RAS depth estimated by bulk density

RAS depth estimated by bulk density was 30% greater than that estimated
by using δ13C (not significant). Three way ANOVA results on the normalized
dataset suggested a significant difference in RAS depth
predicted by four parameters. Bulk density predicted 15% higher CP
depth in comparison to TP, however this effect was dependent on STA
(site ∗ soil variable, p b 0.05). RAS depths determined by using δ15N
and δ13C values were found similar across three STAs. Dominant vegetation
had no influence on mean RAS depths obtained by using different
soil variables. This indicated that there was no bias related to specific
wetland vegetation (EAV or SAV) and all four variables offered similar
results when used for change point estimation (Fig. 5).
There was no significant difference between average RAS depth in
EAV cells and SAV cells in these STAs. The RAS depth (mean ± sd) within
EAV and SAV cells of STA-1 W was 13.2 ± 4.0 cm and 13.3 ± 3.7 cm,
respectively. In STA-2, RAS depth in EAV cells was 9.9 ± 1.3 cm and
12.1 ± 3.0 cm in SAV cells. RAS depth in EAV and SAV cells of STA-3/4
was 9.0 ± 3.1 cm and 9.2 ± 3.6 cm, respectively.
Soil (cm yr−1
) and P (g m−2 yr−1
) accretion rates in STAs were calculated
by using average RAS depths. Total RAS depth increased with
age of STA, with high values measured in STA-1 W. However, assuming
linear accretion during the operation period, the annual soil accretion
rate (mean ± sd) for STA-1 W, STA-2 and STA-3/4 were 1 ±
0.3 cm yr−1
, 1.1 ± 0.3 cm yr−1 and 1.7 ± 0.8 cm yr−1
, respectively
(Table 2). These values are an average of each cell and may differ from
the global mean calculated by using each soil core. Relationship between
soil and P accretion rates and STA's operation history is shown
in Figs. 6 and 7 respectively. These data suggests leveling off in soil accretion
rates at approximately 1 cm yr−1 and P accretion at about
1.3 g P m−2 yr−1 after approximately 10 yr of continued operation.
No significant differences between RAS depths were observed when
results from SegReg program and 137Cs activity peaks were compared
(Fig. 8; p = 0.26, α = 0.05, paired t-test). This comparison was undertaken
after obtaining mean CP depth from SegReg program using bulk
density, TP and 137Cs activity (pCi section−1
) for 8 sampling locations
within WCA-2A.
4. Discussion
Considerable variability was observed in physico-chemical properties
of recently accreted STA soils. This variability in soil characteristics
could be a result of diverse conditions prevailing at these sites in the
past due to natural causes (droughts, high flow events following rains,
and hurricane impacts) or as a result of management interventions in
these STAs (soil rehabilitation, disking, etc.).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ราลึกประมาณโดยพิจารณาจากความหนาแน่นได้มากกว่าที่ประมาณ 30%โดยใช้ δ13C (ไม่สำคัญ) สามทาง ANOVA ผลบนมาตรฐานการชุดข้อมูลแนะนำความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในราลึกทำนาย โดยพารามิเตอร์ที่สี่ ความหนาแน่นคาดการณ์ 15% CP สูงความลึกเมื่อเทียบกับ TP อย่างไรก็ตาม ผลกระทบนี้ก็พึ่ง STA(ไซต์∗ดินแปร p b 0.05) ราลึกกำหนด โดยใช้ δ15Nและพบคล้าย δ13C ค่าข้ามสาม STAs พรรณไม้ที่โดดเด่นมีไม่มีอิทธิพลในลึก RAS หมายถึงได้รับ โดยใช้แตกต่างกันตัวแปรดิน นี่แสดงว่า มันมีอคติไม่เกี่ยวข้องกับเฉพาะพื้นที่ชุ่มน้ำพืช (EAV หรือ SAV) และตัวแปรทั้งหมดสี่เสนอคล้ายกันผลลัพธ์เมื่อใช้สำหรับเปลี่ยนจุดการประเมิน (5 รูป)ก็ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง RAS ความลึกเฉลี่ยในEAV เซลล์และเซลล์เหล่านี้ STAs SAV ความลึก RAS (หมายถึง ± sd) ภายในเซลล์ EAV และ SAV ของ STA-1 W คือ 13.2 ±ซม. 4.0 และ 13.3 ± 3.7 ซม.ตามลาดับ ใน STA-2 ราลึกใน EAV เซลล์เป็น 9.9 ± 1.3 ซม. และ12.1 ± 3.0 cm ในเซลล์แซ ราลึกในเซลล์ EAV และ SAV ของ STA-3/4คือ 9.0 ± 3.1 ซม.และ 9.2 ± 3.6 ซม. ตามลำดับดิน (yr−1 ซม.) และ P (g m−2 yr−1) อัตรา accretion ที่จดจำใน STAsโดยเฉลี่ยราลึก RAS ความลึกเพิ่มขึ้นด้วยวัดอายุของ STA มีค่าสูงใน STA-1 ดับบลิว อย่างไรก็ตาม สมมติว่าเชิงเส้น accretion ที่จดจำในช่วงระยะเวลาการดำเนินการ accretion ที่จดจำดินประจำปีอัตรา (หมายถึง ± sd) สำหรับ STA-1 W, STA-2 และ STA-3/4 ถูก 1 ±yr−1 0.3 ซม., yr−1 ± 0.3 ซม.และ yr−1 ซม. 0.8 1.7 ± 1.1ตามลำดับ(ตารางที่ 2) ค่าเหล่านี้จะเป็นของแต่ละเซลล์ และอาจแตกต่างจากหมายถึงโลกที่คำนวณ โดยใช้หลักดินแต่ละ ความสัมพันธ์ระหว่างดิน และ P accretion ที่จดจำราคา และของ STA แสดงประวัติการใช้งานในมะเดื่อ. 6 และ 7 ตามลำดับ ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นระดับปิดในดิน accretion ที่จดจำราคาพิเศษประมาณ 1 ซม. yr−1 และ P accretion ที่จดจำที่เกี่ยวกับ1.3 g P m−2 yr−1 หลังจากการดำเนินงานอย่างต่อเนื่องประมาณ 10 ปีไม่มีความแตกต่างสำคัญระหว่าง RAS ลึกถูกตั้งข้อสังเกตเมื่อเปรียบเทียบผลลัพธ์จากยอด SegReg 137Cs และโปรแกรมกิจกรรม(รูป 8; p = 0.26 α = 0.05 จับคู่ทดสอบ t) ดำเนินการเปรียบเทียบนี้หลังจากได้รับเฉลี่ย CP ลึกจาก SegReg โปรแกรมใช้จำนวนมากความหนาแน่น TP และ 137Cs กิจกรรม (pCi section−1) สำหรับสถานเก็บตัวอย่าง 8ภายใน WCA-2A4. สนทนาพบว่า ความแปรปรวนมากในคุณสมบัติของดิออร์ของนั้นเพิ่งดิน STA นี้ความแปรปรวนในลักษณะดินอาจจะเป็นผลมาจากหลากหลายเงื่อนไขแลกเปลี่ยนที่เว็บไซต์เหล่านี้ในการอดีตที่ผ่านมาเนื่องจากสาเหตุธรรมชาติ (ภัยแล้ง เหตุการณ์ไหลสูงต่อหน้าฝนและผลกระทบของพายุเฮอริเคน) หรือเป็นผล จากการแทรกแซงการบริหารจัดการในเหล่านี้ STAs (ฟื้นฟูดิน disking ฯลฯ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความลึกประมาณ RAS โดยความหนาแน่นเป็น 30% มากกว่าที่คาดกัน
โดยใช้δ13C (ไม่มีนัยสำคัญ) สามผล way ANOVA ปกติใน
ชุดข้อมูลที่ชี้ให้เห็นความแตกต่างในเชิงลึก RAS
ตามคำทำนายของพารามิเตอร์ทั้งสี่ ความหนาแน่นสูงกว่าที่คาดการณ์ CP 15%
ความลึกในการเปรียบเทียบกับ TP แต่ผลกระทบนี้จะขึ้นอยู่กับ STA
(เว็บไซต์ * ตัวแปรดิน PB 0.05) ระดับความลึก RAS กำหนดโดยใช้δ15N
และδ13Cค่าถูกพบที่คล้ายกันทั่วทั้งสาม STAs พืชผักที่โดดเด่น
มีอิทธิพลต่อ RAS ไม่ได้หมายความว่าระดับความลึกที่ได้รับจากการใช้ที่แตกต่างกัน
ตัวแปรดิน นี้แสดงให้เห็นว่าไม่มีอคติที่เกี่ยวข้องกับเฉพาะ
พืชพื้นที่ชุ่มน้ำ (EAV หรือ SAV) และทั้งสี่ตัวแปรที่นำเสนอคล้าย
ผลเมื่อนำมาใช้สำหรับการประมาณจุดเปลี่ยนแปลง (รูปที่. 5).
ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างความลึก RAS โดยเฉลี่ยในเป็น
เซลล์ EAV และ SAV เซลล์ใน STAs เหล่านี้ ความลึก RAS (mean ± SD) ภายใน
EAV และ SAV เซลล์ของ STA-1 W เป็น 13.2 ± 4.0 ซม. และ 13.3 ± 3.7 เซนติเมตร
ตามลำดับ ใน STA-2, ความลึก RAS ในเซลล์ EAV เป็น 9.9 ± 1.3 ซม. และ
12.1 ± 3.0 ซม. ในเซลล์ SAV ความลึก RAS ใน EAV และ SAV เซลล์ของ STA-3/4
เป็น 9.0 ± 3.1 ซม. และ 9.2 ± 3.6 ซม. ตามลำดับ.
ดิน (ซม. ปี-1
) และ P (GM-2 ปี-1
) อัตราการเพิ่มใน STAs ถูกคำนวณ
โดย โดยใช้ความลึกเฉลี่ย RAS ความลึก RAS รวมเพิ่มขึ้นกับ
อายุของ STA มีค่าสูงวัดใน STA-1 ดับบลิวอย่างไรก็ตามสมมติ
เพิ่มเชิงเส้นในช่วงระยะเวลาการดำเนินงานที่เพิ่มดินประจำปี
อัตรา (mean ± SD) สำหรับ STA-1 W, STA-2 และ STA -3/4 คือ 1 ±
0.3 ซม. ปีที่ 1
, 1.1 ± 0.3 ซม. ปีที่ 1 และ 1.7 ± 0.8 ซม. ปีที่ 1
ตามลำดับ
(ตารางที่ 2) ค่าเหล่านี้เป็นค่าเฉลี่ยของแต่ละเซลล์และอาจแตกต่างจาก
ค่าเฉลี่ยทั่วโลกคำนวณโดยใช้แต่ละคอดิน ความสัมพันธ์ระหว่าง
ดินและ P เพิ่มอัตราและประวัติศาสตร์การดำเนินงานของ STA จะแสดง
ในมะเดื่อ 6 และ 7 ตามลำดับ ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นการปรับระดับปิดในการเพิ่มดิน
อัตราประมาณ 1 ซม. ปีที่ 1 และ P เพิ่มประมาณ
1.3 กรัม P M-2 ปีที่ 1 หลังจากนั้นประมาณ 10 ปีของการดำเนินงานอย่างต่อเนื่อง.
ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างความลึก RAS ถูกตั้งข้อสังเกตเมื่อ
ผลที่ได้จาก SegReg โปรแกรมและกิจกรรม 137Cs ยอดเขาถูกนำมาเปรียบเทียบ
(รูปที่ 8; p. = 0.26, α = 0.05, จับคู่ t-test) การเปรียบเทียบนี้ได้ดำเนินการ
หลังจากที่ได้รับความลึก CP เฉลี่ยจากโปรแกรม SegReg ใช้เป็นกลุ่ม
หนาแน่นกิจกรรม TP และ 137Cs PCI (ส่วนที่ 1
) 8 สถานที่สุ่มตัวอย่าง
ภายใน WCA-2A.
4 คำอธิบาย
ความแปรปรวนพบว่าในคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมี
ของดินรับรู้เมื่อเร็ว ๆ นี้ STA ความแปรปรวนในลักษณะดินนี้
อาจจะเป็นผลมาจากสภาพที่มีความหลากหลาย ณ เว็บไซต์เหล่านี้ใน
อดีตที่ผ่านมาเนื่องจากสาเหตุตามธรรมชาติ (ภัยแล้งเหตุการณ์การไหลสูงต่อไปนี้ฝนตก
และผลกระทบพายุเฮอริเคน) หรือเป็นผลของการแทรกแซงการบริหารจัดการใน
STAs เหล่านี้ (การฟื้นฟูดิน disking ฯลฯ )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ราส ความลึกประมาณ 30% โดยมีความหนาแน่นมากกว่าประมาณโดยใช้δ 13C ( ไม่พบ ) สามวิธีในการทดสอบมาตรฐานข้อมูลแนะนำความแตกต่างระหว่างความลึกในทำนายโดย 4 พารามิเตอร์ ความหนาแน่นคาดการณ์ 15% สูงกว่า CPความลึกในการเปรียบเทียบกับ TP อย่างไรก็ตามผลกระทบนี้ขึ้นอยู่กับแก( เว็บไซต์∗ดินตัวแปร p B ตามลำดับ RAS ลึกกำหนดโดยใช้δ 15Nδ 13C และค่าพบเหมือนกันทั้งสาม าส์ . พืชเด่นไม่มีอิทธิพลต่อหมายถึงราสลึกได้รับโดยใช้ที่แตกต่างกันตัวแปรของดิน นี้แสดงให้เห็นว่าไม่มีอคติที่เกี่ยวข้องกับเฉพาะบึง พืชเ ยว หรือ ช ) และทั้งสี่ตัวแปรให้คล้ายผลลัพธ์เมื่อใช้สำหรับการประมาณค่าจุด เปลี่ยนแปลง ( รูปที่ 5 )มีความแตกต่างระหว่างความลึกเฉลี่ยราสและของคุณเซลล์ในเซลล์เ ยว าส์เหล่านี้ ส่วนราส ความลึก ( หมายถึง± SD ) ภายในเ ยวและของคุณเซลล์ของ sta-1 W คือ 13.2 ± 4.0 ซม. และ 13.3 ± 3.7 เซนติเมตรตามลำดับ ใน sta-2 RAS , ความลึกในเ ยวเซลล์ถูก 9.9 ± 1.3 เซนติเมตร และ12.1 ± 3.0 ซม. ของคุณเซลล์ ราสความลึกในเ ยวและของคุณเซลล์ของ sta-3 / 4คือ 9.0 ± 3.1 ซม. ( ± 3.6 เซนติเมตร ตามลำดับดิน ( cm − 1 ปี) และ P ( g m −− 1 2 ปี) ที่ใช้คำนวณในอัตรา าส์โดยเฉลี่ย RAS ลึก . ความลึกเพิ่มขึ้นรวมกับราสอายุของ STA มีสูง ค่าที่วัดได้ใน sta-1 W . อย่างไรก็ตาม , ทะลึ่งใช้เส้นในช่วงเวลาที่ใช้งาน ใช้ดินประอัตรา ( หมายความว่า± SD ) สำหรับ sta-1 W , sta-2 และ sta-3 / 4 จำนวน 1 ±ปี 1 − 0.3 เซนติเมตร1.1 ± 0.3 ซม. ปี− 1 และ 1.7 ± 0.8 ซม. ปี− 1ตามลำดับ( ตารางที่ 2 ) มีค่าเฉลี่ยของแต่ละเซลล์และอาจแตกต่างจากค่าเฉลี่ยทั่วโลกคำนวณโดยใช้ดินแต่ละหลัก ความสัมพันธ์ระหว่างดินและอัตราการใช้ P และประวัติของ STA จะแสดงในลูกมะเดื่อ . 6 และ 7 ตามลำดับ ข้อมูลแนะนำ leveling ออกในการเกิดดินราคาประมาณ 1 ซม. ปี− 1 และ p อย่างไรเกี่ยวกับ1.3 g p m −− 1 หลัง 2 ปี ประมาณ 10 ปี ของการดำเนินงานอย่างต่อเนื่องไม่มีความแตกต่างระหว่าง RAS ลึกพบว่าเมื่อผลลัพธ์จากโปรแกรม segreg 137cs ยอดเปรียบเทียบและกิจกรรม( ภาพที่ 8 ; p = 0.26 , α = 0.05 , Paired t-test ) การเปรียบเทียบนี้มีวัตถุประสงค์หลังจากที่ได้รับความลึกหมายถึง CP จากโปรแกรม segreg ใช้เป็นกลุ่มความหนาแน่น , กิจกรรม TP และ 137cs PCI − 1 ( มาตรา8 สถานที่ตัวอย่าง )ภายใน wca-2a .4 . การอภิปรายซึ่งพบมากในคุณสมบัติทางกายภาพและเคมีเพิ่ง accreted sta ดิน ความผันแปรในลักษณะของดินอาจเป็นผลของหลากหลายเงื่อนไขณเว็บไซต์เหล่านี้ในที่ผ่านมาเนื่องจากสาเหตุตามธรรมชาติ ( ภัยแล้งสูง การไหลของเหตุการณ์ต่อไปนี้ฝนพายุเฮอริเคนผลกระทบ ) หรือผลของการแทรกแซงในการบริหารจัดการาส์เหล่านี้ ( ฟื้นฟู ดิน disking ฯลฯ )