The officer picked the badge up. He

The officer picked the badge up. He at once clasped his hands and replied, “Aye sir, go on!”

The carriage was put in motion.

And soon, their horses disappeared into the night.

The officer watched their distancing figures as he murmured, “Wang Hong of Lang’ya? Could there be another battle? What else can make someone like him leave the city in the middle of the night?”

Two hundred riders rode at a uniform pace. They rode the finest horses and carried weapons with them. At their appearance, the refugees crouching on either side of the road receded back, whether because they heard the clopping or beheld their silhouettes. They hid in the corners and watched them ride away.

They soon arrived at the lake.

Wang Hong took a look at the fifty-acre lake and lightly ordered, “Fifty of you split up and go around the lake. See whether there are any unusual footprints, hoof prints, or wheel tracks. Also, stop and ask anyone you see.”

“Aye.”

Fifty riders rode off with their order.

After a quarter of an hour, five riders rode back to him. A young guard clasped his hands as soon as he dismounted his horse, saying: “Master, wheel traces of a carriage and nine people’s footprints were found two hundred paces from here, as well as human blood and a dead body on the ground.”

He paused at this juncture to look at Wang Hong.

In the flickering fire, Wang Hong’s handsome face seemed as though it was hidden behind a layer of mist. What could the guard possibly see?

“The carriage had been stuck in the mud,” the young guard continued. “It later went to the west. Following the traces, we saw footprints of eight people followed by the hooves of six horses. These hoof prints came from the hillside.”

He stopped and looked toward Wang Hong.

In the swaying flames, Wang Hong nodded and said, “It’s unmistakably her. Relay my order to track down the traces.”

“Aye.”

Horseshoes kicking, wheels clopping.

The young guard was clearly a tracking expert. He rode at the forefront and jumped down every ten paces to take a look.

By and by, he neared the carriage and said to Wang Hong, “Master, the six horses did not have enough stamina to continue chasing. Only the carriage went on in that direction.”

He pointed ahead.

Wang Hong lowered the curtain and lightly said, “I got it, let’s go.”

“Aye.”

The horses again sprinted forward.

The young guard still led the way. He went for about a hundred paces, jumped down to take a look, and then mounted his horse again.

They went that way for an hour before the guard pointed to a wheel track and said, “They had stopped here for some time but had since gone toward that mountain.”

“Let’s continue.”

“Aye.”

Some time later, the guard stopped and turned to Wang Hong with his hands clasped in ceremony. “Master, the carriage is nearby.”

He paused, then asked, “Should we call their names?” Since they were surrounded by mountains, one call would send echoes ringing and they’d very soon find her.

In the flickering glow of the fire, Wang Hong smiled.

His smile was a little mysterious, a little shrewd, and at the same time a little weary.

He lifted the curtain and hopped down. Walking toward the guard, he lightly chuckled: “What are you calling her name for? I think she’s had enough fright for today.”

The guard did not fully understand what he meant.

Wang Hong jumped onto a horse belonging to another guard and said to the young one: “Let us go and find her.”

“Aye,” replied the young guard while looking quizzically at his master. Some time later, he confirmed his answer and rode off.

This time, he would look around every ten paces or so, Wang Hong following closely behind.

Soon, he got to a place and pointed inside. “Master, she’s probably in here.”

Wang Hong hummed in reply. As he listened, his lips gradually upturned to show a soft smile.

“Go and make some noises,” he said. “But don’t come up to greet when you see someone come out. Just go and find a place to pass your time.”

This time, the young man was quick to understand. He laughed out loud, winked and whispered to Wang Hong: “Do you want her to commit to you out of gratefulness?”

Ethereal and pure, Wang Hong stood with his hands clasped behind his back as he faintly smiled. “Commit herself to me? Adoration, perhaps, but commitment will be difficult given her personality.”

The bodyguard stifled his laugh, stomped on the ground, and headed for the cleft.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าหน้าที่หยิบป้ายขึ้นมา เขา clasped มือของเขาทันที และ ตอบ "Aye sir ไป"การขนส่งถูกวางในการเคลื่อนไหวเร็ว ๆ นี้ ม้าของพวกเขาหายไปในเวลากลางคืนเจ้าหน้าที่ที่ดูเหมือนตัวเลข distancing เป็นเขา murmured "วังฮ่องกงของ Lang'ya อาจจะมีการต่อสู้ มีอะไรที่สามารถทำให้คนที่ชอบเขาออกจากเมืองในตอนกลางคืน"ผู้ขับขี่สองร้อยขี่อย่างสม่ำเสมอ พวกเขาขี่ม้าที่ดีที่สุด และทำอาวุธกับพวกเขา ในลักษณะของพวกเขา ผู้ลี้ภัยหมอบด้านใดด้านหนึ่งของถนนห่างกลับ ว่า เพราะพวกเขาได้ยินการ clopping หรือทั้งเงาของพวกเขา พวกเขาซ่อนในมุม และเฝ้าดูพวกเขานั่งห่างกันเร็ว ๆ นี้พวกเขามาถึงที่ทะเลสาบวังฮ่องกงมาดูที่ทะเลสาบห้าสิบเอเคอร์ และ สั่งเบา ๆ "ห้าสิบคุณแยก และไปรอบ ๆ ทะเลสาบ ดูว่า มีรอยเท้าที่ผิดปกติใด ๆ พิมพ์กีบ หรือล้อแทร็ค ยัง หยุด และขอให้ทุกคนที่คุณเห็น""เอ"ผู้ขับขี่ห้าสิบขี่ปิดกับลำดับหลังจากสี่ของชั่วโมง 5 ขี่ม้ากลับไปเขา Clasped ผู้พิทักษ์หนุ่มมือของเขาทันทีที่เขาดังม้าของเขา พูด: "หลัก ร่องรอยล้อของการขนส่งและรอยเท้าเก้าคนพบสองร้อยก้าวจากที่นี่ เลือดเช่นมนุษย์ และร่างกายตายแล้วบนพื้นดิน"เขาหยุดที่นี้ juncture ดูวังฮ่องกงในไฟกะพริบ วังฮ่องกงหล่อหน้าดูเหมือนว่ามันถูกซ่อนอยู่หลังชั้นหมอก อะไรยามอาจจะเห็นหรือไม่"การขนส่งได้รับการติดอยู่ในโคลน ยามหนุ่มอย่างต่อเนื่อง "มันก็ตก ต่อร่องรอย เราเห็นรอยเท้าตาม ด้วยกีบเท้าม้าหกแปดคน เหล่านี้กีบพิมพ์มาจากเนินเขา"เขาหยุด และมองขึ้นไปวังฮ่องกงในเปลวไฟพลิ้วไหว วังฮ่องกงเลยต้อง และกล่าว ว่า "มันเป็นอายเธอ จัดเรียงสินค้าการติดตามร่องรอย""เอ"เกือกเตะ ล้อ cloppingยามหนุ่มสาวได้อย่างชัดเจนการติดตามจากผู้เชี่ยวชาญ เขาขี่แนวหน้า และกระโดดลงทุกก้าวสิบหาโดยและ เขา neared การขนส่ง และกล่าวถึงวังฮ่องกง "หลัก ม้าหกไม่มีความแข็งแกร่งพอจะไล่ การขนส่งไปในทิศทางนั้น"เขาชี้ไปข้างหน้าวังฮ่องกงลดลงม่าน และเบา ๆ กล่าว ว่า "ผมได้ ไปกันเถอะ""เอ"ม้าอีก sprinted ไปข้างหน้ายามหนุ่มยังคงนำวิธี เขาไปประมาณร้อยก้าว กระโดดลงมาดู และเมาท์ม้าของเขาอีกพวกเขาไปวิธีการ ก่อนยามชี้ล้อแทร็ค และกล่าว ว่า "พวกเขาหยุดที่นี่บางครั้ง แต่หายไปไหนตั้งแต่ไปที่ภูเขา""ลองทำ""เอ"บางครั้งในภายหลัง ยามหยุด และหันไปวังฮ่องกง ด้วยมือของเขา clasped ในพิธี "ต้นแบบ การขนส่งอยู่บริเวณใกล้เคียง"หยุดชั่วคราว แล้วเขา ถาม "เราควรเรียกชื่อของพวกเขา" เนื่องจากพวกเขาถูกล้อมรอบ ด้วยภูเขา สายหนึ่งจะส่งเสียงสะท้อนเสียง และเร็ว ๆ นี้พวกเขาจะพบเธอแสงริบหรี่ของไฟ ฮ่องกงวังยิ้มยิ้มของเขาลึกลับเล็กน้อย ไหวพริบเล็กน้อย และ เวลาเดียวกันเวลาเบื่อเล็กน้อยเขายกม่าน และรสลง เดินไปทางยาม เขาเบา ๆ เบา ๆ: "อะไรคุณเรียกชื่อของเธอ ผมคิดว่า มีเธอตกใจพอสำหรับวันนี้"ยามไม่ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึงกระโดดลงม้าเป็นเจ้าหน้าที่อื่นของวังฮ่องกง และกล่าวถึงหนึ่งหนุ่ม: "ให้เราไป และพบเธอ"ตอบว่า "aye ยามหนุ่มมองหน้าเจ้านายของเขา quizzically มา เขายืนยันคำตอบของเขา และขี่ปิดเวลานี้ เขาจะมองไปรอบ ๆ ทุกก้าวสิบดังนั้น ฮ่องกงของวังอย่างใกล้ชิดหลังการเร็ว ๆ นี้ เขาได้ไปหา และชี้ภายใน "หลัก เธอไม่อาจในที่นี่"ฮ่องกงวัง hummed ในการตอบกลับ เป็นเขาฟัง ริมฝีปากของเขาค่อย ๆ upturned แสดงรอยยิ้มอ่อนเขากล่าวว่า "ไป และทำให้เสียงบาง "แต่ไม่ได้เกิดขึ้นทักทายเมื่อคุณเห็นคนออกมา เพียงไป และค้นหาผ่านเวลาของคุณ"เวลานี้ หนุ่มถูกเข้าใจได้รวดเร็ว เขาหัวเราะดัง ๆ winked และกระซิบบอกวังฮ่องกง: "ไหมเธอเสียจากกตัญญุตา"ไม่มีตัวตน และบริสุทธิ์ ฮ่องกงวังยืน ด้วยมือของเขา clasped หลังของเขาเป็นยิ้มหวาน "ยอมรับตัวเองกับฉัน การนมัสการ อาจจะ แต่ความมุ่งมั่นจะเป็นเรื่องยากกำหนดบุคลิกภาพของเธอ"บอดี้ stifled เขาหัวเราะ stomped บนพื้นดิน และมุ่งแหว่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ้าหน้าที่หยิบป้ายขึ้น เขาที่กุมมือของเขาอีกครั้งและตอบว่า "ใช่ครับไปใน" สายการบินถูกนำในการเคลื่อนไหว. และในเร็ว ๆ นี้ม้าของพวกเขาหายไปในเวลากลางคืน. เจ้าหน้าที่เฝ้าดูตัวเลขการปลีกตัวของพวกเขาในขณะที่เขาพากันบ่น "วังฮ่องกงของหรั่ง ' ยา? อาจจะมีการสู้รบอื่นได้หรือไม่ อะไร ๆ ก็สามารถทำให้คนที่ชอบเขาออกจากเมืองในช่วงกลางของคืนได้หรือไม่ " สองร้อยขี่ม้าขี่ม้าที่ก้าวเครื่องแบบ พวกเขาขี่ม้าที่ดีที่สุดและดำเนินอาวุธกับพวกเขา ในลักษณะของพวกเขาลี้ภัยหมอบอยู่ข้างถนนทั้งลดกลับมาไม่ว่าจะเป็นเพราะพวกเขาได้ยิน clopping หรือมองดูเงาของพวกเขา พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในมุมและเฝ้าดูพวกเขานั่งห่าง. ช้าพวกเขาก็มาถึงที่ทะเลสาบ. วังฮ่องกงเอาดูที่ทะเลสาบห้าสิบเอเคอร์และสั่งเบา ๆ "ห้าสิบของคุณแยกออกมาและไปรอบ ๆ ทะเลสาบ ดูว่ามีรอยเท้าผิดปกติใด ๆ พิมพ์กีบหรือแทร็คที่ล้อ นอกจากนี้ยังหยุดและขอให้ทุกคนที่คุณเห็น. " " ใช่. " ห้าสิบขี่ม้าขี่ม้าออกคำสั่งของพวกเขา. หลังจากที่สี่ของชั่วโมงห้าขี่ม้าขี่ม้ากลับไปที่เขา ยามหนุ่มประสานมือของเขาทันทีที่เขาลงจากหลังม้าม้าของเขากล่าวว่า ". โทร่องรอยล้อขนและรอยเท้าเก้าคนของเขาถูกพบอยู่สองร้อยก้าวจากที่นี่เช่นเดียวกับเลือดของมนุษย์และร่างกายที่ตายแล้วบนพื้นดิน" เขาหยุดที่จุดเชื่อมต่อนี้จะมองไปที่วังฮ. ในไฟริบหรี่ใบหน้าหล่อวังฮ่องกงดูเหมือนกับว่ามันถูกซ่อนอยู่หลังชั้นของหมอก สิ่งที่อาจยามอาจเห็น? "สายการบินที่ได้รับการติดอยู่ในโคลน" ยามหนุ่มสาวอย่างต่อเนื่อง "หลังจากนั้นมันก็เดินไปทางทิศตะวันตก ต่อไปนี้ร่องรอยเราเห็นรอยเท้าของคนแปดคนตามด้วยกีบหกม้า เหล่านี้พิมพ์กีบมาจากเนินเขา. " เขาหยุดและมองไปทางวังฮ. ในเปลวไฟโยกวังฮ่องกงพยักหน้าและกล่าวว่า" มันเป็นแน่แท้เธอ ถ่ายทอดคำสั่งของฉันในการติดตามร่องรอย. " " ใช่. " เกือกม้าเตะล้อ clopping. ยามหนุ่มสาวได้อย่างชัดเจนเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการติดตาม เขาขี่ม้าระดับแนวหน้าและกระโดดลงทุกสิบก้าวที่จะดู. ตามและเขาใกล้สายการบินและพูดกับวังหงส์ "Master หกม้าไม่ได้มีความแข็งแกร่งพอที่จะยังคงไล่ เพียงสายการบินไปในทิศทางที่. " เขาชี้ไปข้างหน้า. วังฮ่องกงลดลงม่านและเบา ๆ กล่าวว่า" ผมได้รับมันให้เป็นไป. " " ใช่. " ม้าอีกครั้งวิ่งไปข้างหน้า. ยามหนุ่มสาวยังคงนำวิธีการ เขาเดินไปประมาณร้อยก้าวกระโดดลงไปดูแล้วติดม้าของเขาอีกครั้ง. พวกเขาเดินไปทางที่เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงก่อนยามที่ชี้ไปติดตามล้อและกล่าวว่า "พวกเขาได้หยุดที่นี่บางครั้ง แต่ ไปตั้งแต่ไปยังภูเขาที่. " " เรายังคง. " " ใช่. " ต่อมาไม่นานยามหยุดและหันไปวังฮ่องกงด้วยมือของเขาประสานในพิธี "Master, สายการบินในบริเวณใกล้เคียง." เขาหยุดแล้วถามว่า "เราควรจะเรียกชื่อของพวกเขา?" เนื่องจากพวกเขาถูกล้อมรอบด้วยภูเขาหนึ่งสายจะส่งก้องเสียงเรียกเข้าและพวกเขาต้องการมากเร็ว ๆ นี้พบเธอ. ในการเรืองแสงริบหรี่ของ ไฟไหม้วังฮ่องกงยิ้ม. รอยยิ้มของเขาเป็นเพียงเล็กน้อยลึกลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ชาญฉลาดและในเวลาเดียวกันที่เหนื่อยล้าเล็กน้อย. เขายกม่านและกระโดดลง เดินไปยามที่เขาเบา ๆ หัวเราะ: "สิ่งที่คุณเรียกชื่อของเธอหรือไม่? ฉันคิดว่าเธอมีความน่ากลัวพอสำหรับวันนี้ ". ยามไม่เข้าใจสิ่งที่เขาหมาย. วังฮ่องกงกระโดดลงบนม้าที่อยู่ในยามอีกและบอกว่าคนหนุ่มสาวที่หนึ่ง:". ให้เราไปหาเธอ " " ใช่ " ตอบยามหนุ่มสาวในขณะที่มองอย่างแปลกที่เจ้านายของเขา บางเวลาต่อมาเขาได้รับการยืนยันคำตอบของเขาและขี่ม้าออก. เวลานี้เขาจะมองไปรอบ ๆ ทุกสิบก้าวหรือดังนั้นวังฮ่องกงต่อไปนี้อย่างใกล้ชิดหลัง. เร็ว ๆ นี้เขาได้ไปยังสถานที่และชี้ภายใน "เจ้านายของเธออาจจะอยู่ในที่นี่." วังฮ่องกงฮัมในการตอบกระทู้ ในขณะที่เขาฟังริมฝีปากของเขาค่อยๆหงายเพื่อแสดงให้เห็นรอยยิ้มอ่อน. "ไปและทำให้เสียงบางอย่าง" เขากล่าว " แต่ไม่ได้มาขึ้นไปทักทายเมื่อคุณเห็นคนออกมา เพียงแค่ไปและหาสถานที่ที่จะผ่านเวลาของคุณ. " เวลานี้ชายหนุ่มคนหนึ่งได้อย่างรวดเร็วที่จะเข้าใจ เขาหัวเราะออกมาดัง ๆ ที่เชื่อมโยงและกระซิบกับวังฮ่องกง: "คุณอยากให้เธอมุ่งมั่นที่จะให้คุณออกจากกตัญญุตา" เบาหวิวและบริสุทธิ์วังฮ่องกงยืนด้วยมือของเขาประสานด้านหลังของเขาในขณะที่เขายิ้มอย่างแผ่วเบา "กระทำตัวเองกับผมหรือเปล่า ความรักบางที แต่ความมุ่งมั่นที่จะเป็นเรื่องยากที่กำหนดบุคลิกของเธอ. " บอดี้การ์ดกลั้นหัวเราะของเขากระทืบบนพื้นดินและมุ่งหน้าไปแหว่ง