He started the last hour headache.

He started the last hour headache. He felt pain like a blow to the head. Sometimes it's a pain in the front of the head. Sometimes pain between the eyes Sometimes it's a pain to the head. But, most often headache area behind his head. The headaches caused by his book. It made him read the book, just 15 minutes after 15 minutes, and then he will head it. So he tried to take a break every 15 minutes but sometimes they forget to take a break. And sometimes they have to wait until the headache is gone. This may take up to one or two hours to be able to read it again. But now he has to live with the pain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเริ่มปวดหัวกับชั่วโมงสุดท้าย เขารู้สึกเจ็บปวดเช่นการเป่าหัว บางครั้งก็ปวดหัวด้านหน้า บางครั้งอาการปวดระหว่างตาบางครั้งอาจมีอาการปวดหัว แต่ ส่วนใหญ่มักจะปวดหัวบริเวณด้านหลังศีรษะของเขา อาการปวดหัวเกิดจากหนังสือ มันทำให้เขาอ่านหนังสือ เพียง 15 นาทีหลังจาก 15 นาที และจากนั้น เขาจะหัวมัน ดังนั้น เขาพยายามจะหยุดพักทุก 15 นาที แต่บางครั้งพวกเขาลืมการพักผ่อน และบางครั้งพวกเขาต้องรอจนกว่าหายปวดหัว นี้อาจใช้เวลาหนึ่ง หรือสองชั่วโมงเพื่อให้สามารถอ่านอีกครั้ง แต่ตอนนี้ เขามีชีวิตอยู่ ด้วยความเจ็บปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเริ่มปวดหัวชั่วโมงที่ผ่านมา เขารู้สึกเจ็บปวดเหมือนระเบิดที่ศีรษะ บางครั้งก็เป็นความเจ็บปวดในด้านหน้าของศีรษะ บางครั้งอาการปวดระหว่างตาบางครั้งก็ปวดหัว แต่ส่วนใหญ่มักจะปวดหัวบริเวณด้านหลังศีรษะของเขา อาการปวดหัวที่เกิดจากหนังสือของเขา มันทำให้เขาอ่านหนังสือเพียงแค่ 15 นาทีหลังจาก 15 นาทีและจากนั้นเขาจะมุ่งหน้ามัน ดังนั้นเขาจึงพยายามที่จะหยุดพักทุก 15 นาที แต่บางครั้งพวกเขาลืมที่จะหยุดพัก และบางครั้งพวกเขาจะต้องรอจนกว่าอาการปวดหัวหายไป ซึ่งอาจใช้เวลาถึงหนึ่งชั่วโมงหรือสองชั่วโมงเพื่อให้สามารถอ่านอีกครั้ง แต่ตอนนี้เขามีชีวิตอยู่กับความเจ็บปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเริ่มปวดหัว ชั่วโมงสุดท้าย เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดแบบเป่าหัว บางครั้งมันเจ็บในด้านหน้าของศีรษะ บางครั้งความเจ็บปวดระหว่างตา บางครั้งก็ปวดหัว แต่ส่วนใหญ่มักจะปวดศีรษะบริเวณหลังศีรษะของเขา อาการปวดหัวที่เกิดจากหนังสือของเขา มันทำให้เขาอ่านหนังสือ เพียง 15 นาที หลังจาก 15 นาที จากนั้นเขาจะหัวมัน ดังนั้นเขาพยายามที่จะหยุดพักทุก ๆ 15 นาที แต่บางครั้งพวกเขาลืมที่จะหยุดพัก และบางครั้งพวกเขาต้องรอจนกว่าอาการจะหายไป นี้อาจใช้เวลาถึงหนึ่งหรือสองชั่วโมง เพื่อสามารถที่จะอ่านมันอีกครั้ง แต่ตอนนี้เขาต้องมีชีวิตอยู่กับความเจ็บปวด