Wittgenstein then asks us to consid

Wittgenstein then asks us to consider an isolated individual, that is, consider in
relation to only her intrinsic features, and to say what makes it the case that her actions
are an instance of following, rather than merely conforming to, a rule.
The first thing to note is the rejection of the idea that the mere operation of an algorithm could suffice. To be following a rule is to be sensitive in some way to the
possibility of diverging from it and, hence, to be responsive to a norm for that activity.
Someone who robotically follows an algorithm cannot determine whether in fact that
algorithm is functioning correctly. Note that any attempt to avoid this problem via
the operation of a master algorithm that detects if the first is being applied correctly
just creates a vicious regress. What could make it the case that the second algorithm
was functioning as a norm rather than a mere mechanism? This regress argument
expands into a version of the ‘frame problem’ (Dreyfus, 1992), which is a serious challenge
to computational accounts of context-sensitive cognitive capacities. However
Bourdieu does not fight his battle with the legalists on that terrain (although perhaps
he should). Answering Wittgenstein’s question then becomes a matter of determining
what it is about an agent that constitutes this sensitivity to the possibility of error. It
cannot consist in overt behaviour because the problem is constituted by the fact that
there is no behavioural difference between mere conformity and actual understanding.
Nor can it consist in the mechanical operation of an algorithmic process.
Wittgenstein then goes on to show that the relevant sensitivity cannot consist in the
fact that the activity is caused or accompanied by ‘inner’ mental events, be they intentions,
construed as attitudes to propositions, or mental images. The short reason is that
nothing ‘inner’ (a conscious or unconscious mental process) or ‘outer’ (a physical event,
including a piece of behaviour, or object) bears a meaning intrinsically. In order to
function as a sign, a physical or mental process, object or state, must be interpreted. The
problem of making inner items meaningful is the same as that of making outer items
meaningful. Neither are self-interpreting and both get their meaning from their role in
a communicative practice. This is just as true of stop signs by the side of the road, or
texts in a library, as inner speech or imaginary episodes. Thus one cannot explain why
someone who sees a stop sign interprets that as an instruction to stop by saying that that
perceptual experience prompts the occurrence of an inner instruction to stop. What is
supposed to make it the case that the inner instruction, if such there is, bears that
meaning? Another inner instruction? And so on .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wittgenstein แล้วถามเราพิจารณาแยกแต่ละ คือ พิจารณาใน
ความสัมพันธ์เฉพาะคุณลักษณะ intrinsic ของเธอ การพูดสิ่งที่ทำให้กรณีที่การกระทำของเธอ
มีอินสแตนซ์ของดังต่อไปนี้ มากกว่าเพียงสอดคล้องกับ กฎการ
สิ่งแรกที่ควรทราบคือ การปฏิเสธความคิดที่ไม่พอเพียงทำงานของอัลกอริทึมการ ได้ตามกฎจะน้อยในบางวิธีการ
เถรจาก และ ดังนั้น การที่อาจเกิดขึ้นสามารถตอบสนองต่อบรรทัดฐานสำหรับกิจกรรมที่ได้
คน robotically ตามอัลกอริทึมไม่สามารถระบุได้ว่าในความเป็นจริงที่
อัลกอริทึมทำงานอย่างถูกต้องได้ หมายเหตุใด ๆ พยายามหลีกเลี่ยงปัญหานี้ผ่าน
การทำงานของอัลกอริทึมหลักที่ตรวจพบถ้าครั้งแรกนำมาใช้อย่างถูกต้อง
เพียงสร้างทายาหวัง อะไรอาจทำกรณีที่อัลกอริทึมที่สอง
ถูกทำ เป็นบรรทัดฐาน มากกว่าเพียงกลไก อาร์กิวเมนต์นี้หวัง
ขยายไปรุ่นของ' เฟรม' (Dreyfus, 1992), ซึ่งเป็นสิ่งที่ท้าทายอย่างจริงจัง
การบัญชีคอมพิวเตอร์การผลิตรับรู้เกี่ยวกับ อย่างไรก็ตาม
Bourdieu ต่อสู้ของเขาต่อสู้กับ legalists ในภูมิประเทศนั้น (แม้บางที
เขาควร) Wittgenstein ตอบของคำถาม นั้นเป็น เรื่องของการกำหนด
มันคืออะไรเกี่ยวกับตัวแทนที่ถือนี้ละเอียดอ่อนต่อความเป็นไปได้ของข้อผิดพลาด มัน
ไม่ประกอบด้วยในพฤติกรรมแจ่มแจ้งเนื่องจากปัญหาจะทะลักความจริงที่
ไม่แตกต่างพฤติกรรมระหว่างเพียงให้สอดคล้องและเข้าใจจริง.
ไม่สามารถจะประกอบในการดำเนินงานทางกลของการ algorithmic กระบวนการ
Wittgenstein แล้วไปในการแสดงที่ไม่ประกอบด้วยความไวที่เกี่ยวข้องในการ
ความจริงที่ว่า กิจกรรมที่เกิด หรือพร้อม ด้วย 'ภายใน' เหตุการณ์ทางจิต เป็นความตั้งใจ,
เป็นทัศนคติเริ่ม หรือภาพจิต เหตุผลสั้น ๆ คือ
อะไร 'ภายใน' (สติ หรือสติจิตกระบวนการ) หรือ 'ภายนอก' (เหตุการณ์จริง,
รวมถึงชิ้นส่วนของพฤติกรรม หรือวัตถุ) หมีมีความหมายทำ เพื่อ
เป็นเครื่อง กระบวนการทางกายภาพ หรือจิต วัตถุ หรือ รัฐ ต้องสามารถแปลผล ใน
เป็นปัญหาของการทำรายการภายในมีความหมายเหมือนกับการทำรายการนอก
ความหมาย ไม่มีตนเองอาทิ และทั้งความหมายของพวกเขาจากบทบาทของตนใน
ฝึกสื่อสาร นี้เป็นจริงเป็นเพียงของสัญญาณหยุดอยู่ริมถนน หรือ
ข้อความในรี เป็นเสียงภายในหรือตอนจินตภาพ ดังนั้น หนึ่งไม่สามารถอธิบายเหตุผล
คนที่เห็นเครื่องหมายหยุดแปลที่เป็นคำแนะนำการพูดที่ที่
ประสบการณ์ perceptual พร้อมท์คำสั่งในการหยุดการเกิดได้ คืออะไร
ควรทำกรณีที่คำสั่งภายใน ถ้ามีเช่น หมีที่
ความหมาย คำสั่งภายในที่อื่น และอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทเก้นสไตน์แล้วขอให้เราพิจารณาแยกแต่ละที่ พิจารณาในด้านคุณสมบัติเฉพาะของเธอ
ที่แท้จริง และพูดในสิ่งที่ทำให้กรณีการกระทำของเธอ
มีอินสแตนซ์ของต่อไปนี้ มากกว่าแค่ ตาม กฎ .
สิ่งแรกที่ต้องทราบคือ การปฏิเสธความคิดที่ว่า ปฏิบัติการเพียงของขั้นตอนวิธีอาจพอเพียงจะทำตามกฎจะอ่อนไหวในบางวิธีที่เป็นไปได้ของการแยกจาก
และจึงจะตอบสนองต่อเกณฑ์มาตรฐานสำหรับกิจกรรมที่ .
คนที่ robotically ตามขั้นตอนวิธีไม่สามารถตรวจสอบว่าในความเป็นจริง
ขั้นตอนวิธีการทำงานอย่างถูกต้อง หมายเหตุว่า ความพยายามใด ๆเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหานี้ผ่าน
การดําเนินงานของอาจารย์ที่ตรวจพบว่าขั้นตอนวิธีแรกถูกอย่างถูกต้อง
ประยุกต์ก็จะสร้างหินถอยหลัง สิ่งที่สามารถทำได้ในกรณีที่
วิธีที่สองคือการทำงานเป็นบรรทัดฐานมากกว่ากลไกเท่านั้น ? ถอยหลังอาร์กิวเมนต์นี้
ขยายเป็นรุ่นของ ' ปัญหา ' ( กรอบเดรย์ฟัส , 1992 ) ซึ่งเป็น
ท้าทายร้ายแรงเพื่อคอมพิวเตอร์บัญชีบริบทไวปัญญาความสามารถ อย่างไรก็ตาม บูดิเยอร์ไม่ได้ต่อสู้
การต่อสู้ของเขากับกลายเป็นพวกที่ถือเอาแบบอย่างกฎหมายในที่ภูมิประเทศ ( แม้ว่าบางที
เขาควร ) ตอบวิทเก้นสไตน์ ถามแล้วจะกลายเป็นเรื่องของการพิจารณา
เรื่องตัวแทนที่ถือเป็นความไวนี้เพื่อความเป็นไปได้ของข้อผิดพลาด มัน
ไม่สามารถมีพฤติกรรมชัดเจน เพราะปัญหาเป็น constituted โดยความจริงที่ว่า
ไม่มีความแตกต่างระหว่างจริงและสอดคล้องกับพฤติกรรมเพียงความเข้าใจ .
หรือสามารถมันประกอบด้วยในการดำเนินงานเชิงกลของกระบวนการขั้นตอนวิธี
วิทเก้นสไตน์แล้วไปเพื่อแสดงให้เห็นว่าไม่สามารถไวที่เกี่ยวข้องประกอบด้วย
ความจริงที่ว่า กิจกรรมที่ก่อให้เกิด หรือมีเหตุการณ์ภายใน ' ' จิตมีความตั้งใจ
ตีความเป็นทัศนคติต่อข้อเสนอหรือทางจิตภาพ เหตุผลสั้นๆคือ
ไม่มีอะไร ' ภายใน ' ( สติ หรือสติกระบวนการทางจิต ) หรือ ' นอก ' ( ทางกายภาพกิจกรรม
รวมทั้งชิ้นส่วนของพฤติกรรมหรือวัตถุ ) หมีความหมายภายใน . เพื่อ
หน้าที่เป็นสัญลักษณ์กระบวนการทางร่างกายหรือจิตใจ วัตถุ หรือ รัฐ ต้องตีความ
ปัญหาการทํารายการ ภายใน มีความหมายเหมือนกับที่ทำรายการนอก
มีความหมาย ทั้งด้วยตนเองและได้รับการตีความทั้งความหมายของบทบาทของตนใน
ฝึกภาษาอังกฤษ นี้เป็นเพียงความจริงของป้ายตามข้างถนน หรือ
ข้อความในห้องสมุด เป็นคำพูดภายในหรือเอพในจินตนาการจึงไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไม
ใครเห็นป้ายหยุด แปลว่า เป็นคำสั่งให้หยุดว่า การแจ้งการเกิดของ
ประสบการณ์การเรียนการสอนภายในเพื่อหยุด อะไรคือ
ต้องให้คดีที่สั่งภายใน ถ้านั่นคือ หมีที่
ความหมาย อื่นภายในการสอน ? และอื่น ๆ