“Oh my god…”“I, isn’t that Sedy?”“W

“Oh my god…”
“I, isn’t that Sedy?”
“Whoa, what is up with that?”

The next day.
As soon as the employees of MG Entertainment came to work, they saw an amazing scene. It was a scene where Sedy was kneeling in the lobby. He wasn’t taken away since he wasn’t in the way of the entrance, but everyone whispered to each other.
Chairman Won JinMoon and President Lee HyunJi also found this absurd after they got off the black sedan.

“Interesting things sure keep happening nowadays, miss HyunJi.”
“Indeed.”

They ordered their secretaries to look into it and went to their respective offices. It was all chaotic after that too. All the trainees and employees talked about Lee JunYeol. Predictions and rumors that he was proposing or he was the hidden illegitimate son of the chairman swept across MG Entertainment.

“Lee JunYeol…”
“Hyung, you came?”

And finally, the source of the problem had arrived.
KangYoon sighed when he looked at Lee JunYeol who greeted him in the same clothes as yesterday.

“Sedy…”

Morning rush hour. There were many people inside the lobby. In the middle, Lee JunYeol was kneeling in front of him. People’s gazes focused on him and people started whispering to each other. KangYoon was the current hot icon of the company. Lee JunYeol was once a well-going singer. One was kneeling while one was receiving, so it was of course a chaos.

“Did you really spend the night here?”
“Yes. I waited for you.”
“Ha…”

KangYoon thought it was absurd. Due to the characteristics of an entertainment company, there were a lot of cases where people had to work overnight so it was indeed open 24 hours a day. Of course, security was meticulous. KangYoon grabbed a guard who stayed overnight and asked. When he heard that it was indeed true, he could only be dumbfounded.

“But why?”
“I said it, didn’t I? Help me.”
“I think you heard what I said yesterday. Don’t do useless things like this and return.”

Although he was surprised that Sedy stayed the whole night, KangYoon was cool-headed. Even while looking at KangYoon scanning the ID card to enter and going in the elevator, Sedy shouted loudly.

“I’ll wait for you!!” (T/N: Lol)

KangYoon thought it was absurd as he sighed. This kind of recklessness was a first for him. But he did slightly pity him.
There was a slightly absurd trouble, but KangYoon’s day was ordinary. He approved and he got things approved, and he held meetings, and there was nothing special.
The problem occurred at night.

“Haa…”

He finished early so he was about to go home when he saw Lee JunYeol still kneeling in the lobby. The people whispered to each other as they passed by, and the lobby staff seemed to have given him something to eat, as Kimbab and bread was placed in front of him.

“Haha…”

When he looked at Lee JunYeol waving at him, only a dry laugh came out of his mouth. Actually, he thought about Lee JunYeol a lot since the night before, but he couldn’t decide on a direction due to the risk and the profit. He thought that he wouldn’t be here today, but he was here today.

“You’re here?”
“You are amazing, I give you that…”
“Didn’t I say? That it won’t do without you.”
“I should have refused. Even if you’re like this, it won’t work.”
“Then what should I do for you to do it? Am I really hopeless? Because my voice changed? Will the people really not accept me like this? I’m over just like that?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"โอ้...พระเจ้า""Sedy ที่ไม่,""โอ้โฮ คืออะไรขึ้นกับที่ในวันถัดไปเป็นพนักงานของสถานบันเทิงมก.เข้ามาทำงาน พวกเขาเห็นฉากตื่นตาตื่นใจ มันเป็นฉากที่ Sedy ถูกเข่าในล็อบบี้ เขาไม่ได้เอาออกไปตั้งแต่ไม่ได้เป็นในทางเข้า แต่ทุกคนกระซิบกันJinMoon วอนประธานและประธานลี HyunJi ยังพบนี้บ้าบอคอแตกหลังจากที่พวกเขาได้ออกรถเก๋งสีดำ"สิ่งที่น่าสนใจแน่นอนให้เกิดขึ้นในปัจจุบัน miss HyunJi"จริง"พวกเขาสั่งเลขานุการของพวกเขาจะดูเป็นมัน และก็ไปทำงานที่เกี่ยวข้อง ก็วุ่นวายทั้งหมดหลังจากนั้นเกินไป ฝึกอบรมและพนักงานทั้งหมดพูดคุยเกี่ยวกับลี JunYeol คาดคะเน และข่าวลือที่ว่าเขาได้เสนอ หรือเขาถูกซ่อนผิดบุตรประธานกวาดทั่วบันเทิงมิลลิกรัม"Lee JunYeol...""ฮย็อง คุณมา"และในที่สุด มาถึงแหล่งที่มาของปัญหาKangYoon ถอนหายใจเมื่อเขามอง JunYeol ลีที่รับการต้อนรับเขาในผ้าเดียวกันที่วันนี้"Sedy..."ชั่วโมงเร่งด่วนตอนเช้า มีหลายคนภายในล็อบบี้ ตรงกลาง JunYeol ลีถูกเข่าหน้าเขา ประชาชน gazes เน้นเขา และคนเริ่มกระซิบกัน KangYoon คอนร้อนปัจจุบันของบริษัทได้ JunYeol ลีเคยร้องไปอย่างดี หนึ่งคือเข่าในขณะที่หนึ่งถูกรับ ก็แน่นอนเป็นความโกลาหล"ก็คุณจริง ๆ จ่ายคืนที่นี่"“Yes. I waited for you.”“Ha…”KangYoon thought it was absurd. Due to the characteristics of an entertainment company, there were a lot of cases where people had to work overnight so it was indeed open 24 hours a day. Of course, security was meticulous. KangYoon grabbed a guard who stayed overnight and asked. When he heard that it was indeed true, he could only be dumbfounded.“But why?”“I said it, didn’t I? Help me.”“I think you heard what I said yesterday. Don’t do useless things like this and return.”Although he was surprised that Sedy stayed the whole night, KangYoon was cool-headed. Even while looking at KangYoon scanning the ID card to enter and going in the elevator, Sedy shouted loudly.“I’ll wait for you!!” (T/N: Lol)KangYoon thought it was absurd as he sighed. This kind of recklessness was a first for him. But he did slightly pity him.There was a slightly absurd trouble, but KangYoon’s day was ordinary. He approved and he got things approved, and he held meetings, and there was nothing special.The problem occurred at night.“Haa…”He finished early so he was about to go home when he saw Lee JunYeol still kneeling in the lobby. The people whispered to each other as they passed by, and the lobby staff seemed to have given him something to eat, as Kimbab and bread was placed in front of him.“Haha…”เมื่อเขามองโบกที่เขา JunYeol ลี แห้งหัวเราะออกมาจากปากของเขา จริง เขาคิดเกี่ยวกับลี JunYeol มากมายตั้งแต่คืนก่อน แต่เขาไม่สามารถตัดสินใจเกี่ยวกับทิศทางเนื่องจากความเสี่ยงและกำไร เขาคิดว่า เขาจะไม่เป็นที่นี่วันนี้ แต่เขาคือที่นี่วันนี้"คุณอยู่ที่นี่""คุณจะตื่นตาตื่นใจ ฉันให้คุณที่...""ฉันไม่ได้ ว่ามันจะไม่ทำ โดยไม่มีคุณ""ฉันควรได้ปฏิเสธ แม้ว่าคุณเช่นนี้ มันจะไม่ทำงาน""แล้วฉันต้องทำมัน ฉันสิ้นหวังจริง ๆ เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงเสียงของฉัน คนจริง ๆ ไม่รับฉันเช่นนี้ ผมผ่านเพียงเช่นนั้น"