Colony brightnessThe colour of scle

Colony brightness
The colour of scleractinian corals is determined by photosynthetic pigments contained in the algal endosymbionts and light-absorbing compounds in the coral tissue (e.g. Jeffrey and Haxo 1968; Salih et al. 2000; Dove et al. 2001), both of which are known to respond to changes in water quality. Concentrations of chlorophyll a (and hence colour brightness) increase in response to exposure to elevated nutrients (Hoegh-Guldberg and Smith 1989; Table 2) and reduced irradiance (Falkowski and Dubinsky 1981; Dubinsky et al. 1984) whereas symbiont density may decrease in response to sedimentation (Nugues and Roberts 2003) and exposure to pollutants, such as cyanide (Cervino et al. 2003). However, symbiont density also varies with season (Stimson 1997; Brown et al. 1999; Fagoonee et al. 1999) and seawater temperature, indicating a moderate specificity to changes in water quality. Correlating colony brightness to changes in water quality also requires large spatial and temporal replication in monitoring programmes because photo-acclimatory responses occur on short timescales (Anthony and Hoegh-Guldberg 2003). Changes in host pigmentation in response to changes in water quality are less well documented, although Salih et al. (2006) found a modal response in levels of fluorescent pigments across a depth gradient and suggested the possibility of a dual role for these host pigments; photo-protective at high irradiances and light-amplifying at low irradiance deep depths. Notwithstanding these caveats, colony brightness ranked a high-priority bioindicator for use in long- and short-term monitoring programmes (Table 3) because colour changes can be measured with simple tools, such as colour charts (Siebeck et al. 2006), making it a useful sublethal bioindicator and a trigger for more intensive studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสว่างของอาณานิคมสีของปะการัง scleractinian ถูกกำหนด โดยเม็ดสีสังเคราะห์แสงมีอยู่ในสาหร่าย endosymbionts และสารดูดซับแสงในเนื้อเยื่อปะการัง (เช่นเจฟฟรีย์และ Haxo 1968 ศอลิห et al. 2000 นกพิราบ et al. 2001), ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำ ความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์ a (และด้วยเหตุนี้ สีสว่าง) เพิ่มขึ้นในการตอบสนองการสัมผัสกับสารอาหารสูง (Hoegh Guldberg และสมิ 1989 ตารางที่ 2) และ irradiance (Falkowski และ Dubinsky 1981 ลดลง Dubinsky et al. 1984) ในขณะที่ความหนาแน่น symbiont อาจลดลงในการตอบสนองการตกตะกอน (Nugues และโรเบิร์ต 2003) และสัมผัสกับสารมลพิษ เช่นไซยาไนด์ (Cervino et al. 2003) อย่างไรก็ตาม ความหนาแน่น symbiont ยังขึ้นอยู่กับฤดูกาล (Stimson 1997 น้ำตาล et al. 1999 Fagoonee et al. 1999) และระบุความจำเพาะปานกลางมีการเปลี่ยนแปลงคุณภาพของน้ำ อุณหภูมิน้ำทะเล กำลังรวบรวมสำหรับความสว่างอาณานิคมการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำยังต้องการจำลองขนาดใหญ่เชิงพื้นที่ และกาลเวลาในการตรวจสอบโปรแกรมเนื่องจากเกิดการตอบสนองภาพ acclimatory บนสั้น timescales (แอนโทนี่และ 2003 Hoegh Guldberg) การเปลี่ยนแปลงในผิวคล้ำโฮสต์ในการตอบสนองการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำน้อยทีม ศอลิห et al. (2006) พบการตอบสนองโมดอลในระดับของหลอดฟลูออเรสเซนต์สีทั่วความลึกการไล่ระดับสี และแนะนำบทบาทของคู่สีเหล่านี้โฮสต์ ป้องกันภาพที่ irradiances สูงและการขยายแสง irradiance ต่ำลึกลึก แม้จะมีคำเตือนเหล่านี้ อาณานิคมความสว่างอันดับ bioindicator มีความสำคัญสูงสำหรับการใช้ในระยะยาว - ระยะสั้น และตรวจสอบโครงการ (ตารางที่ 3) เนื่องจากสามารถวัดได้ ด้วยเครื่องมือที่ง่าย เช่นแผนภูมิสี (Siebeck et al. 2006) การเปลี่ยนแปลงสี bioindicator sublethal เป็นประโยชน์และทริกเกอร์สำหรับการศึกษาที่เข้มข้นมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สว่างอาณานิคม
สีของปะการัง scleractinian จะถูกกำหนดโดยเม็ดสีสังเคราะห์ที่มีอยู่ใน endosymbionts สาหร่ายและสารดูดซับแสงในเนื้อเยื่อปะการัง (เช่นเจฟฟรีย์และ Haxo 1968; Salih et al, 2000.. นกพิราบ et al, 2001) ซึ่งทั้งสองเป็น ที่รู้จักกันเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำ ความเข้มข้นของคลอโรฟิล (และด้วยเหตุนี้ความสว่างสี) เพิ่มขึ้นในการตอบสนองต่อการสัมผัสกับสารอาหารสูง (Hoegh-Guldberg สมิ ธ และปี 1989 ตารางที่ 2) และการลดรังสี (Falkowski และ Dubinsky 1981; Dubinsky et al, 1984.) ในขณะที่ความหนาแน่น symbiont อาจลดลง การตอบสนองต่อการตกตะกอน (Nugues และโรเบิร์ต 2003) และการสัมผัสกับสารมลพิษเช่นไซยาไนด์ (Cervino et al. 2003) แต่ความหนาแน่น symbiont ยังแตกต่างกันไปตามฤดูกาล (สติมสัน 1997; สีน้ำตาล et al, 1999;.. Fagoonee et al, 1999) และอุณหภูมิน้ำทะเลที่ระบุเฉพาะเจาะจงในระดับปานกลางต่อการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำ ความสัมพันธ์ระหว่างความสว่างอาณานิคมต่อการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำเชิงพื้นที่นอกจากนี้ยังต้องมีขนาดใหญ่และการจำลองแบบชั่วคราวในโปรแกรมการตรวจสอบเพราะการตอบสนองภาพ acclimatory เกิดขึ้นในระยะเวลาสั้น ๆ (แอนโธนีและ Hoegh-Guldberg 2003) การเปลี่ยนแปลงในผิวคล้ำเป็นเจ้าภาพในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำมีเอกสารน้อยดีแม้ว่าลีห์, et al (2006) พบว่ามีการตอบสนองต่อคำกริยาในระดับของเม็ดสีเรืองแสงทั่วลาดเชิงลึกและชี้ให้เห็นความเป็นไปได้ของบทบาทคู่สำหรับผงสีโฮสต์เหล่านี้; ภาพที่ป้องกัน irradiances สูงและแสงขยายที่ระดับความลึกลึกรังสีต่ำ แม้จะมีคำเตือนเหล่านี้สว่างอาณานิคมอันดับดัชนีทางชีวภาพมีความสำคัญสูงสำหรับการใช้งานในระยะยาวและการติดตามผลระยะสั้น (ตารางที่ 3) เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสีสามารถวัดได้ด้วยเครื่องมือง่ายๆเช่นชาร์ตสี (Siebeck et al. 2006) ทำให้ มันดัชนีทางชีวภาพ sublethal ประโยชน์และทริกเกอร์สำหรับการศึกษาอย่างเข้มข้นมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาณานิคมของความสว่างสีปะการัง scleractinian ถูกกำหนดโดยสีสังเคราะห์แสงที่มีอยู่ในสาหร่ายและรีดักเทสแสงดูดซับสารประกอบในเนื้อเยื่อปะการัง เช่น เจฟฟรี่ และ haxo 1968 ; ซอและฮ์ et al . 2000 ; นกพิราบ et al . 2001 ) ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำ ความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์เอ ( และด้วยเหตุนี้สีความสว่าง ) เพิ่มขึ้นในการตอบสนองต่อการสัมผัสกับสารอาหารสูง ( โฮก guldberg และสมิธ 2532 ; ตาราง 2 ) และลดลงดังกล่าว ( และ falkowski Dubinsky 1981 ; Dubinsky et al . 1984 ) ในขณะที่ความหนาแน่น symbiont อาจลดลงในการตอบสนองต่อการตกตะกอน ( nugues โรเบิร์ต 2003 ) และการสัมผัสกับสารมลพิษ เช่น ไซยาไนด์ ( cervino et al . 2003 ) อย่างไรก็ตาม ความหนาแน่น symbiont ยังแตกต่างกันกับฤดูกาล ( เอมส์ 1997 ; สีน้ำตาล et al . 2542 ; fagoonee et al . 1999 ) และอุณหภูมิของน้ำทะเล ซึ่งระบุความจำเพาะร้อยละการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำ ศึกษาการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำความสว่างในอาณานิคมขนาดใหญ่ยังต้องมีพื้นที่และเวลาในการตรวจสอบโปรแกรมการตอบสนอง acclimatory เพราะรูปเกิดขึ้นในระยะสั้น timescales ( แอนโทนี่และโฮก guldberg 2003 ) การเปลี่ยนแปลงในสีโฮสต์ในการตอบสนองการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำจะน้อยกว่าเอกสารดี แม้ว่าซอและฮ์ et al . ( 2006 ) พบการตอบสนองในระดับความลึกไล่ระดับสีในหลอดและชี้ให้เห็นความเป็นไปได้ของบทบาทคู่สำหรับสีโฮสต์เหล่านี้ ภาพที่ irradiances ป้องกันสูงและไฟต่ำ amplifying ดังกล่าวลึกลึก . แม้จะมี caveats เหล่านี้โคโลนี , ความสว่าง bioindicator อันดับเป็นลำดับความสำคัญสูงสำหรับใช้ในโปรแกรมการตรวจสอบระยะยาวและระยะสั้น ( ตารางที่ 3 ) เพราะเปลี่ยนสีที่สามารถวัดได้ด้วยเครื่องมือง่ายๆ เช่นแผนภูมิสี ร ซีเบ็ค et al . 2006 ) ทำให้ bioindicator ศึกษาประโยชน์และกระตุ้นให้เข้มข้นมากขึ้น การศึกษา