IntroductionOverweight and obesity

Introduction
Overweight and obesity have become major preventable health challenges around the
globe. In Europe, at least 135 million are affected by this ‘epidemic’ as described by the
International Obesity Task Force [IOTF] (2002). In particular, in the UK the prevalence of
obesity has more than doubled in the last 25 years and nearly a quarter of adults are now
obese (Foresight Report 2007). In France, obesity levels are around 18% (Viguie et al.
2002, Lobstein and Frelut 2003) although there are differences between the regions.
Differences in the obesity levels between children in the UK and children in France have
also been documented, with the UK government figures showing that around 32% of
children aged 2–15-year-olds are overweight or obese (Foresight Report 2007), whereas
in France approximately 17% of children are overweight or obese (Summerbell 2009).
Recent studies have shown that overweight children are at increased risk of being
overweight adults (Power et al. 1998, Hardy et al. 2004) with significant signs ofmorbidity including elevated blood pressure, cholesterol, triglyceride and insulin levels,
diabetes and many other disorders (Freedman et al. 1999, Foresight Report 2007).
Research has even shown that being overweight or obese in childhood can be associated
with poorer levels of academic achievement (Taras and Potts-Datema 2005); however,
studies such as this do not always account for confounding factors such as socio-economic
status and parents educational achievements. Furthermore, obesity in childhood can create
poor life-long eating habits, poor social skills and can damage a child psychologically if
taunted by peers which may carry on into adult life (Janssen et al. 2004). Therefore, it is
important to identify and tackle the causes of childhood obesity.
There are many reasons why levels of obesity may be so different between the UK and
France. Factors that influence energy balance such as differences in food intake and
physical activity are likely causative agents. However, many studies have actually
suggested that the diet in France may be higher in saturated fat than in the UK. ‘The French
Paradox’ was first recognized by Renaud in 1992 (Renaud and de Lorgeril 1992).
Essentially it appears that despite high intakes of saturated fat, there is a low incidence of
coronary heart disease mortality in France. There are various theories as to the basis of this
phenomenon, many attributing this finding to the consumption of wine (Criqui and Ringel
1994); however, this does not account for differences in the incidence of obesity in
childhood. Therefore, other factors more relevant to children, such as the cultural role of
food, appetite and portion control as well as differences in levels of physical activity, have
been cited as possible reasons to explain the differences in the incidence of obesity in
France compared to that in the UK (North East Public Health Observatory 2009), but
elucidation is required.
Given that children spend 6–8 h a day at school, this is an obvious place for health
prevention programmes (Audrey et al. 2008). Obesity programmes that consider aspects
of both nutrition and physical activity are more likely to be successful (Finnerty et al.
2010). Both the UK and France offer the option of dinner at school. In the past, school
dinners in the UK have been criticized heavily, and studies have shown that there is need
for improvement in school dinners as well as packed lunches; packed lunches actually
faring worse (Rogers et al. 2007). However, new nutrient standards have been introduced
for school meals but the effects of these standards have yet to be documented (Hulks 2009).
In France the government has provided guidelines for school meals since 1971. More
recently in 2001, a circular notice was established to improve the nutrient composition of
school meals (Dubuisson et al. 2009). Traditionally, French school dinners comprised
three or even four courses and allowed at least 45 min (Henley 2009).
Nutritional knowledge has been shown to affect dietary intakes as determined by an
interviewer-led food frequency questionnaire (Robinson et al. 2004), and increased
portion sizes and snacking patterns have been linked to increased energy intakes and
obesity (Niklas et al. 2001). Whilst snacking is common amongst children in the UK
(Howard and Reeves 2005), reports from France suggest that snacking in between meals is
strongly discouraged (Guiliano 2005). Although studies (Howard and Reeves 2005) have
suggested that snacking is common, it is also implied that snacking is essential to meet
recommended nutrient intakes; however, little detail is provided in the reported study as to
what the snacks actually consisted of and hence it is possible that it is the type of snack as
well as the frequency of snacking that affects the risk of obesity.
Low levels of physical activity have long been associated with increased risk of
obesity, and children who spend greater amounts of time in front of computer or television
(TV) screens seem to be at greater risk (Wen et al. 2009). Low levels of physical activity
have certainly been noted amongst English children using pedometers as a measure ofactivity (Duncan et al. 2007). Even in France a recent study reported a clear association
between low levels of physical activity, sedentary behaviour and childhood overweight
and socioeconomic status (Lioret and Volatier 2007).
Reasons for the differences in the obesity levels between children in France and the
UK remain worthy of investigation. Therefore, this study aimed to explore factors that
influence risk of obesity and identify possible strategies that could be learned from the
cultural differences.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำน้ำหนักเกินและโรคอ้วนได้กลายเป็น ความท้าทายสำคัญ preventable สุขภาพสถานโลก ในยุโรป น้อย 135 ล้านได้รับผลกระทบ โดยนี้ 'โรคระบาด' ตามที่อธิบายไว้โดยโรคอ้วนระหว่างประเทศงานแรง [IOTF] (2002) เฉพาะในอังกฤษความชุกของโรคอ้วนได้มากกว่าสองเท่าในช่วง 25 ปี และเกือบสี่ผู้ใหญ่ก็อ้วน (มองอนาคตปี 2550) ในฝรั่งเศส ระดับโรคอ้วนอยู่ที่ 18% (Viguie et al2002, Lobstein และ Frelut 2003) แม้ว่าจะมีความแตกต่างระหว่างภูมิภาคมีความแตกต่างในระดับโรคอ้วนระหว่างเด็กในอังกฤษและเด็กในประเทศฝรั่งเศสยัง ได้จัดทำเอกสาร มีตัวเลขรัฐบาลสหราชอาณาจักรแสดงที่ประมาณ 32% ของเด็กอายุ 2-15 ปีมีน้ำหนักมากกว่าปกติ หรืออ้วน (มองอนาคตปี 2550), ในขณะที่ในประเทศฝรั่งเศส ประมาณ 17% ของเด็กมีน้ำหนักมากกว่าปกติ หรืออ้วน (Summerbell 2009)การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่า เด็กภาวะเสี่ยงถูกน้ำหนักเกินผู้ใหญ่ (พลังงานและ al. ปี 1998, Hardy เอ็ด al. 2004) กับ ofmorbidity อาการอย่างมีนัยสำคัญรวมทั้งความดันโลหิตสูง ไขมัน ระดับอินซูลินและไตรกลีเซอไรด์โรคเบาหวานและหลายอื่น ๆ โรค (Freedman et al. 1999 มองอนาคตปี 2550)งานวิจัยได้แสดงว่า การภาวะอ้วนในวัยเด็กสามารถเชื่อมโยงได้ระดับย่อมสำเร็จวิชาการ (เดอร์สและพอตส์ Datema 2005); อย่างไรก็ตามการศึกษานี้ไม่เสมอบัญชี confounding ปัจจัยเช่นเศรษฐกิจสังคมสถานะและผู้ปกครองศึกษาความสำเร็จ นอกจากนี้ โรคอ้วนในวัยเด็กกันคนจนตลอดชีวิตกินนิสัย ทักษะทางสังคมดี และเสียหายเด็ก psychologically ถ้าปะทะ โดยเพื่อนซึ่งอาจดำเนินในชีวิตในวัยผู้ใหญ่ (Janssen et al. 2004) ดังนั้น จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะระบุ และแสวงสาเหตุของโรคอ้วนในวัยเด็กมีสาเหตุหลายประการที่ทำไมระดับของโรคอ้วนอาจจะให้แตกต่างกันระหว่างสหราชอาณาจักร และฝรั่งเศส ปัจจัยที่มีผลต่อสมดุลพลังงานเช่นความแตกต่างในการรับประทานอาหาร และกิจกรรมทางกายภาพมีโอกาสตัวแทนสาเหตุการ อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาได้จริงแนะนำว่า อาหารฝรั่งเศสอาจสูงในไขมันอิ่มตัวมากกว่าในอังกฤษ ' ภาษาฝรั่งเศสปฏิทรรศน์ ' เป็นครั้งแรกรู้จัก Renaud 1992 (Renaud และเด Lorgeril 1992)หลักปรากฏว่า แม้ภาคสูงไขมันอิ่มตัว มีอุบัติการณ์ต่ำสุดของการตายของโรคในประเทศฝรั่งเศส มีทฤษฎีต่าง ๆ เป็นพื้นฐานของปรากฏการณ์ หลาย attributing นี้ค้นหาเพื่อการบริโภคไวน์ (Criqui และ Ringel1994); อย่างไรก็ตาม นี้ไม่บัญชีสำหรับความแตกต่างของอุบัติการณ์ของโรคอ้วนในวัยเด็ก ดังนั้น ปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเด็ก เช่นบทบาทของวัฒนธรรมมากขึ้นอาหาร ความอยากอาหาร และควบคุมส่วนที่ เป็นความแตกต่างในระดับกิจกรรมทางกายภาพ มีการอ้างเป็นเหตุผลอธิบายความแตกต่างในอุบัติการณ์ของโรคอ้วนในฝรั่งเศสเปรียบเทียบกับในประเทศอังกฤษ (เหนือตะวันออกสาธารณสุขเกตุ 2009) แต่elucidation is required.Given that children spend 6–8 h a day at school, this is an obvious place for healthprevention programmes (Audrey et al. 2008). Obesity programmes that consider aspectsof both nutrition and physical activity are more likely to be successful (Finnerty et al.2010). Both the UK and France offer the option of dinner at school. In the past, schooldinners in the UK have been criticized heavily, and studies have shown that there is needfor improvement in school dinners as well as packed lunches; packed lunches actuallyfaring worse (Rogers et al. 2007). However, new nutrient standards have been introducedfor school meals but the effects of these standards have yet to be documented (Hulks 2009).In France the government has provided guidelines for school meals since 1971. Morerecently in 2001, a circular notice was established to improve the nutrient composition ofschool meals (Dubuisson et al. 2009). Traditionally, French school dinners comprisedthree or even four courses and allowed at least 45 min (Henley 2009).Nutritional knowledge has been shown to affect dietary intakes as determined by aninterviewer-led food frequency questionnaire (Robinson et al. 2004), and increasedportion sizes and snacking patterns have been linked to increased energy intakes andobesity (Niklas et al. 2001). Whilst snacking is common amongst children in the UK(Howard and Reeves 2005), reports from France suggest that snacking in between meals isstrongly discouraged (Guiliano 2005). Although studies (Howard and Reeves 2005) havesuggested that snacking is common, it is also implied that snacking is essential to meetrecommended nutrient intakes; however, little detail is provided in the reported study as towhat the snacks actually consisted of and hence it is possible that it is the type of snack aswell as the frequency of snacking that affects the risk of obesity.Low levels of physical activity have long been associated with increased risk ofobesity, and children who spend greater amounts of time in front of computer or television(TV) screens seem to be at greater risk (Wen et al. 2009). Low levels of physical activityhave certainly been noted amongst English children using pedometers as a measure ofactivity (Duncan et al. 2007). Even in France a recent study reported a clear associationbetween low levels of physical activity, sedentary behaviour and childhood overweightand socioeconomic status (Lioret and Volatier 2007).Reasons for the differences in the obesity levels between children in France and theUK remain worthy of investigation. Therefore, this study aimed to explore factors thatinfluence risk of obesity and identify possible strategies that could be learned from thecultural differences.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนได้กลายเป็นความท้าทายด้านสุขภาพที่สำคัญที่สามารถป้องกันได้ทั่ว
โลก ในยุโรปอย่างน้อย 135 ล้านรับผลกระทบจากนี้การระบาดของโรค 'ตามที่อธิบายไว้โดย
โรคอ้วนกองเรือรบนานาชาติ [IOTF] (2002) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหราชอาณาจักรความชุกของ
โรคอ้วนมีมากกว่าสองเท่าในช่วง 25 ปีและเกือบหนึ่งในสี่ของผู้ใหญ่ตอนนี้
อ้วน (สุขุมรายงาน 2007) ในประเทศฝรั่งเศส, โรคอ้วนระดับอยู่ที่ประมาณ 18% (Viguie et al.
2002 Lobstein และ Frelut 2003) แม้ว่าจะมีความแตกต่างระหว่างภูมิภาค.
ความแตกต่างในระดับโรคอ้วนระหว่างเด็กในสหราชอาณาจักรและเด็กในประเทศฝรั่งเศสได้
รับการบันทึกไว้ด้วย สหราชอาณาจักรตัวเลขของรัฐบาลแสดงให้เห็นว่ารอบ 32% ของ
เด็กอายุ 2-15 ขวบมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน (สุขุมรายงาน 2007) ในขณะที่
ในประเทศฝรั่งเศสประมาณ 17% ของเด็กที่มีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน (Summerbell 2009).
การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่า เด็กที่มีน้ำหนักเกินที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเป็น
ผู้ใหญ่ที่มีน้ำหนักเกิน (พาวเวอร์ et al. 1998, ฮาร์ et al. 2004) มีสัญญาณที่มีนัยสำคัญ ofmorbidity รวมทั้งความดันโลหิตสูง, คอเลสเตอรอลระดับไตรกลีเซอไรด์และอินซูลิน,
โรคเบาหวานและความผิดปกติอื่น ๆ อีกมากมาย (อิสระ et al. 1999 . สุขุมรายงาน 2007)
มีงานวิจัยที่แสดงให้เห็นถึงการมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วนในวัยเด็กที่สามารถเชื่อมโยง
กับระดับยากจนของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน (ราสและ Potts-Datema 2005); แต่
การศึกษาเช่นนี้ไม่เคยบัญชีสำหรับปัจจัยเช่นเศรษฐกิจสังคม
สถานะและพ่อแม่ผู้ปกครองที่ประสบความสำเร็จด้านการศึกษา นอกจากนี้โรคอ้วนในวัยเด็กสามารถสร้าง
ชีวิตที่ไม่ดีนิสัยการกินของทักษะทางสังคมที่ไม่ดีและสามารถสร้างความเสียหายทางจิตใจของเด็กถ้า
ล้อเลียนจากเพื่อนร่วมงานซึ่งอาจดำเนินการในการเข้าสู่ชีวิตในวัยผู้ใหญ่ (Janssen et al. 2004) ดังนั้นจึงเป็น
สิ่งสำคัญที่จะระบุและแก้ไขปัญหาสาเหตุของโรคอ้วนในวัยเด็ก.
มีหลายเหตุผลที่ว่าทำไมระดับของโรคอ้วนอาจจะแตกต่างกันระหว่างสหราชอาณาจักรและ
ฝรั่งเศส ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสมดุลของพลังงานเช่นความแตกต่างในการรับประทานอาหารและ
การออกกำลังกายเป็นตัวแทนสาเหตุน่าจะ อย่างไรก็ตามการศึกษาจำนวนมากได้จริง
ชี้ให้เห็นว่าการรับประทานอาหารในฝรั่งเศสอาจจะสูงในไขมันอิ่มตัวกว่าในสหราชอาณาจักร 'ฝรั่งเศส
Paradox 'ได้รับการยอมรับเป็นครั้งแรกโดย Renaud ในปี 1992 (Renaud และ Lorgeril 1992).
เป็นหลักก็ปรากฏว่าแม้จะมีการบริโภคสูงของไขมันอิ่มตัวมีอุบัติการณ์ต่ำของ
การเสียชีวิตโรคหลอดเลือดหัวใจในฝรั่งเศส มีทฤษฎีต่างๆเป็นพื้นฐานของการนี้มี
ปรากฏการณ์หลายเจตนารมณ์การค้นพบนี้การบริโภคของไวน์ (Criqui และ Ringel
1994); แต่นี้ไม่ได้บัญชีสำหรับความแตกต่างในอุบัติการณ์ของโรคอ้วนใน
วัยเด็ก ดังนั้นปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องมากขึ้นกับเด็กเช่นบทบาททางวัฒนธรรมของ
อาหารความอยากอาหารและการควบคุมส่วนเช่นเดียวกับความแตกต่างในระดับของการออกกำลังกายที่ได้
รับการยกฐานะเหตุผลเป็นไปได้ที่จะอธิบายถึงความแตกต่างในอุบัติการณ์ของโรคอ้วนใน
ฝรั่งเศสเมื่อเทียบกับ ที่อยู่ในสหราชอาณาจักร (ตะวันออกเฉียงเหนือของหอดูดาวสาธารณสุข 2009) แต่
จะต้องชี้แจง.
ระบุว่าเด็กใช้เวลา 6-8 วันฮ่าที่โรงเรียนนี้เป็นสถานที่ที่ชัดเจนเพื่อสุขภาพ
โปรแกรมการป้องกัน (ออเดรย์ et al. 2008) โปรแกรมโรคอ้วนที่พิจารณาประเด็น
ทั้งด้านโภชนาการและการออกกำลังกายมีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จ (Finnerty et al.
2010) ทั้งสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศสมีตัวเลือกในการรับประทานอาหารค่ำที่โรงเรียน ในอดีตที่ผ่านมาโรงเรียน
ดินเนอร์ในสหราชอาณาจักรได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักและการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่ามีความจำเป็น
สำหรับการปรับปรุงในงานเลี้ยงอาหารค่ำที่โรงเรียนเช่นเดียวกับอาหารกลางวัน; อาหารกลางวันจริง
faring แย่ลง (โรเจอร์ส et al. 2007) อย่างไรก็ตามมาตรฐานสารอาหารใหม่ได้รับการแนะนำ
สำหรับอาหารโรงเรียน แต่ผลกระทบของมาตรฐานเหล่านี้ยังไม่ได้รับเอกสาร (โถส้วม 2009).
ในประเทศฝรั่งเศสที่รัฐบาลได้ให้แนวทางในการรับประทานอาหารของโรงเรียนตั้งแต่ปี 1971 เพิ่มเติม
เมื่อเร็ว ๆ นี้ในปี 2001 แจ้งให้ทราบล่วงหน้าวงกลมก่อตั้งขึ้น การปรับปรุงองค์ประกอบของสารอาหารของ
อาหารโรงเรียน (Dubuisson et al. 2009) ตามเนื้อผ้าดินเนอร์โรงเรียนฝรั่งเศสประกอบด้วย
สามหรือสี่หลักสูตรและได้รับอนุญาตอย่างน้อย 45 นาที (เฮนเล่ย์ 2009).
ความรู้ทางโภชนาการได้รับการแสดงที่จะส่งผลกระทบต่อการบริโภคอาหารตามที่กำหนดโดย
แบบสอบถามความถี่อาหารสัมภาษณ์นำ (โรบินสัน et al. 2004) และ เพิ่ม
ขนาดส่วนและรูปแบบอาหารว่างได้รับการเชื่อมโยงกับการบริโภคพลังงานที่เพิ่มขึ้นและ
โรคอ้วน (คลาส et al. 2001) ขณะอาหารว่างเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่เด็กในสหราชอาณาจักร
(ฮาวเวิร์ดและรีฟส์ 2005) รายงานจากประเทศฝรั่งเศสแนะนำว่าอาหารว่างในระหว่างมื้ออาหารเป็น
กำลังใจอย่างมาก (Guiliano 2005) ถึงแม้ว่าการศึกษา (ฮาวเวิร์ดและรีฟส์ 2005) ได้
ชี้ให้เห็นว่าอาหารว่างเป็นเรื่องธรรมดามันก็ส่อให้เห็นว่าอาหารว่างเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตอบสนอง
การบริโภคสารอาหารที่แนะนำ; แต่รายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ระบุไว้ในรายงานการศึกษาเป็น
สิ่งที่ว่างจริงประกอบด้วยและด้วยเหตุนี้จึงเป็นไปได้ว่ามันเป็นประเภทของขนมขบเคี้ยวเช่น
เดียวกับความถี่ของอาหารว่างที่มีผลต่อความเสี่ยงของโรคอ้วน.
ระดับต่ำของการออกกำลังกายได้ รับการเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ
โรคอ้วนและเด็กที่ใช้จ่ายจำนวนมากของเวลาที่อยู่หน้าคอมพิวเตอร์หรือโทรทัศน์
(TV) หน้าจอดูเหมือนจะเป็นความเสี่ยงมากขึ้น (Wen et al. 2009) ระดับต่ำของการออกกำลังกาย
ที่ได้รับการตั้งข้อสังเกตอย่างแน่นอนในหมู่เด็กภาษาอังกฤษโดยใช้ pedometers เป็นมาตรการ ofactivity (ดันแคน et al. 2007) แม้จะอยู่ในฝรั่งเศสการศึกษาล่าสุดรายงานการเชื่อมโยงที่ชัดเจน
ระหว่างระดับต่ำของการออกกำลังกาย, พฤติกรรมการอยู่ประจำที่ในวัยเด็กที่มีน้ำหนักเกินและ
สถานะทางเศรษฐกิจและสังคมและ (Lioret ร่วมและ Volatier 2007).
เหตุผลที่แตกต่างในระดับโรคอ้วนระหว่างเด็กในประเทศฝรั่งเศสและ
สหราชอาณาจักรยังคงคุ้มค่าของ การสอบสวน ดังนั้นการศึกษามุ่งเป้าไปนี้เพื่อสำรวจปัจจัยที่
มีอิทธิพลต่อความเสี่ยงของโรคอ้วนและระบุกลยุทธ์ที่เป็นไปได้ที่อาจจะได้เรียนรู้จาก
ความแตกต่างทางวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำหนักเกินและโรคอ้วนได้กลายเป็นความท้าทายที่แนะนำ

ได้สุขภาพที่สำคัญรอบโลก ในยุโรปอย่างน้อย 135 ล้านได้รับผลกระทบจากโรคระบาดนี้ ' ' ตามที่อธิบายไว้โดย
นานาชาติโรคอ้วนเฉพาะกิจ [ iotf ] ( 2002 ) โดยเฉพาะใน UK ความชุกของ
โรคอ้วนได้มากกว่าสองเท่าในช่วง 25 ปีและเกือบหนึ่งในสี่ของผู้ใหญ่ตอนนี้
ตุ๊ ( รายงานร 2550 )ในฝรั่งเศส , โรคอ้วนระดับประมาณ 18 % ( viguie et al .
lobstein frelut 2002 และ 2003 ) แม้ว่าจะมีความแตกต่างระหว่างภูมิภาค .
ความแตกต่างในระดับโรคอ้วนระหว่างเด็กใน UK และเด็กในฝรั่งเศสมี
ยังได้รับการบันทึกไว้โดยรัฐบาลอังกฤษแสดงให้เห็นว่าตัวเลขประมาณ 32 %
เด็ก อายุ 2 - 15 ปี มีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน ( รายงานคาดการณ์ปี 2550 ) ในขณะที่
ในฝรั่งเศสประมาณ 17% ของเด็กมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน ( summerbell 2009 ) .
การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าเด็กอ้วนมีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการ
ผู้ใหญ่อ้วน ( พลัง et al . 1998 Hardy et al . 2547 ) มีป้ายสื่อความหมาย ofmorbidity รวมถึงความดันโลหิตสูง , คอเลสเตอรอล , ไตรกลีเซอไรด์และระดับอินซูลิน , โรคเบาหวานและความผิดปกติอื่น ๆอีกมากมาย
( ฟรีดแมน et al . 1999รายงานการคาดการณ์ 2007 ) .
การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วนในวัยเด็ก สามารถเชื่อมโยงกับระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
ยากจน ( แต่แล้ว พอต datema 2005 ) ; อย่างไรก็ตาม ,
เช่นการศึกษานี้ไม่ได้เสมอบัญชีสำหรับปัจจัยอยู่นอกเหนือการควบคุม เช่น ฐานะทางเศรษฐกิจและสังคม
และพ่อแม่สําเร็จการศึกษา นอกจากนี้ โรคอ้วนในวัยเด็กสามารถสร้าง
นิสัยการรับประทานอาหารที่ยากจนมาตลอดชีวิต ทักษะทางสังคม เด็กยากจนและสามารถสร้างความเสียหายทางจิตใจถ้า
เยาะเย้ยเพื่อนซึ่งอาจดำเนินการต่อในชีวิตผู้ใหญ่ ( Janssen et al . 2004 ) ดังนั้น จึงเป็นสิ่งสำคัญในการระบุและแก้ไขปัญหา

สาเหตุของโรคอ้วนในวัยเด็ก มีหลายเหตุผลที่ทำไมระดับของโรคอ้วนอาจจะแตกต่างระหว่างอังกฤษและ
ฝรั่งเศส