However, Roxy felt alienated.The wo

However, Roxy felt alienated.
The words of worry and the words of welcome, to them they were a foreign language.
The truly important words for them, they would never speak with their mouth.
Especially, whispering words of love.

It could be the case that they are truly worried from the bottom of their hearts.
However, that was not transmitted to Roxy.
For I who cannot use the Migurd races ability, they are things that are not transmitted to me.
Roxy feels lonely about that matter.

If I were to stay here any longer than this it would just be painful.
It would just be confirming that I'm nothing but a failure in regards to the Migurd race.
After thinking that Roxy decided not to stay long and to quickly depart.
She quickly made preparations for the journey.

"You're already going to leave?"
"Yes."
"At least stay for one night."
"No, we're in a hurry on this journey, I was just stopping by for a bit."

Roxy shook her head with an expressionless face to her father who was making a worried expression.

"When is the next time you'll return?"
"I don't know. I might never return again."

Roxy said it honestly.
Then her mother standing next to her mother made a worried expression as well.

"Roxy? Come back at least once every 20 years."
"Okay, I guess?"

She responded with a half-hearted answer.

"I may return within 50 years."
"Really? It's a promise."
"Yes."

Roxy vaguely nodded and her mother started crying.

"Ah, mother...?"
"Oh my, sorry. Even though I decided not to cry, I'm sorry..."

Tears.
After seeing that, something inside of Roxy started to move.
Unbeknownst to her, she was being hugged by her mother.
Then, her father embraced both Roxy and her mother at the same time.

That time, Roxy finally understood it.
That it's not something only said in words.

In the end, she stayed in the village for about three days.
For the first time in a while she spent those days taking it easy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม Roxy รู้สึก alienatedคำว่ากังวลและคำต้อนรับ ไป พวกภาษาต่างประเทศคำสำคัญอย่างแท้จริงสำหรับพวกเขา พวกเขาจะไม่พูด ด้วยปากของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง วิสเปอริ่งคำรักอาจเป็นกรณีว่า พวกเขาเป็นห่วงจากด้านล่างของหัวใจของพวกเขาอย่างแท้จริงอย่างไรก็ตาม ที่ไม่ได้ถูกส่งไปร็อกสำหรับผมที่ไม่สามารถใช้ความสามารถในการแข่งขัน Migurd พวกเขาเป็นสิ่งที่ไม่ได้ส่งให้ฉันRoxy รู้สึกโดดเดี่ยวเกี่ยวกับเรื่องที่ถ้าเดินได้ยาวกว่านี้ มันเพียงจะเจ็บปวดมันจะแค่จะยืนยันว่า ฉันไม่มีอะไรแต่ความล้มเหลวในการแข่งขัน Migurdหลังจากคิด ร็อกที่ตัดสินใจไม่พักยาว และขาออกอย่างรวดเร็วเธออย่างรวดเร็วได้เตรียมการสำหรับการเดินทาง"คุณแล้วจะปล่อยหรือไม่""ใช่""น้อยที่สุดพักหนึ่งคืน""เรากำลังรีบเร่งในการเดินทางนี้ ไม่ ฉันเพิ่งถูกหยุดโดยการ"Roxy จับศีรษะของเธอที่หน้า expressionless กับพ่อของเธอที่ถูกทำให้นิพจน์เป็นกังวล"เมื่อเป็นครั้งต่อไปคุณจะกลับหรือไม่""ฉันไม่ทราบ ฉันอาจไม่กลับมาอีก"ร็อกกล่าวว่า สุจริตอย่างแล้ว แม่ของเธอยืนอยู่ถัดจากแม่ของเธอได้เป็นนิพจน์กังวลเช่น"ร็อก กลับมาที่ทุก ๆ 20 ปี""เอาล่ะ ผมคิดว่า อย่างไร"เธอตอบ ด้วยคำตอบ half-hearted"ฉันอาจส่งคืนภายใน 50 ปี""จริง ๆ มันเป็นสัญญา""ใช่"Roxy คลับพยักหน้า และแม่ของเธอเริ่มร้องไห้"อา ย่า...""โอ้ ฉัน ขออภัย แม้ว่าฉันตัดสินใจไม่ร้องไห้ ฉันขอ..."น้ำตาหลังจากเห็นที่ บางสิ่งบางอย่างในร็อกเริ่มต้นย้ายUnbeknownst เพื่อเธอ เธอได้ถูก hugged โดยแม่ของเธอแล้ว พ่อกอด Roxy และแม่ของเธอในเวลาเดียวกันเวลา Roxy ก็เข้าใจมันว่า จะไม่อะไรเพียงกล่าวคำในสุด เธออยู่ในหมู่บ้านประมาณ 3 วันครั้งแรกในขณะ ที่เธอใช้นั้นทำง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามร็อกรู้สึกแปลก.
คำพูดของกังวลและคำพูดของการต้อนรับเพื่อให้พวกเขาพวกเขาเป็นภาษาต่างประเทศ.
คำที่สำคัญอย่างแท้จริงสำหรับพวกเขาพวกเขาจะไม่พูดด้วยปากของเขา.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระซิบคำพูดของความรัก. มันอาจจะเป็น กรณีที่พวกเขามีความกังวลใจอย่างแท้จริงจากด้านล่างของหัวใจของพวกเขา. แต่ที่ไม่ได้ถูกส่งไปยังร็อก. สำหรับผมที่ไม่สามารถใช้ความสามารถในการแข่งขัน Migurd พวกเขาเป็นสิ่งที่ไม่ได้ส่งมาให้ฉัน. ร็อกรู้สึกเหงาเกี่ยวกับเรื่องที่. ถ้า ผมจะอยู่ที่นี่อีกต่อไปกว่านี้มันก็จะเป็นความเจ็บปวด. มันก็จะได้รับการยืนยันว่าผมไม่มีอะไร แต่ความล้มเหลวในการไปถึงการแข่งขัน Migurd. หลังจากที่คิดว่าร็อกตัดสินใจที่จะไม่อยู่นานและออกได้อย่างรวดเร็ว. เธอ ทำให้การเตรียมการได้อย่างรวดเร็วสำหรับการเดินทาง. "คุณกำลังอยู่แล้วจะออก?" "ใช่." "อย่างน้อยการเข้าพักสำหรับหนึ่งคืน." "ไม่เราไม่รีบร้อนในการเดินทางครั้งนี้ผมก็แค่หยุดโดยสำหรับ บิต. " ร็อกส่ายหัวของเธอกับใบหน้าไร้อารมณ์กับพ่อของเธอที่ทำให้การแสดงออกกังวล. "เมื่อเป็นครั้งต่อไปที่คุณจะกลับมา?" "ผมไม่ทราบว่า ฉันไม่อาจกลับมาอีกครั้ง. " ร็อกกล่าวว่ามันตรงไปตรงมา. จากนั้นแม่ของเธอยืนอยู่ข้างแม่ของเธอทำสีหน้าเป็นห่วงเช่นกัน. "ร็อก? กลับมาอย่างน้อยหนึ่งครั้งทุก 20 ปี. " "โอเคผมคิดว่า?" เธอตอบด้วยคำตอบที่ไม่เต็มใจ. "ผมอาจจะกลับมาภายใน 50 ปี." "จริงเหรอ? มันเป็นสัญญา. " "ใช่." ร็อกพยักหน้ารางและแม่ของเธอเริ่มร้องไห้. "อาแม่ ... ?" "โอ้ฉันขอโทษ แม้ว่าฉันตัดสินใจที่จะไม่ร้องไห้ฉันขอโทษ ... " น้ำตา. หลังจากที่พบว่าบางสิ่งบางอย่างภายในของร็อกเริ่มต้นที่จะย้าย. ถิ่นที่เธอถูกกอดแม่ของเธอ. จากนั้นพ่อของเธอกอดทั้งร็อกและ แม่ของเธอในเวลาเดียวกัน. เวลาที่ร็อกในที่สุดก็เข้าใจมัน. ว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่เพียง แต่กล่าวว่าในคำพูด. ในท้ายที่สุดเธออยู่ในหมู่บ้านประมาณสามวัน. เป็นครั้งแรกในขณะที่เธอใช้เวลาหลายวันผู้ที่สละ ง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม ร็อกซี่รู้สึกเบื่อหน่าย .
คำกังวลและถ้อยคำของเชิญพวกเขาพวกเขาเป็นภาษาต่างประเทศ
คำสำคัญอย่างแท้จริงสำหรับพวกเขา พวกเขาจะไม่พูดกับปาก
โดยกระซิบคำแห่งความรัก

มันก็อาจเป็นได้ว่าพวกเขาจะกังวลอย่างแท้จริง จากด้านล่าง หัวใจของพวกเขา .
แต่มันไม่ใช่ส่งไปยัง
ร็อกซี่สำหรับผมที่ไม่สามารถใช้ migurd แข่งความสามารถ พวกเขามีสิ่งที่ไม่ได้ส่งฉัน .
Roxy รู้สึกเหงาไง

ถ้าผมอยู่ที่นี่นานกว่านี้ มันคงจะเจ็บปวด .
มันแค่ยืนยันว่าผมไม่มีอะไร แต่ล้มเหลวในการ migurd การแข่งขัน
หลังจากคิดว่า Roxy ตัดสินใจที่จะไม่อยู่นาน และต้องรีบออกเดินทาง
เธออย่างรวดเร็ว ทำให้การเตรียมการเดินทาง

" คุณกำลังจะไป ?

" . . . " ใช่ " อย่างน้อยพักคืนเดียว "
" ไม่ เรากำลังเร่งรีบในการเดินทางครั้งนี้ ฉันแค่แวะหน่อยนะ "

roxy สั่นศีรษะด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ คุณพ่อของเธอกำลังกังวลแสดงออก

" เมื่อเป็น ครั้งต่อไปคุณจะกลับ ?
" ไม่รู้สิ ฉันอาจจะไม่ได้กลับมาอีก

"ร็อกซี่บอกว่าจริงๆ .
แล้วแม่ยืนอยู่ข้างแม่ของเธอทำสีหน้าเป็นกังวลเช่นกัน

" ร็อกซี่ ? กลับมาอย่างน้อยหนึ่งครั้งทุกๆ 20 ปี "
" โอเค ฉันคิดว่า ?

เธอตอบสนองกับคำตอบครึ่งใจ .

" ผมอาจกลับมาภายใน 50 ปี "
" จริงๆเหรอ ? สัญญาแล้วนะ "
" ค่ะ "

น่ารักคลับพยักหน้าและแม่ของเธอร้องไห้

" อ๊ะ แม่ . . . . . . . ? "
" โอ้ ขอโทษ ถึงแม้ว่าฉันตัดสินใจที่จะไม่ร้องไห้ฉันขอโทษ . . . "


หลังจากที่เห็นน้ำตา ที่ บางอย่างภายในของ Roxy ก็เริ่มขยับ
ก็คือเธอ เธอถูกกอดจากแม่ของเธอ .
แล้วพ่อของเธอกอดทั้งร็อกซี่และแม่ในเวลาเดียวกัน

ตอนนั้นร็อกซี่ก็เข้าใจมัน
ว่า ไม่ใช่เรื่องที่พูดในคำพูด

ในที่สุด เธออยู่ในหมู่บ้านประมาณสามวัน
ครั้งแรกในขณะเธอใช้เวลาหลายวัน ผู้ที่ถ่ายง่าย