The satiating effects of dietary fi

The satiating effects of dietary fibre may depend more on physicochemical
properties of the fibre than on total fibre intake. These properties are expected to
affect satiety feelings and feeding motivation due to different effects in the
gastrointestinal tract. The aim of the current study was to assess the effects of
fibres with varying physicochemical properties (bulkiness, viscosity and
fermentability) on feeding motivation in adult female pigs. Sixteen pair-housed
pigs received four diets: lignocellulose (LC), pectin (PEC), resistant starch (RS),
and control (C) without fibre, in four periods in a Latin square design. Each fibre
was fed at a low (L) followed by a high (H) inclusion level (7 days each). At 1 h, 3
h, and 7 h after the morning meal, feeding motivation was assessed in an operant
test, where turning a wheel yielded multiple food rewards, and in a runway test,
where walking a fixed U-shaped track yielded one food reward. Pigs were
observed in their home pen for 6 h, using 90-s instantaneous scan sampling. In the
operant test, throughout the day feeding motivation was higher for pigs on PEC
compared with pigs on LC. In the runway, feeding motivation increased
particularly at 1 h after the meal for pigs on PEC compared with pigs on RS. Also
at 7 h, feeding motivation tended to decrease for pigs on RS compared with pigs
fed other diets. In their home pen, pigs on PEC showed more feeder-directed
behaviour compared with pigs on RS. In conclusion, PEC was the least satiating
fibre. LC and RS, despite a lower supply of available energy, were the most
satiating fibres, possibly due to their bulky and fermentation properties,
respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผล satiating ของเส้นใยอาหารขึ้นมาก physicochemicalคุณสมบัติของเส้นใยมากกว่าในปริมาณเส้นใยรวม คาดว่าคุณสมบัติเหล่านี้มีผลต่อความรู้สึกสามารถ และแรงจูงใจเนื่องจากลักษณะพิเศษต่าง ๆ ในการให้อาหารระบบทางเดิน จุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบันมีการ ประเมินผลกระทบของเส้นใย มีคุณสมบัติ physicochemical แตกต่างกัน (bulkiness ความหนืด และfermentability) บนอาหารแรงจูงใจในสุกรเพศหญิงผู้ใหญ่ Sixteen ห้องพักคู่สุกรได้รับอาหาร 4: lignocellulose (LC), เพกทิน (PEC), แป้งทน (RS),และการควบคุม (C) โดยเส้นใย ในสี่รอบระยะเวลาในการออกแบบตารางละติน เส้นใยแต่ละถูกเลี้ยงในต่ำ (L) ตาม ด้วย (H) รวมระดับสูง (วันละ) ที่ 1 h, 3มีประเมิน h และ h 7 หลังจากรับประทานอาหารเช้า อาหารแรงจูงใจในการ operantทดสอบ เปลี่ยนล้อให้ผลรางวัลอาหารหลาย และ ในการ ทดสอบการรันเวย์ที่เดินการถาวรรูปตัวยูติดตามผลรางวัลอาหารหนึ่ง สุกรได้สังเกตในปากกาของบ้านสำหรับ 6 h ใช้สุ่มตัวอย่างการสแกนกำลัง 90 s ในการทดสอบ operant ตลอดทั้งวันให้อาหารแรงจูงใจสูงในสุกรใน PECเมื่อเทียบกับสุกรใน LC ในรันเวย์ แรงจูงใจให้อาหารเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน 1 ชั่วโมงหลังอาหารสำหรับสุกรใน PEC เทียบกับสุกรใน นอกจากนี้ที่ 7 h อาหารแรงจูงใจมีแนวโน้มลดลงสำหรับสุกรในเปรียบเทียบกับสุกรเลี้ยงอาหารอื่น ๆ ในปากกาบ้านของพวกเขา สุกรใน PEC พบขึ้นเครื่องตรงเมื่อเทียบกับสุกรในพฤติกรรม เบียดเบียน PEC ถูก satiating อย่างน้อยเส้นใย LC และ RS แม้อุปทานต่ำพลังงานว่าง ถูกที่สุดเก๋ ๆ ใย อาจเป็น เพราะคุณสมบัติขนาดใหญ่และการหมักตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบอิ่มใยอาหารอาจขึ้นอยู่กับทางเคมีกายภาพเพิ่มเติมเกี่ยวกับ
คุณสมบัติของเส้นใยมากกว่าปริมาณใยทั้งหมด คุณสมบัติเหล่านี้คาดว่าจะ
ส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของความเต็มอิ่มและแรงจูงใจให้อาหารเนื่องจากผลกระทบที่แตกต่างกันใน
ระบบทางเดินอาหาร จุดมุ่งหมายของการศึกษาในปัจจุบันคือการประเมินผลกระทบของ
เส้นใยที่มีสมบัติทางเคมีกายภาพที่แตกต่างกัน (ความหนาหนืดและ
fermentability) แรงจูงใจในการให้อาหารในสุกรผู้ใหญ่เพศหญิง สิบหกคู่ตั้งอยู่
สุกรที่ได้รับอาหารที่สี่: ลิกโนเซลลูโลส (LC), เพคติน (PEC), แป้งทน (RS)
และการควบคุม (C) โดยเส้นใยในสี่ของระยะเวลาในการออกแบบตารางละติน เส้นใยแต่ละ
เป็นอาหารที่ต่ำ (L) ตามด้วยสูง (H) ระดับรวม (7 วันในแต่ละ) ณ วันที่ 1 ชั่วโมง 3
ชั่วโมงและ 7 ชั่วโมงหลังรับประทานอาหารเช้าแรงจูงใจให้อาหารได้รับการประเมินในการผ่าตัด
การทดสอบที่เปลี่ยนล้อให้ผลตอบแทนอาหารหลายและในการทดสอบรันเวย์
ที่เดินคงติดตามรูปตัวยูยอมแพ้อาหารอย่างใดอย่างหนึ่ง รางวัล สุกรที่ถูก
ตั้งข้อสังเกตในปากกาบ้านของพวกเขาเป็นเวลา 6 ชั่วโมงโดยใช้การสุ่มตัวอย่างสแกน 90 s ทันที ใน
การทดสอบการผ่าตัดตลอดแรงจูงใจให้อาหารวันนี้เป็นวันที่สูงขึ้นสำหรับสุกรใน PEC
เมื่อเทียบกับสุกรใน LC ในรันเวย์แรงจูงใจให้อาหารที่เพิ่มขึ้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ 1 ชั่วโมงหลังรับประทานอาหารสำหรับสุกรใน PEC เมื่อเทียบกับสุกรในอาร์เอส นอกจากนี้
ใน 7 ชั่วโมงแรงจูงใจให้อาหารมีแนวโน้มลดลงสำหรับสุกรในอาร์เอสเมื่อเทียบกับสุกร
ที่เลี้ยงด้วยอาหารอื่น ๆ ปากกาในบ้านของพวกเขาในสุกรที่แสดงให้เห็น PEC ป้อนกำกับมากขึ้น
เมื่อเทียบกับพฤติกรรมของสุกรในอาร์เอส โดยสรุปเป็น PEC อิ่มน้อย
ไฟเบอร์ LC และอาร์เอสแม้จะมีอุปทานที่ลดลงของพลังงานที่มีอยู่ส่วนใหญ่
เส้นใยอิ่มอาจจะเป็นเพราะคุณสมบัติขนาดใหญ่และการหมักของพวกเขา
ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลที่น่าพอใจของใยอาหารอาจพึ่งพาคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของเส้นใยมากกว่า
เมื่อปริมาณเส้นใยทั้งหมด คุณสมบัติเหล่านี้ที่คาดว่าจะส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของความเต็มอิ่มและการให้แรงจูงใจ
เนื่องจากผลกระทบที่แตกต่างกันในทางเดิน
ทางเดินอาหาร จุดมุ่งหมายของการวิจัยคือ เพื่อศึกษาผลของเส้นใยที่มีคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีที่แตกต่าง

( ความความหนืดและการหมักย่อย ) ในการให้แรงจูงใจในสุกรผู้ใหญ่หญิง สิบหกคู่ตั้งอยู่
หมูได้รับสี่อาหาร : ลิกโนเซลลูโลส ( LC ) , เพคติน ( PEC ) แป้งป้องกัน ( RS )
และควบคุม ( C ) ไม่มีไฟเบอร์ ใน 4 ช่วงในแบบละตินสแควร์ แต่ละเส้นใย
ระดับที่ต่ำ ( L ) ตามด้วยสูง ( H ) ระดับรวม ( 7 วัน แต่ละครั้ง ) 1 H ,
3 H , และ 7 ) หลังอาหารเช้าการให้แรงจูงใจที่ได้รับในการทดสอบการดำเนินการ
ที่เปลี่ยนล้อจากอาหารหลายรางวัล และในแบบทดสอบ
ที่เดินติดตามให้ผลตอบแทนคงที่บางอุตสาหกรรมอาหาร 1 สุกร
สังเกตในปากกาของบ้าน 6 H , ใช้ 90-s ทันทีสแกนตัวอย่าง ใน
ทดสอบการดำเนินการตลอดแรงจูงใจให้อาหารวันสูงกว่าสุกรที่ PEC
เมื่อเปรียบเทียบกับสุกรที่ LC .ในทางวิ่ง การให้แรงจูงใจเพิ่มขึ้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ 1 ชั่วโมง หลังอาหาร สำหรับหมู PEC เปรียบเทียบกับสุกรที่อาร์เอสยัง
7 H , การให้แรงจูงใจ มีแนวโน้มลดลงสำหรับหมูใน RS เทียบกับหมู
อาหารอื่น ๆ ในปากกาของพวกเขา พบว่าสุกรที่ PEC ป้อนเพิ่มเติมกำกับ
พฤติกรรมเปรียบเทียบกับหมู อาร์เอส สรุป เป็คเป็นอย่างน้อยอิ่ม
ไฟเบอร์ LC และ RS ,แม้จะมีอุปทานลดลงของพลังงานที่มีอยู่ พบว่า ส่วนใหญ่
อิ่มเส้นใย อาจจะเนื่องจากพวกเขาขนาดใหญ่และการหมักคุณสมบัติ

)