About 50% of women have nausea and

About 50% of women have nausea and vomiting in early pregnancy, and an addi-
tional 25% have nausea alone. 1,2 The popular term “morning sickness” is a misno-
mer, since this condition often persists throughout the day. 2 In about 35% of wom-
en who have this condition, nausea and vomiting are clinically significant, resulting
in lost work time and negatively affecting family relationships. 3,4 In a small minor-
ity of patients, the symptoms lead to dehydration and weight loss requiring hospi-
talization. 5 The reported incidence of hyperemesis gravidarum is 0.3 to 1.0%; this
condition is characterized by persistent vomiting, weight loss of more than 5%,
ketonuria, electrolyte abnormalities (hypokalemia), and dehydration (high urine
specific gravity). 5,6
Although the cause of nausea and vomiting in pregnancy is unclear, the obser-
vation that pregnancies with a complete hydatidiform mole (no fetus) are associ-
ated with clinically significant nausea and vomiting indicates that the stimulus is
produced by the placenta, not the fetus. The onset of the nausea is within 4 weeks
after the last menstrual period in most patients. The problem typically peaks at
approximately 9 weeks of gestation. Sixty percent of cases resolve by the end of
the first trimester, and 91% resolve by 20 weeks of gestation. 1 Nausea and vomit-
ing are less common in older women, multiparous women, and smokers; this
observation has been attributed to the smaller placental volumes in these women.
In one study, 63% of multiparous women who had nausea and vomiting also had
symptoms in a previous pregnancy. 1 Nausea and vomiting are associated with a
decreased risk of miscarriage. 7
The clinical course of nausea and vomiting during pregnancy correlates closely
with the level of human chorionic gonadotropin (hCG) (Fig. 1). 8 It is theorized that
hCG may stimulate estrogen production from the ovary; estrogen is known to
increase nausea and vomiting. Women with twins or hydatidiform moles, who
have higher hCG levels than do other pregnant women, are at higher risk for these
symptoms. Another theory is that vitamin B deficiency may contribute, since the
use of multivitamins containing vitamin B reduces the incidence of nausea and
vomiting. Although it has been suggested that nausea and vomiting may be caused
by psychological factors, there are no good data to support this.
Preventable rare maternal complications of hyperemesis gravidarum include

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมาณ 50% ของผู้หญิงมีอาการคลื่นไส้และอาเจียนในช่วงตั้งครรภ์ และ addi มี-tional 25% มีอาการคลื่นไส้เพียงอย่างเดียว 1, 2 คำนิยมที่ "แพ้" เป็น misno แบบแมร์ เนื่องจากปัญหานี้มักจะยังคงอยู่ตลอดทั้งวัน ประมาณ 35% ของ wom - 2น้ำที่มีสภาพนี้ คลื่นไส้และอาเจียนสำคัญทางคลินิก ผลลัพธ์ในเวลาทำงานสูญหายและส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ในครอบครัว 3, 4 ในตัวเล็กวิชารองity ของผู้ป่วย อาการทำให้คายน้ำและการสูญเสียน้ำหนักต้อง hospi-talization 5 รายงานเกิด hyperemesis gravidarum เป็น 0.3-1.0% นี้เงื่อนไขมีลักษณะแบบอาเจียน น้ำหนักลดมากกว่า 5%ketonuria ความผิดปกติของอิเล็กโทร (hypokalemia), และการคายน้ำ (ปัสสาวะสูงความถ่วงจำเพาะ) 5,6แม้ว่าสาเหตุของอาการคลื่นไส้และอาเจียนในหญิงตั้งครรภ์ไม่ชัดเจน obser -ตั้งครรภ์กับไฝ hydatidiform สมบูรณ์ (ไม่อ่อน) ที่ associ - vationเส้น มีความสำคัญทางคลินิกและบ่งชี้ว่า การกระตุ้นเศรษฐกิจผลิต โดยรก ไม่อ่อน เริ่มมีอาการของอาการคลื่นไส้อยู่ภายใน 4 สัปดาห์หลังจากช่วงประจำเดือนสุดท้ายในผู้ป่วยส่วนใหญ่ ปัญหาโดยทั่วไปยอดเขาที่ประมาณ 9 สัปดาห์ของครรภ์ ร้อยละหกของกรณีแก้ไขโดยแรกไตรมาส และ 91% แก้ไข 20 สัปดาห์ของครรภ์ 1 คลื่นไส้และอาเจียนกำลังมีน้อยทั่วไปในผู้หญิงสูงอายุ ผู้หญิง multiparous และผู้สูบ บุหรี่ นี้มีการบันทึกการสังเกตขนาดเล็กรกลอกไดรฟ์ข้อมูลในสตรีเหล่านี้ในการศึกษาหนึ่ง 63% ของผู้หญิง multiparous มีอาการคลื่นไส้และอาเจียนนอกจากนี้ยังมีอาการตั้งครรภ์ก่อนหน้านี้ 1 และเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงในการแท้งบุตร 7หลักสูตรทางคลินิกของอาการคลื่นไส้และอาเจียนระหว่างตั้งครรภ์คู่อย่างใกล้ชิดกับระดับของบุคคล chorionic gonadotropin (ของ hCG) (Fig. 1) 8 เป็น theorized ที่ของ hCG อาจช่วยกระตุ้นการผลิตฮอร์โมนหญิงจากรังไข่ ฮอร์โมนหญิงเป็นที่รู้จักกันเพิ่มคลื่นไส้และอาเจียน ผู้หญิงที่ มีฝาแฝดหรือ hydatidiform ไฝ ที่มีของ hCG สูงระดับกว่าทำผู้หญิงอื่นท้อง เสี่ยงสูงเหล่านี้อาการ อีกทฤษฎีคือ ว่า ขาดวิตามินบีอาจนำ ตั้งแต่การใช้วิตามินประกอบด้วยวิตามินบีช่วยลดอาการคลื่นไส้ และการอาเจียน แม้ว่าจะมี การแนะนำว่า คลื่นไส้และอาเจียนอาจเกิดจากสาเหตุทางจิตใจ มีไม่มีข้อมูลที่ดีเพื่อสนับสนุนนี้รวม preventable หายากแม่ภาวะแทรกซ้อนของ hyperemesis gravidarum

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประมาณ 50% ของผู้หญิงมีอาการคลื่นไส้อาเจียนในการตั้งครรภ์ในช่วงต้นและแก้ที่ดีนอกจากAbout 50% of women have nausea and vomiting in early pregnancy, and an addi-
tional 25% มีอาการคลื่นไส้เพียงอย่างเดียว 1,2 คำนิยม "แพ้ท้อง" เป็น misno- tional 25% have nausea alone. 1,2 The popular term “morning sickness” is a misno-
ทะเลเนื่องจากภาวะนี้มักจะยังคงมีอยู่ตลอดทั้งวัน 2 ประมาณ 35% ของ wom- ห้องน้ำที่มีสภาพนี้อาการคลื่นไส้อาเจียนมีความสำคัญทางคลินิกที่เกิดขึ้นในเวลาทำงานหายไปและส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ในครอบครัว 3,4 ใน minor- เล็กity ของผู้ป่วยอาการนำไปสู่การคายน้ำและการสูญเสียน้ำหนักต้อง hospi- talization 5 อุบัติการณ์ของการรายงาน hyperemesis gravidarum เป็น 0.3-1.0%; mer, since this condition often persists throughout the day. 2 In about 35% of wom-
en who have this condition, nausea and vomiting are clinically significant, resulting
in lost work time and negatively affecting family relationships. 3,4 In a small minor-
ity of patients, the symptoms lead to dehydration and weight loss requiring hospi-
talization. 5 The reported incidence of hyperemesis gravidarum is 0.3 to 1.0%; this
condition is characterized by persistent vomiting, weight loss of more than 5%,
ketonuria, electrolyte abnormalities (hypokalemia), and dehydration (high urine
specific gravity). 5,6
Although the cause of nausea and vomiting in pregnancy is unclear, the obser-
vation that pregnancies with a complete hydatidiform mole (no fetus) are associ-
ated with clinically significant nausea and vomiting indicates that the stimulus is
produced by the placenta, not the fetus. The onset of the nausea is within 4 weeks
after the last menstrual period in most patients. The problem typically peaks at
approximately 9 weeks of gestation. Sixty percent of cases resolve by the end of
the first trimester, and 91% resolve by 20 weeks of gestation. 1 Nausea and vomit-
ing are less common in older women, multiparous women, and smokers; this
observation has been attributed to the smaller placental volumes in these women.
In one study, 63% of multiparous women who had nausea and vomiting also had
symptoms in a previous pregnancy. 1 Nausea and vomiting are associated with a
decreased risk of miscarriage. 7
The clinical course of nausea and vomiting during pregnancy correlates closely
with the level of human chorionic gonadotropin (hCG) (Fig. 1). 8 It is theorized that
hCG may stimulate estrogen production from the ovary; estrogen is known to
increase nausea and vomiting. Women with twins or hydatidiform moles, who
have higher hCG levels than do other pregnant women, are at higher risk for these
symptoms. Another theory is that vitamin B deficiency may contribute, since the
use of multivitamins containing vitamin B reduces the incidence of nausea and
vomiting. Although it has been suggested that nausea and vomiting may be caused
by psychological factors, there are no good data to support this.
Preventable rare maternal complications of hyperemesis gravidarum include

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประมาณ 50% ของผู้หญิงที่มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน ในช่วงแรกของการตั้งครรภ์ และ addi -
tional 25% มีเมาคนเดียว 1 , 2 นิยมคำว่า " แพ้ท้อง " เป็น misno -
แมร์ อาการนี้มักจะยังคงมีอยู่ตลอดทั้งวัน 2 ประมาณ 35% ของ wom en -
ใครมีอาการคลื่นไส้และอาเจียนและที่สำคัญผล
ในการสูญเสียเวลาทำงาน ส่งผลความสัมพันธ์ในครอบครัว 34 ในขนาดเล็กน้อย -
รของผู้ป่วย อาการนำน้ำและการสูญเสียน้ำหนักที่ต้องการประ -
talization . 5 รายงานอุบัติการณ์ของการตั้งครรภ์เป็นเหี้ยดอก 0.3 1.0% เงื่อนไขนี้
เป็นลักษณะแบบถาวร อาเจียน น้ำหนักกว่า 5 %
ketonuria ( hypokalemia ) , ความผิดปกติของอิเล็กโทรไลต์และ dehydration ( ความถ่วงจำเพาะ
ปัสสาวะสูง ) 5 , 6
แม้ว่าสาเหตุของอาการคลื่นไส้และอาเจียนในการตั้งครรภ์มีความชัดเจน , obser -
สังเกตว่าตั้งครรภ์กับสมบูรณ์สาบแร้งสาบกา ( ไม่มีลูก ) ( พ่อพันธุ์ -
ated กับทางคลินิกที่สำคัญอาการคลื่นไส้และอาเจียนพบว่าตัวกระตุ้นคือ
ผลิตโดยรก ไม่เด็ก การโจมตีของอาการคลื่นไส้อยู่ภายใน 4 สัปดาห์
หลังจากมีประจำเดือนครั้งสุดท้ายในผู้ป่วยส่วนใหญ่ปัญหาโดยทั่วไปยอดที่
ประมาณ 9 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ . หกสิบเปอร์เซ็นต์ของกรณีแก้ปัญหาโดยการสิ้นสุดของ
ไตรมาสแรก และร้อยละ 91 แก้ไขโดย 20 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ . 1 อาการคลื่นไส้และอาเจียน -
ing จะน้อยกว่าทั่วไปในผู้หญิง และผู้หญิงที่มีอายุการทดลองสูบบุหรี่ การสังเกตนี้
ที่ได้รับมาประกอบกับคนไทยที่มียอดจำหน่าย
ผู้หญิงเหล่านี้ ในการศึกษาหนึ่ง63% ของการทดลอง ผู้หญิงที่มีอาการคลื่นไส้อาเจียนก็มี
อาการในการตั้งครรภ์ก่อน 1 อาการคลื่นไส้และอาเจียนที่เกี่ยวข้องกับ
ลดลงความเสี่ยงของการแท้ง
7 หลักสูตรทางคลินิกของการคลื่นไส้และอาเจียนในระหว่างตั้งครรภ์มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด
กับระดับของโกนาโดโทรปิน chorionic มนุษย์ ( HCG ) ( รูปที่ 1 ) มันคือ theorized ที่
HCG อาจกระตุ้นการผลิตฮอร์โมนเอสโตรเจนจากรังไข่ ;เอสโตรเจนเป็นที่รู้จักกัน

เพิ่มอาการคลื่นไส้ อาเจียน ผู้หญิงกับฝาแฝด หรือ hydatidiform ไฝที่
มีสูงกว่า ระดับ HCG มากกว่าหญิงตั้งครรภ์มีความเสี่ยงสูงสำหรับอาการเหล่านี้

อีกทฤษฎีหนึ่งคือ วิตามินบี อาจมีส่วนร่วมตั้งแต่
ใช้ multivitamins ที่มีวิตามิน B ช่วยลดการเกิดอาการคลื่นไส้และอาเจียน
.แม้ว่าจะได้รับการชี้ให้เห็นว่า อาการคลื่นไส้ อาเจียน อาจจะเกิดจาก
โดยปัจจัยทางด้านจิตวิทยา ไม่มีข้อมูลที่ดีเพื่อสนับสนุนนี้ ป้องกันภาวะแทรกซ้อนของเหี้ยดอกหายาก
ของการตั้งครรภ์ ได้แก่