Skin and musculature carotenoid dep

Skin and musculature carotenoid deposition
This study tested the effect of carotenoid concentration
on the pigmentation of flowerhorn fish.
Diet supplementation with carotenoids can
enhance total carotenoid content and hue in the
skin and muscle of flowerhorn fish. Total carotenoid
content accumulated in this study showed a
significant increase (P
0.01) with all diets. The
total carotenoid content value was higher in the
fish fed with FS diets than in the control and SP
diets. The highest value of total carotenoid content
was found in the FS20 diet. These results were
similar to Lee, Pham and Lee (2010) who reported
a high total carotenoid content in the skin and
muscle of pale chub fed a diet with paprika supplementation.
These authors reported that the highest
total carotenoid content was observed in fish
fed a mixed diet of 16% paprika and 8% lipids.
Correspondingly, Kop, Durmaz and Hekimoglu
(2010) found that the cichlid C. severum had a
high carotenoid content in their skin when receiving
dietary carotenoids from red pepper. Moreover,
C. severum could accumulate total carotenoid content
in their skin when fed diets containing
50 mg kg
1 astaxanthin and b-carotene and
P. cruentum powder for 50 days (Kop & Durmaz
2008). Hynes, Egeland, Koppe, Baardsen and
Kiron (2009) reported that carotenoid concentration
in the muscle of Atlantic salmon was significantly
affected by its source and dietary
concentration. A positive relationship between the
amount of supplemented feeds and deposition of
carotenoids in muscle of Atlantic salmon was
observed by Baker, Pfeiffer, Sch€oner and Smith-
Lemmon (2002). Diler and Gokoglu (2004)
demonstrated that carotenoid concentration in
rainbow trout significantly increased by feeding
diets that contained red pepper and astaxanthin.
There seems to be a tendency for an overall
improvement of colour parameters (L* and b*) in
fish fed diets with high levels of FS in our study.
Although muscle lutein increased with dietary
levels, there was a clear selection in favour of the
deposition of astaxanthin, or alternatively, against
lutein. In this study, lutein tended to decrease
when fish were fed dietary carotenoids for a long
time. The fish showed high values of lutein after
60 days, particularly those fed in the SP6 diet.
This result was similar to early reports on Atlantic
salmon, S. salar (Olsen & Baker 2006). In this
study, canthaxanthin, astaxanthin and b-carotene
concentrations were increasing significantly in
skin and musculature during the experiment
whatever the carotenoid feed content was. These
results showed that canthaxanthin deposition was
higher than astaxanthin and b-carotene. In
contrast, astaxanthin deposition was higher than
canthaxanthin in rainbow trout and Atlantic
salmon flesh (Page & Davies 2006). Pan and Chien
(2009) found that dietary synthetic astaxanthin
provided a similar deposition of astaxanthin in
skin and fin compared to natural astaxanthin, but
a higher content in the gonad than from natural
carotenoid sources. Variations in muscle astaxanthin
concentrations may be explained by different
factors, some of which reflect the nature of carotenoids
using dietary carotenoid concentration, fish
size or physiological state of fish (Torrissen 1989).
Choubert et al. (2009) indicated that a feeding
strategy based on astaxanthin feeding in alternate
meals each day led to a higher astaxanthin muscle
retention compared with continuous astaxanthin
feeding. They also found that pigment retention
values, both of astaxanthin and canthaxanthin,
appear to be utilized to the same extent.
It can be concluded that carotenoid concentrations
in feeds play a major role in skin colouration
of flowerhorn cichlids. The results reported here
provide additional evidence for the potential applicability
of alternative carotenoid feeding on flowerhorn
fish pigmentation, which could affect the
quality and acceptance of fish colouration on the
market. Food amendments with fairy shrimp inclusion
of 20%, as here, provide one way to obtain
better results in terms of total carotenoid content,canthaxanthin, asthaxanthin and b-carotene in
skin and musculature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผิวและ musculature carotenoid สะสมศึกษาทดสอบผลของความเข้มข้น carotenoidบนผิวคล้ำปลา flowerhornอาหารแห้งเสริม ด้วย carotenoids สามารถเพิ่มเนื้อหารวม carotenoid และเว้ในการผิวหนังและกล้ามเนื้อของปลา flowerhorn Carotenoid รวมเนื้อหาสะสมในการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P 0.01) กับอาหารทั้งหมด ที่รวมค่าเนื้อหา carotenoid สูงในการปลาที่เลี้ยง ด้วยอาหาร FS มากกว่าในการควบคุมและ SPอาหาร ค่าสูงสุดของเนื้อหา carotenoid รวมพบในอาหาร FS20 ผลลัพธ์เหล่านี้ได้คล้ายกับลี ฟาม และลี (2010) ที่รายงานมีเนื้อหารวม carotenoid สูงผิว และกล้ามเนื้อของ chub ซีดรับอาหารที่ มีพริกขี้หนูแห้งเสริมผู้เขียนเหล่านี้รายงานว่า สูงสุดเนื้อหารวม carotenoid ที่พบในปลาเลี้ยงอาหารผสมของโครงการ paprika และ 8% เป็น 16%เรียบ กอบ ดูร์มาส และ Hekimoglu(2010) พบว่า มี severum ค.ปลาหมอเป็นเนื้อหาสูง carotenoid ที่ผิวของพวกเขาเมื่อได้รับcarotenoids อาหารจากพริกแดง นอกจากนี้C. severum สามารถสะสมเนื้อหา carotenoid รวมผิวของพวกเขาเมื่อเลี้ยงในอาหารที่ประกอบด้วยมก. 50 กก.astaxanthin และแคโรทีนบี 1 และผง P. cruentum 50 วัน (กอบแอนด์ดูร์มาสปี 2008) Hynes, Egeland, Koppe, Baardsen และความเข้มข้นที่ carotenoid รายงาน Kiron (2009)ในกล้ามเนื้อของปลาแซลมอนแอตแลนติกเป็นอย่างมากผลของแหล่งและอาหารสำหรับผู้ความเข้มข้น ความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างการจำนวนเนื้อหาสรุปเสริมและสะสมของมี carotenoids ในกล้ามเนื้อของปลาแซลมอนแอตแลนติกสังเกต โดยเบเกอร์ เชลล์ไฟฟ์เฟอร์ Sch€ oner และสมิธ-เลมมอน (2002) Diler และ Gokoglu (2004)แสดงว่าความเข้มข้น carotenoid ในเรนโบว์เทราต์ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ โดยการให้อาหารอาหารที่ประกอบด้วยพริกแดงและ astaxanthinดูเหมือนจะ เป็นแนวโน้มสำหรับโดยรวมมีปรับปรุงพารามิเตอร์สี (L * และ b *) ในปลาได้รับอาหารที่มีระดับสูงของ FS ในการศึกษาของเราถึงแม้ว่าลูทีนกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้น ด้วยอาหารสำหรับผู้ระดับ มีการยกเลิกการเลือกใน favour ของสะสม ของ astaxanthin เหนื่อย กับลูทีน ในการศึกษานี้ ลูทีนมีแนวโน้มลดลงเมื่อปลาถูกเลี้ยง carotenoids อาหารระยะยาวเวลา ปลาที่พบค่าสูงของลูทีนหลังจาก60 วัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เลี้ยงในอาหาร SP6ผลลัพธ์นี้เป็นคล้ายกับรายงานแรกในมหาสมุทรแอตแลนติกปลาแซลมอน S. ซาลาร์ (โอลเซ็นและ 2006 เบเกอร์) ในที่นี้ศึกษา canthaxanthin, astaxanthin และบีแคโรทีนความเข้มข้นเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในผิวและ musculature ในระหว่างการทดลองสิ่ง carotenoid ที่ดึงเนื้อหาได้ เหล่านี้ผลพบว่า canthaxanthin สะสมถูกสูงกว่า astaxanthin และบีแคโรทีน ในความคมชัด สะสม astaxanthin สูงกว่าcanthaxanthin เรนโบว์เทราต์และแอตแลนติกเนื้อปลาแซลมอน (หน้าและ 2006 เดวีส์) แพนและเจียน(2009) พบว่า astaxanthin สังเคราะห์อาหารให้สะสมเหมือนของ astaxanthin ในผิวหนังและหูเมื่อเทียบกับ astaxanthin ธรรมชาติ แต่เนื้อหาสูงใน gonad กว่าจากธรรมชาติแหล่ง carotenoid ในกล้ามเนื้อ astaxanthinความเข้มข้นอาจจะอธิบายความแตกต่างกันปัจจัย ซึ่งสะท้อนลักษณะของ carotenoidsใช้ความเข้มข้น carotenoid อาหาร ปลาขนาดหรือสภาวะสรีรวิทยาของปลา (Torrissen 1989)Choubert et al. (2009) ระบุที่เป็นอาหารกลยุทธ์ที่ใช้ astaxanthin อาหารในแบบอื่นอาหารแต่ละวันให้กล้าม astaxanthin สูงเก็บข้อมูลเปรียบเทียบกับ astaxanthin ต่อเนื่องอาหาร พวกเขายังพบผงที่เก็บรักษาค่า ทั้ง ของ astaxanthin และ canthaxanthinจะนำไปใช้ประโยชน์ในขอบเขตเดียวกันจึงสามารถสรุปได้ carotenoid ที่ความเข้มข้นในตัวดึงข้อมูลมีบทบาทสำคัญในผิว colourationของปลาหมอสี flowerhorn ผลรายงานที่นี่แสดงหลักฐานเพิ่มเติมสำหรับความเกี่ยวข้องของศักยภาพของอาหารบน flowerhorn carotenoid อื่นปลาผิวคล้ำ ซึ่งอาจมีผลต่อการคุณภาพและการยอมรับปลา colouration ในการตลาด แก้ไขอาหารกับนางฟ้ากุ้งรวม20% เป็นนี่ เป็นวิธีการหนึ่งเพื่อให้ได้ผลดี เนื้อหารวม carotenoid, canthaxanthin, asthaxanthin และ b-แคโรทีนในผิวและ musculature

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผิวหนังและกล้ามเนื้อการสะสม carotenoid
การศึกษาครั้งนี้ได้รับการทดสอบผลของความเข้มข้นของ carotenoid
ในสีของปลา flowerhorn.
การเสริมอาหารที่มีนอยด์สามารถ
เสริมสร้างเนื้อหาทั้งหมด carotenoid และสีใน
ผิวหนังและกล้ามเนื้อของปลา flowerhorn รวม carotenoid
เนื้อหาสะสมในการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า
การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P? 0.01) กับอาหารทั้งหมด
ค่าเนื้อหา carotenoid รวมที่สูงขึ้นใน
ปลาที่เลี้ยงด้วยอาหาร FS กว่าในการควบคุมและ SP
อาหาร ค่าสูงสุดของเนื้อหาทั้งหมด carotenoid
ที่พบในอาหาร FS20 ผลเหล่านี้
คล้ายกับลี Pham และลี (2010) ที่รายงาน
เนื้อหา carotenoid รวมสูงในผิวหนังและ
กล้ามเนื้อของปลาน้ำจืดซีดเลี้ยงอาหารเสริมที่มีพริกขี้หนู.
ผู้เขียนเหล่านี้มีรายงานว่าสูงที่สุด
carotenoid เนื้อหาทั้งหมดถูกพบในปลา
ที่เลี้ยง อาหารผสมพริกขี้หนู 16% และไขมัน 8%.
ตามลําดับ Kop, Durmaz และ Hekimoglu
(2010) พบว่าวงศ์ซี severum มี
เนื้อหา carotenoid สูงในผิวของพวกเขาเมื่อได้รับ
carotenoids อาหารจากพริกแดง นอกจากนี้
ซี severum สามารถสะสมเนื้อหาทั้งหมด carotenoid
ในอาหารผิวของพวกเขาเมื่อเลี้ยงที่มี
50 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม
1 astaxanthin และขแคโรทีนและ
พี ผง cruentum สำหรับ 50 วัน (เดอะค็อปและ Durmaz
2008) Hynes, Egeland, Koppe, Baardsen และ
Kiron (2009) รายงานว่าความเข้มข้นของ carotenoid
ในกล้ามเนื้อของปลาแซลมอนแอตแลนติกอย่างมีนัยสำคัญ
ผลกระทบจากแหล่งที่มาและการบริโภคอาหารที่
มีความเข้มข้น ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่าง
ปริมาณของการเสริมฟีดและการสะสมของ
carotenoids ในกล้ามเนื้อของปลาแซลมอนแอตแลนติกได้รับการ
ตรวจสอบโดยเบเคอร์ไฟฟ์เฟอร์ Oner Sch €และ Smith-
เลมมอน (2002) Diler และ Gokoglu (2004)
แสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้นใน carotenoid
เรนโบว์เทราท์ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยการให้อาหาร
อาหารที่มีพริกแดงและ astaxanthin.
ดูเหมือนจะมีแนวโน้มโดยรวม
ปรับตัวดีขึ้นของพารามิเตอร์สี (L * และ b *) ใน
ปลาที่ได้รับอาหารที่มี ระดับสูงของเอฟเอสในการศึกษาของเรา.
แม้ว่าลูทีนกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นด้วยการบริโภคอาหาร
ในระดับที่มีการเลือกที่ชัดเจนในความโปรดปรานของ
การสะสมของ astaxanthin หรืออีกทางเลือกหนึ่งกับ
ลูทีน ในการศึกษานี้ลูทีนมีแนวโน้มลดลง
เมื่อปลาได้รับการเลี้ยงดู carotenoids อาหารสำหรับระยะ
เวลา ปลามีค่าสูงของลูทีนหลังจาก
60 วันโดยเฉพาะผู้ที่เลี้ยงในอาหาร SP6.
ผลที่ได้นี้ก็คล้ายคลึงกับรายงานในช่วงต้นของมหาสมุทรแอตแลนติก
แซลมอนเอสแซ (โอลเซ่นและเบเกอร์ 2006) ในการนี้
การศึกษา canthaxanthin, astaxanthin และขแคโรทีน
มีความเข้มข้นเพิ่มมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน
ผิวหนังและกล้ามเนื้อในระหว่างการทดลอง
สิ่งที่เนื้อหา carotenoid เป็นอาหาร เหล่านี้
ผลการศึกษาพบว่าการสะสมเป็น canthaxanthin
สูงกว่า astaxanthin และขแคโรทีน ใน
ทางตรงกันข้ามการสะสม astaxanthin สูงกว่า
canthaxanthin ในเรนโบว์เทราท์และมหาสมุทรแอตแลนติก
เนื้อปลาแซลมอน (หน้าและเดวีส์ 2006) แพนและเชียน
(2009) พบว่า astaxanthin สังเคราะห์อาหาร
ให้การของพยานที่คล้ายกันของ astaxanthin ใน
ผิวหนังและครีบเมื่อเทียบกับ astaxanthin ธรรมชาติ แต่
เนื้อหาที่สูงขึ้นในอวัยวะสืบพันธุ์กว่าจากธรรมชาติ
แหล่ง carotenoid รูปแบบในกล้ามเนื้อ astaxanthin
ความเข้มข้นอาจจะอธิบายที่แตกต่างกันโดย
มีปัจจัยบางอย่างที่สะท้อนให้เห็นถึงลักษณะของนอยด์
โดยใช้ความเข้มข้น carotenoid อาหารปลา
ขนาดหรือรัฐทางสรีรวิทยาของปลา (Torrissen 1989).
Choubert et al, (2009) ชี้ให้เห็นว่าการให้อาหารที่
อยู่บนพื้นฐานของกลยุทธ์การให้อาหารใน astaxanthin สลับ
มื้อในแต่ละวันจะนำไปสู่กล้ามเนื้อ astaxanthin ที่สูงขึ้น
เมื่อเทียบกับการเก็บรักษาอย่างต่อเนื่อง astaxanthin
การให้อาหาร นอกจากนี้ยังพบว่าการเก็บรักษาสี
ค่าทั้งสอง astaxanthin และ canthaxanthin,
ปรากฏเพื่อนำไปใช้ในระดับเดียวกับ.
มันสามารถสรุปได้ว่าความเข้มข้นของ carotenoid
ในฟีดมีบทบาทสำคัญในสีผิว
ของ flowerhorn ปลาหมอสี รายงานผลที่นี่
ให้หลักฐานเพิ่มเติมสำหรับการบังคับใช้ที่มีศักยภาพ
ของการให้อาหารทางเลือกใน carotenoid flowerhorn
สีปลาซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อ
คุณภาพและการยอมรับของสีปลาใน
ตลาด อาหารที่มีการแก้ไขเพิ่มเติมรวมกุ้งนางฟ้า
20% เป็นที่นี่ให้เป็นวิธีหนึ่งที่จะได้รับ
ผลลัพธ์ที่ดีกว่าในแง่ของเนื้อหาทั้งหมด carotenoid, canthaxanthin, asthaxanthin และขแคโรทีนใน
ผิวหนังและกล้ามเนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผิวหนังและกล้ามเนื้อแคโรทีนสะสม
การศึกษาเปรียบเทียบผลของคาโรทีนอยด์เข้มข้น
บนผิวคล้ำของปลาฟลาวเวอร์ฮอร์น .
อาหารเสริมด้วยแคโรทีนอยด์สามารถเพิ่มเนื้อหาและแคโรทีนอยด์ทั้งหมด

สีในผิวหนังและกล้ามเนื้อของปลาฟลาวเวอร์ฮอร์น . ปริมาณคาโรทีนอยด์
สะสมรวมในการศึกษานี้พบว่า
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ( p
0.01 ) กับอาหาร
มูลค่ารวมปริมาณแคโรทีนอยด์สูงในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหาร
FS มากกว่าในการควบคุมและลดน้ำหนัก พี

ค่าสูงสุดของปริมาณแคโรทีนอยด์ทั้งหมด
fs20 พบในอาหาร ผลลัพธ์เหล่านี้
คล้ายกับลี ฟาน และ ลี ( 2010 ) ที่รายงาน
สูงในเนื้อหาทั้งหมดในผิวหนังและกล้ามเนื้ออ่อนเลี้ยงปลาก
อาหารกับปาปริก้า ) .
นักเขียนเหล่านี้รายงานว่าสูงสุด
ปริมาณแคโรทีนอยด์ทั้งหมด พบว่าปลาที่ได้รับอาหารผสมพริกขี้หนู
16 % 8 % ไขมัน .
ต้องกัน , กบ durmaz และ hekimoglu
( 2010 ) พบว่า ปลาหมอ C ปลากระเบนแมนตามี
สูงในเนื้อหาในผิวหนังของพวกเขาเมื่อได้รับ
อาหารแคโรทีนอยด์จากพริกแดง นอกจากนี้ปลากระเบนแมนตา
C สามารถสะสมรวมปริมาณแคโรทีนอยด์ในผิวหนังของพวกเขา
เมื่ออาหารที่มี

50 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1 แอสตาแซนทินและเบต้าแคโรทีนและ
แป้งหน้าครูเอนทั่ม 50 วัน ( กบ& durmaz
2008 ) ไฮน์ส egeland koppe , , , และ baardsen
kiron ( 2009 ) รายงานว่าปริมาณแคโรทีนอยด์ในกล้ามเนื้อของ

ปลาแซลมอนแอตแลนติกอย่างมีนัยสำคัญผลกระทบจากแหล่งของใยอาหาร
และความเข้มข้น ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างปริมาณและเสริมอาหาร

คำให้การของแคโรทีนอยด์ในกล้ามเนื้อของปลาแซลมอนแอตแลนติกคือ
สังเกตโดยเบเกอร์ ไฟเฟอร์ , Sch ด้านบนและสมิธ -
เลมมอน ( 2002 ) และโดย gokoglu ( 2004 ) แสดงให้เห็นถึงปริมาณแคโรทีนอยด์ในนั้น

ปลาเทราท์เพิ่มขึ้น โดยให้อาหาร
อาหารที่มีพริกและแอสทาแซนทิน .
ดูเหมือนว่าจะมีแนวโน้มในการปรับปรุงโดยรวม
ค่าสี ( L * และ b *
) ในปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีระดับสูงของ FS ในการศึกษาของเรา
ถึงแม้ว่าลูทีนกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นด้วยระดับอาหาร
, มีการเลือกที่ชัดเจนในความโปรดปรานของ
การสะสมแอสตาแซนทิน หรืออีกวิธีหนึ่งคือ ต่อต้าน
ลูทีน . ในการศึกษานี้ ลูทีน มีแนวโน้มลดลงเมื่อปลาได้รับอาหาร
แคโรทีนอยด์มานานแล้ว

ปลาที่พบค่าสูงของลูทีน หลังจาก
60 วันโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เลี้ยงในอาหาร sp6 .
ผลนี้คล้ายคลึงกับรายงานในช่วงต้นของปลาแซลมอนแอตแลนติก
, S . ซาลาร์ ( Olsen &เบเกอร์ 2549 ) ในการศึกษานี้
-
แคนทาแซนทินแอสทาแซนทิน , , และความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน
ผิวหนังและกล้ามเนื้อในระหว่างการทดลอง
ไม่ว่าเนื้อหาฟีดแคโรทีนนอยด์คือ ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการเป็น

แคนทาแซนทินที่สูงกว่า แอสตาแซนทินและเบต้าแคโรทีน . ในการสะสมแอสทาแซนทิน
ความคมชัดสูงกว่า
แคนทาแซนทินในปลาเทราท์และปลาแซลมอนแอตแลนติก
เนื้อ ( หน้า&เดวีส์ 2006 ) กระทะจีน

( 2009 ) พบว่า แอสตาแซนทินสังเคราะห์อาหารให้คล้ายการสะสมของแอสตาแซนธินใน
ผิวและครีบเมื่อเทียบกับแอสตาแซนธินธรรมชาติแต่
ที่สูงเนื้อหาในท้องน้อยกว่าแคโรทีนอยด์จากธรรมชาติ
แหล่งการเปลี่ยนแปลงในกล้ามเนื้อ ปริมาณแอสตาแซนทิน

อาจอธิบายได้โดยปัจจัยต่าง ๆ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะของการใช้อาหารปริมาณแคโรทีนแคโรทีนอยด์

ขนาดปลาหรือสภาพทางสรีรวิทยาของปลา ( torrissen 1989 )
choubert et al . ( 2009 ) พบว่า การให้อาหาร
กลยุทธ์ในการให้อาหารแอสตาแซนธินสลับ
แต่ละวันนำไปสู่สูงกว่ากล้ามเนื้อ
แอสตาแซนทินการเก็บรักษาเมื่อเทียบกับต่อเนื่อง แอสตาแซนทิน
ให้อาหาร นอกจากนี้ยังพบว่าค่าสีความคงทน
ทั้งแอสตาแซนทิน และแคนตาแซนทิน
, ปรากฏเป็นใช้แบบเดียวกัน สามารถสรุปได้ว่า

) แคโรทีนอยด์ในอาหารมีบทบาทสำคัญในผิวสี
ของปลาหมอฟลาวเวอร์ฮอร์น . ผลรายงานที่นี่

ให้หลักฐานเพิ่มเติมเพื่อหาศักยภาพให้อาหารปลาในทางเลือกบนกรีน

สี ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อคุณภาพและการยอมรับของปลา การใช้สีบน
ตลาด อาหารการแก้ไขกับนางฟ้ากุ้งรวม
20% เป็นที่นี่ให้วิธีการขอรับ
ผลลัพธ์ที่ดีกว่าในแง่ของแคโรทีนอยด์รวมเนื้อหา แคนทาแซนทิน asthaxanthin และเบต้าแคโรทีนใน
, ผิวหนังและกล้ามเนื้อ .