Passive size-selective predation by

Passive size-selective predation by filter-feeders can
dramatically lower the mean prey size and induce
changes in the species composition of zooplankton
communities. The retention efficiency depends on the
structure and functioning of the branchial filtering
apparatus, but many other factors are also involved,
such as size and shape of the particles, mucus
production, etc. (Lazzaro, 1987).
Various sympatric species may of course behave
differently, and have specific impact on the prey
communities. In Lake Chad for instance, the smallest
prey captured by Braclaysynodontis batensoda, a
microzooplanktivore, are about 80 km in length (Gras
et aZ., 1981). Nauplii and Rotifers are progressively
selected as a function of their size up to 260 p,m.
The large microcrustaceans are mainly selected on
the basis of their ability to avoid predation: the
relatively big cladoceran Moina nzicrura, with low
motility, is easily captured whereas the highly vagile
Diaptomids are not. For Alestes baremoze which is
another zooplanktivore in Lake Chad, large adults
(230-250 mm SL) do not retain small sized nauplii and
Rotifers, and the branchial filter retains particles from
400 p,m in length. All filtered planktonic items above
a size of 880 pm are collected (Lauzanne, 1970). The
two species feeding on zooplankton therefore have
different behaviour. A. baremoze feeds on bigger prey,
and consumes more copepods than B. batensoda. The
latter selects smaller prey such as rotifers and nauplii,
more efficiently.
Planktivorous fish which select the largest available
prey can rapidly reduce the density of large
zooplankters, resulting in a shift of the prey
community to small species, predominantly rotifers
and small cladocerans. That could be demonstrated
indirectly: where planktivorous fish are absent, large
crustacean zooplankton predominate. For instance,
in Lake Naivasha (Kenya), the presence and
abundance of large cladocerans and copepods in
the limnetic zone suggests a low predation pressure
from fish (Mavuti, 1990). Daphnia Zaevis grows to
between 2.0 and 2.5 mm, Diaphanosoma excisum
occasionally attains 1.0 to 1.6 mm in length, whilst
adults of Tropodiaptomus neumanni attain 2.6 mm
(Mavuti, 1983). Actually, the present fish fauna of
Lake Naivasha including juveniles is found almost
.exclusively in the littoral, rarely occurring in the
limnetic zone. Predation pressure is therefore high on
the littoral zooplankton, while it is low on the limnetic
populations (Mavuti, 1983) and this is considered to be

a major trophic gap in the pelagic food chain (Mavuti,
1990).
In the absence of any experimental evidence on
which to assess the impact of African fish on plankton
assemblages, one can alternatively monitor the effect
of the introduction of alien species on the planktonic
communities of natural systems. For example, after
the introduction of Limnothrissa miodon into Lake
Kariba in 1967/1968, observations were made on
the pelagic community (Begg, 1976). These was an
obvious decline in the large zooplankters from 1968
to 1974, in particular Ceriodaphnia, Diaphanosoma
and Diaptonzus. This decline could be attributed to
the introduced species. In 1973/1974 the diet of L.
miodon included 80% Bosmina longirostris whereas
Mesocyclops leuckarti numerically dominated the large
zooplankton in the open lake. By 1976, M. Zeuckarti
was the dominant food item of L. miodon, and Bosnziiza
contributed only to 5% (Cochrane, 1978). Thus over
a period of 10 years, the largest Cladocerans had
declined markedly, and even the smallest ones such
as Bosmina were disappearing. A small copepod later
became the major food item, a situation approaching
that in Lake Tanganyika (Turner, 1982).
In Lake Kivu where the clupeid fish Limnothrissa
was introduced, the original open water zooplankton
community, composed of large pigmented pond
species of Cladocera and Copepoda, has also been
modified with a drop in standing crop, a decrease
in size of individuals and an increase in diversity
(Dumont, 1986).
The influence of fish predation upon benthic
communities has been observed in Lake Chad where
malacophagous fish (Synodontis clarias, S. schall,
Hyperopisus bebe) feed selectively upon young
immature benthic molluscs, as demonstrated by the
prey size frequencies in their gut contents (Lauzanne,
1975). This strong predation pressure results in a
truncated size frequency in the benthic populations
(Jig. 1): despite sustained reproduction throughout the
year, the size frequency distribution exhibits a domed
shape, rather than that of a negative exponential.
Predation on the young stages probably explains this
unexpected demographic structure (Lévêque, 1972).
Large molluscs are the main source of food for other
malacophagous species such as Tetraodon lineatus
(Lauzanne, 1977) and there is good evidence that the
molluscivore fish populations controlled the benthic
mollusc populations at the time when Lake Chad was
not yet affected by the Sahelian drought. However,
this domed shape structure has been observed in
other living populations including molluscs and fish
(Johnson, 1994). It has been dealt with in Johnson
(1983,1994) and is regarded as a general configuration
of the dominant species in autonomous ecosystems.
Ontogenetic shift
Fish vary greatly in body size during their life, and
often undergo drastic changes in ecology as they grow.
Their dietary requirements and their feeding behaviour

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Predation ขนาดใช้พาสซีฟ โดยสามารถกรอง feedersลดขนาดเหยื่อเฉลี่ยอย่างมาก และก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในส่วนประกอบชนิด zooplanktonชุมชน ประสิทธิภาพของการทำซ้ำขึ้นอยู่กับการโครงสร้างและการทำงานของกรอง branchialเครื่องมือ แต่ปัจจัยอื่น ๆ ยังเกี่ยวข้องขนาดและรูปร่างของอนุภาค มูกการผลิต ฯลฯ (Lazzaro, 1987)Sympatric ชนิดต่าง ๆ อาจทำงานแน่นอนแตกต่าง และมีผลกระทบเฉพาะกับเหยื่อชุมชน ในทะเลสาบชาดเช่น น้อยที่สุดจาก Braclaysynodontis batensoda เหยื่อเป็นmicrozooplanktivore มีความยาว (ดิกราส์ประมาณ 80 กิโลเมตรร้อยเอ็ด aZ., 1981) Nauplii และ Rotifers มีความก้าวหน้าเลือกเป็นฟังก์ชันของขนาดถึง 260 p, mMicrocrustaceans ขนาดใหญ่ส่วนใหญ่เลือกบนพื้นฐานของความสามารถในการหลีกเลี่ยง predation: การกว้าง cladoceran Moina nzicrura กับต่ำmotility ได้จับภาพในขณะที่ vagile สูงDiaptomids ไม่ สำหรับ baremoze Alestes ซึ่งเป็นzooplanktivore อื่นในทะเลสาบชาด ผู้ใหญ่ขนาดใหญ่(230-250 mm SL) รักษา nauplii ขนาดเล็ก และRotifers และตัวกรอง branchial เก็บอนุภาคจาก400 p, m ความยาว รายการ planktonic กรองทั้งหมดข้างต้นขนาด 880 น.จะรวบรวม (Lauzanne, 1970) ที่มีสองชนิดอาหารใน zooplankton ดังนั้นพฤติกรรมที่แตกต่างกัน A. baremoze เนื้อหาสรุปบนเหยื่อใหญ่แนว copepods เพิ่มมากขึ้นกว่า batensoda เกิดขึ้น ที่หลังเลือกเหยื่อที่มีขนาดเล็กเช่น rotifers naupliiมีประสิทธิภาพมากขึ้นปลา Planktivorous ซึ่งเลือกพร้อมใช้งานเหยื่ออย่างรวดเร็วสามารถลดความหนาแน่นของใหญ่zooplankters ในกะของเหยื่อพันธุ์เล็ก rotifers เป็นชุมชนและ cladocerans ขนาดเล็ก ที่สามารถแสดงอ้อม: ปลา planktivorous ที่ขาด ขนาดใหญ่ครัสเตเชียน zooplankton predominate ตัวอย่างใน Lake Naivasha (เคนยา), สถานะ และcladocerans ใหญ่และ copepods ในมากมายความดันต่ำ predation แนะนำโซน limneticจากปลา (Mavuti, 1990) Daphnia Zaevis ขึ้นไประหว่าง 2.0 และการ 2.5 mm, Diaphanosoma excisumattains 1.0-1.6 มิลลิเมตรยาว บางครั้งในขณะที่ผู้ใหญ่ Tropodiaptomus neumanni บรรลุ 2.6 มม.(Mavuti, 1983) จริง อยู่ปลาสัตว์ของพบ Lake Naivasha รวม juveniles เกือบ.exclusively ใน littoral ไม่ค่อยเกิดขึ้นในการโซน limnetic ความดัน predation ไว้ดังนั้นzooplankton littoral ในขณะที่มีการ limneticประชากร (Mavuti, 1983) และถือเป็นช่องว่าง trophic สำคัญในห่วงโซ่อาหารเกี่ยวกับ (Mavuti1990)ในกรณีหลักฐานการทดลองบนการประเมินผลกระทบของปลาแอฟริกาในแพลงก์ตอนassemblages หนึ่งสามารถหรือตรวจสอบผลแนะนำของมนุษย์ต่างดาวพันธุ์ที่ planktonicชุมชนของระบบธรรมชาติ ตัวอย่าง หลังแนะนำ Limnothrissa miodon เป็นเลKariba ใน 1967/1968 สังเกตได้ทำเกี่ยวกับชุมชน (Begg, 1976) เหล่านี้เป็นการลดลงชัดเจนใน zooplankters ขนาดใหญ่จาก 1968การ 1974 ในเฉพาะ Ceriodaphnia, Diaphanosomaและ Diaptonzus อาจเกิดจากการลดลงนี้สายพันธ์ที่นำ ใน 1973/1974 อาหารของ L.miodon รวม longirostris Bosmina 80% ในขณะที่Mesocyclops leuckarti เรียงตามตัวเลขครอบงำขนาดใหญ่zooplankton ในทะเลสาบเปิด โดย 1976, Zeuckarti เมตรมีรายการอาหารหลักของ L. miodon, Bosnziizaส่วนเท่ากับ 5% (ขั้น 1978) ดังกว่าระยะเวลา 10 ปี Cladocerans ที่ใหญ่ที่สุดได้ปฏิเสธอย่างเด่นชัด และแม้แต่น้อยคนดังกล่าวเป็น Bosmina ที่หายไป Copepod เล็กในภายหลังรายการอาหารหลัก สถานการณ์ที่กำลังกลายเป็นที่ในทะเลสาบแทนกันยีกา (Turner, 1982)ในทะเลสาบคีวูที่ clupeid ที่ปลา Limnothrissaถูกนำมาใช้ zooplankton น้ำเดิมชุมชน ประกอบด้วยบ่อน้ำหมึกขนาดใหญ่นอกจากนี้ยังมีพันธุ์ Cladocera และ Copepodaปรับเปลี่ยนกับในพืชยืน ลดลงขนาดของแต่ละบุคคลและการเพิ่มความหลากหลาย(Dumont, 1986)อิทธิพลของ predation ปลาตามธรรมชาติชุมชนมีได้พบในทะเลสาบชาดที่malacophagous ปลา (ปลาดุก Synodontis, S. schallแจ็คกี้ Hyperopisus) เลือกอาหารตามหนุ่มimmature ธรรมชาติมอลลัสกา เป็นสาธิตโดยการความถี่ขนาดเหยื่อในเนื้อหาของลำไส้ (Lauzanne1975) ผล predation แรงดันนี้เป็นตัดขนาดความถี่ในประชากรธรรมชาติ(ฉลุ. 1): มีความยั่งยืนสืบพันธุ์ตลอดการปี การจัดแสดงการแจกแจงความถี่ขนาดเป็น domedรูปร่าง แทนที่การลบแบบเลขชี้กำลังPredation ในระยะเด็กอาจจะอธิบายนี้คาดประชากรโครงสร้าง (Lévêque, 1972)มอลลัสกาขนาดใหญ่เป็นแหล่งที่มาหลักของอาหารอื่น ๆmalacophagous สายพันธุ์เช่นปลาปักเป้าตังเบ็ดลาย(Lauzanne, 1977) และมีหลักฐานที่ดีประชากรปลา molluscivore ควบคุมการธรรมชาติประชากร mollusc ในเวลาเมื่อมีทะเลสาบชาดยังไม่ได้ รับผลกระทบจากภัยแล้ง Sahelian อย่างไรก็ตามโครงสร้างรูปร่าง domed นี้ได้ถูกตรวจสอบในประชากรใช้สอยอื่น ๆ รวมทั้งปลาและมอลลัสกา(Johnson, 1994) เรื่องการดำเนินการใน Johnson(1983,1994) และเป็นการกำหนดค่าทั่วไปพันธุ์หลักในระบบนิเวศอิสระกะ ontogeneticปลาแตกต่างกันมากขนาดร่างกายในช่วงชีวิตของพวกเขา และมักจะรับการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในระบบนิเวศที่พวกเขาเติบโตความต้องการอาหารและพฤติกรรมการให้อาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปล้นสะดมขนาดเลือกแบบ Passive โดยตัวกรองดูดสามารถอย่างรวดเร็วลดค่าเฉลี่ยขนาดเหยื่อและก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบของแพลงก์ตอนสัตว์สายพันธุ์ของชุมชน ประสิทธิภาพการเก็บรักษาขึ้นอยู่กับโครงสร้างและการทำงานของการกรอง branchial เครื่อง แต่ปัจจัยอื่น ๆ ที่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเช่นขนาดและรูปร่างของอนุภาคเมือกผลิตฯลฯ (ลาซ, 1987). สายพันธุ์ต่าง ๆ อาจ sympatric แน่นอนประพฤติแตกต่างกันและมีผลกระทบเฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับเหยื่อชุมชน ในทะเลสาบชาดเช่นที่เล็กที่สุดเหยื่อจับโดย Braclaysynodontis batensoda เป็น microzooplanktivore เป็นประมาณ 80 กิโลเมตรยาว (Gras และ AZ., 1981) นอเพลียสและโรติเฟอร์จะมีความก้าวหน้าการคัดเลือกให้เป็นหน้าที่ของขนาดของพวกเขาถึง 260 พี, ม. microcrustaceans ขนาดใหญ่ได้รับการคัดเลือกส่วนใหญ่อยู่บนพื้นฐานของความสามารถของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการปล้นสะดมที่: ไรน้ำกร่อยที่ค่อนข้างใหญ่ไรแดง nzicrura กับต่ำเคลื่อนที่, ถูกจับได้อย่างง่ายดายในขณะที่ vagile สูงDiaptomids ไม่ได้ สำหรับ Alestes baremoze ซึ่งเป็นzooplanktivore ในทะเลสาบชาดอื่นผู้ใหญ่ที่มีขนาดใหญ่(230-250 มิลลิเมตร SL) จะไม่เก็บขนาดเล็กขนาดกลางและนอเพลียสโรติเฟอร์และตัวกรองbranchial ยังคงมีอนุภาคจาก400 พี, เมตรยาว กรองทุกรายการข้างต้น planktonic ขนาด 880 นจะถูกเก็บรวบรวม (Lauzanne, 1970) สองชนิดกินแพลงก์ตอนสัตว์ดังนั้นจึงมีพฤติกรรมที่แตกต่างกัน A. baremoze กินเหยื่อที่ใหญ่กว่าและสิ้นเปลืองมากกว่าโคพีพอดบีbatensoda หลังเลือกเหยื่อที่มีขนาดเล็กเช่นโรติเฟอร์และนอเพลียส, มีประสิทธิภาพมากขึ้น. ปลาแพลงซึ่งเลือกที่ใหญ่ที่สุดที่มีเหยื่ออย่างรวดเร็วสามารถลดความหนาแน่นของที่มีขนาดใหญ่zooplankters ผลในการเปลี่ยนแปลงของเหยื่อเป็นชุมชนขนาดเล็กสายพันธุ์เด่นโรติเฟอร์และไรแดงขนาดเล็ก ที่สามารถแสดงให้เห็นถึงทางอ้อม: ที่ปลาแพลงขาดขนาดใหญ่แพลงก์ตอนสัตว์กุ้งครอบงำ ยกตัวอย่างเช่นใน Lake Naivasha (เคนยา) สถานะและความอุดมสมบูรณ์ของไรแดงขนาดใหญ่และโคพีพอดในเขตlimnetic แสดงให้เห็นความดันต่ำปล้นสะดมจากปลา(Mavuti, 1990) Daphnia Zaevis เติบโตระหว่าง2.0 และ 2.5 มม Diaphanosoma excisum เป็นครั้งคราวบรรลุ 1.0-1.6 มิลลิเมตรยาวในขณะที่ผู้ใหญ่Tropodiaptomus neumanni บรรลุ 2.6 มิลลิเมตร(Mavuti, 1983) ที่จริงแล้วสัตว์ปลาปัจจุบันของทะเลสาบ Naivasha รวมทั้งหนุ่มสาวพบเกือบ .exclusively ในบริเวณที่ไม่ค่อยเกิดขึ้นในเขตlimnetic ความดันปล้นสะดมจึงสูงในแพลงก์ตอนสัตว์บริเวณในขณะที่มันอยู่ในระดับต่ำใน limnetic ประชากร (Mavuti, 1983) และครั้งนี้จะถือเป็นช่องว่างโภชนาการที่สำคัญในห่วงโซ่อาหารทะเล(ที่ Mavuti, 1990). ในกรณีที่ไม่มีการทดลองใด ๆ หลักฐานในการที่จะประเมินผลกระทบของปลาแอฟริกันในแพลงก์ตอนassemblages หนึ่งหรือสามารถตรวจสอบผลกระทบที่เกิดจากการแนะนำของชนิดพันธุ์ต่างถิ่นในplanktonic ชุมชนของระบบธรรมชาติ ตัวอย่างเช่นหลังจากการแนะนำของ Limnothrissa miodon ลงในทะเลสาบ Kariba 1967/1968 ในการสังเกตที่ถูกสร้างขึ้นในชุมชนทะเล(ที่เบ็กก์, 1976) เหล่านี้เป็นลดลงอย่างเห็นได้ชัดใน zooplankters ขนาดใหญ่ปี 1968 จากที่จะปี1974 โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Ceriodaphnia, Diaphanosoma และ Diaptonzus ลดลงนี้อาจจะประกอบไปแนะนำสายพันธุ์ ในอาหารของ 1973/1974 ลิตรmiodon รวม 80% ในขณะที่ longirostris Bosmina Mesocyclops leuckarti ครอบงำตัวเลขขนาดใหญ่แพลงก์ตอนสัตว์ในทะเลสาบเปิด 1976 โดยเอ็ม Zeuckarti เป็นรายการอาหารที่โดดเด่นของ miodon ลิตรและ Bosnziiza มีส่วนเพียง 5% (Cochrane, 1978) ดังนั้นในช่วงระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมาไรแดงที่ใหญ่ที่สุดได้ลดลงอย่างเห็นได้ชัดและแม้แต่คนที่มีขนาดเล็กที่สุดเช่นเป็นBosmina ถูกหายไป โคพีพอดขนาดเล็กที่ต่อมากลายเป็นรายการอาหารที่สำคัญสถานการณ์ที่ใกล้เข้ามาว่าในทะเลสาบแทนกันยิกา(Turner, 1982). ในทะเลสาบ Kivu ที่ปลา clupeid Limnothrissa แนะนำเดิมแพลงก์ตอนสัตว์น้ำเปิดชุมชนประกอบด้วยสระน้ำขนาดใหญ่สีสายพันธุ์ของคลาโดเซอราและCopepoda ยังได้รับการแก้ไขด้วยการลดลงยืนพืชลดลงในขนาดของบุคคลและการเพิ่มขึ้นของความหลากหลาย(Dumont, 1986). อิทธิพลของการปล้นสะดมปลาเมื่อหน้าดินชุมชนได้รับการปฏิบัติในทะเลสาบชาดที่ปลาmalacophagous (Synodontis Clarias เอส schall, Hyperopisus bebe) อาหารการคัดเลือกเมื่อหนุ่มหอยหน้าดินที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะที่แสดงให้เห็นโดยความถี่ขนาดเหยื่อในเนื้อหาลำไส้ของพวกเขา(Lauzanne, 1975) นี้ส่งผลให้ความดันปล้นสะดมที่แข็งแกร่งในความถี่ขนาดที่ถูกตัดทอนในประชากรหน้าดิน(จิก 1.) แม้จะมีการทำซ้ำอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งปีการแจกแจงความถี่ขนาดการจัดแสดงนิทรรศการโดมรูปทรงมากกว่าที่เป็นลบชี้แจง. ปล้นสะดมบนเวทีหนุ่มสาวอาจจะ อธิบายนี้โครงสร้างทางประชากรที่ไม่คาดคิด(Leveque, 1972). หอยขนาดใหญ่เป็นแหล่งที่มาหลักของอาหารอื่น ๆสายพันธุ์ malacophagous เช่น Tetraodon lineatus (Lauzanne, 1977) และมีหลักฐานที่ดีว่าประชากรปลาmolluscivore ควบคุมหน้าดินประชากรหอยในเวลาเมื่อทะเลสาบชาดถูกไม่ได้รับผลกระทบยังโดยภัยแล้ง Sahelian อย่างไรก็ตามโครงสร้างรูปโดมได้รับการปฏิบัติในประชากรที่อยู่อาศัยอื่นๆ รวมทั้งหอยและปลา(Johnson, 1994) มันได้รับการจัดการกับในจอห์นสัน(1983,1994) และถือได้ว่าเป็นตั้งค่าทั่วไปของสายพันธุ์ที่โดดเด่นในระบบนิเวศของตนเอง. กะ ontogenetic ปลาแตกต่างกันมากในขนาดของร่างกายในช่วงชีวิตของพวกเขาและมักจะได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในระบบนิเวศที่พวกเขาเติบโตความต้องการอาหารของพวกเขาและพฤติกรรมการกินอาหารของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่อยๆ ขนาดเลือกค่าโดย feeders กรองสามารถ
ลดลงอย่างมากคือเหยื่อขนาดและทำให้การเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบ
ชนิดของชุมชนแพลงก์ตอนสัตว์

การเก็บรักษาประสิทธิภาพขึ้นอยู่กับโครงสร้างและการทำงานของ branchial

อุปกรณ์การกรอง แต่ปัจจัยอื่น ๆนอกจากนี้ยังมีที่เกี่ยวข้องกับ
เช่นขนาดและรูปร่างของอนุภาค การผลิตเมือก
, ฯลฯ ( Lazzaro
, 1987 )ชนิดต่าง ๆ อาจ sympatric แน่นอนทำตัว
แตกต่างกัน และมีผลกระทบเฉพาะเหยื่อ
ชุมชน ในทะเลสาบแชด ตัวอย่างเช่นน้อยที่สุด
เหยื่อจับโดย braclaysynodontis batensoda ,
microzooplanktivore มีประมาณ 80 กิโลเมตรในความยาว Gras
และ AZ , 1981 ) nauplii และโรติเฟอร์เป็นทุกที
เลือกเป็นฟังก์ชันของขนาดของพวกเขาได้ถึง 260 เมตร
Pการ microcrustaceans ขนาดใหญ่ส่วนใหญ่จะเลือกบนพื้นฐานของความสามารถ

ค่อนข้างใหญ่หลีกเลี่ยงปล้นสะดม : คลาโดเซอแรนออน nzicrura มีการเคลื่อนที่น้อย
, ได้อย่างง่ายดายจับส่วน diaptomids สูง vagile
ไม่ได้ สำหรับ alestes baremoze ซึ่ง
zooplanktivore อื่นในทะเลสาบแชด
ผู้ใหญ่ขนาดใหญ่ ( 230-250 มม. SL ) ไม่เก็บขนาดเล็กและโรติเฟอร์ nauplii
,และกรอง branchial จะมีอนุภาคจาก
400 p , M ความยาว สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำกรองทั้งหมดรายการข้างต้น
ขนาด PM 880 จะเก็บ ( lauzanne , 1970 )
สองชนิดกินแพลงก์ตอนจึง
พฤติกรรมที่แตกต่างกัน 1 . baremoze กินเหยื่อที่ใหญ่กว่า
และกินโคพิปอดมากกว่า . batensoda .
หลังเลือกเหยื่อที่มีขนาดเล็ก เช่น โรติเฟอร์ และ nauplii

, มีประสิทธิภาพมากขึ้นplanktivorous ปลาที่เลือกเหยื่อที่ใหญ่ที่สุดของ
อย่างรวดเร็วสามารถลดความหนาแน่นของ zooplankters ขนาดใหญ่
, ผลในการเปลี่ยนแปลงชุมชนเหยื่อ
สายพันธุ์ขนาดเล็ก เด่นและโรติเฟอร์
cladocerans ขนาดเล็ก ที่สามารถแสดงให้เห็น
ทางอ้อม : ที่ planktivorous ปลาขาดน้ำขนาดใหญ่ , ครัสเตเชีย
เหนือกว่า ตัวอย่างเช่น
ในทะเลสาบไนวาชา ( เคนยา ) , การแสดงและ
ความอุดมสมบูรณ์ของ cladocerans ขนาดใหญ่และโคพิปอดในเขตลิมนีทิคแนะนำ

ค่าความดันต่ำจากปลา ( mavuti , 2533 ) สั่นสะเทือน zaevis เติบโต
ระหว่าง 2.0 และ 2.5 มม. diaphanosoma excisum
เป็นครั้งคราวได้ 1.0 ถึง 1.6 มม. ขณะที่
ผู้ใหญ่ tropodiaptomus neumanni บรรลุ 2.6 mm
( mavuti , 1983 ) จริงๆ แล้ว ปัจจุบันสัตว์ป่า ทะเลสาบไนวาชา รวมทั้งปลา
และพบเกือบ

โดยเฉพาะในประเทศ เกิดขึ้นไม่บ่อยใน
โซนลิมนีทิค . ค่าความดันสูงมากจึง
ประเทศในขณะที่มันอยู่ในระดับต่ำเมื่อประชากรลิมนีทิค
( mavuti , 1983 ) และนี่ถือว่าเป็น

ช่องว่างครั้งสำคัญในห่วงโซ่อาหารทะเล ( mavuti

, 1990 ) ในกรณีที่ไม่มีหลักฐานใด ๆทดลอง
ซึ่งศึกษาผลกระทบปลาแอฟริกา แพลงก์ตอนทะเลของทะเล
,หนึ่งสามารถเลือกตรวจสอบผล
ของ การแนะนำของชนิดพันธุ์ต่างถิ่นในชุมชนสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำ
ของระบบธรรมชาติ ตัวอย่างเช่นหลังจาก
เบื้องต้นของ limnothrissa miodon เข้าไปในทะเลสาบ Kariba
ในปี 1967 / 1968 สังเกตได้บน
ชุมชนทะเล ( เบ็กก์ , 1976 ) เหล่านี้เป็น
ชัดเจนปฏิเสธใน zooplankters ขนาดใหญ่จาก 2511 ถึง 2517 โดยเฉพาะ ceriodaphnia
, ,
diaphanosomaและ diaptonzus . การลดลงนี้อาจจะเกิดจาก
แนะนำสายพันธุ์ ในปี 1973 / 1974 อาหารของ L .
miodon รวม 80 % bosmina longirostris ในขณะที่
mesocyclops leuckarti ตัวเลข dominated แพลงก์ตอนสัตว์ขนาดใหญ่
ในทะเลสาบเปิด โดย 1976 , ม. zeuckarti
เป็นเด่นสินค้าอาหารของ L . miodon และ bosnziiza
ส่วนเพียง 5% ( Cochrane , 1978 ) ดังนั้นกว่า
ระยะเวลา 10 ปีที่ใหญ่ที่สุดมี cladocerans
ลดลงอย่างเห็นได้ชัด และแม้แต่ที่เล็กที่สุดที่เป็นแบบนี้
bosmina กำลังหายไป ขนาดเล็กสัตว์ทีหลัง
เป็นสินค้าอาหารที่สำคัญ สถานการณ์ใกล้
ในทะเลสาบแทนแกนยิกา ( Turner , 1982 ) .
ในวันนี้ที่ clupeid ทะเลสาบปลา limnothrissa
ใช้ต้นฉบับเปิดน้ำน้ำ

สีชุมชน ประกอบด้วยบึงใหญ่ชนิดสูง โคพิโพดา ยังได้รับ
ดัดแปลงกับวางยืนปลูกพืช ลดลง
ในขนาดของแต่ละบุคคล และเพิ่มความหลากหลาย
( ดูมองต์ , 1986 )
อิทธิพลของการปล้นสะดมปลาเมื่อสัตว์ได้รับการปฏิบัติในชุมชน

ปลาทะเลสาบที่ malacophagous เชด ( Synodontis ปลาดุก , S . ชอล ,
hyperopisus เบเบ้ ) อาหาร เลือก เมื่อหนุ่ม
เด็กดินหอยดังที่แสดงโดย
เหยื่อขนาดความถี่ในเนื้อหากระเพาะอาหารของพวกเขา ( lauzanne
, 1975 ) ค่าความดันที่แข็งแกร่งนี้ผลลัพธ์ใน
ตัดความถี่ขนาดในประชากรสัตว์
( จิ๊ก 1 ) : แม้จะมีการสืบพันธุ์ตลอดยั่งยืน
ปี ขนาดความถี่แสดงรูปทรงโดม
มากกว่าที่เป็นลบ ชี้แจง แสดง บนเวทียัง

อาจจะอธิบายนี้โครงสร้างประชากรที่ไม่คาดคิด ( L é v ê Que , 1972 )
หอยขนาดใหญ่เป็นแหล่งหลักของอาหารชนิดอื่น ๆเช่น วัดอุโมงค์ lineatus malacophagous

( lauzanne , 1977 ) และมีหลักฐานว่าดี

molluscivore ประชากรปลาควบคุมประชากรสัตว์สัตว์จำพวกหอยและปลาหมึกในเวลาเมื่อทะเลทรายนามิบถูก
ยังไม่ ซา เลียน ผลกระทบจากภัยแล้ง อย่างไรก็ตาม
นี้โดมรูปร่างโครงสร้างได้รับการตรวจสอบในชีวิตประชากรอื่น ๆรวมทั้ง

( หอยและปลา จอห์นสัน , 1994 ) มันได้ถูกจัดการใน Johnson
( 19831994 ) และถือเป็นการตั้งค่าทั่วไป
ของชนิดเด่นในระบบนิเวศของปลากะ
.
ontogenetic แตกต่างกันมากในขนาดร่างกายในช่วงชีวิตของพวกเขา และมักจะได้รับการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในระบบนิเวศ

ตามที่พวกเขาเติบโตความต้องการอาหารและพฤติกรรมการกินอาหารของพวกเขา