All languages tend to go through ph

All languages tend to go through phases of intense generative activity, during which many new words are added to the language. One such peak for the English language was the Early Modern period of the 16th to 18th Century, a period sometimes referred to as the Golden Age of English Literature (other peaks include the Industrial Revolution of the late 18th and early 19th Century, and the computer and digital age of the late 20th Century, which is still continuing today). Between 1500 and 1650, an estimated 10,000-12,000 new words were coined, about half of which are still in use today.

Up until the 17th Century, English was rarely used for scholarly or scientific works, as it was not considered to possess the precision or the gravitas of Latin or French. Thomas More, Isaac Newton, William Harvey and many other English scholars all wrote their works in Latin and, even in the 18th Century, Edward Gibbon wrote his major works in French, and only then translated them into English. Sir Francis Bacon, however, hedged his bets and wrote many of his works in both Latin and English and, taking his inspiration mainly from Greek, coined several scientific words such as thermometer, pneumonia, skeleton and encyclopaedia. In 1704, Newton, having written in Latin until that time, chose to write his “Opticks” in English, introducing in the process such words as lens, refraction, etc. Over time, the rise of nationalism led to the increased use of the native spoken language rather than Latin, even as the medium of intellectual communication.

Thomas Wyatt’s experimentation with different poetical forms during the early 16th Century, and particularly his introduction of the sonnet from Europe, ensured that poetry would became the proving ground for several generations of English writers during a golden age of English literature, and Edmund Spenser, William Shakespeare, John Donne, John Milton, John Dryden, Andrew Marvell, Alexander Pope and many other rose to the challenge. Important English playwrights of the Elizabethan era include Christopher Marlowe, Ben Jonson, John Webster and of course Shakespeare.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกภาษามีแนวโน้มที่จะไปผ่านขั้นตอนของกิจกรรมการกำเนิดที่รุนแรงในระหว่างที่คำศัพท์ใหม่จำนวนมากจะมีการเพิ่มภาษา หนึ่งจุดสูงสุดดังกล่าวสำหรับการใช้ภาษาอังกฤษเป็นระยะเวลาก่อนสมัยที่ 16 ถึงศตวรรษที่ 18 ช่วงเวลาบางครั้งเรียกว่ายุคทองของวรรณคดีอังกฤษ (ยอดเขาอื่น ๆ รวมถึงการปฏิวัติอุตสาหกรรมของปลายทศวรรษที่ 18 และต้นศตวรรษที่ 19 และคอมพิวเตอร์ และยุคดิจิตอลของปลายศตวรรษที่ 20 ซึ่งยังคงดำเนินการต่อไปวันนี้) ระหว่าง 1500 และ 1650 ประมาณ 10,000-12,000 คำใหม่ได้รับการประกาศเกียรติคุณประมาณครึ่งหนึ่งของที่ยังคงใช้อยู่ในปัจจุบัน. จนถึงศตวรรษที่ 17 อังกฤษไม่ค่อยได้ใช้สำหรับผลงานทางวิชาการหรือทางวิทยาศาสตร์มันก็ไม่ถือว่ามีความแม่นยำ หรือ gravitas ละตินหรือฝรั่งเศส โทมัสอีก Isaac Newton, วิลเลียมฮาร์วีย์และนักวิชาการภาษาอังกฤษอื่น ๆ อีกมากมายทั้งหมดเขียนผลงานของพวกเขาในภาษาละตินและแม้จะอยู่ในศตวรรษที่ 18 เอ็ดเวิร์ดชะนีเขียนผลงานสำคัญของเขาในภาษาฝรั่งเศสและเพียงแล้วแปลเป็นภาษาอังกฤษ เซอร์ฟรานซิสเบคอน แต่การป้องกันความเสี่ยงเดิมพันของเขาและเขียนหลายผลงานของเขาทั้งในภาษาละตินและภาษาอังกฤษและรับแรงบันดาลใจของเขาส่วนใหญ่มาจากภาษากรีกคำประกาศเกียรติคุณทางวิทยาศาสตร์หลายอย่างเช่นการวัดอุณหภูมิ, โรคปอดบวม, โครงกระดูกและสารานุกรม ใน 1704 นิวตันได้เขียนในภาษาละตินจนกว่าจะถึงเวลาที่เลือกที่จะเขียนของเขา "Opticks" ในภาษาอังกฤษแนะนำในกระบวนการคำเช่นเลนส์หักเห ฯลฯ เมื่อเวลาผ่านไปการเพิ่มขึ้นของลัทธิชาตินิยมนำไปสู่การใช้ที่เพิ่มขึ้นของ ภาษาพื้นเมืองพูดมากกว่าภาษาละตินแม้เป็นสื่อกลางในการติดต่อสื่อสารทางปัญญา. ทดลองโทมัสไวแอตต์กับรูปแบบของกวีที่แตกต่างกันระหว่างศตวรรษที่ 16 ต้นและโดยเฉพาะอย่างยิ่งการแนะนำของเขาของโคลงจากยุโรปที่ทำให้มั่นใจได้ว่าบทกวีจะกลายเป็นพื้นดินพิสูจน์มานานหลายชั่วอายุคน นักเขียนภาษาอังกฤษในช่วงยุคทองของวรรณคดีอังกฤษและสเปนเซอร์เอ็ดมันด์วิลเลียมเช็คสเปียร์, จอห์นดอนน์, จอห์นมิลตันจอห์นดรายแอนดรู Marvell, อเล็กซานเดสมเด็จพระสันตะปาปาและอื่น ๆ อีกมากมายกุหลาบท้าทาย นักเขียนบทละครภาษาอังกฤษที่สำคัญของยุคลิซาเบ ธ รวมถึงคริสมาร์โลว์เบ็นจอห์นเว็บสเตอร์และแน่นอนเช็คสเปียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษามีแนวโน้มที่จะไปผ่านขั้นตอนของกิจกรรมเข้ารุนแรง ในระหว่างที่คำใหม่ ๆที่มีการเพิ่มภาษา หนึ่งสูงสุดเช่นภาษาอังกฤษเป็นสมัยใหม่ยุคแรกของ 16 ถึงศตวรรษที่ 18 ซึ่งเป็นช่วงที่บางครั้งเรียกว่ายุคทองของวรรณคดีอังกฤษ ( ยอดอื่น ๆรวมถึงการปฏิวัติอุตสาหกรรมในปลายศตวรรษที่ 18 และต้นและคอมพิวเตอร์และยุคดิจิตอลของปลายศตวรรษที่ 20 ที่ยังคงวันนี้ ) ระหว่าง 1500 และ 1650 ประมาณ 10000 - 12000 ใหม่ถูก coined คำ , ประมาณครึ่งหนึ่งของที่ยังคงใช้วันนี้จนถึงศตวรรษที่ 17 อังกฤษก็ไม่ค่อยได้ใช้งาน ทางวิชาการ หรือทางวิทยาศาสตร์ มันไม่ถือว่ามีความแม่นยำหรือบริษัทของละติน หรือฝรั่งเศส โทมัส มอร์ ไอแซค นิวตัน , วิลเลียม ฮาร์วีย์ และนักวิชาการภาษาอังกฤษหลายอื่น ๆเขียนผลงานของพวกเขาในภาษาละติน และแม้ในศตวรรษที่ 18 , เอ็ดเวิร์ดกิบบอนเขียนผลงานที่สำคัญของเขาในฝรั่งเศส และก็แปลเป็นภาษาอังกฤษ เซอร์ ฟรานซิส เบคอน อย่างไรก็ตาม การป้องกันความเสี่ยงเดิมพันของเขาและเขียนหลายผลงานของเขาทั้งในภาษาละตินและภาษาอังกฤษและรับแรงบันดาลใจส่วนใหญ่มาจากกรีก , coined คำทางวิทยาศาสตร์ต่าง ๆ เช่น เครื่องวัดอุณหภูมิ ปอดบวม โครงกระดูก และสารานุกรม . ใน ค.ศ. 1704 นิวตัน มีเขียนในภาษาลาติน จนถึงตอนนั้น เลือกที่จะเขียน " OpenWebNet " ในภาษาอังกฤษ คําแนะนําในกระบวนการ เช่น เลนส์ การหักเหของแสง ฯลฯ ตลอดเวลา การเพิ่มขึ้นของลัทธิชาตินิยมนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของการใช้ภาษา พูดภาษาอังกฤษพื้นเมืองมากกว่า แม้เป็นสื่อกลางในการสื่อสารทางปัญญาโทมัส ไวแอท ทดลองกับรูปแบบกวีนิพนธ์ที่แตกต่างกันในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปิดตัวของเขาในบทกวีโคลงจากยุโรป มั่นใจว่า จะเป็นสนามทดลองสำหรับหลายรุ่นของผู้เขียนในช่วงยุคทองของวรรณคดีอังกฤษและเอ็ดมันด์สเปนเซอร์ วิลเลี่ยม เช็คสเปียร์ จอห์นดอนน์ จอห์น มิลตัน จอห์นไดรเดน , แอนดรูว์ มาร์เวล อเล็กซานเดอร์ โป๊ป และหลายอื่น ๆเพิ่มขึ้นถึงความท้าทาย ที่สำคัญภาษาอังกฤษบทละครของทวีปอเมริกาใต้ ได้แก่ คริสโตเฟอร์ มาร์โลว์ , เบน จอนสัน จอห์นเว็บสเตอร์และแน่นอนเช็กสเปียร์