England is still the best country i

England is still the best country in the world for queue worshippers. Many tourists include standing in queues in their itinerary and some British émigrés have been known to renounce their adopted countries just to return to the homeliness of standing in lines. Mind you, it’s nothing like the great days of the war years when rationing filled every High Street with stretches of people. There was a real spirit about it then. People were even known to line up outside shops that had nothing anyone really wanted. Buses do keep up the tradition, ganging up so as to leave the longest possible time between each red cluster.
Personally, I hate queues, especially those in banks. In America, everyone entering a bank goes to the end of a single line. Then, as each clerk’s window is cleared, the next person has his proper turn. In this country, each window has its own queue, and you can bet that the innocent-looking person I pick to stand behind has a bag hidden about him somewhere, with £5’s worth of coppers that will all have to be painstakingly counted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อังกฤษยังคงเป็นประเทศที่ดีที่สุดในโลกสำหรับคิวสรณะ นักท่องเที่ยวจำนวนมากรวมยืนคิวในการเดินทาง และบาง émigrés อังกฤษได้รู้จักสละประเทศของตนนำมาใช้เพียงเพื่อกลับไปยัง homeliness ของบรรทัด คุณ มันคืออะไรเช่นวันปีสงครามเมื่อ rationing เติมทุกถนนกับพื้นที่ของคนดี มีจิตวิญญาณที่แท้จริงเกี่ยวกับมันแล้ว คนได้แม้แต่รู้จักการจัดร้านค้าภายนอกที่ไม่มีอะไรที่ใครอยาก รถติดตามประเพณี ganging ขึ้นเพื่อปล่อยเวลาได้ยาวที่สุดระหว่างแต่ละคลัสเตอร์สีแดง ส่วนตัว ฉันเกลียดคิว โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อยู่ในธนาคาร ในอเมริกา คนใส่ธนาคารไปยังจุดสิ้นสุดของบรรทัดเดียว แล้ว เป็นเจ้าหน้าที่แต่ละหน้าต่างไว้ คนถัดไปมีเปิดของเขาเหมาะสม ในประเทศนี้ แต่ละหน้าต่างมีคิวของตนเอง และคุณสามารถเดิมพันที่คนบริสุทธิ์มองที่ฉันเลือกยืนอยู่ข้างหลังมีกระเป๋าซ่อนเกี่ยวกับพระองค์ไหน กับ £5 ของมูลค่าของ coppers ที่ทั้งหมดจะต้องนับลำบาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อังกฤษยังคงเป็นประเทศที่ดีที่สุดในโลกสำหรับคิวพวกบ้างมงาย นักท่องเที่ยวจำนวนมากรวมถึงการยืนอยู่ในคิวในการเดินทางของพวกเขาและบางส่วนของอังกฤษจาก migr ) ของได้รับการรู้จักที่จะละทิ้งของพวกเขาเป็นประเทศเพียงกลับไป homeliness ยืนอยู่ในเส้น ใจคุณ , ไม่มีอะไรเหมือนวันคืนแห่งสงครามปีเมื่อปันส่วนเต็มถนนสูงทุกกับเหยียดของคนมีจิตวิญญาณที่แท้จริงเกี่ยวกับมัน คนเคยรู้จักเข้าแถวนอกร้านค้าที่ไม่มีใครต้องการ รถทำให้ประเพณี มาร่วมกลุ่มเพื่อทิ้งเวลาที่ยาวที่สุดที่เป็นไปได้ระหว่างสีแดงแต่ละกลุ่ม
ส่วนตัวผมเกลียดคิว , โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อยู่ในธนาคาร ในอเมริกา ทุกคนเข้าธนาคารไปที่จุดสิ้นสุดของบรรทัดเดียว จากนั้นเป็นหน้าต่างของเสมียนแต่ละแล้ว คนต่อไปที่มีเปิดที่เหมาะสมของเขา ในประเทศนี้ แต่ละคนต่างมีคิวของตัวเองและคุณสามารถเดิมพันที่คนมองคนที่ฉันเลือกที่จะยืนอยู่ข้างหลังมีกระเป๋าซ่อนอยู่เขาที่ไหนซักแห่ง ด้วยมูลค่ากว่า 5 เหรียญทองแดง ซึ่งจะต้องพยายามนับ