INTRODUCTIONStaphylococcus aureus (

INTRODUCTION
Staphylococcus aureus (S.aureus) is one of the most important
pathogens affecting humans, has acquired resistance to various
antibiotics and is a leading cause of hospital and community
acquired infections, manifesting from minor skin diseases to lifethreatening
infections [1,2]. Methicillin resistant Staphylococcus
aureus (MRSA) was first described in 1961, reported after one year
of introduction of methicillin and has emerged as one of the most
important nosocomial pathogens specially in the last two decades
[3].
MRSA is now endemic in India. The incidence of MRSA varies
according to the region, 25% in western part of India [4] to 50% in
South India [5]. MRSA is of serious concern not due its sole
resistance to methicillin, but also because of resistance to many
other antimicrobials that are used on a regular basis in hospitals.
Current therapeutic options for MRSA are limited few expensive
drugs like vancomycin, linezolid, teicoplanin, daptomycin and
streptogramins. Another alarming sign is that emergence of
resistance to Vancomycin, although at a low level has been reported
[6]. Glycopeptides and linezolid continue to remain the mainstay of
treatment for MRSA.
Both endemic and epidemic MRSA infections occur globally as
infected and colonized patients in hospitals mediate the
dissemination of these isolates and hospital staff assists further
transmission [7]. Although many studies have been done on
prevalence and antibiogram of staphylococcus, but many of these
studies have concentrated only on methicillin resistant
staphylococcus aureus and not on methicillin resistant coagulase
negative staphylococci (MRCoNS) which are equally important. This
study has been carried to determine the prevalence and antibiotic

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำหมอเทศข้างลาย staphylococcus (S.aureus) เป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญที่สุดโรคมีผลต่อมนุษย์ ได้มาต้านทานต่าง ๆยาปฏิชีวนะ และเป็นสาเหตุของโรงพยาบาลและชุมชนได้รับการติดเชื้อ การ manifesting เพื่อ lifethreatening จากโรคผิวหนังเล็กน้อยติดเชื้อ [1, 2] ทนทานต่อ methicillin Staphylococcusหมอเทศข้างลาย (MRSA) ได้อธิบายไว้ใน 1961 รายงานหลังจากหนึ่งปีแรกแนะนำของ methicillin และได้ผงาดขึ้นเป็นหนึ่งในสุดโรค nosocomial สำคัญในทศวรรษที่สอง[3]MRSA เป็นยุงในอินเดีย อุบัติการณ์ของ MRSA แตกต่างกันไปตามภูมิภาค 25% ในส่วนตะวันตกของอินเดีย [4] ถึง 50% ในใต้อินเดีย [5] MRSA เป็นกังวลอย่างรุนแรงไม่ครบกำหนดแต่เพียงผู้เดียวของความต้านทานต่อ methicillin แต่ยังเนื่อง จากความต้านทานหลายantimicrobials อื่น ๆ ที่ใช้ประจำในโรงพยาบาลตัวเลือกการรักษาปัจจุบันสำหรับ MRSA เป็นจำกัดมีราคาแพงชอบยา vancomycin, linezolid, teicoplanin, daptomycin และstreptogramins เครื่องอื่นน่าเป็นห่วงคือ การเกิดขึ้นของความต้านทานต่อ Vancomycin แม้ในระดับต่ำที่มีการรายงาน[6] Glycopeptides และ linezolid ต่อไป ซ่าของรักษา MRSAเรื้อรัง และตรวจการติดเชื้อ MRSA เกิดขึ้นทั่วโลกเป็นติดเชื้อ และบรรเทายึดครองผู้ป่วยในโรงพยาบาลเผยแพร่ความเหล่านี้แยกโรงพยาบาลให้ความช่วยเหลือเพิ่มเติมส่ง [7] แม้ว่าในการศึกษาได้ในชุกและ antibiogram ของ staphylococcus แต่มากศึกษาได้เข้มข้นเท่ากับ methicillin ทนหมอเทศข้างลาย staphylococcus และ coagulase methicillin ทนไม่ได้อยู่ในลบ staphylococci (MRCoNS) ซึ่งมีความสำคัญเท่า ๆ กัน นี้มีการดำเนินการศึกษาเพื่อกำหนดชุกและยาปฏิชีวนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
Staphylococcus aureus (S.aureus) เป็นหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุด
ที่มีผลต่อเชื้อโรคที่มนุษย์ได้รับความต้านทานต่อการต่างๆ
ยาปฏิชีวนะและเป็นสาเหตุของโรงพยาบาลและชุมชนที่
ได้รับการติดเชื้อจากโรคเผยผิวเล็กน้อย lifethreatening
ติดเชื้อ [1,2] Staphylococcus ทน Methicillin
aureus (MRSA) เป็นครั้งแรกในปี 1961 รายงานหลังจากหนึ่งปี
ของการแนะนำ methicillin และได้กลายเป็นหนึ่งในที่สุด
เชื้อโรคในโรงพยาบาลที่สำคัญเป็นพิเศษในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา
[3].
MRSA ในขณะนี้คือโรคประจำถิ่นในประเทศอินเดีย อุบัติการณ์ของเชื้อ MRSA แตกต่างกันไป
ตามภูมิภาค 25% ในภาคตะวันตกของอินเดีย [4] ถึง 50% ใน
อินเดียใต้ [5] MRSA ร้ายแรงเป็นกังวลไม่ได้เกิด แต่เพียงผู้เดียว
ความต้านทานต่อ methicillin แต่ยังเป็นเพราะความต้านทานต่อหลาย
ยาต้านจุลชีพอื่น ๆ ที่ใช้เป็นประจำในโรงพยาบาล.
ตัวเลือกการรักษาในปัจจุบันสำหรับเชื้อ MRSA มีราคาแพง จำกัด ไม่กี่
ยาเสพติดเช่น vancomycin, linezolid, teicoplanin, daptomycin และ
streptogramins อีกสัญญาณที่น่ากลัวคือการเกิดขึ้นของ
ความต้านทานต่อการ Vancomycin แม้ว่าจะอยู่ในระดับต่ำได้รับรายงาน
[6] และไกลโคเพ linezolid ยังคงเป็นแกนนำของ
การรักษาเชื้อ MRSA.
ทั้งถิ่นและการแพร่ระบาดของการติดเชื้อ MRSA เกิดขึ้นทั่วโลกว่าเป็น
ผู้ติดเชื้อและผู้ป่วยอาณานิคมในโรงพยาบาลเป็นสื่อกลางใน
การเผยแพร่ของเชื้อเหล่านี้และช่วยให้เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลต่อไป
ส่ง [7] ถึงแม้ว่าการศึกษาจำนวนมากได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับ
ความชุกและ antibiogram ของเชื้อ Staphylococcus แต่หลายเหล่านี้
การศึกษาได้มีความเข้มข้นเพียง แต่ใน methicillin ทน
เชื้อ Staphylococcus aureus และไม่ได้อยู่ทน methicillin coagulase
เชื้อลบ (MRCoNS) ที่มีความสำคัญเท่าเทียมกัน นี้
การศึกษาได้รับการดำเนินการศึกษาความชุกและยาปฏิชีวนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
Staphylococcus aureus ( s.aureus ) เป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุดที่มีผลต่อมนุษย์เชื้อโรค
ได้รับความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะต่างๆ
และสาเหตุของโรงพยาบาลและชุมชน
ได้รับเชื้อ เผยจากโรคผิวหนังเล็กน้อยเพื่อ lifethreatening
เชื้อ [ 1 , 2 ] aureus Staphylococcus
ทนเมทิซิลลิน ( MRSA ) ได้รับการอธิบายครั้งแรกในปี 1961 หลังจากหนึ่งปี
รายงานแนะนำของเมทิซิลิน และมีชุมนุมเป็นหนึ่งในสิ่งสำคัญที่สุด
ในเชื้อโรคเป็นพิเศษในช่วงสองทศวรรษ
[ 3 ] .
MRSA กำลังระบาดในอินเดีย อุบัติการณ์ของเชื้อแตกต่างกัน
ตามภูมิภาค , 25% ในส่วนตะวันตกของอินเดีย [ 4 ] 50 %
อินเดียใต้ [ 5 ] MRSA เป็นกังวลไม่ร้ายแรงเนื่องจากเพียงผู้เดียว
ดื้อยาเมธิซิลลิน แต่ยังเพราะของความต้านทานมาก
ยาอื่นที่ใช้อยู่เป็นประจำในโรงพยาบาล .
ปัจจุบันตัวเลือกเพื่อการบำบัดรักษา MRSA มีจำกัดไม่กี่แพง
ชอบยาแวนโคมัยซินไลนิโซลิดและ teicoplanin daptomycin , , ,
streptogramins . สัญญาณที่น่ากลัวอีกใบ
ต้านทานได้ แม้ว่าในระดับต่ำได้รับการรายงาน
[ 6 ] ไกลโคเปปไตด์ และไลนิโซลิดยังคงอยู่คนสำคัญของ
การรักษา 1 .
ทั้งถิ่นและการระบาดของเชื้อ MRSA เกิดขึ้นทั่วโลก เช่น ติดเชื้อและผู้ป่วยในโรงพยาบาลนับเป็น

เผยแพร่ไกล่เกลี่ยจำนวนและเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลช่วยเพิ่มเติม
ส่ง [ 7 ] แม้ว่าการศึกษามากมายได้ถูกทำบน
ความชุกและ antibiogram การผลิต แต่หลายของการศึกษาเหล่านี้

มีความเข้มข้นเพียงดื้อยาเมทิซิลลินaureus Staphylococcus และไม่ต่อเมทิซิลลินทนลูกเมีย
( ลบและ mrcons ) ซึ่งมีความสำคัญเท่าเทียมกัน การศึกษา
มีวัตถุประสงค์เพื่อหาความชุกและยาปฏิชีวนะ