Within the five principal layers th

Within the five principal layers that are largely determined by temperature, several secondary layers may be distinguished by other properties:

The ozone layer is contained within the stratosphere. In this layer ozone concentrations are about 2 to 8 parts per million, which is much higher than in the lower atmosphere but still very small compared to the main components of the atmosphere. It is mainly located in the lower portion of the stratosphere from about 15–35 km (9.3–21.7 mi; 49,000–115,000 ft), though the thickness varies seasonally and geographically. About 90% of the ozone in Earth's atmosphere is contained in the stratosphere.
The ionosphere is a region of the atmosphere that is ionized by solar radiation. It is responsible for auroras. During daytime hours, it stretches from 50 to 1,000 km (31 to 621 mi; 160,000 to 3,280,000 ft) and includes the mesosphere, thermosphere, and parts of the exosphere. However, ionization in the mesosphere largely ceases during the night, so auroras are normally seen only in the thermosphere and lower exosphere. The ionosphere forms the inner edge of the magnetosphere. It has practical importance because it influences, for example, radio propagation on Earth.
The homosphere and heterosphere are defined by whether the atmospheric gases are well mixed. The surface-based homosphere includes the troposphere, stratosphere, mesosphere, and the lowest part of the thermosphere, where the chemical composition of the atmosphere does not depend on molecular weight because the gases are mixed by turbulence.[18] This relatively homogeneous layer ends at the turbopause found at about 100 km (62 mi; 330,000 ft), which places it about 20 km (12 mi; 66,000 ft) above the mesopause.
Above this altitude lies the heterosphere, which includes the exosphere and most of the thermosphere. Here, the chemical composition varies with altitude. This is because the distance that particles can move without colliding with one another is large compared with the size of motions that cause mixing. This allows the gases to stratify by molecular weight, with the heavier ones, such as oxygen and nitrogen, present only near the bottom of the heterosphere. The upper part of the heterosphere is composed almost completely of hydrogen, the lightest element.
The planetary boundary layer is the part of the troposphere that is closest to Earth's surface and is directly affected by it, mainly through turbulent diffusion. During the day the planetary boundary layer usually is well-mixed, whereas at night it becomes stably stratified with weak or intermittent mixing. The depth of the planetary boundary layer ranges from as little as about 100 meters on clear, calm nights to 3000 m or more during the afternoon in dry regions.
The average temperature of the atmosphere at Earth's surface is 14 °C (57 °F; 287 K)[19] or 15 °C (59 °F; 288 K),[20] depending on the reference.[21][22][23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายในห้าชั้นหลักที่ถูกกำหนดโดยส่วนใหญ่อุณหภูมิชั้นมัธยมหลายอาจจะโดดเด่นด้วยคุณสมบัติอื่น ๆ : ชั้นโอโซนที่มีอยู่ในบรรยากาศ ในความเข้มข้นของโอโซนชั้นนี้มีประมาณ 2-8 ส่วนต่อล้านบาทซึ่งสูงกว่าในบรรยากาศลดลง แต่ยังมีขนาดเล็กมากเมื่อเทียบกับส่วนประกอบหลักของชั้นบรรยากาศ มันเป็นส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในส่วนล่างของบรรยากาศจากประมาณ 15-35 กิโลเมตร (9.3-21.7 ไมล์; 49,000-115,000 ฟุต) แต่ความหนาแตกต่างกันไปตามฤดูกาลและสภาพทางภูมิศาสตร์ ประมาณ 90% ของโอโซนในชั้นบรรยากาศของโลกที่มีอยู่ในบรรยากาศ. บรรยากาศเป็นพื้นที่ของชั้นบรรยากาศที่มีการแตกตัวเป็นไอออนโดยการฉายรังสีแสงอาทิตย์ มันเป็นความรับผิดชอบในการออโรร่า ในช่วงเวลากลางวันก็ทอดยาวจาก 50 ถึง 1,000 กิโลเมตร (31-621 ไมล์; 160,000 3,280,000 ฟุต) และรวมถึง mesosphere, เทอร์โมและบางส่วนของ Exosphere อย่างไรก็ตามไอออไนซ์ใน mesosphere ส่วนใหญ่สิ้นสุดลงในช่วงกลางคืนดังนั้นออโรร่าจะเห็นได้ตามปกติเพียง แต่ในเทอร์โมและล่าง Exosphere บรรยากาศแบบฟอร์มที่ขอบด้านในของสนามแม่เหล็ก แต่ก็มีความสำคัญในทางปฏิบัติเพราะมันมีผลต่อการยกตัวอย่างเช่นคลื่นวิทยุบนโลก. homosphere และ heterosphere จะถูกกำหนดโดยไม่ว่าจะเป็นก๊าซในชั้นบรรยากาศมีผสมกัน homosphere พื้นผิวที่ใช้รวมถึง troposphere, บรรยากาศ, mesosphere และส่วนต่ำสุดของเทอร์โมที่องค์ประกอบทางเคมีของบรรยากาศที่ไม่ขึ้นอยู่กับน้ำหนักโมเลกุลเพราะก๊าซที่ผสมจากความวุ่นวาย. [18] นี้เป็นเนื้อเดียวกันค่อนข้างปลายชั้น ที่ turbopause พบได้ที่ประมาณ 100 กิโลเมตร (62 ไมล์; 330,000 ฟุต) ซึ่งสถานที่ประมาณ 20 กิโลเมตร (12 ไมล์; 66,000 ฟุต). ดังกล่าวข้างต้นมีโซพอสเหนือความสูงระดับนี้อยู่ heterosphere ซึ่งรวมถึง Exosphere และส่วนใหญ่ของเทอร์โม นี่คือองค์ประกอบทางเคมีแตกต่างกันไปตามระดับความสูง นี้เป็นเพราะระยะทางที่อนุภาคสามารถย้ายได้โดยไม่ชนกับอีกคนหนึ่งที่มีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับขนาดของการเคลื่อนไหวที่ทำให้เกิดการผสม นี้จะช่วยให้ก๊าซที่จะแบ่งเป็นชั้นโดยน้ำหนักโมเลกุลกับคนที่หนักกว่าเช่นออกซิเจนและไนโตรเจนในปัจจุบันเท่านั้นที่อยู่ด้านล่างของ heterosphere ส่วนบนของ heterosphere ประกอบด้วยเกือบสมบูรณ์ของไฮโดรเจนองค์ประกอบที่มีน้ำหนักเบา. ชั้นขอบเขตของดาวเคราะห์เป็นส่วนหนึ่งของ troposphere ที่ใกล้เคียงกับพื้นผิวโลกและมีผลกระทบโดยตรงจากมันส่วนใหญ่ผ่านการแพร่กระจายป่วน ในระหว่างวันที่บริเวณชั้นดาวเคราะห์มักจะเป็นอย่างดีผสมในขณะที่ในเวลากลางคืนมันจะกลายเป็นเสถียรแบ่งชั้นด้วยการผสมที่อ่อนแอหรือไม่สม่ำเสมอ ความลึกของชั้นขอบเขตของดาวเคราะห์ช่วงจากการเป็นเพียงประมาณ 100 เมตรในที่ชัดเจน, คืนความสงบให้กับ 3000 เมตรหรือมากกว่าในช่วงบ่ายวันในพื้นที่แห้ง. อุณหภูมิเฉลี่ยของชั้นบรรยากาศที่พื้นผิวของโลกคือ 14 ° C (57 ° F; 287 K) [19] หรือ 15 ° C (59 ° F. 288 K) [20] ขึ้นอยู่กับการอ้างอิง [21] [22] [23]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายในชั้น 5 หลักที่มีส่วนใหญ่กำหนดโดยอุณหภูมิหลายระดับชั้นอาจจะโดดเด่นด้วยคุณสมบัติอื่น ๆ :

ชั้นโอโซนบรรจุอยู่ภายในชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์ . ในชั้นบรรยากาศความเข้มข้นประมาณ 2 ถึง 8 ส่วนในล้านส่วน ซึ่งสูงกว่าในบรรยากาศลดลง แต่ยังคงมีขนาดเล็กมากเมื่อเทียบกับส่วนประกอบหลักของบรรยากาศส่วนใหญ่จะอยู่ในส่วนล่างของชั้นสตราโตสเฟียร์ประมาณ 15 – 35 กม. ( 9.3 ) และมิ ; 49000 – 115 , 000 ฟุต ) แม้ว่าความหนาแตกต่างกันไปตามฤดูกาล และทางภูมิศาสตร์ ประมาณ 90% ของโอโซนในชั้นบรรยากาศของโลกที่มีอยู่ในชั้นบรรยากาศสตราโทสเฟียร์ .
เป็นเขตของบรรยากาศที่บริสุทธิ์จากรังสีแสงอาทิตย์ มันเป็นความรับผิดชอบของ auroras . ในช่วงกลางวันชั่วโมงมันยืด 50 ถึง 1000 กม. ( 31 , 621 มิ ; เพื่อ 3280000 ฟุต ) รวมถึงหมดปัญญาเวนท์เวิร์ท มิลเลอร์ , และชิ้นส่วนของโซสเฟียร์ . อย่างไรก็ตาม ไอออไนเซชันในเมโซสเฟียร์ส่วนใหญ่หยุดในช่วงกลางคืน เพื่อ auroras โดยปกติจะเห็นเฉพาะในเวนท์เวิร์ท มิลเลอร์ และ เอ็ดเวิร์ด นอร์ตัน ลด ชั้นบรรยากาศรูปแบบขอบด้านในของแมกนีโตสเฟียร์ . มันมีความสำคัญ เพราะในทางปฏิบัติมันมีอิทธิพลตัวอย่างเช่น การแพร่กระจายคลื่นวิทยุบนโลก
และโฮโมสเฟียร์เฮเทอโรสเฟียร์ถูกกำหนดโดยว่าบรรยากาศก๊าซผสมดี โฮโมสเฟียร์ ตามพื้นผิวรวมถึงร์ยังหมดปัญญา , , และต่ำสุดที่ส่วนหนึ่งของเทอร์มอสเฟียร์ ซึ่งองค์ประกอบทางเคมีของบรรยากาศไม่ได้ขึ้นอยู่กับน้ำหนักโมเลกุลเพราะแก๊สผสมด้วยหลุมอากาศ[ 18 ] นี้ค่อนข้างเป็นเนื้อเดียวกันชั้นสิ้นสุดที่ turbopause พบประมาณ 100 กิโลเมตร ( 62 MI ; 330 , 000 ฟุต ) ซึ่งสถานที่ประมาณ 20 กม. ( 12 มิ ; 66 , 000 ฟุต ) เหนือมีโคลซีน .
ระดับความสูงดังกล่าวข้างต้นนี้อยู่ที่เฮเทอโรสเฟียร์ ซึ่งรวมถึง เอ็ดเวิร์ด นอร์ตัน และส่วนใหญ่ของชั้นเทอร์โมสเฟียร์ . ที่นี่ มีองค์ประกอบทางเคมีที่แตกต่างกันไปตามระดับความสูงนี้เป็นเพราะระยะทางที่อนุภาคสามารถย้ายได้โดยไม่ชนกับอีกหนึ่งมีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับขนาดของการเคลื่อนไหวที่ก่อให้เกิดการผสม นี้จะช่วยให้ก๊าซจะแบ่งเป็นชั้นๆ โดยน้ำหนัก โมเลกุล ที่หนัก เช่น ออกซิเจน และไนโตรเจน ปัจจุบันเท่านั้นที่อยู่ด้านล่างของเฮเทอโรสเฟียร์ . ส่วนบนของเฮเทอโรสเฟียร์จะประกอบด้วยเกือบทั้งหมดของไฮโดรเจนธาตุที่เบา
ชั้นขอบเขตจักรวาลเป็นส่วนหนึ่งของโทรโพสเฟียร์ที่ใกล้เคียงกับโลกของพื้นผิวและได้รับผลกระทบโดยตรง จากมัน ส่วนใหญ่ผ่านป่วนแพร่ ในวันที่ชั้นขอบเขตดาวเคราะห์มักจะผสมกันได้ดี ส่วนตอนกลางคืนจะเสถียร แบ่งกับอ่อนแอหรือแบบผสมความลึกของชั้นขอบเขตของช่วงจากเพียงประมาณ 100 เมตร ใส สงบ คืน 3000 เมตรหรือมากกว่านั้นในช่วงบ่าย ในพื้นที่แห้งแล้ง .
อุณหภูมิเฉลี่ยของชั้นบรรยากาศที่ผิวโลกคือ 14 ° C ( 57 องศา F ; 0 K ) [ 19 ] หรือ 15 ° C ( 59 288 ° F ; k ) [ 20 ] ขึ้นอยู่กับการอ้างอิง [ 21 ] [ 22 ] [ 23 ]