PatientsA total of 1679 patients we

Patients
A total of 1679 patients were enrolled — 858 in
the dopamine group and 821 in the norepinephrine group (Fig. 1). All patients were followed to
day 28; data on the outcome during the stay in the
hospital were available for 1656 patients (98.6%),
data on the 6-month outcome for 1443 patients
(85.9%), and data on the 12-month outcome for
1036 patients (61.7%). There were no significant
differences between the two groups with regard
to most of the baseline characteristics (Table 1);
there were small differences, which were of questionable
clinical relevance, in the heart rate, partial
pressure of arterial carbon dioxide (PaCO2),
arterial oxygen saturation (SaO2), and ratio of partial
pressure of arterial oxygen (PaO2) to fraction
of inspired oxygen (FiO2). The type of shock that
was seen most frequently was septic shock (in
1044 patients [62.2%]), followed by cardiogenic
shock (in 280 patients [16.7%]) and hypovolemic
shock (in 263 patients [15.7%]). The sources of sepsis
are detailed in Table 2 in the Supplementary
Appendix. Hydrocortisone was administered in 344
patients who received dopamine (40.1%) and in
326 patients who received norepinephrine (39.7%).
Among patients with septic shock, recombinant
activated human protein C was administered in
102 patients in the dopamine group (18.8%) and
96 patients in the norepinephrine group (19.1%).
Data on hemodynamic variables and doses of
vasoactive agents are shown in Figure 3 and Figure
4 in the Supplementary Appendix. The mean
arterial pressure was similar in the two treatment
groups at baseline, and it changed similarly over
time, although it was slightly higher from 12 to
24 hours in the norepinephrine group. The doses
of the study drug were similar in the two groups
at all times. More patients in the dopamine group
than in the norepinephrine group required openlabel
norepinephrine therapy at some point (26%
vs. 20%, P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ป่วยมีการลงทะเบียนจำนวน 1679 ผู้ป่วย — 858 ในกลุ่มโดปามีนและ 821 ในกลุ่ม norepinephrine (Fig. 1) ผู้ป่วยทั้งหมดตามไปวัน 28 ข้อมูลผลลัพธ์ในระหว่างการเข้าพักโรงพยาบาลมีผู้ป่วย 1656 (98.6%),ข้อมูลผลลัพธ์ 6 เดือนผู้ป่วย 1443(85.9%), และข้อมูลผลลัพธ์ 12 เดือนสำหรับผู้ป่วย 1036 (61.7%) ไม่มีไม่สำคัญความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มมีสัมมาคารวะส่วนใหญ่ลักษณะพื้นฐาน (ตาราง 1);มีขนาดเล็กความแตกต่าง ซึ่งได้แก้แค้นคืนความเกี่ยวข้องทางคลินิก ราคากลาง บางส่วนความดันของคาร์บอนไดออกไซด์ (PaCO2), ต้วความอิ่มตัวออกซิเจนต้ว (SaO2), และอัตราส่วนของบางส่วนความดันของออกซิเจนต้ว (PaO2) ให้เป็นเศษส่วนจากแรงบันดาลใจออกซิเจน (FiO2) ชนิดของช็อคที่ที่เห็นส่วนใหญ่มักถูกช็อกกำจัดของเสียใน1044 ผู้ป่วย [62.2%]), ตาม ด้วย cardiogenicช็อค (ใน 280 ผู้ป่วย [16.7%]) และช็อก hypovolemicช็อค (ใน 263 ผู้ป่วย [15.7%]) แหล่งมาของ sepsisรายละเอียดในตารางที่ 2 ในการ Supplementaryภาคผนวก Hydrocortisone ถูกจัดการใน 344ผู้ป่วยที่ได้รับโดปามีน (40.1%) และใน326 ผู้ป่วยที่ได้รับ norepinephrine (39.7%)ในผู้ป่วยช็อกกำจัดของเสีย recombinantมนุษย์โปรตีน C ได้รับการดูแลในการเรียกใช้งานผู้ป่วย 102 ในกลุ่มโดพามีน (18.8%) และผู้ป่วยที่ 96 ในกลุ่ม norepinephrine (19.1%)ข้อมูลในตัวแปรที่แสดงความดันโลหิตและปริมาณของตัวแทน vasoactive จะแสดงในรูปที่ 3 และรูป4 ในภาคผนวกเสริม ค่าเฉลี่ยต้วแรงดันที่ในการรักษา 2กลุ่มที่พื้นฐาน และจะเปลี่ยนแปลงทำนองเดียวกันมากกว่าเวลา แม้ว่าจะสูงขึ้นเล็กน้อยจาก 12 ไป24 ชั่วโมงในกลุ่ม norepinephrine ปริมาณของยาศึกษาได้เหมือนในกลุ่มสองเวลาทั้งหมด ผู้ป่วยเพิ่มเติมในกลุ่มโดปามีนกว่า norepinephrine กลุ่ม openlabel ต้องรักษา norepinephrine ในบางจุด (26%เทียบกับ 20%, P < 0.001), แต่ปริมาณของ norepinephrine เปิดป้ายชื่อที่ได้รับการดูแลคล้ายคลึงกันในกลุ่มสอง ใช้ของอะดรีนาลินเปิดป้ายชื่อตลอดเวลาที่ในกลุ่มสอง(ดูแลใน 3.5% ของผู้ป่วยในโดปามีนกลุ่ม และ 2.3% ใน norepinephrineกลุ่ม P = 0.10), เป็นการใช้ vasopressin(0.2% ในทั้งสองกลุ่ม P = 0.67) Dobutamine ถูกใช้บ่อยในผู้ป่วยที่รักษา ด้วย norepinephrineแต่ 12 ชั่วโมงหลังการ randomizationปริมาณของ dobutamine ได้อย่างมีนัยสำคัญในผู้ป่วยที่รักษา ด้วยโดปามีน ค่าเฉลี่ยเวลา (±SD) ความสำเร็จของการเฉลี่ยต้วความดันของ 65 mm Hg คล้ายกันในทั้งสองกลุ่ม (6.3±5.6 ชั่วโมงในกลุ่มโดปามีนและ 6.0±4.9 ชั่วโมงในกลุ่ม norepinephrine

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ป่วยรวมทั้งสิ้น 1,679 ผู้ป่วยได้รับการคัดเลือก - 858 ในกลุ่มdopamine และ 821 ในกลุ่ม norepinephrine จุด (. รูปที่ 1) ผู้ป่วยทุกรายได้รับการปฏิบัติตามเพื่อวันที่ 28; ข้อมูลเกี่ยวกับผลระหว่างการเข้าพักในที่โรงพยาบาลที่มีอยู่สำหรับ 1,656 ราย (98.6%) ข้อมูลเกี่ยวกับผล 6 เดือน 1443 ผู้ป่วย(85.9%) และข้อมูลเกี่ยวกับผล 12 เดือน1,036 ราย (61.7%) . ไม่มีที่สำคัญคือความแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มในเรื่องเกี่ยวกับที่มากที่สุดของลักษณะพื้นฐาน(ตารางที่ 1) มีความแตกต่างขนาดเล็กซึ่งมีความสงสัยความเกี่ยวข้องทางคลินิกในอัตราการเต้นหัวใจบางส่วนความดันของหลอดเลือดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์(PaCO2) แดง ความอิ่มตัวของออกซิเจน (SaO2) และอัตราส่วนของส่วนความดันของออกซิเจนแดง(PaO2) เพื่อส่วนออกซิเจนแรงบันดาลใจ(FiO2) ประเภทของการช็อตที่ได้รับการเห็นบ่อยที่สุดคือช็อตบำบัดน้ำเสีย (ใน 1044 ผู้ป่วย [62.2%]) ตามด้วย cardiogenic ช็อต (ใน 280 ผู้ป่วย [16.7%]) และ hypovolemic ช็อต (ใน 263 ผู้ป่วย [15.7%]) แหล่งที่มาของการติดเชื้อมีรายละเอียดในตารางที่ 2 เสริมในภาคผนวก hydrocortisone เป็นยาใน 344 ผู้ป่วยที่ได้รับโดปามีน (40.1%) และใน326 ผู้ป่วยที่ได้รับการ norepinephrine (39.7%). ในบรรดาผู้ป่วยที่มีอาการช็อกบำบัดน้ำเสีย, recombinant เปิดใช้โปรตีนของมนุษย์ C เป็นยาใน102 ผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่มโดพามีน (18.8%) และ96 ผู้ป่วยที่อยู่ในกลุ่ม norepinephrine นี้ (19.1%). ข้อมูลเกี่ยวกับตัวแปรการไหลเวียนโลหิตและปริมาณของตัวแทน vasoactive จะแสดงในรูปที่ 3 และรูปที่ 4 ในภาคผนวกเสริม ค่าเฉลี่ยความดันเลือดแดงเป็นที่คล้ายกันในการรักษาทั้งสองกลุ่มที่baseline และมันเปลี่ยนไปในทำนองเดียวกันในช่วงเวลาที่แม้ว่ามันจะสูงขึ้นเล็กน้อย12 ที่จะจาก24 ชั่วโมงในกลุ่ม norepinephrine ปริมาณของยาเสพติดการศึกษามีความคล้ายคลึงกันในทั้งสองกลุ่มอยู่ตลอดเวลา ผู้ป่วยมากขึ้นในกลุ่มที่ต้องใจกว่ากลุ่ม norepinephrine ที่จำเป็น openlabel การรักษา norepinephrine ในบางจุด (26% เทียบกับ 20%, p <0.001) แต่ปริมาณของ norepinephrine เปิดป้ายชื่อที่ได้รับการบริหารงานมีความคล้ายคลึงกันในทั้งสองกลุ่ม การใช้ epinephrine open-label ในเวลาใด ๆ เป็นที่คล้ายกันในทั้งสองกลุ่ม(ยาใน 3.5% ของผู้ป่วยในต้องใจของกลุ่มและ2.3% ของผู้ที่อยู่ใน norepinephrine กลุ่ม, P = 0.10) เช่นเดียวกับการใช้งานของ vasopressin ( 0.2% ในทั้งสองกลุ่ม, P = 0.67) dobutamine ถูกใช้บ่อยในผู้ป่วยที่รับการรักษาด้วยnorepinephrine, แต่ 12 ชั่วโมงหลังการสุ่ม, ยานี้ในขนาดอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในผู้ป่วยที่รับการรักษาด้วยโดปามีน ค่าเฉลี่ย(± SD) เวลาที่จะความสำเร็จของหลอดเลือดแดงหมายถึงความดัน65 มิลลิเมตรปรอทเป็นที่คล้ายกันในทั้งสองกลุ่ม(6.3 ± 5.6 ชั่วโมงในกลุ่มของโดพามีนและ6.0 ± 4.9 ชั่วโมงในกลุ่ม norepinephrine ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วย
ทั้งหมด 1679 ผู้ป่วยที่ลงทะเบียนเรียน - 858 ใน
โดพามีนและกลุ่ม 821 ในกลุ่มนอร์อิพิเนฟริน ( รูปที่ 1 ) ผู้ป่วยตาม

วันที่ 28 ; ข้อมูลเกี่ยวกับผลในระหว่างการพักในโรงพยาบาลของผู้ป่วย
490 ( 98.6% )
ข้อมูล 6 เดือนผลสำหรับ 1276 ผู้ป่วย
( 85.9 % ) และข้อมูลเกี่ยวกับผล 12 เดือนสำหรับ
882 ราย ( 61.7 % )
มีไม่แตกต่างกันความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มเกี่ยวข้อง
มากที่สุดของลักษณะพื้นฐานของผู้ป่วย ( ตารางที่ 1 ) ;
มีความแตกต่างเล็ก ๆซึ่งมีความเกี่ยวข้องทางคลินิกที่น่าสงสัย
, อัตราการเต้นของหัวใจ ความดันบางส่วน
ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์หลอดเลือดแดง ( paco2 )
ออกซิเจนเลือด ( sao2 ) และอัตราส่วนของความดันบางส่วน
ของ แดงออกซิเจน ( pao2 ) เศษส่วน
ออกซิเจนแรงบันดาลใจ ( fio2 )ประเภทของการช็อกที่เห็นบ่อยที่สุดคือ
ร็อคแมนซีรีส์ (
พี่ผู้ป่วย [ 62.6% ] ) รองลงมา คือ cardiogenic
ช็อก ( 280 ) [ 16.7 % ] ) และ Hypovolemic
ช็อก ( 263 ) [ 40% ] ) แหล่งที่มาของการติดเชื้อ
มีรายละเอียดในตารางที่ 2 ในภาคผนวกเสริม

ไฮโดรคอร์ติโซนมาใช้ในผู้ป่วยที่ได้รับสารโดปามีน 344

( 40.1 % ) และในแต่คนไข้ที่ได้รับนอร์อิพิเนฟริน ( 39.7 % ) .
ของผู้ป่วย septic shock รีคอมบิแนนท์โปรตีน C
กระตุ้นมนุษย์ใช้ใน
ผู้ป่วย 102 ในกลุ่มโดพามีน ( ร้อยละ 18.8 ) และ
ผู้ป่วย 96 ในกลุ่มนอร์อิพิเนฟริน ( 19.1 % ) .
ข้อมูลตัวแปรที่เพิ่มขึ้นและปริมาณของ
กายตัวแทนแสดงใน รูปที่ 3 และรูป
4 ในภาคผนวกเสริม ค่าเฉลี่ย
ความดันเลือดที่คล้ายคลึงกันในการรักษา
2 กลุ่มที่ baseline และมันเปลี่ยนกันไป
เวลา แม้ว่าจะเพิ่มขึ้นจาก 12

24 ชั่วโมงในกลุ่ม norepinephrine ขนาดยาของยา
ศึกษามีความคล้ายคลึงกันในทั้งสองกลุ่ม
ตลอดเวลา เพิ่มเติมในกลุ่มผู้ป่วยโด
มากกว่าในกลุ่มนอร์อิพิเนฟรินต้องเปิดฉลาก
ห่างเหบำบัดในบางจุด ( 26 %
vs 20 %p < 0.001 ) แต่ขนาดเปิดป้าย norepinephrine ที่ถูกทดสอบเหมือนกัน

ในทั้งสองกลุ่ม การใช้
epinephrine ป้ายเปิดในเวลาใกล้เคียงกันในทั้งสองกลุ่ม
( ตาม 3.5% ของผู้ป่วย ในกลุ่ม และโดปามีน
2.3 % ของผู้ที่อยู่ในกลุ่มนอร์อิพิเนฟริน
, P = 0.10 ) เช่นเดียวกับการใช้ฮอร์โมนวาโซเพรสซิน
( 0.2% ในทั้งสองกลุ่ม ( p = 0.67 ) . ตรวจคือ
ที่ใช้บ่อยในการรักษานอร์เอพิเนฟรีน
แต่ 12 ชั่วโมงหลังการสุ่มตรวจ , (

) สูงกว่าในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยโดพามีน ค่าเฉลี่ย
( ± SD ) เวลาเรียนหมายถึงความดันของปรอทใน
มม. 65 ใกล้เคียงกันในทั้งสองกลุ่ม ( 6.3 ± 5.6 ชั่วโมง

และ 6.0 ในแบบกลุ่ม± 4.9 ชั่วโมงในกลุ่มนอร์เอพิเนฟรีน