Don't get me wrong, I love my compu

Don't get me wrong, I love my computer, especially since it's what allows me to do work from anywhere in the world. But I'm not always looking at it while on a plane or a hotel room. In fact, when I'm not traveling, I spend the majority of my time staring at my computer screen from my apartment, just so that I can be able to go on my next trip.

Even though these days some people can just stand in pretty places and look pretty on Instagram and call themselves a travel blogger, I actually am still very much into, and dedicated to the actual writing portion of it. It takes me about 5 hours to do one blog post, and I do several a week for my own blog, and various sites that will pay per article.

My content is what makes me money, and writing is my passion, so I have no complaints about that aspect except for the fact that writer's block is real, and constantly producing new content isn't as easy as it seems. When I'm not writing articles, I'm writing emails for business deals, and doing endless research on the next place I hope to travel to. I don't go out much, I don't stop working on weekends, I just sit behind my computer screen at my dining room table for hours on end, which probably isn't a sight anyone wants to see.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตื้น รักคอมพิวเตอร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากเป็นสิ่งที่ช่วยให้ฉันไปทำงานจากที่ใดก็ได้ในโลก แต่ฉันไม่มองที่มันในขณะที่บนเครื่องบินหรือห้อง ในความเป็นจริง เมื่อฉันฉันไม่เดินทาง ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่เวลาจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์จากอพาร์ทเมนท์ของฉัน เพียงเพื่อให้ได้สามารถไปเดินต่อไปแม้วันนี้บางคนสามารถเพียงยืนในสถานสวย และดูสวยในอินสตาแกรม และเรียก blogger ในตัวเอง ผมจริงยังมากเป็น และทุ่มเทเพื่อส่วนเขียนจริงของมัน ก็ฉันใช้เวลาประมาณ 5 ชั่วโมงต้องโพสต์บล็อกหนึ่ง และทำหลายสัปดาห์บล็อกของตัวเอง และเว็บไซต์ต่าง ๆ ที่จะจ่ายสำหรับแต่ละบทความเนื้อหาของฉันเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันเงิน และการเขียนเป็นความรักของฉัน ดังนั้นฉันจะไม่ร้องเรียนเกี่ยวกับด้านที่เสียดายว่า บล็อกของผู้เขียนเป็นจริง และผลิตเนื้อหาใหม่ตลอดเวลาไม่ได้ง่ายเหมือน เมื่อผมไม่เขียนบทความ ผมเขียนอีเมล์สำหรับธุรกิจเสนอ และทำการวิจัยสิ้นสุดในสถานที่ต่อไปหวังจะไปเที่ยว ฉันไม่ออกมากไป ไม่หยุดทำงานในวันหยุดสุดสัปดาห์ ฉันเพียงนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่ตารางห้องอาหารชั่วโมงท้าย ซึ่งอาจจะไม่เห็นใครอยากดู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่าเข้าใจผมผิดนะ ผมรักคอมพิวเตอร์ของฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเป็นสิ่งที่ช่วยให้ผมทำงานได้จากทุกที่ในโลก แต่ฉันไม่เคยมองมันขณะอยู่บนเครื่องบิน หรือในห้องพักโรงแรม ในความเป็นจริงเมื่อผมเดินทาง ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาของฉันจ้องมองที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ จากอพาร์ทเมนต์ เพื่อที่ผมจะสามารถไปในการเดินทางต่อไปของฉัน

แม้ว่าทุกวันนี้ บางคนก็ยืนในสถานที่ที่สวยและดูดีใน Instagram และเรียกตนเองเดินทาง Blogger , ฉันยังมากไป และทุ่มเทให้กับการเขียนที่แท้จริง ส่วนของมัน ผมใช้เวลาประมาณ 5 ชั่วโมง ทำบล็อกหนึ่ง ผมทำหลายสัปดาห์สำหรับบล็อกของฉันเองและเว็บไซต์ต่าง ๆ ที่จะจ่ายต่อบทความ

เนื้อหาของฉันมันทำให้ฉันเงินและการเขียนเป็นตัณหาของฉัน ผมมีข้อร้องเรียนเกี่ยวกับลักษณะที่ยกเว้นสำหรับความจริงที่ว่าบล็อกของนักเขียน คือ จริง อย่างต่อเนื่องและผลิตเนื้อหาใหม่เป็นไม่ง่ายอย่างที่ดูเหมือนว่า เมื่อผมเขียนบทความ ผมเขียนอีเมล์สำหรับข้อเสนอทางธุรกิจและทำวิจัยเจ็ดชั่วโคตรในสถานที่ต่อไปที่ฉันหวังว่าจะได้เดินทางไป ผมไม่ไป ผมไม่ได้หยุดทำงานในวันหยุดผมนั่งข้างหลังของฉันหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่โต๊ะอาหารของฉันสำหรับชั่วโมงบนจุดสิ้นสุด ซึ่งอาจจะไม่ใช่ภาพที่ทุกคนอยากเห็น