Companies increasingly attach susta

Companies increasingly attach sustainability standards to their criteria for safety and quality (Waddock and Bodwell 2004). These standards may include any type of responsible behavior, such as the way the company deals with natural resources (e.g., forests in timber production), waste materials, labor conditions, or social arrangements (e.g., maternity leave for employees). All these sustainability standards have different set ups and incentive structures and can be used in consumer and business-to-business markets. In consumer markets, they are communicated as a label (for example, the Fair Trade label). To primary producers and intermediary traders in international supply chains, standards are rules that they may voluntarily comply with. By complying with the standards, producers and traders receive licenses to sell, either a formal certificate or a designation of “preferred supplier” (Drumwright 1994; Ingenbleek et al., 2007; Maignan and McAlister 2003), because, by complying with the standards, they transfer the positive traits of the standards to the customer company.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริษัทแนบมาตรฐานความยั่งยืนของเกณฑ์เพื่อความปลอดภัยและคุณภาพ (Waddock และ Bodwell 2004) มากขึ้น มาตรฐานเหล่านี้อาจรวมถึงประเภทใด ๆ ของพฤติกรรมความรับผิดชอบ เป็นวิธีบริษัทเกี่ยวข้องกับทรัพยากรธรรมชาติ (เช่น ป่าในการผลิตไม้ เศษวัสดุ แรงงาน หรือการจัดการทางสังคม (เช่น ลาคลอดบุตรสำหรับพนักงาน) ห่วงนี้มีชุดอื่น ups และโครงสร้างแรงจูงใจ และสามารถใช้ในตลาดผู้บริโภคและเพื่อธุรกิจ ในตลาดผู้บริโภค พวกเขาจะสื่อสารเป็นป้ายชื่อ (เช่น ชื่อการค้ายุติธรรม) ผู้ผลิตหลักและตัวกลางผู้ค้าในห่วงโซ่อุปทานระหว่างประเทศ มาตรฐานมีกฎที่พวกเขาสมัครใจปฏิบัติตาม โดยปฏิบัติตามมาตรฐาน ผู้ผลิตและผู้ค้าได้รับใบอนุญาตการขาย ใบรับรองอย่างเป็นทางการหรือชื่อ "ซัพพลายเออร์" (Drumwright 1994 Ingenbleek et al. 2007 Maignan และนพจตุรพิธพรพิเศษ 2003), เนื่องจาก โดยปฏิบัติตามมาตรฐาน ที่มีโอนลักษณะบวกมาตรฐานการทำงานกับบริษัทลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริษัท มากขึ้นแนบมาตรฐานการพัฒนาอย่างยั่งยืนเกณฑ์ของพวกเขาสำหรับความปลอดภัยและคุณภาพ (Waddock และ Bodwell 2004) มาตรฐานเหล่านี้อาจรวมถึงประเภทของพฤติกรรมความรับผิดชอบเช่นวิธีการที่ข้อเสนอที่ บริษัท ที่มีทรัพยากรทางธรรมชาติ (เช่นป่าไม้ในการผลิตไม้) วัสดุเหลือใช้สภาพแรงงานหรือการเตรียมการทางสังคม (เช่นการลาคลอดสำหรับพนักงาน) ทั้งหมดเหล่านี้มาตรฐานการพัฒนาอย่างยั่งยืนมี ups ชุดที่แตกต่างกันและโครงสร้างแรงจูงใจและสามารถนำมาใช้ในตลาดผู้บริโภคและธุรกิจกับธุรกิจ ในตลาดผู้บริโภคที่พวกเขามีการสื่อสารเป็นป้ายชื่อ (ตัวอย่างเช่นฉลาก Trade Fair) ให้กับผู้ผลิตและผู้ค้าหลักเป็นตัวกลางในห่วงโซ่อุปทานระหว่างประเทศมาตรฐานกฎระเบียบว่าพวกเขาสมัครใจอาจสอดคล้องกับ โดยปฏิบัติตามมาตรฐานที่ผู้ผลิตและผู้ค้าได้รับใบอนุญาตในการขายทั้งใบรับรองเป็นทางการหรือการกำหนดของ "ผู้ผลิตที่ต้องการ" A (Drumwright ปี 1994. Ingenbleek et al, 2007; Maignan และ McAlister 2003) เพราะโดยปฏิบัติตามมาตรฐาน พวกเขาโอนปัจจัยบวกของมาตรฐานให้กับ บริษัท ลูกค้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริษัทขึ้นแนบมาตรฐานความยั่งยืนของเกณฑ์คุณภาพและความปลอดภัย ( waddock และ bodwell 2004 ) มาตรฐานเหล่านี้อาจรวมถึงชนิดของพฤติกรรมความรับผิดชอบใด ๆเช่นวิธีที่ บริษัท ที่เกี่ยวข้องกับทรัพยากรธรรมชาติ ป่าไม้ เช่น ในการผลิตไม้ ) , วัสดุ , เปลืองแรงงานเงื่อนไข หรือข้อตกลงทางสังคม ( เช่น ลาคลอดบุตรสำหรับพนักงาน ) ทั้งหมดเหล่านี้ยั่งยืนมาตรฐานที่มีชุด ups และโครงสร้างแรงจูงใจและสามารถนำมาใช้ในทางธุรกิจและผู้บริโภค ตลาดธุรกิจ ในตลาดผู้บริโภคที่พวกเขาจะสื่อสารเป็นป้ายชื่อ ( ตัวอย่างเช่น งานแสดงสินค้าฉลาก ) ผู้ผลิตและผู้ค้าระดับกลางในโซ่อุปทานระหว่างประเทศ มาตรฐาน คือ กฎที่พวกเขาอาจสมัครใจปฏิบัติตาม โดยมีความสอดคล้องกับมาตรฐาน ผู้ผลิตและผู้ค้าได้รับใบอนุญาตให้ขายทั้งระบบใบรับรองหรือชื่อของ " ผู้ผลิตที่ต้องการ " ( drumwright 1994 ; ingenbleek et al . , 2003 และ 2007 ; maignan McAlister ) เพราะมีความสอดคล้องกับมาตรฐาน พวกเขาถ่ายทอดลักษณะบวกของมาตรฐานให้กับบริษัทลูกค้า