ความประทับใจที่ไม่มีวันลืม เมื่อตอน

ความประทับใจที่ไม่มีวันลืม เมื่อตอนอายุ17
ตอนปิดภาคเรียน ฉันตัดสินใจจะไปใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศนิวซีแลนด์ เพราะมันคือประเทศที่ฉันชื่นชอบและอยากไปมากที่สุด เพื่อไปเรียนและหาประสบการณ์ชีวิตใหม่ๆ ฉันต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียวในต่างประเทศ โดยไม่มีพ่อแม่
i explore the world

. ฉันคิดว่าฉันจะอยู่อย่างมีความสุขปราศจากปัญหา

As soon as, I reach NZ airport, I feel excited. I’m waiting for my host pick me up. บ้านโฮสเป็นฟาร์มเลี้ยงแกะขนปุกปุย My hostสอนให้ฉันเดินทางไปโรงเรียนด้วยรถโรงเรียน แต่ด้วยความที่บ้านของโฮสอยู่ลึกมาก เขาจึงให้ฉันรอที่bus stop แล้วบ่าย3เขาจะขับรถมารับฉันกลับบ้าน ฉันไปกลับโรงเรียนเองทุกวัน แต่มีอยู่วันหนึ่ง ฉันกลับมาจากโรงเรียน นั่งรออยู่ที่bus stop โฮสก็ยังไม่มา จนเวลาล่วงไปถึง4 โมงเย็น เขาก็ยังไม่มารับ ฉันไม่รู้ว่าฉันควรทำอย่างไรดี โทรศัพท์ก็ไม่มี ฉันไม่สามารถติดต่อโฮสได้ ฉันร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว ทันใดนั้นเอง ก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่อายุน่าจะประมาณเท่าฉัน ขับรถมาจอดด้านหน้าฉัน แล้วเดินเข้ามาหาฉัน ถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหม ฉันก็เล่าเรื่องของฉันให้เขาฟัง โชคดีมากที่เขาจะบ้านโฮสของฉันพอดี เขาจึงพาฉันมาส่งที่บ้าน
เมื่อกลับมาถึงบ้านฉันรู้สึกปลอดภัย ฉันวิ่งเข้าไปกอดโฮส เขาขอโทษฉันยกใหญ่ที่เขาลืมไปรับฉันเพราะเขายุ่งอยู่กับการคลอดลูกแกะตัวใหม่ ฉันเพิ่งรู้ว่าเด็กผู้ชายคนนั้น คือเพื่อนบ้านของฉันเอง หลังจากนั้นเราก็เขาก็มาเล่นที่บ้านโฮสฉันบ่อยๆ ไปเที่ยว ไปโรงเรียนด้วยกัน จนเขากลายเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดคนหนึ่งจนถึงทุกวันนี้
This experience taught me many things ฉันได้เรียนรู้การใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ต้องทำงานบ้านเอง ซักผ้าเอง ต้องรู้จักการแก้ไขปัญหา ไม่ก่อเรื่องให้คนอื่นต้องเดือดร้อน ที่สำคัญที่สุด ฉันได้รู้จักกับเพื่อนดีๆ ที่ช่วยเหลือฉันตลอดโดยไม่รู้ว่าเราจะได้เจอกันอีกเมื่อไร ถึงแม้ว่าในทริปนี้มีทั้งเรื่องที่ดีและไม่ดีเกิดขึ้น มันก็เป็นประสบการณ์ที่สุดยอดมาก ฉันจะไม่มีวันลืมมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความประทับใจที่ไม่มีวันลืม เมื่อตอนอายุ17ตอนปิดภาคเรียนฉันตัดสินใจจะไปใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศนิวซีแลนด์เพราะมันคือประเทศที่ฉันชื่นชอบและอยากไปมากที่สุดเพื่อไปเรียนและหาประสบการณ์ชีวิตใหม่ ๆ ฉันต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียวในต่างประเทศโดยไม่มีพ่อแม่ผมสำรวจโลก. ฉันคิดว่าฉันจะอยู่อย่างมีความสุขปราศจากปัญหา ทันที ผมถึงสนามบิน NZ รู้สึกตื่นเต้นมาก ผมกำลังคอยสำหรับโฮสต์ของฉันรับ บ้านโฮสเป็นฟาร์มเลี้ยงแกะขนปุกปุยหยุดของฉัน hostสอนให้ฉันเดินทางไปโรงเรียนด้วยรถโรงเรียน แต่ด้วยความที่บ้านของโฮสอยู่ลึกมาก เขาจึงให้ฉันรอที่bus แล้วบ่าย3เขาจะขับรถมารับฉันกลับบ้าน ฉันไปกลับโรงเรียนเองทุกวันแต่มีอยู่วันหนึ่งฉันกลับมาจากโรงเรียนหยุด นั่งรออยู่ที่bus โฮสก็ยังไม่มา จนเวลาล่วงไปถึง4 โมงเย็นเขาก็ยังไม่มารับฉันไม่รู้ว่าฉันควรทำอย่างไรดีโทรศัพท์ก็ไม่มีฉันไม่สามารถติดต่อโฮสได้ฉันร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวทันใดนั้นเองก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่อายุน่าจะประมาณเท่าฉันขับรถมาจอดด้านหน้าฉันแล้วเดินเข้ามาหาฉันถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหมฉันก็เล่าเรื่องของฉันให้เขาฟังโชคดีมากที่เขาจะบ้านโฮสของฉันพอดีเขาจึงพาฉันมาส่งที่บ้านเมื่อกลับมาถึงบ้านฉันรู้สึกปลอดภัยฉันวิ่งเข้าไปกอดโฮสเขาขอโทษฉันยกใหญ่ที่เขาลืมไปรับฉันเพราะเขายุ่งอยู่กับการคลอดลูกแกะตัวใหม่ฉันเพิ่งรู้ว่าเด็กผู้ชายคนนั้นคือเพื่อนบ้านของฉันเองหลังจากนั้นเราก็เขาก็มาเล่นที่บ้านโฮสฉันบ่อย ๆ ไปเที่ยวไปโรงเรียนด้วยกันจนเขากลายเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดคนหนึ่งจนถึงทุกวันนี้ประสบการณ์นี้สอนหลายสิ่งฉันได้เรียนรู้การใช้ชีวิตอยู่คนเดียวต้องทำงานบ้านเองซักผ้าเองต้องรู้จักการแก้ไขปัญหาไม่ก่อเรื่องให้คนอื่นต้องเดือดร้อนที่สำคัญที่สุดฉันได้รู้จักกับเพื่อนดี ๆ ที่ช่วยเหลือฉันตลอดโดยไม่รู้ว่าเราจะได้เจอกันอีกเมื่อไรถึงแม้ว่าในทริปนี้มีทั้งเรื่องที่ดีและไม่ดีเกิดขึ้นมันก็เป็นประสบการณ์ที่สุดยอดมากฉันจะไม่มีวันลืมมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความประทับใจที่ไม่มีวันลืมเมื่อตอน อายุ 17
ตอนปิดภาคเรียน โดยไม่มีพ่อแม่ผมสำรวจโลก เร็วที่สุดเท่าที่ผมไปถึงสนามบิน NZ, ฉันรู้สึกตื่นเต้น ผมกำลังรอสำหรับโฮสต์ของฉันรับฉันขึ้น บ้านโฮสเป็นฟาร์มเลี้ยงแกะขน ปุกปุย ของฉัน เขาจึงให้ฉันรอที่ป้ายรถประจำทาง ฉันไปกลับโรงเรียนเองทุกวัน แต่ มีอยู่วันหนึ่งฉันกลับมาจากโรงเรียนนั่งรออยู่ที่ ป้ายรถประจำทางโฮสก็ยังไม่มาจนเวลา ล่วงไปถึง 4 โมงเย็นเขาก็ยังไม่มารับ ฉันไม่รู้ว่าฉันควรทำอย่างไร ดีโทรศัพท์ก็ไม่มีฉันไม่สามารถติดต่อ โฮสได้ฉันร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวทันใดนั้นเอง ขับรถมาจอดด้านหน้าฉันแล้วเดิน เข้ามาหาฉันถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหมฉันก็เล่าเรื่องของฉันให้เขาฟังโชคดีมากที่เขาจะบ้านโฮสของฉันพอดี ฉันวิ่งเข้าไปกอดโฮส ฉันเพิ่งรู้ว่าเด็กผู้ชายคนนั้น คือเพื่อนบ้านของฉันเอง ไปเที่ยวไปโรงเรียนด้วยกัน ประสบการณ์สอนผมหลายสิ่งหลายอย่าง ต้องทำงานบ้านเองซักผ้าเองต้อง รู้จักการแก้ไขปัญหา ที่สำคัญที่สุดฉันได้รู้จักกับเพื่อน ดีๆ มันก็เป็นประสบการณ์ที่สุดยอดมากฉัน จะไม่มีวันลืมมัน