Living in Brazil, it is easy to ima

Living in Brazil, it is easy to imagine that you have been transposed into one of those novels with alterative endings-in this instance, about how the USA might have developed if a few things had turned out differently. Both are continent-sized countries in the western hemisphere with federal democracies in which state governments have considerable power. Both were colonized by small European seafaring nations before gaining independence within 50 years of each other. Their populations are made up of the descendants of their original inhabitants, early colonists and African slaves, topped up later by European and then Asia migrants. A recent influx from neighboring countries completes the mix. Brazil’s melting-pot is, if anything, even more successful than America’s. There is no such thing as a hyphenated Brazilian. Both countries seem surprising religious to European eyes, with different Christian sects competing vigorously for believers. The most successful Brazilian multinational of all may be the Universal Church of the Kingdom of God, a Pentecostal outfit that keeps being investigated for overenthusiastic marketing and opaque book-keeping. Both places show a strong preference for consumption over saving when times are good. Brazil has a culture all of its own, but it looks for inspiration to America more than it does to its Spanish-speaking neighbors.
A place of paradoxes And yet the differences are stark. America is rich, Brazil poor, Brazil is more left-wing. America fights wars, Brazil does not. America likes its capitalism as unbridles as possible, Brazil prefers its markets with a strong government presence. Look more closely, though, and some of these distinctions become blurred. Brazil is more left-wing in theory than in practice. Next year’s presidential election is likely to come down to a choice between a candidate from the left-wing Workers’ Party and the centre-left Party of Brazilian social democracy. Even so, most of the money the government spends goes to people who are comparatively wealthy. The biggest single reason for the difference in income distribution between Brazil and America is more regressive public spending in Brazil. “we live in a paradoxical situation of a government that spends a lot and benefits a few,” said Antonio Palocci on becoming finance minister in 2003. Brazilians also have a more American approach to capitalism and free market than they might appear to at first sight. Many of their country’s success stories of the past 15 years, from the free-floating real and the autonomous central bank to the privatization of state-controlled firms that have since flourished, are products of a similar way of thinking about what economic arrangements wok best. To his credit, President Lula has not reversed these changes, as many feared he might. The clash between a growing middle class and a government that often seems to be blocking its aspirations is creating a rather American story about the determined little guy being constantly pulled back by the dead hand of bureaucracy. Many of the younger businessmen and bankers in Brazil have postgraduate qualifications from American enterprise institute or other free-market think-tanks.
If America’s doubts about free markets and Brazil’s confidence in them both continue to grow, the two may shortly meet. Even President Lula now denounces protectionism, though many foreign governments, nothing Brazil’s still fairly high import taxes, are unconvinced, Brazil’s import and exports taken together were equivalent o 22 percent of its GDP in 2007, compared with 23 percent for America. Above all, Brazil now seems confident tat a more open economy will not condemn it to a role as coffee-maker to richer countries. Like America, Brazil is so big and varied that it often seems to contain at least two separate countries. One of these is a place with ten land borders and no wars where people speak a single language in compressed item zones: where there is no religious conflict; and where three-quarters of the population turns out to vote, with election results announced the following day. This country has sophisticated economic policymaking and financial markets, as well as a growing collection of world-beating companies. It runs on sushi and is usually suntanned.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาศัยอยู่ในบราซิล มีจินตนาการว่า คุณได้รับแบบสลับแกนเป็นนวนิยายที่มี alterative ลงท้ายในนี้อินสแตนซ์ เกี่ยวกับวิธีสหรัฐอเมริกาอาจมีพัฒนาหากบางสิ่งที่มีเปิดออกแตกต่างกัน ทั้งสองมีขนาดทวีปประเทศในซีกโลกตะวันตกกับเหมือน ๆ ของภาครัฐซึ่งรัฐบาลของรัฐมีอำนาจมาก ทั้งถูกยึดครอง โดยประเทศชาวยุโรปเล็กก่อนได้รับเอกราชในปี 50 กัน ประชากรของพวกเขาที่ทำขึ้นจากลูกหลาน ของคนเดิม ช่วง colonists ทาสแอฟริกัน ราดขึ้นภายหลังจากยุโรป และเอเชียอพยพ อีกล่าสุดจากประเทศเพื่อนบ้านทำการผสม บราซิลเน็กละลายหม้อได้ ถ้าอะไร ประสบความสำเร็จยิ่งกว่าของอเมริกา ไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นบราซิลประสม ประเทศทั้งสองดูเหมือน ศาสนารู้สึกประหลาดใจกับตายุโรป กับ sects คริสเตียนต่างแข่งขันโยคะสำหรับผู้เชื่อ ข้ามชาติบราซิลประสบความสำเร็จมากที่สุดของทั้งหมดอาจเป็นคริสตจักร สากลแห่งอาณาจักรของพระเจ้า เครื่องแต่งกาย Pentecostal ที่ช่วยให้การตรวจสอบการตลาด overenthusiastic และทึบแสงเก็บหนังสือได้ สถานทั้งสองแสดงความแข็งแรงสำหรับการใช้ผ่านบันทึกเวลาดี บราซิลมีวัฒนธรรมทั้งหมดของตัวเอง แต่หาแรงบันดาลใจให้อเมริกา มากกว่าทำเพื่อเพื่อนบ้านพูดภาษาสเปน สถานที่ paradoxes และยัง แตกต่างสิ้นเชิง อเมริกามี ดีบราซิล บราซิลเป็นฝ่ายซ้ายมากขึ้น อเมริกาต่อสู้สงคราม บราซิลไม่ได้ อเมริกาชอบทุนนิยมมันเป็น unbridles สุด บราซิลต้องการตลาดกับสถานะรัฐบาลแข็งแกร่ง ดูเพิ่มเติมอย่างใกล้ชิด แม้ว่า และบางส่วนของเหล่านี้ความเป็นเบลอ บราซิลจะมีฝ่ายซ้ายในทางทฤษฎีมากกว่าในทางปฏิบัติ เลือกตั้งประธานาธิบดีในปีถัดไปมีแนวโน้มที่จะลงมาให้เลือกระหว่างผู้สมัครจากพรรคฝ่ายซ้ายแรงและศูนย์ซ้ายพรรคสังคมประชาธิปไตยบราซิล ถึงกระนั้น รัฐบาลใช้จ่ายเงินไปยังผู้รวยดีอย่างหนึ่ง เหตุผลเดียวที่ใหญ่ที่สุดสำหรับความแตกต่างในการกระจายรายได้ระหว่างบราซิลและอเมริกามีค่าใช้จ่ายสาธารณะลดค่าลงเรื่อย ๆ ยิ่งในบราซิล "เราอยู่ในสถานการณ์ของรัฐบาลที่ใช้มาก และประโยชน์กี่ paradoxical" กล่าวว่า Antonio Palocci เป็น รัฐมนตรีเงินใน 2003 นอกจากนี้ Brazilians ยังมีอเมริกันมากกว่าวิธีการแบบทุนนิยมและตลาดเสรีมากกว่าพวกเขาอาจจะได้ที่ตา ของประเทศของพวกเขาเรื่องราวความสำเร็จของปีผ่านมา 15 จริง free-floating และธนาคารกลางอิสระการ privatization ของบริษัทควบคุมรัฐที่มีมากมายเนื่องจากความเจริญรุ่งเรือง เป็นผลิตภัณฑ์ของวิถีคิดวกจัดเศรษฐกิจใดดีที่สุดเหมือนกัน การประธานาธิบดี Lula ได้ย้อนกลับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ไม่เป็นมากกลัวเขาอาจ การปะทะกันระหว่างชั้นกลางเติบโตและรัฐบาลที่มักจะดูเหมือนว่าจะเป็นบล็อกของแรงบันดาลใจคือการสร้างอเมริกันเป็นเรื่องเกี่ยวกับคนน้อยกำหนดถูกดึงกลับ โดยผู้ตายของข้าราชการอย่างต่อเนื่อง นักธุรกิจและนายธนาคารบราซิลวัยมีคุณสมบัติบัณฑิตจากสถาบันองค์กรอเมริกันหรือคิดว่าตลาดฟรีอื่น ๆ รถถัง ถ้าข้อสงสัยของอเมริกาเกี่ยวกับฟรีตลาดและความเชื่อมั่นของประเทศบราซิลใน ทั้งยังคงเติบโต ช้าอาจพบทั้งสอง แม้แต่ประธานาธิบดี Lula denounces ปกป้องตอนนี้ แต่ยังค่อนข้างสูงในรัฐบาลต่างประเทศ บราซิลอะไรของ ภาษีนำเข้า มี unconvinced ของบราซิลนำเข้า และส่งออกที่ใช้ร่วมกันได้เทียบเท่า o 22 เปอร์เซ็นต์ของ GDP ในปี 2007 เปรียบเทียบกับร้อยละ 23 ในอเมริกา เหนือทั้งหมด บราซิลตอนนี้ดูเหมือนว่าตาดเศรษฐกิจเปิดมากขึ้นจะพิพากษาบทบาทเป็นกาแฟขึ้นประเทศจึงมั่นใจ เช่นอเมริกา บราซิลดีมาก และที่แตกต่างกัน มักจะดูเหมือนมีน้อยสองแยกประเทศ หนึ่งเป็นบริเวณที่ มีเส้นขอบที่ดินสิบและไม่มีสงครามที่คนพูดเป็นภาษาเดียวในโซนสินค้าอัด: มีความขัดแย้งทางศาสนาไม่ และ three-quarters ของประชากรปรากฎว่าลง มีการเลือกตั้ง ผลประกาศวันต่อไปนี้ ประเทศนี้มีซับซ้อน policymaking เศรษฐกิจ และตลาดการเงิน รวมทั้งกลุ่มเติบโตของบริษัท world-beating มันทำงานบนซูชิ และเป็นปกติ suntanned

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่อาศัยอยู่ในบราซิล, มันเป็นเรื่องง่ายที่จะจินตนาการว่าคุณได้รับการย้ายเป็นหนึ่งในนวนิยายที่มีตอนจบในโครงการดัดแปลงกรณีนี้เกี่ยวกับวิธีสหรัฐอเมริกาอาจมีการพัฒนาถ้าบางสิ่งที่ได้เปิดออกมาแตกต่างกัน ทั้งสองเป็นประเทศทวีปขนาดใหญ่ในซีกโลกตะวันตกกับประชาธิปไตยของรัฐบาลกลางในการที่รัฐบาลของรัฐมีอำนาจมาก ทั้งสองถูกอาณานิคมโดยประเทศเดินเรือขนาดเล็กในยุโรปก่อนที่จะได้รับอิสรภาพภายใน 50 ปีของแต่ละอื่น ๆ ประชากรของพวกเขาจะสร้างขึ้นจากลูกหลานของคนที่อาศัยอยู่เดิมของพวกเขาอาณานิคมในช่วงต้นและทาสแอฟริกันเติมในภายหลังโดยยุโรปและเอเชียแล้วแรงงานข้ามชาติ ไหลบ่าเข้ามาที่ผ่านมาจากประเทศเพื่อนบ้านเสร็จสิ้นการผสม บราซิลหม้อหลอมคือถ้ามีอะไรแม้ประสบความสำเร็จมากกว่าอเมริกา ไม่มีสิ่งเช่นยัติภังค์บราซิล ทั้งสองประเทศดูเหมือนน่าแปลกใจศาสนาเพื่อดวงตายุโรปพร้อมนับถือศาสนาคริสต์นิกายที่แตกต่างกันในการแข่งขันอย่างจริงจังสำหรับบรรดาผู้ศรัทธา ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในบราซิลข้ามชาติทั้งหมดอาจจะเป็นคริสตจักรสากลของอาณาจักรของพระเจ้า Pentecostal เครื่องแต่งกายที่ช่วยให้การตรวจสอบสำหรับการตลาดศรัทธาอย่างแรงกล้าและทึบแสงเก็บหนังสือ ทั้งสถานที่แสดงการตั้งค่าที่แข็งแกร่งสำหรับการบริโภคประหยัดกว่าเมื่อครั้งเป็นสิ่งที่ดี บราซิลมีวัฒนธรรมทั้งหมดของตัวเอง แต่มันจะมองหาแรงบันดาลใจให้อเมริกามากกว่ามันไม่ให้เพื่อนบ้านที่พูดภาษาสเปนของมัน.
สถานที่แห่งความขัดแย้งและยังแตกต่างอย่างสิ้นเชิง อเมริกาเป็นที่อุดมไปด้วยบราซิลยากจนบราซิลเป็นอีกปีกซ้าย อเมริกาต่อสู้สงครามบราซิลไม่ได้ อเมริกาชอบทุนนิยมในฐานะ unbridles ที่เป็นไปได้บราซิลชอบตลาดที่มีสถานะที่แข็งแกร่งของรัฐบาล ดูอย่างใกล้ชิดแม้ว่าและบางส่วนของความแตกต่างเหล่านี้กลายเป็นเบลอ บราซิลเป็นอีกปีกซ้ายในทฤษฎีกว่าในทางปฏิบัติ การเลือกตั้งประธานาธิบดีในปีหน้ามีโอกาสที่จะลงมาให้เลือกระหว่างการเป็นผู้สมัครจากปีกซ้ายพรรคแรงงานและพรรคกลางซ้ายของสังคมประชาธิปไตยบราซิล ดังนั้นแม้ส่วนใหญ่ของเงินที่รัฐบาลใช้เวลาไปกับคนที่ร่ำรวยเปรียบเทียบ เหตุผลเดียวที่ใหญ่ที่สุดสำหรับความแตกต่างในการกระจายรายได้ระหว่างบราซิลและอเมริกาเป็นใช้จ่ายถอยหลังมากขึ้นของประชาชนในประเทศบราซิล "เราอยู่ในสถานการณ์ขัดแย้งของรัฐบาลที่ใช้จ่ายเป็นจำนวนมากและผลประโยชน์ไม่กี่" กล่าวว่าอันโตนิโอ Palocci กลายเป็นว่าการกระทรวงการคลังในปี 2003 บราซิลยังมีวิธีการที่ชาวอเมริกันมากขึ้นในระบบทุนนิยมและตลาดเสรีกว่าที่พวกเขาอาจจะปรากฏตั้งแต่แรกเห็น . หลายประเทศของพวกเขาของเรื่องราวความสำเร็จที่ผ่านมา 15 ปีจากฟรีลอยจริงและธนาคารกลางอิสระการแปรรูปของ บริษัท ที่รัฐควบคุมที่มีเจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่มีผลิตภัณฑ์จากลักษณะที่คล้ายกันในการคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เตรียมการทางเศรษฐกิจกระทะที่ดีที่สุด . เครดิตของเขาประธานาธิบดีลูลายังไม่ได้กลับรายการการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เป็นจำนวนมากกลัวว่าเขาอาจ ปะทะกันระหว่างชนชั้นกลางที่กำลังเติบโตและรัฐบาลที่มักจะดูเหมือนว่าจะมีการปิดกั้นแรงบันดาลใจของมันคือการสร้างเรื่องราวอเมริกันค่อนข้างเกี่ยวกับคนตัวเล็กที่ถูกกำหนดอย่างต่อเนื่องดึงกลับด้วยมือตายของระบบราชการ หลายคนที่อายุน้อยกว่านักธุรกิจและนายธนาคารในประเทศบราซิลมีคุณสมบัติสูงกว่าปริญญาตรีจากสถาบันองค์กรอเมริกันหรือตลาดเสรีคิดถังอื่น ๆ .
หากข้อสงสัยของอเมริกาเกี่ยวกับตลาดเสรีและความเชื่อมั่นของบราซิลในพวกเขาทั้งสองยังคงเติบโตทั้งสองไม่นานอาจพบ แม้แต่ประธานาธิบดีลูลาตอนนี้ denounces ปกป้องแม้ว่ารัฐบาลต่างประเทศจำนวนมากไม่มีอะไรของบราซิลยังคงเป็นธรรมภาษีนำเข้าสูงเป็นไม่มั่นใจนำเข้าของบราซิลและการส่งออกนำมารวมกันเทียบเท่า o ร้อยละ 22 ของ GDP ในปี 2007 เมื่อเทียบกับร้อยละ 23 สำหรับอเมริกา เหนือสิ่งอื่นใด, ประเทศบราซิลตอนนี้ดูเหมือนว่าทททมั่นใจเศรษฐกิจแบบเปิดมากขึ้นจะไม่ประณามมันจะมีบทบาทเป็นเครื่องชงกาแฟไปยังประเทศที่ดียิ่งขึ้น เช่นอเมริกาบราซิลมีขนาดใหญ่และแตกต่างกันว่ามันมักจะดูเหมือนว่าจะมีอย่างน้อยสองประเทศที่แยกต่างหาก หนึ่งในนั้นคือสถานที่ที่มีสิบพรมแดนที่ดินและสงครามไม่มีที่คนพูดภาษาเดียวในโซนอัดรายการ: ที่ไม่มีความขัดแย้งทางศาสนา; และสถานที่ที่สามในสี่ของประชากรที่เปลี่ยนจากการลงคะแนนด้วยการประกาศผลการเลือกตั้งในวันรุ่งขึ้น ประเทศนี้มีการกำหนดนโยบายทางเศรษฐกิจที่มีความซับซ้อนและตลาดการเงินเช่นเดียวกับคอลเลกชันที่เพิ่มขึ้นของ บริษัท ทั่วโลกตี มันทำงานบนซูชิและมักจะผิวโดนแดด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่อาศัยอยู่ในบราซิล , มันเป็นเรื่องง่ายที่จะจินตนาการว่าคุณได้รับกลับด้านเป็นหนึ่งในบรรดานวนิยายอาจลงท้ายด้วย ในตัวอย่างนี้ ว่าอเมริกาอาจจะพัฒนาถ้าไม่กี่เรื่อง คงจะแตกต่างออกไป ทั้งสองทวีปขนาดประเทศในซีกโลกตะวันตก กับประชาธิปไตยแห่งชาติซึ่งรัฐบาลมีอำนาจมากทั้งคู่ตกเป็นเมืองขึ้นชาติทางทะเลขนาดเล็กยุโรปก่อนได้รับเอกราชภายใน 50 ปีของแต่ละอื่น ๆ ประชากรของพวกเขามีขึ้นของลูกหลานของชาวอาณานิคมเดิมก่อน และทาสแอฟริกัน เติมได้ในภายหลัง โดยยุโรปและเอเชียอพยพ การหลั่งไหลล่าสุดจากประเทศเพื่อนบ้านได้รับการผสม หม้อหลอมละลายของบราซิล คือ ถ้าสิ่งใดที่ประสบความสำเร็จมากขึ้นกว่าที่อเมริกา ไม่มีสิ่งเช่นยัติภังค์บราซิล ทั้งประเทศดูน่าประหลาดใจทางตายุโรปแตกต่างกันกับนิกายคริสเตียนอย่างแข็งขัน การแข่งขันเพื่อให้ผู้ศรัทธา ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของบราซิล ซึ่งทั้งหมดอาจเป็นคริสตจักรสากลของอาณาจักรของพระเจ้าเป็นชุดที่ทำให้ Pentecostal ถูกสอบสวนการตลาด overenthusiastic ขุ่นและรักษาหนังสือ . ทั้งสองแห่งให้แข็งแรงการตั้งค่าสำหรับการบริโภคมากกว่าการประหยัดเวลาดี บราซิลมีวัฒนธรรมของตนเอง แต่มันมองหาแรงบันดาลใจอเมริกามากกว่ามันให้เพื่อนบ้านที่พูดภาษาสเปนของ
สถานที่แห่งความขัดแย้งและความแตกต่าง สตาร์ค อเมริการวยบราซิลที่ยากจน บราซิลเป็นปีกซ้ายมากกว่า อเมริกาต่อสู้สงคราม บราซิล ไม่ได้ อเมริกาชอบทุนนิยมเป็น unbridles ที่สุด บราซิล ชอบของตลาดที่มีสถานะที่เข้มแข็งของรัฐบาล ดูอย่างใกล้ชิด แม้ว่า บางส่วนของความแตกต่างเหล่านี้กลายเป็นเบลอ บราซิลเป็นปีกซ้ายในทฤษฎีมากกว่าการปฏิบัติการเลือกตั้งประธานาธิบดีปีหน้า น่าจะลงมาเป็นทางเลือกระหว่างผู้สมัครจากพรรคคนงานปีกซ้ายและศูนย์ซ้ายพรรคสังคมประชาธิปไตยของชาวบราซิล แม้ว่าส่วนใหญ่ของเงินที่รัฐบาลจ่ายไปคนที่จะเปรียบเทียบฐานะเหตุผลเดียวที่ใหญ่ที่สุดสำหรับความแตกต่างในการกระจายรายได้ระหว่างบราซิลและอเมริกาคือการใช้จ่ายของประชาชนถอยหลังในบราซิล " เราอยู่ในสถานการณ์ที่ขัดแย้งของรัฐบาลที่ใช้มากและผลประโยชน์ไม่กี่กล่าวว่า " อันโตนิโอ palocci เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังในปี 2003บราซิลมีชาวอเมริกันมากกว่าแนวทางทุนนิยมและตลาดเสรีมากกว่าที่พวกเขาอาจปรากฏครั้งแรก หลายประเทศของพวกเขา เรื่องราวความสำเร็จของที่ผ่านมา 15 ปี จากฟรีลอยจริงและธนาคารกลางกำกับเพื่อการแปรรูปของ บริษัท ที่ควบคุมโดยรัฐบาลที่มีตั้งแต่ความเจริญรุ่งเรือง ,เป็นผลิตภัณฑ์ของลักษณะของการคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จัดเรียงทางเศรษฐกิจ , ที่ดีที่สุด เพื่อเครดิตของเขา ประธานาธิบดี Lula ได้ย้อนกลับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ มาก กลัวว่าเขาอาจจะการปะทะกันระหว่างชนชั้นกลางที่กำลังเติบโต และเป็นรัฐบาลที่มักจะดูเหมือนจะปิดกั้นความใฝ่ฝันของตน คือการสร้าง เรื่องราวค่อนข้างอเมริกันเกี่ยวกับกำหนดเจ้าตัวเล็กอย่างต่อเนื่องดึงกลับโดยมือตายของระบบราชการ หลายของหนุ่มนักธุรกิจและธนาคารในบราซิลมีคุณวุฒิปริญญาเอกจากสถาบันวิสาหกิจอเมริกันหรือตลาดเสรีคิดถัง
ถ้าเป็นอเมริกาสงสัยเกี่ยวกับตลาดฟรีและบราซิล ความเชื่อมั่นในพวกเขาทั้งสองยังคงเติบโต สองอาจจะเร็วๆนี้เจอกัน แม้แต่ประธานาธิบดี Lula ตอนนี้ประณามการปกป้อง แม้ว่ารัฐบาลหลายประเทศไม่มีบราซิลยังค่อนข้างสูง นำเข้า ภาษีจะไม่มั่นใจของบราซิลนำเข้าและส่งออกที่ถ่ายด้วยกันได้เทียบเท่า o 22 เปอร์เซ็นต์ของ GDP ในปี 2007เมื่อเทียบกับ 23 เปอร์เซ็นต์สำหรับอเมริกา ข้างต้นทั้งหมด , บราซิล ตอนนี้ดูเหมือนมั่นใจ ททท. เปิดมากขึ้น เศรษฐกิจจะไม่ประณามกับบทบาทเป็นกาแฟ ประเทศที่ร่ำรวยกว่า เช่น อเมริกา บราซิล มีขนาดใหญ่มาก และหลากหลายที่มักจะดูเหมือนว่าจะประกอบด้วยอย่างน้อยสองแยกประเทศ หนึ่งเหล่านี้เป็นสถานที่ที่มีเส้นขอบที่ดิน สิบ ไม่มีสงคราม ที่ผู้คนพูดภาษาเดียวในโซน : อัดรายการที่ไม่มีความขัดแย้งทางศาสนา และที่สามในสี่ของประชากรเปลี่ยนไปโหวต กับผลการเลือกตั้งประกาศในวันต่อไป ประเทศนี้มีนโยบายเศรษฐกิจและตลาดการเงินที่ซับซ้อน รวมทั้งคอลเลกชันที่เพิ่มขึ้นของเต้นของโลกบริษัท มันทำงานบนซูชิ และมักจะ suntanned .