Convenience sampling is a non-proba

Convenience sampling is a non-probabilistic technique which refers to the collection of information from members of the population who are conveniently available for such provision (Ismail et al., 2010). It is most often utilized during the explouatory phase of a research in order to generate an in-depth analysis (Sekaran & Bougie, 2010; Bryman, 2004). Notably, this is considered to be the best way of gathering basic information-both quickly and efficiently (Sekaran & Bougie, 2010; Malhotra, 2003; Ismail et al., 2010). Importantly, sampling units tend to be accessible, cooperative and easy to measure (Malhotra, 2003; Ismail et al., 2010). Convenience sampling is used in the first qualitative part where four (4) focus groups are selected, each of which comprises four (4) male and four (4) female students (Ismail et al., 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุ่มตัวอย่างเยี่ยมเป็นเทคนิคไม่ใช่ probabilistic ซึ่งหมายถึงการเก็บรวบรวมข้อมูลจากสมาชิกของประชากรที่มีห้องสำหรับกำหนดดังกล่าว (Ismail et al. 2010) มันมักจะใช้ในขั้นตอน explouatory การวิจัยเพื่อการวิเคราะห์ในเชิงลึก (Sekaran & Bougie, 2010 Bryman, 2004) สะดุดตา นี้ถือเป็นวิธีดีที่สุดของพื้นฐานการรวบรวมข้อมูลทั้งรวดเร็ว และมีประสิทธิภาพ (Sekaran & Bougie, 2010 Malhotra, 2003 Ismail et al. 2010) หน่วยตัวอย่างมีแนวโน้มที่สำคัญ จะเข้า สหกรณ์ และง่ายในการวัด (Malhotra, 2003 Ismail et al. 2010) สุ่มตัวอย่างความสะดวกใช้ในเชิงคุณภาพส่วนแรกที่เลือกกลุ่มโฟกัสสี่ (4) ซึ่งประกอบด้วยเพศชายสี่ (4) และสี่ (4) นักเรียนหญิง (Ismail et al. 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสุ่มตัวอย่างความสะดวกสบายเป็นเทคนิคที่ไม่น่าจะเป็นซึ่งหมายถึงการเก็บรวบรวมข้อมูลจากสมาชิกของประชากรที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกพร้อมใช้งานสำหรับบทบัญญัติดังกล่าว (อิสมาอิล et al., 2010) มันถูกใช้บ่อยที่สุดในช่วง explouatory ของการวิจัยเพื่อสร้างการวิเคราะห์ในเชิงลึก (Sekaran & เหน็บ 2010; Bryman, 2004) โดยเฉพาะอย่างยิ่งนี้จะถือเป็นวิธีที่ดีที่สุดของการรวบรวมข้อมูลพื้นฐานทั้งรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ (Sekaran & เหน็บ 2010; Malhotra, 2003. อิสมาอิล et al, 2010) ที่สำคัญหน่วยตัวอย่างมีแนวโน้มที่จะสามารถเข้าถึงสหกรณ์และง่ายต่อการวัด (Malhotra, 2003. อิสมาอิล et al, 2010) การสุ่มตัวอย่างความสะดวกสบายถูกนำมาใช้ในส่วนคุณภาพครั้งแรกที่สี่ (4) กลุ่มเป้าหมายได้รับการคัดเลือกแต่ละแห่งซึ่งประกอบด้วยสี่ (4) ชายและสี่ (4) นักเรียนหญิง (อิสมาอิล et al., 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสุ่มตัวอย่างแบบตามสะดวก คือไม่ใช่การเทคนิคซึ่งหมายถึงการเก็บข้อมูลจากสมาชิกของประชากรที่สะดวกพร้อมใช้งานสำหรับบทบัญญัติดังกล่าว ( Ismail et al . , 2010 ) มันมักใช้ในระหว่าง explouatory ขั้นตอนของการวิจัยเพื่อสร้างการวิเคราะห์ในเชิงลึก ( sekaran & โบกี้ , 2010 ; bryman , 2004 ) โดยเฉพาะ นี้จะถือว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุดของการรวบรวมข้อมูลพื้นฐานทั้งได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ ( sekaran & โบกี้ , 2010 ; ช , 2003 ; อิส et al . , 2010 ) คือ หน่วย จำนวน มีแนวโน้มที่จะสามารถเข้าถึงได้ง่ายและแบบวัด ( ช , 2003 ; อิส et al . , 2010 ) การสุ่มตัวอย่างแบบตามสะดวก จะใช้ในส่วนคุณภาพแรกที่สี่ ( 4 ) กลุ่มมุ่งเน้นที่แต่ละแห่งซึ่งประกอบด้วยสี่ ( 4 ) ชายและสี่ ( 4 ) นักเรียนหญิง ( Ismail et al . , 2010 )