Privatizing Proton is, to be sure,

Privatizing Proton is, to be sure, a promising move toward improving the domestic car manufacturer’s efficiency. The door is now open to new partnerships with global brands, which could give Proton access to the latest technologies and breathe new life into the company’s products.
Yet, if Proton hopes to secure these partnerships, the company must be free to choose its suppliers and employees without outside interference. Moreover, Proton will have little reason to improve its technological capabilities and efficiency if the existing regulatory framework remains unchanged and the company continues to receive the same largesse from the state that it has enjoyed since it was established.
In short, in the long run, Proton’s divestment by itself will not make the company more competitive internationally.
Proton’s sale needs to be followed by measures allowing all car manufacturers, domestic and foreign, to attract the finest talent and source the best components from the most efficient and reliable suppliers, permitting competition on a level playing field. In addition to giving Proton access to attractive partnerships and boosting its international competitiveness, Malaysia’s entire automobile sector will be revitalized as it becomes more attractive to foreign investors and more capable of producing at economic scale. Malaysia could even become Southeast Asia’s automotive production hub. Nearby Thailand and India are prime examples of the benefits Malaysia could reap by liberalizing its automobile sector.
Malaysia’s experience with its automobile sector holds important lessons for middle-income developing countries considering industrial policy as a means of nurturing new globally competitive industries and firms. First, this is arguably a high-risk strategy; very few countries have implemented industrial policies successfully. Second, any protection should be signaled from its inception as being temporary, with a clear timetable for withdrawal. Third, industries, not firms, should be targeted for support. Fourth, firms should be encouraged to achieve economies of scale by exporting and should be given the freedom to access the talent and components they need. Finally, without policy reforms that promote competition, privatization merely transfers economic rents from the public to the private sector.
Proton’s example is emblematic of efforts by several developing countries that have used state ownership and protective policies to push industrial policy objectives. But when such “infant-industry” policies fail to deliver, privatization alone is not the answer. It must be accompanied by a broader commitment to dismantle protective policies and promote competition to ensure further development is internationally competitive and builds on the country’s comparative advantage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Privatizing โปรตอนได้ แน่ใจ ย้ายสัญญาเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของผู้ผลิตรถยนต์ภายในประเทศ ขณะนี้ประตูเปิดใหม่ร่วมมือกับแบรนด์ระดับโลก ที่สามารถให้โปรตอนเข้าถึงเทคโนโลยีล่าสุด และหายใจชีวิตใหม่เป็นผลิตภัณฑ์ของบริษัทยัง ถ้าโปรตอนหวังหุ้นเหล่านี้รักษาความปลอดภัย บริษัทต้องเลือกของซัพพลายเออร์และพนักงาน โดยไม่มีสัญญาณรบกวนภายนอก นอกจากนี้ โปรตอนจะมีเหตุผลน้อยเพื่อปรับปรุงความสามารถของเทคโนโลยี และประสิทธิภาพถ้ากรอบกฎระเบียบที่มีอยู่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง และบริษัทยังคงได้รับ largesse เดียวจากรัฐที่จะมีความสุขนับตั้งแต่ก่อตั้งในระยะสั้น ในระยะ ยาว divestment ของโปรตอน โดยตัวมันเองจะไม่ทำให้บริษัทแข่งขันในระดับสากลขายของโปรตอนต้องเป็นไปตามมาตรการที่ให้ทั้งหมดผู้ผลิตรถยนต์ ภายในประเทศ และต่าง ประเทศ การดึงดูดความสามารถดีที่สุด และแหล่งที่มาของส่วนประกอบที่ดีจากที่มีประสิทธิภาพ และเชื่อถือได้มากที่สุดซัพพลายเออร์ อนุญาตให้แข่งขันบนสนามเล่นระดับ ให้โปรตอนเข้าหุ้นส่วนที่น่าสนใจ และส่งเสริมการแข่งขันระหว่างประเทศ ภาครถยนต์ทั้งหมดของมาเลเซียจะสามารถฟื้นฟูเท่านั้นนักลงทุนต่างประเทศ และเพิ่มความสามารถในการผลิตที่เหมาะสม มาเลเซียอาจแม้กลายเป็น ศูนย์กลางผลิตรถยนต์ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ใกล้เคียงประเทศไทยและอินเดียเป็นตัวอย่างเฉพาะประโยชน์ที่มาเลเซียไม่เรียบ โดย liberalizing ภาคของรถยนต์ประสบการณ์ของมาเลเซียกับภาคของรถยนต์เก็บบทเรียนสำคัญสำหรับประเทศกำลังพัฒนาเห็นพิจารณานโยบายอุตสาหกรรมของ nurturing อุตสาหกรรมใหม่แข่งขันทั่วโลกและบริษัท ครั้งแรก กล่าวว่ากลยุทธ์อิก ประเทศน้อยมากได้ดำเนินนโยบายอุตสาหกรรมเรียบร้อยแล้ว สอง ป้องกันใด ๆ ควรสัญญาณจากมาเป็นการชั่วคราว กับตารางเวลาที่ชัดเจนสำหรับการถอนเงิน ที่สาม อุตสาหกรรม บริษัทไม่ ควรเป้าหมายสำหรับการสนับสนุน สี่ บริษัทควรจะสนับสนุนให้เศรษฐกิจของขนาด โดยการส่งออก และควรได้รับเสรีภาพถึงพรสวรรค์และส่วนประกอบที่จำเป็น สุดท้าย โดยไม่มีการปฏิรูปนโยบายที่ส่งเสริมการแข่งขัน privatization เพียงโอนค่าเช่าเศรษฐกิจจากสาธารณะให้ภาคเอกชนตัวอย่างของโปรตอนเป็น emblematic ของความพยายามหลายประเทศกำลังพัฒนาที่ได้ใช้ความเป็นเจ้าของรัฐและนโยบายป้องกันผลักดันวัตถุประสงค์นโยบายอุตสาหกรรม แต่เมื่อนโยบาย "อุตสาหกรรมทารก" ดังกล่าวล้มเหลวในการจัดส่ง privatization คนเดียวไม่ใช่คำตอบ มันต้องพร้อม ด้วยมากว้าง dismantle นโยบายป้องกัน และส่งเสริมการแข่งขันให้พัฒนาต่อไปจะแข่งขันในระดับสากล และสร้างในประเทศเปรียบโดยเปรียบเทียบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปรรูปโปรตอนคือเพื่อให้แน่ใจว่าการย้ายที่มีแนวโน้มไปสู่การปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตรถยนต์ในประเทศของ ประตูตอนนี้เปิดให้พันธมิตรใหม่กับแบรนด์ระดับโลกที่สามารถให้โปรตอนเข้าถึงเทคโนโลยีล่าสุดและหายใจชีวิตใหม่ในผลิตภัณฑ์ของ บริษัท ฯ .
แต่ถ้าโปรตอนหวังที่จะรักษาความปลอดภัยความร่วมมือเหล่านี้ บริษัท ฯ จะต้องมีอิสระในการเลือกซัพพลายเออร์และ พนักงานโดยไม่ต้องรบกวนจากภายนอก นอกจากนี้โปรตอนจะมีเหตุผลที่จะเพิ่มขีดความสามารถทางเทคโนโลยีและประสิทธิภาพในการใช้ถ้ากรอบการกำกับดูแลที่มีอยู่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงและ บริษัท ยังคงได้รับการบริจาคเดียวกันจากรัฐว่ามันมีความสุขนับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้น.
ในระยะสั้นในระยะยาว การขายเงินลงทุนของโปรตอนด้วยตัวเองจะไม่ทำให้ บริษัท สามารถในการแข่งขันในระดับสากล.
ขายโปรตอนของความต้องการที่จะตามมาด้วยมาตรการที่ช่วยให้ทุกผู้ผลิตรถยนต์ในประเทศและต่างประเทศที่จะดึงดูดความสามารถที่ดีที่สุดและแหล่งส่วนประกอบที่ดีที่สุดจากซัพพลายเออร์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและเชื่อถือได้อนุญาตให้การแข่งขัน ในสนามเด็กเล่นระดับ นอกจากนี้เพื่อให้เข้าถึงโปรตอนที่จะเป็นหุ้นส่วนที่น่าสนใจและเพิ่มศักยภาพในการแข่งขันของประเทศมาเลเซียภาครถยนต์ทั้งหมดจะได้รับการฟื้นฟูมันจะกลายเป็นน่าสนใจมากขึ้นให้กับนักลงทุนต่างประเทศและความสามารถมากขึ้นในการผลิตในระดับเศรษฐกิจ มาเลเซียแม้อาจจะกลายเป็นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นศูนย์กลางการผลิตยานยนต์ ที่อยู่ใกล้เคียงไทยและอินเดียเป็นตัวอย่างที่สำคัญของผลประโยชน์ที่ประเทศมาเลเซียสามารถเก็บเกี่ยวผลจากการเปิดเสรีภาคการผลิตรถยนต์ของ.
ประสบการณ์ของมาเลเซียกับภาคการผลิตรถยนต์ของตนถือเป็นบทเรียนที่สำคัญสำหรับประเทศกำลังพัฒนามีรายได้ปานกลางพิจารณานโยบายอุตสาหกรรมเป็นวิธีการบำรุงอุตสาหกรรมใหม่ในการแข่งขันในระดับโลกและ บริษัท ครั้งแรกนี้เป็นเนื้อหาที่เป็นกลยุทธ์ที่มีความเสี่ยงสูง; ประเทศน้อยมากที่ได้ดำเนินนโยบายอุตสาหกรรมที่ประสบความสำเร็จ ประการที่สองการป้องกันใด ๆ ควรได้รับการส่งสัญญาณจากก่อตั้งขึ้นในฐานะที่เป็นชั่วคราวที่มีตารางเวลาที่ชัดเจนสำหรับการถอนตัว ประการที่สามการอุตสาหกรรม บริษัท ไม่ควรจะกำหนดเป้าหมายที่ให้การสนับสนุน ประการที่สี่การที่ บริษัท ควรจะสนับสนุนเพื่อให้เกิดการประหยัดจากขนาดโดยการส่งออกและควรจะได้รับอิสระในการเข้าถึงความสามารถและส่วนประกอบที่พวกเขาต้องการ ในที่สุดโดยไม่ต้องปฏิรูปนโยบายที่ส่งเสริมการแข่งขันการแปรรูปเพียงโอนค่าเช่าทางเศรษฐกิจจากประชาชนภาคเอกชน.
ตัวอย่างเช่นโปรตอนเป็นสัญลักษณ์ของความพยายามของประเทศกำลังพัฒนาหลายอย่างที่มีการใช้ความเป็นเจ้าของและนโยบายการป้องกันของรัฐที่จะผลักดันวัตถุประสงค์ของนโยบายอุตสาหกรรม แต่เมื่อเช่น "ทารกอุตสาหกรรม" นโยบายไม่สามารถส่งมอบการแปรรูปเพียงอย่างเดียวไม่ได้คำตอบ มันต้องมาพร้อมกับความมุ่งมั่นในวงกว้างที่จะรื้อนโยบายการป้องกันและส่งเสริมการแข่งขันเพื่อให้แน่ใจว่าการพัฒนาต่อไปเป็นสากลในการแข่งขันและสร้างความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบของประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แปรรูป โปรตอน คือ เพื่อให้มั่นใจว่าแนวโน้มการย้ายสู่การปรับปรุงประสิทธิภาพในประเทศผู้ผลิตรถยนต์ของ ประตูกำลังเปิดพันธมิตรใหม่กับแบรนด์ระดับโลก ซึ่งสามารถให้โปรตอน การเข้าถึงเทคโนโลยีล่าสุดและหายใจชีวิตใหม่ในผลิตภัณฑ์ของ บริษัท .
ยัง ถ้าโปรตอน หวังที่จะกลายเป็นพันธมิตรเหล่านี้บริษัท จะต้องเป็นอิสระในการเลือกซัพพลายเออร์ และพนักงาน โดยภายนอกรบกวน นอกจากนี้ โปรตอนจะมีเหตุผลเพียงเล็กน้อยที่จะปรับปรุงความสามารถของเทคโนโลยีและประสิทธิภาพถ้าที่มีอยู่ ได้แก่ บริษัท ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง และบริษัทฯ ยังคงได้รับบริจาคจากรัฐนั้นมันมีความสุขตั้งแต่ก่อตั้งบริษัท
ในระยะสั้น ในระยะยาวโปรตอนขายเองจะไม่ทำให้บริษัทแข่งขันในระดับสากล
ขายโปรตอนความต้องการที่จะปฏิบัติตามมาตรการให้ผู้ผลิตรถยนต์ในประเทศ และต่างประเทศ เพื่อดึงดูดความสามารถที่ดีที่สุดและแหล่งที่ดีที่สุดชิ้นส่วนจากซัพพลายเออร์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและเชื่อถือได้ การอนุญาตให้มีการแข่งขันในระดับการเล่นฟิลด์นอกจากการให้โปรตอนเข้าถึงพันธมิตรมีเสน่ห์และเพิ่มความสามารถในการแข่งขันระหว่างประเทศของมาเลเซียทั้งภาครถยนต์จะมีชีวิตชีวาเป็นจะกลายเป็นน่าสนใจมากขึ้นให้กับนักลงทุนต่างประเทศ และเพิ่มเติมความสามารถในการผลิตในระดับเศรษฐกิจ มาเลเซียจะเป็นศูนย์กลางการผลิตของภูมิภาคเอเชียตะวันออกยานยนต์ที่ไทยและอินเดียจะตัวอย่างเฉพาะของมาเลเซียสามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์โดยเปิดเสรีภาครถยนต์ .
มาเลเซียประสบการณ์กับภาครถยนต์ถือบทเรียนสำคัญสำหรับรายได้การพัฒนาประเทศพิจารณานโยบายอุตสาหกรรมเป็นวิธีการบำรุงใหม่แข่งขันทั่วโลกอุตสาหกรรมและบริษัท อย่างแรก นี่เป็นกลยุทธ์ที่มีความเสี่ยงสูง ;มากเพียงไม่กี่ประเทศ ได้ใช้นโยบายอุตสาหกรรมเรียบร้อยแล้ว 2 การป้องกันใด ๆควรจะได้รับสัญญาณจากเริ่มก่อตั้งเป็นชั่วคราว กับตารางเวลาที่ชัดเจนสำหรับการถอนเงิน บริษัทที่สาม อุตสาหกรรม ไม่ควรมีเป้าหมายเพื่อสนับสนุน ประการที่สี่บริษัท ควรจะสนับสนุนเพื่อให้บรรลุการประหยัดจากขนาด โดยการส่งออก และควรจะให้อิสระในการเข้าถึงความสามารถและชิ้นส่วนที่พวกเขาต้องการ ในที่สุด โดยไม่มีการปฏิรูปนโยบายที่ส่งเสริมการแข่งขัน การแปรรูปรัฐวิสาหกิจ เพียงโอนเงินค่าเช่าทางเศรษฐกิจจากภาครัฐ ภาคเอกชน
เช่น โปรตอน เป็นสัญลักษณ์ของความพยายามจากหลายประเทศที่ใช้นโยบายการเป็นเจ้าของรัฐและป้องกันเพื่อผลักดันวัตถุประสงค์ของนโยบายอุตสาหกรรม แต่เมื่อดังกล่าวเป็น " อุตสาหกรรม " ล้มเหลวในการส่งมอบทารกนโยบายการแปรรูปเพียงอย่างเดียวไม่ใช่คำตอบมันต้องมีความมุ่งมั่นที่กว้างขึ้นจะรื้อนโยบายป้องกัน และส่งเสริมการแข่งขันเพื่อให้แน่ใจว่าการพัฒนาต่อไปคือการแข่งขันในระดับสากล และสร้างความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบของประเทศ

.