Most of the East Asian economies an

Most of the East Asian economies and some other developing economies in Latin America and Africa followed export-oriented development strategies that were dependent on continuing growth in the North. Yet the Northern economies, bludgeoned by the current crisis of capitalism, now face a future of stagnation or low growth. For the advanced developing economies to now shift and follow an alternative strategy of achieving growth by relying on domestic consumption seems logical, but this is easier said than done. The social classes and enterprises that formed around a 30-year-old strategy can stymie an effective transition, as has been the case of China. This is not surprising since a shift of development strategy is not simply a change in policy but involves a redistribution of income and economic power if the rural and urban lower classes are to be equipped with purchasing power to be the new sources of demand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่ของประเทศเอเชียตะวันออกและบางอื่น ๆ เศรษฐกิจพัฒนาในสหรัฐอเมริกาและแอฟริกาตามกลยุทธ์การพัฒนาที่มุ่งเน้นการส่งออกที่ขึ้นอยู่กับการเจริญเติบโตต่อเนื่องในภาคเหนือ ยัง เศรษฐกิจภาคเหนือ bludgeoned โดยวิกฤตการณ์ทุนนิยม ตอนนี้เผชิญอนาคตของการชะงักงันหรือเจริญเติบโตต่ำ สำหรับประเทศกำลังพัฒนาขั้นสูงการเลื่อน และทำตามขั้นตอนนี้เป็นกลยุทธ์ทางเลือกของการเติบโตโดยการพึ่งพาการบริโภคภายในประเทศดูเหมือนตรรกะ แต่นี้เป็นพูดง่ายกว่า ทำ สังคมและองค์กรที่เกิดขึ้นในรอบ 30 ปีกลยุทธ์ สามารถ stymie เปลี่ยนแปลงที่มีประสิทธิภาพ เป็นได้กรณีของจีน ไม่น่าแปลกใจเนื่องจากกะกลยุทธ์พัฒนาไม่ใช่เพียงแค่การเปลี่ยนแปลงในนโยบาย แต่เกี่ยวข้องกับซอร์สของรายได้และอำนาจทางเศรษฐกิจถ้าชนชั้นล่างของเมือง และชนบทจะเพียบพร้อมไป ด้วยกำลังซื้อเป็น แหล่งใหม่ของอุปสงค์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่ของประเทศในเอเชียตะวันออกและประเทศกำลังพัฒนาอื่น ๆ ในละตินอเมริกาและแอฟริกาตามยุทธศาสตร์การพัฒนาที่มุ่งเน้นการส่งออกที่ขึ้นอยู่กับการเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่องในภาคเหนือ แต่เศรษฐกิจภาคเหนือ, กระบองจากวิกฤติปัจจุบันของระบบทุนนิยมตอนนี้ต้องเผชิญในอนาคตของความเมื่อยล้าหรือการเจริญเติบโตต่ำ สำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจขั้นสูงตอนนี้เปลี่ยนและทำตามกลยุทธ์ทางเลือกของการบรรลุการเจริญเติบโตโดยอาศัยการบริโภคภายในประเทศดูเหมือนว่าตรรกะ แต่นี่คือพูดง่ายกว่าทำ สังคมชนชั้นและสถานประกอบการที่ก่อตัวขึ้นรอบกลยุทธ์ 30 ปีสามารถ stymie การเปลี่ยนแปลงที่มีประสิทธิภาพตามที่ได้รับกรณีของประเทศจีน นี้ไม่น่าแปลกใจเพราะการเปลี่ยนแปลงของกลยุทธ์การพัฒนาไม่ได้เป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงนโยบาย แต่เกี่ยวข้องกับการกระจายรายได้และอำนาจทางเศรษฐกิจถ้าชั้นต่ำในเมืองและชนบทจะต้องมาพร้อมกับกำลังซื้อที่จะเป็นแหล่งใหม่ของความต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สุดของเศรษฐกิจเอเชียตะวันออกและบางส่วนอื่น ๆการพัฒนาเศรษฐกิจในละตินอเมริกาและแอฟริกาตามยุทธศาสตร์การพัฒนาที่มุ่งเน้นการส่งออกขึ้นอยู่กับการเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่องในภาคเหนือ แต่เศรษฐกิจภาคเหนือ หรือวิกฤตของระบบทุนนิยม ตอนนี้หน้าอนาคตของความเมื่อยล้าหรือการเจริญเติบโตต่ำสำหรับขั้นสูงการพัฒนาเศรษฐกิจตอนนี้เปลี่ยนตามกลยุทธ์และทางเลือกของการเติบโต โดยพึ่งพาการบริโภคภายในประเทศดูเหมือนตรรกะ แต่นี้พูดง่ายกว่าทำ สังคมชนชั้นและสถานประกอบการที่ขึ้นรอบอายุ 30 กลยุทธ์สามารถขัดขวางการเปลี่ยนแปลงที่มีประสิทธิภาพตามที่ได้รับกรณีของประเทศจีนนี้ไม่น่าแปลกใจเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงกลยุทธ์การพัฒนาไม่เพียง แต่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในนโยบายการกระจายรายได้และเศรษฐกิจพลังงาน ถ้าในเมืองและในชนบทชนชั้นจะพร้อมซื้อไฟฟ้าเป็นแหล่งใหม่ของความต้องการ .