Dupuy, Bailey, St Angelo, Vercellot

Dupuy, Bailey, St Angelo, Vercellotti, & Legendre, 1987; Wheeler, Cundiff, & Koch, 1994). The most accurate method of determining carcass composition is chemical analysis of the carcass (Powel & Huffman, 1968). However, physical separation of carcass into lean, fat and bone is a more useful indication of retail composition, because the lean includes marbling (Lunt et al., 1985).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Dupuy, Bailey เซนต์แองเจโล่ Vercellotti &เลอฌ็องดร์ 1987 &ล้อ Cundiff คอ 1994) วิธีการกำหนดองค์ประกอบซากแม่นยำมากที่สุดเป็นซากการวิเคราะห์ทางเคมี (Powel & Huffman, 1968) อย่างไรก็ตาม แยกทางกายภาพของซากเป็นแบบ lean ไขมัน และกระดูกเป็นการบ่งชี้องค์ประกอบขายปลีก มีประโยชน์มากขึ้นเนื่องจากแบบ lean มี marbling (Lunt และ al., 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Dupuy, เบลีย์เซนต์แองเจโล Vercellotti และ Legendre 1987; วีลเลอร์, Cundiff และโคช์ส 1994) วิธีการที่ถูกต้องที่สุดของการกำหนดองค์ประกอบซากคือการวิเคราะห์ทางเคมีของซาก (Powel และ Huffman 1968) อย่างไรก็ตามการแยกทางกายภาพของซากลงไปในเนื้อไขมันและกระดูกเป็นข้อบ่งชี้ที่มีประโยชน์มากขึ้นขององค์ประกอบค้าปลีกเพราะยันมีไขมันแทรก (Lunt et al., 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1981 , Bailey , เซนต์แองเจโล , vercellotti & legendre , 1987 ; ล้อ ที่ตั้ง& Koch , 2537 ) วิธีที่ถูกต้องที่สุดในการกำหนดลักษณะซากคือ การวิเคราะห์ทางเคมีของซาก ( พาวเวลล์& Huffman , 1968 ) อย่างไรก็ตาม การแยกทางกายภาพของซากเป็นไขมันและกระดูก ปอด คือ ตัวบ่งชี้ที่มีประโยชน์มากขึ้นของการขายปลีก เพราะปอดประกอบด้วย marbling ( ลอนท์ et al . , 1985 )