I was home on-line one night, it wa

I was home on-line one night, it was around 3:15 a.m. 'til 3:45 this lasted. I was by myself in my living room I was the only one up, everyone was asleep. This is the most important part of the story. You must remember, that in my house that it was My Aunt, her son (who was an infant at the time sleeping in their room) My grandmother, (who was sleeping in the front room) and myself (I live with my grandparents and my grandfather was out of town). like I said earlier in the story, I was the only one up. And I know, that nobody else was up (in my house that is). Anyway, as usual I was on-line checking out some stuff, totally out of the blue I heard a noise in the next room, which is behind me, (there's a wall blocking it the door was wide open though). It sounded kinda like someone was walking outside like foot steps. In the room, there's a big glass window (leading to the backyard), with a bar outside of it, and a chain and lock. I was having a very eerie feeling, but I didn't think much of it. I thought It was just the wind or either I was probably hearing things. I shrugged it off, and continued to what I was doing. Until I heard a noise coming from the same room. Once again, but it was a different kind of noise like someone was banging against glass. I heard it about for 2 or 3, minutes straight. Of course, I thought somebody was there. It stopped for a minute, then began again. Each time, was a different noise By now I was terrified I didn't know what to do as the noises continued. All I kept doing is trying to hear exactly what kind of sound it was.

Finally, I got enough courage to go wake-up, my grandmother who was asleep in the front. REMEMBER NOT A SOUL WAS INSIDE THAT ROOM BEHIND ME. I woke her up and I said, "Get up! I think someone's trying to break from the back!" Of course, she got out of bed checked out the room, turned on the light, looked out the window... And as you know it, she told me everything is fine nobody is there. And went back to bed, I still didn't feel at ease though. I know, someone was there trying to get in the house; who or what it was? I will never know. Nothing like that ever happened to me before in my life, luckily whatever, it was trying to break-in the house; hasn't came back. I've never been so scared in my life...And I will never forget this EVER.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมหนึ่งบ้านง่ายดายคืน รอบ 3:15 น.แบบ 3:45 นี้กินเวลาใดก็ ผม ด้วยตัวเองในห้องนั่งเล่นของฉันได้เพียงหนึ่งค่า คนหลับ นี่คือส่วนสำคัญของเรื่อง คุณต้องจำไว้ ว่า ในบ้านของฉัน เป็นป้า ของฉัน ลูกชาย (ที่เป็นทารกในเวลานอนหลับในห้องพัก) ยายของฉัน, (ที่ได้นอนในห้องด้านหน้า) และตัวเอง (อยู่กับปู่ย่าตายายของฉันและของฉันปู่ครับไม่ เช่นฉันกล่าวว่า ก่อนหน้านี้ในเรื่อง ผมขึ้นเดียว และฉัน รู้ ว่า คนอื่นไม่ขึ้น (เป็นบ้านที่อยู่) ตามปกติผมง่ายดายตรวจสอบบางสิ่ง ทั้งหมดออกจากสีฟ้าที่ผมได้ยินเสียงในห้องถัดไป ซึ่งอยู่ข้างหลัง หรือ (มีผนังเป็นการบล็อคประตูถูกเปิดกว้างแม้ว่า) ได้แต่เพียงแห่ง kinda เช่นคนเดินนอกเช่นเท้าขั้นตอน ในห้องพัก มีกระจกขนาดใหญ่หน้าต่าง (นำไปสวนหลังบ้าน), ภายนอก และโซ่ และล็อกห้อง มีความรู้สึกที่น่าขนลุกมาก แต่ผมไม่คิดมากของมัน ฉันคิดว่า มันเป็นเพียงลม หรืออย่างใดอย่างหนึ่งฉันไม่อาจได้ยินสิ่ง ผมยักไหล่ปิด และต่อสิ่งที่ฉันได้ทำ จนผมได้ยินเสียงดังมาจากห้องเดียวกัน อีกครั้ง แต่มันเป็นเสียงเหมือนคนถูกพวกกับกระจกชนิดอื่น ฉันได้ยินเรื่องเกี่ยวกับ 2 หรือ 3 นาทีตรง แน่นอน ฉันคิดว่า คนนั่น มันหยุดชั่ว แล้วเริ่มอีกครั้ง แต่ละครั้ง มีเสียงแตกต่างกันโดยตอนนี้ผมเป็นคนกลัวไม่รู้จะทำอย่างไรเป็นเสียงอย่างต่อเนื่อง ทั้งหมดที่ฉันเก็บไว้ทำพยายามฟังว่าเสียงอะไรก็ในที่สุด ผมมีความกล้าพอไปปลุก ยายของฉันที่หลับในหน้า จำไม่ได้จิตวิญญาณภายในห้องที่อยู่เบื้องหลัง ME. ฉันตื่นเธอ และฉันกล่าวว่า "ลุกขึ้น ผมคิดว่า บางคนกำลังพยายามตัดจากด้านหลัง" แน่นอน เธอได้จากเช็คเอาท์ห้องพัก เปิดไฟ มองออกหน้าต่าง... และคุณรู้ว่า เธอบอกฉันไม่มีใครมีพนง และก็กลับไปที่เตียง ฉันยังไม่รู้สึกสบายแม้ว่า ฉันรู้ คนมีพยายามที่จะได้รับในบ้าน ใครหรืออะไรที่มันเป็น ฉันจะไม่เคยรู้ ไม่มีอะไรเหมือนที่เคยเกิดขึ้นกับผมก่อนในชีวิต โชคดีเพียง มัน พยายาม break-in บ้าน ไม่กลับมา เราไม่ได้กลัวดังนั้นในชีวิตของฉัน...และฉันจะไม่ลืมเอนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันอยู่ที่บ้านในบรรทัดหนึ่งคืนมันเป็นรอบ 03:15 'til 03:45 นี้กินเวลา ผมเป็นด้วยตัวเองอยู่ในห้องนั่งเล่นของฉันฉันเป็นเพียงคนเดียวขึ้นทุกคนกำลังนอนหลับ นี้เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของเรื่อง คุณต้องจำไว้ว่าในบ้านของฉันว่ามันเป็นป้าของฉันลูกชายของเธอ (ซึ่งเป็นทารกในเวลานอนหลับอยู่ในห้องพักของพวกเขา) ยายของฉัน, (ที่กำลังนอนหลับอยู่ในห้องด้านหน้า) และตัวเอง (ฉันอาศัยอยู่กับปู่ย่าตายายของฉันและ คุณปู่ของฉันออกจากเมือง) เหมือนที่ผมกล่าวว่าก่อนหน้านี้ในเรื่องที่ผมเป็นเพียงคนเดียวขึ้น และฉันรู้ว่าไม่มีใครอื่นเพิ่มขึ้น (ในบ้านของฉันที่มี) อย่างไรก็ตามตามปกติผมเป็นแบบ on-line การตรวจสอบจากสิ่งบางอย่างโดยสิ้นเชิงออกจากสีฟ้าที่ผมได้ยินเสียงในห้องถัดไปซึ่งเป็นที่อยู่ข้างหลังผม (มีผนังปิดกั้นประตูก็เปิดกว้างแม้ว่า) มันฟังดูนะว่ามีคนกำลังเดินออกไปข้างนอกเช่นขั้นตอนการเดินเท้า ในห้องที่มีหน้าต่างกระจกขนาดใหญ่ (ที่นำไปสู่สวนหลังบ้าน) มีบาร์ด้านนอกของมันและโซ่และล็อค ผมมีความรู้สึกที่น่าขนลุกมาก แต่ฉันไม่คิดว่ามากของมัน ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงลมหรืออย่างใดอย่างหนึ่งผมอาจจะเป็นสิ่งที่ได้ยิน ผมยักไหล่และยังคงสิ่งที่ผมทำ จนกว่าฉันจะได้ยินเสียงที่มาจากในห้องเดียว อีกครั้ง แต่มันก็เป็นชนิดที่แตกต่างของเสียงเหมือนใครบางคนกำลังต่อสู้กับกระจก ผมได้ยินมาว่ามันเกี่ยวกับ 2 หรือ 3 นาทีตรง แน่นอนผมคิดว่ามีใครบางคนอยู่ที่นั่น มันหยุดนาทีจากนั้นก็เริ่มอีกครั้ง แต่ละครั้งที่เป็นเสียงที่แตกต่างกันโดยตอนนี้ผมกลัวผมไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะทำตามเสียงอย่างต่อเนื่อง ทั้งหมดที่ฉันเก็บไว้ทำคือการพยายามที่จะได้ยินว่าสิ่งที่ชนิดของเสียงมันเป็น. สุดท้ายผมมีความกล้าหาญพอที่จะไปปลุกคุณยายของผมที่กำลังนอนหลับอยู่ในด้านหน้า จำไม่ SOUL WAS ภายในห้องที่อยู่ข้างหลังผม ฉันตื่นเธอขึ้นและผมพูดว่า "ลุกขึ้น! ผมคิดว่าใครบางคนพยายามที่จะทำลายจากด้านหลัง" แน่นอนเธอได้ออกจากเตียงตรวจสอบจากห้องเปิดไฟมองออกไปนอกหน้าต่าง ... และในขณะที่คุณจะรู้ว่าเธอบอกฉันทุกอย่างจะไม่มีใครที่ดีจะมี และเดินกลับไปที่เตียงผมก็ยังไม่ได้รู้สึกสบายใจว่า ฉันรู้ว่ามีใครบางคนกำลังพยายามที่จะได้รับในบ้าน; ใครหรือว่ามันคืออะไร? ผมจะไม่เคยรู้ ไม่มีอะไรเหมือนที่เคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อนในชีวิตของฉันโชคดีที่สิ่งที่มันก็พยายามที่จะทำลายในบ้าน; ยังไม่ได้กลับมา ผมไม่เคยกลัวมากในชีวิตของฉัน ... และฉันจะไม่ลืมนี้เคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมอยู่บ้านออนไลน์ คืนหนึ่ง มันรอบ 3 : 15 น. จนกว่า 3 : นี้ lasted ฉันอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่นของฉันฉันเป็นเพียงคนหนึ่ง ทุกคนหลับหมด นี้เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของเรื่อง คุณต้องจำไว้ว่า ในบ้านนั้นน้า ลูกชายที่ยังเป็นทารกในเวลาหลับอยู่ในห้องของยายฉัน( ใครได้นอนในห้องพักด้านหน้า ) และตัวเอง ( ฉันอาศัยอยู่กับปู่ ย่า ตา ยายและคุณปู่ของฉันถูกออกจากเมือง ) เหมือนที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ในเรื่อง ฉันเป็นเพียงหนึ่งขึ้น และผมรู้ว่าไม่มีใครอื่น ( ในบ้านนั้น ) อย่างไรก็ตาม ตามปกติผมออนไลน์ตรวจสอบออกบางส่วนของทั้งหมดออกจากสีฟ้าที่ฉันได้ยินเสียงห้องข้างๆ ซึ่งอยู่ข้างหลังฉัน( มีกำแพงกั้นไว้ ประตูห้องก็เปิดกว้างนะ ) เสียงเหมือนมีคนเดินออกไปด้านนอก เหมือนก้าวเท้า ในห้องมีกระจกใหญ่ ( สู่หลังบ้าน ) กับแถบนอก และโซ่และล็อค ผมมีรู้สึกขนลุก แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงลม หรือ ผมอาจจะได้ยินเสียง ฉันสลัดมันออกและยังคง สิ่งที่ผมทำ จนฉันได้ยินเสียงมาจากห้องเดียวกัน อีกครั้ง แต่มันเป็นชนิดที่แตกต่างกันของเสียงเหมือนใครบางคนกำลังต่อสู้กับแก้ว ผมได้ยินว่ามันเกี่ยวกับ 2 หรือ 3 นาทีตรง แน่นอน ฉันคิดว่ามีใครบางคนอยู่ที่นั่น มันหยุดสักครู่ แล้วเริ่มอีกครั้ง ในแต่ละครั้งเป็นเสียงที่แตกต่างกัน โดยตอนนี้ผมกลัวผมไม่รู้ว่าจะทำอะไรเป็นเสียงต่อเนื่อง สิ่งเดียวที่ฉันทำคือพยายามจะฟังว่าเสียงแบบไหนมัน

ในที่สุดฉันมีความกล้าพอที่จะไปปลุก , คุณย่าที่หลับอยู่ข้างหน้า จำได้ว่าไม่ใช่วิญญาณอยู่ในห้องข้างหลัง ฉันปลุกเธอและฉันกล่าวว่า " ลุกขึ้น ฉันคิดว่ามีใครบางคนพยายามจะทำลายจากด้านหลัง" แน่นอน เธอลุกจากเตียง เช็คห้อง เปิดไฟมองออกไปนอกหน้าต่าง . . . . . . . และอย่างที่คุณรู้ เธอบอกฉันว่า ทุกอย่างดีหมด ไม่มีใครมี และเดินกลับไปที่เตียง ฉันก็ไม่ได้รู้สึกสบายใจนะ ผมรู้ มีคนอยู่ที่นั่น พยายามจะเข้าไปในบ้าน ใคร หรืออะไร ผมจะไม่มีวันรู้ ไม่มีอะไรที่เหมือนกับที่เคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อนเลยในชีวิต โชคดีก็ได้มันกำลังจะพังในบ้าน ยังไม่ได้กลับมา ผมไม่เคยกลัวอะไรเลยในชีวิต . . . และผมจะไม่มีวันลืมมันเลย .