมูลไฮดรอกซิล (dotHO รุนแรง) และแบบฟอร์ม chelates กับ Fe2 + กัน ทำให้ใช้งาน catalytically (Graf และเอตัน 1990)PA also significantly inhibits the development of warmed over flavor (WOF) in beef (Lee et al., 1998) and chicken meat (Shimokomaki et al., 1999). It prevents lipid oxidation in a synergic manner, as measured in chicken meat, while the birds received vitamin E in their diets (Soares et al., 2004). Recently, our laboratory demonstrated that PA prevented rancidity in meat without endangering health when administered in a pig's diet (Harbach et al., 2007). In addition, the antioxidant property of PA obtained from corn germ was also assessed, and its potential antioxidant role was confirmed through deoxyribose and bathophenanthroline tests (Filgueiras et al., 2009).PA is distributed in the different rice components, primarily concentrated in the germ with 7.6 g 100 g−1 and endosperm with 1.2 g 100 g−1 (O’Dell et al., 1972). Rice bran, consisting of pericarp, aleurone and germ, has a high concentration of PA ranging from 5.94 to 6.09 g 100 g−1 (Kasim and Edwards, 1998). However, the PA content ranges depending on the local rice cultivation conditions (Liu et al., 2005). Rice bran is considered a rice industry by-product and corresponds to 10 g 100 g−1 of integral rice grain. It is used for oil extraction, feed production and also as an ingredient in the formulation of food products because of its protein, lipid, mineral and antioxidant contents (Parrado et al., 2006).Rice bran is a by-product of rice industry and produced on a large scale, with high levels of PA that presents antioxidant capacity and potential beneficial effects on health. Therefore, this work aimed to describe an analytical technique for the efficient extraction and purification of PA using rice bran as a model system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรดไฟติก (PA) หรือทอ myo-hexaphosphate เป็นธาตุที่แข็งแกร่งของโลหะไอออน multivalent โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล็กสังกะสีและแคลเซียม (Hurrel, 2004) หลายปีที่ผ่าน PA ถือเป็นสารต้านทางโภชนาการเพราะจะช่วยลดการดูดซึมของแร่ธาตุต่างๆที่สำคัญสำหรับการโภชนาการของมนุษย์ (Bohn et al., 2007 Li et al., 2008 และ Schelemmer et al., 2009) อย่างไรก็ตามตั้งแต่ปี 1990, PA ได้รับการเน้นวิทยาศาสตร์สำหรับผลประโยชน์ที่มีต่อสุขภาพของมนุษย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการป้องกันโรคเบาหวาน (Lee et al., 2006), นิ่วไต (Saw et al., 2007) โรคพาร์กินสัน (Xu et al., 2008) และโรคมะเร็ง (Vucenik และ Shamsuddin 2006) การประยุกต์ใช้รำข้าวกรด 0.50% ต่อปีที่เพิ่มให้กับการดื่มน้ำหลังจากการเหนี่ยวนำเนื้องอกช่วยลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ในหนู (Norazalina et al., 2009) ผลสารต้านอนุมูลอิสระที่อธิบายโดยนักวิจัยหลายคน (ลีเฮ็นดริก, 1995 Soares et al., 2004 Stodolak et al., 2007 และ Harbach et al., 2007) เป็นผลมาจากความสามารถในการยับยั้งการก่อตัวของอนุมูลไฮดรอก ( รุนแรง dotHO) และในรูปแบบ chelates กับไอออน Fe2 + ทำให้พวกเขากลายเป็นที่ไม่ได้ใช้งานเร่งปฏิกิริยา (กราฟและอีตัน 1990). ป่าอย่างมีนัยสำคัญยับยั้งการพัฒนาของความอบอุ่นมากกว่ารสชาติ (WOF) ในเนื้อวัว (Lee et al., 1998) และไก่ เนื้อสัตว์ (Shimokomaki et al., 1999) จะช่วยป้องกันการเกิดออกซิเดชันของไขมันในลักษณะ synergic เป็นวัดในเนื้อไก่ในขณะที่นกที่ได้รับวิตามินอีในอาหารของพวกเขา (Soares et al., 2004) เมื่อเร็ว ๆ นี้ห้องปฏิบัติการของเราแสดงให้เห็นว่าการป้องกันไม่ให้เกิดกลิ่นหืน PA ในเนื้อสัตว์โดยไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพเมื่อผู้อยู่ในอาหารหมู (Harbach et al., 2007) นอกจากนี้สถานที่ให้สารต้านอนุมูลอิสระของป่าที่ได้รับจากจมูกข้าวข้าวโพดยังได้รับการประเมินและบทบาทของสารต้านอนุมูลอิสระที่อาจเกิดขึ้นได้รับการยืนยันผ่าน Deoxyribose และการทดสอบ bathophenanthroline (Filgueiras et al., 2009). PA มีการกระจายในส่วนประกอบข้าวที่แตกต่างกันมีความเข้มข้นมากที่สุดใน เชื้อโรคที่มี 7.6 กรัม 100 กรัม-1 และ endosperm กับ 1.2 กรัม 100 กรัม-1 (เดลล์ et al., 1972) รำข้าวประกอบด้วยเปลือก, aleurone และจมูกข้าวที่มีความเข้มข้นสูงของ PA ตั้งแต่ 5.94-6.09 กรัม 100 กรัม-1 (คาซิมและเอ็ดเวิร์ดส์, 1998) อย่างไรก็ตามในช่วงที่เนื้อหา PA ขึ้นอยู่กับสภาพการเพาะปลูกข้าวในท้องถิ่น (Liu et al., 2005) รำข้าวถือเป็นอุตสาหกรรมข้าวโดยผลิตภัณฑ์และสอดคล้องกับ 10 กรัม 100 กรัม-1 ของข้าวหนึ่ง มันถูกใช้ในการสกัดน้ำมันผลิตอาหารสัตว์และยังเป็นส่วนผสมในสูตรของผลิตภัณฑ์อาหารเพราะโปรตีนไขมันเกลือแร่และเนื้อหาสารต้านอนุมูลอิสระ (Parrado et al., 2006). รำข้าวเป็นผลพลอยได้จากอุตสาหกรรมข้าว และผลิตในขนาดใหญ่ที่มีระดับสูงของ PA ที่นำเสนอความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระและผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นต่อสุขภาพ ดังนั้นงานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายเทคนิคการวิเคราะห์การสกัดที่มีประสิทธิภาพและการทำให้บริสุทธิ์ของป่าโดยใช้รำข้าวเป็นระบบแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรดไฟติก ( PA ) หรือเมียวไอโนซิทอล hexaphosphate เป็นคีเลเตอร์ที่แข็งแกร่งของไอออนโลหะมัลติวาเลนต์ โดยเฉพาะเหล็ก สังกะสี และแคลเซียม ( hurrel , 2004 ) เป็นเวลาหลายปี โดยเป็นสารต่อต้านคุณค่าทางโภชนาการ เพราะมันช่วยลดการดูดซึมของแร่ธาตุที่สำคัญหลายโภชนาการมนุษย์ ( โบน et al . , 2007 , Li et al . , 2008 และ schelemmer et al . , 2009 ) อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ปี 1990 ,โดยได้รับผลประโยชน์ในทางวิทยาศาสตร์เน้นสำหรับสุขภาพของมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการป้องกันโรคเบาหวาน ( ลี et al . , 2006 ) ไตนิ่ว ( เห็น et al . , 2007 ) , โรคพาร์กินสัน ( Xu et al . , 2008 ) และมะเร็ง ( vucenik และ shamsuddin , 2006 ) การประยุกต์ใช้ 0.50% โดยกรด น้ำมันรำข้าว เพิ่มการดื่มน้ำหลังการเนื้องอกลดความเสี่ยงของมะเร็งลำไส้ใหญ่ในหนูขาว ( norazalina et al . , 2009 ) ผลของสารต้านอนุมูลอิสระ , อธิบายโดยนักวิจัยหลาย ( ลี และ เฮนดริกซ์ , 1995 , Soares et al . , 2004 , stodolak et al . , 2007 และ harbach et al . , 2007 ) เนื่องจากความสามารถในการยับยั้งการสร้างอนุมูลไฮดรอกซิล ( dotho รุนแรง ) และในรูปแบบคีเลตด้วย fe2 ไอออนทำให้พวกเขากลายเป็น catalytically เฉื่อยชา ( กราฟ และ Eaton , 1990 ) .

PA อย่างมีนัยสำคัญยับยั้งการพัฒนาของอุ่นกว่ารส ( ว๊อฟ ) ในเนื้อ ( ลี et al . , 1998 ) และเนื้อไก่ ( shimokomaki et al . , 1999 ) ป้องกันการออกซิเดชันของไขมันในลักษณะซึ่งทำงานร่วมกันเป็นวัดในไก่เนื้อ ในขณะที่นกได้รับวิตามินอีในอาหารของพวกเขา ( Soares et al . , 2004 ) เมื่อเร็วๆ นี้ห้องปฏิบัติการของเราแสดงให้เห็นว่าป่าป้องกันกลิ่นหืนในอาหาร โดยไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ เมื่อตามหมูอาหาร ( harbach et al . , 2007 ) นอกจากนี้ คุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระของป่าที่ได้จากคัพภะข้าวโพดยังได้รับการประเมินและบทบาทของสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพของมันออกมายืนยันผ่านการปรับปรุงซอฟต์แวร์และการทดสอบ bathophenanthroline ( filgueiras et al . , 2009 ) .

โดยมีการกระจายในส่วนประกอบของข้าวที่แตกต่างกันเป็นหลักเข้มข้นในจมูกข้าวกับ 7.6 กรัม 100 กรัม− 1 และ endosperm 1.2 กรัม 100 กรัม− 1 ( โอเดล et al . , 1972 ) น้ำมันรำข้าวประกอบด้วยเปลือก , ลิวโรน และเชื้อโรค มีความเข้มข้นสูงของป่าตั้งแต่สิ้นปีถึง 6.09 กรัม 100 กรัม− 1 ( กาซิม และ เอ็ดเวิร์ดส์ , 1998 ) อย่างไรก็ตามป่าเนื้อหาช่วงขึ้นอยู่กับสภาพท้องถิ่นการปลูกข้าว ( Liu et al . , 2005 ) น้ำมันรำข้าว ถือว่าเป็นผลพลอยได้จากอุตสาหกรรมข้าวและสอดคล้องกับ 10 กรัม 100 กรัม− 1 เม็ด ส่วนประกอบข้าว มันถูกใช้ในการสกัดน้ำมัน อาหารที่ผลิต และยังเป็นส่วนผสมในตำรับของผลิตภัณฑ์อาหาร เพราะมีโปรตีน ไขมัน แร่ธาตุ และสารต้านอนุมูลอิสระเนื้อหา ( ราโด et al . , 2006 ) .