firms (e.g. Grrnroos 1990; Sheth et

firms (e.g. Grrnroos 1990; Sheth et al., 1988; Webster, 1992). In the recent
past, researchers have tried to develop frameworks for relational engagement
of buyers and sellers, often contrasting it with the exchange mode inherent in
transactions (Arndt, 1979; Ganesan, 1994; Lyons et al., 1990).
Business practice exhorts both customer and supplier firms to seek close,
collaborative relationships with each other (Copulsky and Wolf, 1990;
Goldberg, 1988; Katz, 1988). This change in focus from value exchanges to
value creation relationships have led companies to develop a more integrative
approach in marketing, one in which other firms are not always competitors
and rivals but, are considered partners in providing value to the consumer.
This has resulted in the growth of many partnering relationships such as
business alliances and cooperative marketing ventures (Anderson and Narus,
1990; Johnston and Lawrence, 1988). Close, cooperative and interdependent
relationships are seen to be of greater value than purely transactions based
relationship (Kalwani and Narayandas, 1995). However, the relationship
orientation of marketing is not entirely a new phenomena. If we look back to
the practice of marketing before the 1900s, we find that relationship
orientation to marketing was quite prevalent. Although history of marketing
thought dates back to only the early 1900s (Bartels, 1962), marketing
practices existed in history, even pre-history (Nevett and Nevett, 1987; Pryor,
1977; Walle, 1987). During the agricultural era, the concept of 'domesticated
markets' and relationship orientation were equally prevalent. In short, current
popularity of relationship marketing is a reincarnation of the marketing
practices of the pre-industrial era in which producers and consumers
interacted directly with each other and developed emotional and structural
bonds in their economic market behaviors.
Orientation of Marketing Practice in the Pre-Industrial Era
Pre-industrial society was largely based on agricultural economy and the trade
of art and artifacts. During the agricultural days, most farmers sold their
produce directly in the bazaars. Similarly, artisans sold their arts and artifacts
at these markets. Consumers and producers gathered together face to face for
trading products. The role of the producer was not separated from that of the
trader and the producer functioned as both 'manufacturer' and 'retailer' of its
own products. Also, producers and consumers developed strong relationships
that led to the production of customized products made by the artisans for
each customer.
Similarly, relational bonding between traders was also quite prevalent,
partly because of the need to do business with others you could trust. Thus,
ongoing trade relationships were a critical element of business practices in the
pre-industrial era where ownership was linked with the management of
business. Most traders of Africa traded only with selected clans on a regular
basis. So important was the element of trust in these clan-trade relationships
that outsiders could rarely enter into the system (Mwamula-Lubandi, 1992).
The evidence of such clan based trading exists even today within the clanoriented
network of traders in diamonds and other precious metals. For

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริษัท (เช่น Grrnroos 1990 Sheth et al., 1988 เว็บสเตอร์ 1992) ในการล่าในอดีต นักวิจัยได้พยายามพัฒนากรอบสำหรับความผูกพันเชิงของผู้ซื้อและผู้ขาย มักขณะนั้นโหมดการแลกเปลี่ยนในธุรกรรม (Arndt, 1979 Ganesan, 1994 รสและ al., 1990)ธุรกิจปฏิบัติ exhorts ทั้งลูกค้า และบริษัทผู้ผลิตเพื่อค้นหา ปิดความสัมพันธ์ร่วมกัน (Copulsky และหมาป่า 1990Goldberg, 1988 ทซ 1988) เปลี่ยนโฟกัสจากการแลกเปลี่ยนค่าไปความสัมพันธ์สร้างมูลค่าได้นำบริษัทในการพัฒนาแบบบูรณาการมากขึ้นวิธีการในการตลาด หนึ่งที่บริษัทอื่น ๆ คู่แข่งและคู่แข่งแต่ ไม่ถือหุ้นส่วนในการให้ค่าแก่ผู้บริโภคนี้มีผลในการเจริญเติบโตของ partnering สัมพันธ์มากเช่นพันธมิตรทางธุรกิจและการตลาดกิจการ (แอนเดอร์สันและ Narus สหกรณ์ปี 1990 จอห์นสตันและลอว์เรนซ์ 1988) ปิด สหกรณ์ และจัดเห็นความสัมพันธ์ มีค่าสูงกว่าเพียงอย่างเดียวได้โดยใช้ธุรกรรมความสัมพันธ์ (Kalwani และ Narayandas, 1995) อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์วางตลาดทั้งหมดไม่ใช่ปรากฏการณ์ใหม่ ถ้าเรามองย้อนกลับไปการปฏิบัติของการตลาดก่อนภาพกลาย เราค้นหาความสัมพันธ์นั้นแนวการตลาดค่อนข้างแพร่หลาย แม้ว่าประวัติของการตลาดการตลาดที่ต้องคิดกลับไปเฉพาะช่วงภาพกลาย (Bartels, 1962),ปฏิบัติอยู่ในประวัติศาสตร์ แม้ก่อนประวัติศาสตร์ (Nevett และ Nevett, 1987 Pryor1977 Walle, 1987) ในระหว่างยุคเกษตรกรรม แนวคิดของ ' domesticatedของตลาดและความสัมพันธ์แนวได้เท่า ๆ กันแพร่หลาย ในปัจจุบันโดยย่อความนิยมของการตลาดความสัมพันธ์เป็นการอาละวาดของตลาดปฏิบัติของยุคอุตสาหกรรมที่ผู้ผลิตและผู้บริโภคอาจตรงกับแต่ละอื่น ๆ และการพัฒนาทางอารมณ์ และโครงสร้างพันธบัตรในตลาดเศรษฐกิจพฤติกรรมของพวกเขาแนวทางการตลาดในยุคก่อนอุตสาหกรรมสังคมอุตสาหกรรมส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับเกษตรกรรมเศรษฐกิจและการค้าศิลปะและสิ่งประดิษฐ์ ในระหว่างวันเกษตร เกษตรกรส่วนใหญ่ขายของพวกเขาผลิตโดยตรงในสิ่ง ในทำนองเดียวกัน ช่างฝีมือขายศิลปะและสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขาที่ตลาดนี้ ผู้บริโภคและผู้ผลิตรวบรวมกันหน้าสำหรับซื้อขายสินค้า ไม่มีแบ่งบทบาทของโปรดิวเซอร์ที่ได้จากการผู้ประกอบการและผู้ผลิตแยกเป็น 'ผู้ผลิต' และ 'ค้าปลีก' ของมันผลิตภัณฑ์ของตัวเอง ผู้ผลิตและผู้บริโภคพัฒนาความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งที่นำไปสู่การผลิตที่ทำ โดยช่างฝีมือสำหรับลูกค้าแต่ละรายในทำนองเดียวกัน ประสานสัมพันธ์กันระหว่างผู้ค้ามียังค่อนข้างบางส่วนเนื่องจากต้องทำธุรกิจกับผู้อื่น คุณสามารถเชื่อถือ ดังนั้นความสัมพันธ์ทางการค้าอย่างต่อเนื่องมีองค์ประกอบสำคัญของการดำเนินธุรกิจในการที่เจ้าถูกเชื่อมโยงกับการบริหารยุคก่อนอุตสาหกรรมธุรกิจ ผู้ค้าส่วนใหญ่ของแอฟริกาซื้อขายเท่ากับสมัครพรรคพวกที่เลือกในแบบปกติพื้นฐาน องค์ประกอบของความน่าเชื่อถือในความสัมพันธ์ทางการค้าตระกูลเหล่านี้เป็นสำคัญดังนั้นที่บุคคลภายนอกอาจไม่ค่อยป้อนเข้าในระบบ (Mwamula-Lubandi, 1992)หลักฐานของตระกูลดังกล่าวโดยซื้อขายอยู่ทุกวันนี้ภายใน clanorientedเครือข่ายของผู้ค้าเพชรและโลหะมีค่าอื่น ๆ สำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริษัท (เช่น Grrnroos 1990; Sheth et al, 1988;. เว็บสเตอร์, 1992) ในช่วงที่ผ่านมา
ที่ผ่านมานักวิจัยได้พยายามที่จะพัฒนากรอบสำหรับการสู้รบสัมพันธ์
ของผู้ซื้อและผู้ขายมักจะตัดกันกับโหมดการแลกเปลี่ยนโดยธรรมชาติใน
การทำธุรกรรม (Arndt 1979; Ganesan 1994. ลียง, et al, 1990).
การปฏิบัติธุรกิจชักชวนทั้ง ลูกค้าและ บริษัท ผู้จัดจำหน่ายที่จะแสวงหาความใกล้ชิด
ความสัมพันธ์การทำงานร่วมกันกับแต่ละอื่น ๆ (Copulsky และหมาป่า 1990;
Goldberg, 1988; แคทซ์ 1988) การเปลี่ยนแปลงนี้ในการมุ่งเน้นจากการแลกเปลี่ยนมูลค่าให้กับ
การสร้างความสัมพันธ์ที่มีค่าได้นำ บริษัท ในการพัฒนาแบบบูรณาการมากขึ้น
ในด้านการตลาดวิธีการหนึ่งในการที่ บริษัท อื่น ๆ ไม่ได้เสมอคู่แข่ง
และคู่แข่ง แต่จะถือว่าเป็นพันธมิตรในการให้ค่าให้กับผู้บริโภค.
นี้มีผลใน การเจริญเติบโตของความสัมพันธ์พันธมิตรหลายอย่างเช่น
พันธมิตรทางธุรกิจการตลาดและกิจการสหกรณ์ (แอนเดอนารัส,
1990; จอห์นสันและอเรนซ์ 1988) ปิดสหกรณ์และการพึ่งพาซึ่งกันและกัน
จะเห็นความสัมพันธ์ที่มีค่ามากกว่าการทำธุรกรรมอย่างหมดจดตาม
ความสัมพันธ์ (Kalwani และ Narayandas, 1995) อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ของ
ทิศทางของตลาดไม่ได้ทั้งหมดปรากฏการณ์ใหม่ ถ้าเรามองกลับไปที่
การปฏิบัติของตลาดก่อนปี 1900 เราจะพบว่ามีความสัมพันธ์
การวางแนวทางเพื่อการตลาดค่อนข้างเป็นที่แพร่หลาย แม้ว่าประวัติศาสตร์ของการตลาด
คิดว่าวันที่กลับไปเพียงช่วงต้นทศวรรษ 1900 (Bartels, 1962), การตลาด
การปฏิบัติที่มีอยู่ในประวัติศาสตร์แม้ก่อนประวัติศาสตร์ (Nevett และ Nevett 1987; ไพรเออร์
1977; Walle, 1987) ช่วงยุคการเกษตรแนวคิดของ 'บ้าน
ตลาดและการวางแนวทางความสัมพันธ์เป็นที่แพร่หลายอย่างเท่าเทียมกัน ในระยะสั้นในปัจจุบัน
ความนิยมของการตลาดเชิงสัมพันธ์เป็นวิญญาณของการตลาด
การปฏิบัติของยุคก่อนอุตสาหกรรมที่ผลิตและผู้บริโภค
มีความสัมพันธ์โดยตรงกับแต่ละอื่น ๆ และการพัฒนาทางอารมณ์และโครงสร้าง
พันธบัตรในตลาดเศรษฐกิจพฤติกรรมของพวกเขา.
ปฐมนิเทศการปฏิบัติในตลาดล่วงหน้า -Industrial ยุค
สังคม Pre-อุตสาหกรรมได้รับมากขึ้นในเศรษฐกิจการเกษตรและการค้า
ของศิลปะและสิ่งประดิษฐ์ ในระหว่างวันที่การเกษตรเกษตรกรส่วนใหญ่ของพวกเขาขาย
ผลิตโดยตรงในตลาด ในทำนองเดียวกันการขายช่างฝีมือศิลปะและสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา
ในตลาดเหล่านี้ ผู้บริโภคและผู้ผลิตรวมกันตัวต่อตัวสำหรับ
ผลิตภัณฑ์ซื้อขาย บทบาทของผู้ผลิตก็ไม่ได้แยกออกจากที่ของ
ผู้ประกอบการและผู้ผลิตทำหน้าที่เป็นทั้ง 'ผู้ผลิตและผู้ค้าปลีก' ของ
ผลิตภัณฑ์ของตัวเอง นอกจากนี้ผู้ผลิตและผู้บริโภคได้รับการพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดี
ที่นำไปสู่การผลิตของผลิตภัณฑ์ที่กำหนดเองที่ทำโดยช่างฝีมือสำหรับ
ลูกค้าแต่ละราย.
ในทำนองเดียวกันการเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างผู้ค้ายังเป็นที่แพร่หลายมาก
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความจำเป็นในการทำธุรกิจกับคนอื่น ๆ ที่คุณสามารถไว้วางใจ ดังนั้น
ความสัมพันธ์ทางการค้าอย่างต่อเนื่องเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของการดำเนินธุรกิจใน
ยุคก่อนอุตสาหกรรมที่เป็นเจ้าของถูกเชื่อมโยงกับการจัดการของ
ธุรกิจ ผู้ค้าส่วนใหญ่ของทวีปแอฟริกาซื้อขายเฉพาะกับสมัครพรรคพวกที่เลือกเป็นประจำ
พื้นฐาน ดังนั้นสิ่งสำคัญที่เป็นองค์ประกอบของความไว้วางใจในความสัมพันธ์เหล่านี้ตระกูลการค้า
ภายนอกที่ไม่ค่อยจะเข้าสู่ระบบ (Mwamula-Lubandi, 1992).
หลักฐานการซื้อขายตามตระกูลดังกล่าวอยู่แม้วันนี้ใน clanoriented
เครือข่ายของผู้ค้าเพชรและอื่น ๆ ที่มีค่า โลหะ สำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริษัท ( เช่น grrnroos 1990 ; เสท et al . , 1988 ; Webster , 1992 ) ในอดีตที่ผ่านมา
, นักวิจัยได้พยายามพัฒนากรอบ
หมั้นสัมพันธ์ของผู้ซื้อและผู้ขาย มักจะตัดกับการแลกเปลี่ยนโหมดโดยธรรมชาติใน
ธุรกรรม ( อาร์นด์ , 1979 ; Ganesan , 1994 ; ลียง et al . , 1990 ) .
การปฏิบัติทางธุรกิจที่ชักชวนบริษัททั้งลูกค้าและ Supplier เพื่อหาทางใกล้ชิด
ความสัมพันธ์ร่วมกันกับแต่ละอื่น ๆ ( copulsky และหมาป่า 1990 ;
โกลด์เบิร์ก , 1988 ; Katz , 1988 ) การเปลี่ยนแปลงนี้ในการมุ่งเน้นจากค่า

ความสัมพันธ์สร้างมูลค่าได้นำ บริษัท ที่จะพัฒนาบูรณาการ
มากขึ้นในตลาด ซึ่งหนึ่งใน บริษัท อื่น ๆ จะไม่เสมอคู่แข่ง
และคู่แข่ง แต่ถือเป็นคู่ค้าในการให้คุณค่าเพื่อผู้บริโภค
นี้มีผลในการเจริญเติบโตของความสัมพันธ์หลายแบบเช่น
พันธมิตรธุรกิจและกิจการสหกรณ์การตลาด ( Anderson และ narus
, 1990 ; จอห์นสตันและลอว์เรนซ์ , 1988 ) ปิดแบบมีส่วนร่วม และการพึ่งพาซึ่งกันและกัน
ความสัมพันธ์จะเห็นเป็นคุณค่าที่มากกว่าหมดจดธุรกรรมตาม ( kalwani
ความสัมพันธ์ และ narayandas , 1995 ) อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์
ทิศทางของการตลาดไม่ใช่ทั้งหมดใหม่ของปรากฏการณ์ ถ้าเรากลับมาดู

ฝึกการตลาดก่อนที่ต้นตอ เราพบว่า ความสัมพันธ์
ปฐมนิเทศการตลาดค่อนข้างแพร่หลาย แม้ว่าประวัติศาสตร์ของการตลาด
คิดว่าวันที่กลับไปเท่านั้น ต้นตอ ( บาร์เทิลส์ , 1962 ) , การปฏิบัติการตลาด
มีอยู่จริงในประวัติศาสตร์ แม้แต่ก่อนประวัติศาสตร์ ( nevett และ nevett , 1987 ; ไพร
1977 ; วอลุ , 1987 )ในยุคเกษตรกรรม แนวคิดของ ' โดดเด่น
ตลาดและมุ่งเน้นความสัมพันธ์กำลังแพร่หลายไม่แพ้กัน ในระยะสั้นความนิยมในปัจจุบัน
ของการตลาดความสัมพันธ์คือการเกิดใหม่ของการปฏิบัติการตลาด
ของยุคอุตสาหกรรมก่อนที่ผู้ผลิตและผู้บริโภค
ติดต่อโดยตรงกับแต่ละอื่น ๆและพัฒนาด้านอารมณ์ และพฤติกรรมโครงสร้าง
พันธบัตรในตลาดเศรษฐกิจของพวกเขา .
การฝึกการตลาดในยุคก่อนอุตสาหกรรม
ก่อนสังคมอุตสาหกรรมส่วนใหญ่อยู่บนพื้นฐานของเศรษฐกิจการเกษตรและการค้า
ศิลปะและสิ่งประดิษฐ์ ในระหว่างวันเกษตร เกษตรกรส่วนใหญ่ขายของพวกเขา
ผลิตโดยตรงใน bazaars . โดยช่างฝีมือของศิลปะและสิ่งประดิษฐ์
ขายในตลาดเหล่านี้ ผู้บริโภคและผู้ผลิตรวมตัวกันหน้าสำหรับ
ผลิตภัณฑ์ซื้อขายบทบาทของผู้ผลิตไม่แยกจากที่ของผู้ค้าและผู้ผลิต
ทำหน้าที่เป็นทั้งผู้ผลิตและผู้ค้าปลีก ' ' ' ' ของ
ผลิตภัณฑ์เอง นอกจากนี้ ผู้ผลิตและผู้บริโภค การพัฒนาที่แข็งแกร่งความสัมพันธ์
ที่นำไปสู่การผลิตที่กำหนดเองของผลิตภัณฑ์ที่ทำโดยช่างฝีมือสำหรับ

ลูกค้าแต่ละ เดียวกัน เชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างผู้ค้า
ก็ค่อนข้างแพร่หลายส่วนหนึ่งเป็นเพราะต้องทำธุรกิจกับคนอื่น ๆที่คุณสามารถเชื่อถือได้ ดังนั้น
ความสัมพันธ์ทางการค้าอย่างต่อเนื่องเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของการดำเนินธุรกิจในยุคก่อนอุตสาหกรรมซึ่งเป็นเจ้าของ

ถูกเชื่อมโยงกับการจัดการของธุรกิจ ผู้ค้าส่วนใหญ่ของแอฟริกาซื้อขายเพียงเลือกเผ่าเป็นประจำ

แล้วที่สำคัญคือ องค์ประกอบของความไว้วางใจในความสัมพันธ์ทางการค้า
ตระกูลเหล่านี้ที่คนนอกจะไม่ค่อยเข้าระบบ ( mwamula lubandi , 1992 ) .
หลักฐานของตระกูลดังกล่าวตามการซื้อขายมีอยู่แม้วันนี้ภายใน clanoriented
เครือข่ายของผู้ค้าเพชรและโลหะมีค่าอื่น ๆ สำหรับ