So much has been written and surmis

So much has been written and surmised about the "lost continent" of Atlantis in recent decades that it's easy to forget that the whole tale rests upon just one source of highly uncertain provenance: a description by Plato in his Timaeus and Critias. Plato claims, in these writings, that the story came to him by way of various intermediaries from his ancestor Solon who learned it, in turn, from Egyptian priests in 590 BC.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มากได้รับการเขียนและสันนิษฐานเกี่ยวกับ "ทวีปหายไป" ของแอตแลนติในทศวรรษที่ผ่านมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่ามันง่ายที่จะลืมว่าเรื่องทั้งหมดที่วางอยู่บนเพียงหนึ่งแหล่งที่มาของความไม่แน่นอนอย่างมากที่มา: คำอธิบายโดยเพลโตใน Timaeu​​s และ Critias ของเขา การเรียกร้องของเพลโตในงานเขียนเหล่านี้ว่าเรื่องนี้มาหาเขาโดยวิธีการตัวกลางต่าง ๆ จากโซลอนบรรพบุรุษของเขาที่ได้เรียนรู้ในการเปิดจากนักบวชอียิปต์ใน 590 BC

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มากมีการเขียน และ surmised เกี่ยวกับการ "สูญเสีย"ของทวีปแอตแลนติกในทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุดว่า เป็นเรื่องง่ายที่จะลืมเรื่องทั้งหมดที่อยู่ตามแหล่งเดียวของไม่แน่นอนสูง provenance: คำอธิบาย โดยเพลโตใน Timaeus และ Critias ของเขา อ้างเพลโต ในงานเขียน ที่เรื่องมาถึงเขาผ่านตัวกลางต่าง ๆ จากบรรพบุรุษของเขา Solon ที่เรียน จะ จากพระสงฆ์ที่อียิปต์ในพ.ศ. 590

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นจึงมีงานเขียนและคาดเดาเกี่ยวกับ"ทวีปที่สูญหายไป"ของ Reef Atlantis ในหลายทศวรรษที่ผ่านมาว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะลืมไปว่าเรื่องทั้งหมดที่วางอยู่บนเพียงหนึ่งที่มาของความไม่แน่นอนสูงที่รายละเอียดโดยในเรื่อง timaeus critias และของเขา การอ้างในเรื่องงานเขียนเหล่านี้ว่าเรื่องที่เข้ามาหาเขาโดยวิธีต่างๆของบรรษัทข้ามชาติจาก Solon บรรพบุรุษของเขาที่ได้เรียนรู้ในการเปิดจากปุโรหิตอียิปต์ในช่วงก่อนคริสต์ศักราช 590