A corporation’s ethical responsibil

A corporation’s ethical responsibility in advertising is to inform and persuade consumer stakeholders in ways that are not deceitful. This does not always happen, as the tobacco, diet, and food industries, for example, have shown. There are ethical issues embedded in the practice of advertising. These ethical issues arise whenever corporations target ads in manipulative, untruthful, subliminal, and coercive ways to vulnerable buyers such as children and minorities. This discourse (legal) is based on the assumptions that advertising is worthwhile from an economic and social perspective; and that marketers have the right to persuade. On the other hand, there are ethical issues involving the essence of advertising, their appropriateness socially and economically, and their potentially harmful effects on individuals and on society at large. This discourse (moral) makes the distinction between “having a right” and “the right thing to do.” It is not based on the assumption that persuasion is a right that necessarily should be exercised by advertises. The Federal Trade Commission (FTC) Act prohibits unfair or deceptive advertising in any medium.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รับผิดชอบด้านจริยธรรมของบริษัทในการโฆษณาคือการ แจ้งให้ทราบ และชักชวนผู้บริโภคมีส่วนได้เสียที่ไม่ที่หลอกลวง นี้ไม่เสมอเกิดขึ้น สูบบุหรี่ อาหาร และ อุตสาหกรรมอาหาร ตัวอย่าง ได้แสดง ประเด็นด้านจริยธรรมในการปฏิบัติของการโฆษณาได้ ปัญหาจริยธรรมเหล่านี้เกิดขึ้นเมื่อใดก็ ตามที่บริษัทกำหนดเป้าหมายโฆษณาวิธีปฏิบัติ untruthful ซึ่ง และ coercive ผู้ซื้อมีความเสี่ยงเช่นเด็กและคมิ วาทกรรมนี้ (กฎหมาย) ตั้งอยู่บนสมมติฐานที่ว่าโฆษณาคุ้มค่าไปกับการเศรษฐกิจ และสังคม และนักการตลาดได้ถูกโน้มน้าวใจ บนมืออื่น ๆ มีปัญหาด้านจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับสาระสำคัญของการโฆษณา ความของพวกเขา และเศษรฐกิจ และผลกระทบอาจเป็นอันตราย กับบุคคล และสังคมมีขนาดใหญ่ วาทกรรมนี้ (ศีลธรรม) ทำให้ความแตกต่างระหว่าง "มีสิทธิ์" และ "สิ่งถูกต้อง" ไม่นั้นจะขึ้นอยู่กับสมมติฐานที่จูงใจมีสิทธิ์ที่จำเป็นควรจะใช้โดยการชักชวน พระราชบัญญัติคณะกรรมการค้ากลาง (FTC) ห้ามโฆษณาหลอกลวง หรือไม่เป็นธรรมในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรับผิดชอบทางจริยธรรมของ บริษัท ในการโฆษณาคือการแจ้งและชักชวนผู้มีส่วนได้เสียของผู้บริโภคในรูปแบบที่ไม่ได้หลอกลวง นี้ไม่เคยเกิดขึ้นในขณะที่ยาสูบ, อาหาร, และอุตสาหกรรมอาหารเช่นได้แสดงให้เห็น มีประเด็นด้านจริยธรรมที่ฝังตัวในทางปฏิบัติของการโฆษณาที่มี เหล่านี้ประเด็นด้านจริยธรรมที่เกิดขึ้นเมื่อใดก็ตามที่ บริษัท กำหนดเป้​​าหมายโฆษณาในบิดเบือนเท็จอ่อนและวิธีการบีบบังคับให้กับผู้ซื้อมีความเสี่ยงเช่นเด็กและชนกลุ่มน้อย วาทกรรมนี้ (ตามกฎหมาย) ตั้งอยู่บนสมมติฐานที่ว่าโฆษณาที่คุ้มค่าจากมุมมองทางเศรษฐกิจและสังคม และนักการตลาดที่มีสิทธิที่จะชักชวน ในทางกลับกันยังมีประเด็นด้านจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับสาระสำคัญของการโฆษณาที่เหมาะสมของพวกเขาในทางสังคมและเศรษฐกิจและผลกระทบที่อาจเป็นอันตรายของพวกเขาในบุคคลและสังคมที่มีขนาดใหญ่ วาทกรรมนี้ (ศีลธรรม) ทำให้ความแตกต่างระหว่าง "มีสิทธิ" และ "สิ่งที่ถูกต้องที่จะทำ." มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับสมมติฐานที่ว่าการโน้มน้าวใจเป็นสิทธิที่จำเป็นควรจะออกกำลังกายด้วยการประกาศว่า คณะกรรมาธิการการค้าของรัฐบาลกลาง (FTC) พระราชบัญญัติห้ามการโฆษณาที่ไม่เป็นธรรมหรือหลอกลวงในสื่อใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของ บริษัท จริยธรรมความรับผิดชอบในการโฆษณาคือการแจ้งและโน้มน้าวผู้บริโภค ผู้มีส่วนได้เสียในวิธีที่ไม่หลอกลวง นี้จะไม่เกิดขึ้น เช่นยาสูบ , อาหารและอุตสาหกรรมอาหาร ตัวอย่างเช่น มีการแสดง มีปัญหาทางจริยธรรมที่ฝังตัวอยู่ในการปฏิบัติของการโฆษณา ประเด็นด้านจริยธรรมเหล่านี้เกิดขึ้นเมื่อใดก็ ตามที่ บริษัท กำหนดเป้าหมายโฆษณาในขี้โกง , เท็จ , อ่อนเกิน ,และวิธีการให้กับผู้ซื้อเสี่ยง เช่น เด็กและผู้เยาว์ วาทกรรมนี้ ( ทางกฎหมาย ) ตั้งอยู่บนสมมติฐานว่าเป็นโฆษณาที่คุ้มค่าจากมุมมองทางเศรษฐกิจและสังคม และนักการตลาดมีสิทธิในการชักชวน บนมืออื่น ๆ , มีประเด็นทางจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับสาระสําคัญของโฆษณาของตนที่เหมาะสมต่อสังคม และเศรษฐกิจและผลกระทบที่อาจเป็นอันตรายต่อบุคคลและสังคม วาทกรรมนี้ ( จริยธรรม ) ทำให้ความแตกต่างระหว่าง " มีจริง " และ " สิ่งที่ต้องทำ " มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับสมมติฐานว่า persuasion คือสิทธิที่จำเป็น ควรออกกำลังกายโดยการลงโฆษณา . คณะกรรมาธิการการค้าของรัฐบาลกลาง ( FTC ) กฎหมายห้ามโฆษณาที่ไม่เป็นธรรมหรือหลอกลวงในสื่อใด ๆ .