ClassificationAny system of fractur

Classification
Any system of fracture classification helps in communication between clinicians and may aid in
decisions of management and prognosis. The system of classification of open fractures into three types of
increasing severity was first introduced by Veliskakis5
. This concept was fully developed by Gustilo and
Anderson6
. It was subsequently modified by Gustilo et al7
and is the most commonly used classification
and is shown below in Table 2. The above classification had an interobserver agreement of about 60% as
shown by Brombark and Jones in a study of classification of tibial fractures by 245 orthopedic surgeons8
.
Because of this disagreement, it advisable to classify open fractures in operating theatre after extending
the wound, assessing the contamination and state of the fractured bone and soft tissues. The risk of
clinical infection as shown in a study by Patzakis and Wilkins is shown in the table below and depend on
fracture characteristic and location9
. The infection of tibia fractures is twice that of other locations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดประเภทระบบใด ๆ ของการแบ่งประเภทของกระดูกช่วยในการสื่อสารระหว่างแพทย์ และอาจช่วยในการการตัดสินใจของผู้บริหารและคาดคะเน ระบบการจัดประเภทของกระดูกเปิดเป็นสามประเภทของเพิ่มความรุนแรงถูกรู้จัก โดย Veliskakis5. แนวคิดนี้ได้รับการพัฒนาเต็มที่ โดยแผล และAnderson6. ต่อมาถูกปรับเปลี่ยน โดยแผล et al7 และการจัดประเภทที่ใช้บ่อยที่สุดและด้านล่างตารางที่ 2 การจัดประเภทดังกล่าวข้างต้นมีข้อตกลง interobserver ประมาณ 60% เป็นแสดง โดย Brombark และโจนส์ในการศึกษาการจำแนกประเภทของ tibial หัก โดย surgeons8 กระดูก 245.เนื่องจากความขัดแย้งนี้ มันแนะนำให้จัดประเภทโรงเปิดซีเกมส์หลังจากการขยายบาดแผล ประเมินการปนเปื้อนและร้าวกระดูกและเนื้อเยื่ออ่อน ความเสี่ยงของติดเชื้อทางคลินิกตามที่แสดงในการศึกษาโดย Patzakis และวิลคินส์แสดงในตารางด้านล่าง และขึ้นอยู่กับลักษณะแตกหักและ location9. การติดเชื้อของกระดูก tibia เป็นสองเท่าของตำแหน่งที่ตั้งอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจำแนกประเภท
ของระบบการจัดหมวดหมู่การแตกหักใด ๆ ที่จะช่วยในการสื่อสารระหว่างแพทย์และอาจช่วยในการ
ตัดสินใจของผู้บริหารและการพยากรณ์โรค ระบบการจัดหมวดหมู่ของการเกิดกระดูกหักเปิดออกเป็นสามประเภทของ
ความรุนแรงที่เพิ่มขึ้นเป็นครั้งแรกโดย
Veliskakis5 แนวคิดนี้ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่โดย Gustilo และAnderson6

มันได้รับการแก้ไขภายหลังจาก Gustilo et AL7
และมีการจัดหมวดหมู่ใช้กันมากที่สุด
และเป็นที่แสดงด้านล่างในตารางที่ 2 การจำแนกประเภทดังกล่าวข้างต้นมีข้อตกลง interobserver ประมาณ 60% ในขณะที่
แสดงโดย Brombark และโจนส์ในการศึกษาการจัดหมวดหมู่ของกระดูกหักกระดูกแข้งโดย 245 surgeons8 กระดูก
.
เพราะความขัดแย้งนี้ก็แนะนำให้เลือกที่จะจัดกระดูกหักที่เปิดในงานละครหลังจากที่ขยาย
แผลการประเมินการปนเปื้อนและสถานะของกระดูกร้าวและเนื้อเยื่ออ่อน ความเสี่ยงของการ
ติดเชื้อทางคลินิกดังแสดงในการศึกษาโดย Patzakis และวิลกินส์จะแสดงในตารางด้านล่างและขึ้นอยู่กับ
การแตกหักและลักษณะ
location9 การติดเชื้อของกระดูกหักแข้งเป็นสองเท่าของสถานที่อื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจำแนกระบบการจำแนกแตกช่วยในการสื่อสารระหว่างแพทย์และอาจช่วยในการตัดสินใจในการจัดการและการพยากรณ์โรค . ระบบการจำแนกออกเป็นสามประเภทของกระดูกหักแผลเปิดความรุนแรงเพิ่มขึ้นเป็นครั้งแรก โดย veliskakis5. แนวคิดนี้ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ โดยมีอาการและanderson6. ต่อมาแก้ไขโดยมีอาการ al7 ร้อยเอ็ดและใช้กันมากที่สุด การจำแนกและจะแสดงด้านล่าง ในตารางที่ 2 การจัดหมวดหมู่ข้างต้นมี interobserver ข้อตกลงประมาณ 60 % เป็นแสดงโดย brombark และโจนส์ ในการศึกษาการตัดกระดูกจาก 245 surgeons8 ศัลยกรรมกระดูกและข้อ.เพราะความขัดแย้งนี้ ก็ควรจำแนกกระดูกหักแผลเปิดในห้องผ่าตัด หลังขยายแผล , การประเมินการปนเปื้อนและสภาพของกระดูก กระดูกและเนื้อเยื่ออ่อน ความเสี่ยงของคลินิกโรคติดเชื้อที่แสดงในการศึกษาและ patzakis วิลกินส์จะแสดงในตารางด้านล่าง และขึ้นอยู่กับลักษณะการแตกหักและ location9. การติดเชื้อของกระดูกหน้าแข้งหัก เป็นสองเท่าของสถานที่อื่น ๆ