The food preferences of abalone are

The food preferences of abalone are species specific. The primary
determinants appear to be habitat and food availability (Barkai and
Griffiths, 1986; Dunstan et al., 1996).We evaluated the effect of feeding
three species of seaweed. The feed intake of kelp was higher than
G. lemaneiformis and S. pallidum in both single-species diets and in the
mixed diets. This indicates a dietary preference for kelp in H. discus
hannai.Our results are generally consistentwith the findings of previous
studies that showlarge juveniles and adults of H. discus hannai prefer to
feed on brown Laminariales macroalgae (Kikuchi et al., 1967; Nie and
Yan, 1985; Sakai, 1962; Uki, 1981). There are several possible
explanations for this preference: 1) cultured abalone have been fed a
diet of kelp formany generations. Furthermore, the abalone used in this
experimentwere fed kelp for a period of 2 years prior to the experiment.
Even though the abalone were fed their respective diets for 1 month
prior to the experiment, it is possible that a longer acclimation period
may alter the dietary preferences. 2) The nutritive value of the different
species of seaweedsmay play a role in the preference. Laminari japonica
contains more water (12.37%) than G. lemaneiformis (7.54%) (Qi et al.,
data unpublished). Laminari japonica also contains less protein (10.19%
based on dry weight) than G. lemaneiformis (26.06%) (Liu et al., 2005;
Zhou et al., 2002). Abalone may compensate for the lower nutritional
value by increasing their feeding rate (Hahn, 1989). In our experiment,
the abalone were able to compensate for a low FCE by increasing their
feed intake. Thus, the abalone fed L. japonica had the highest DIBW
(105.21±0.54 mg day−1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตั้งค่าอาหารของหอยเป๋าฮื้อเป็นสายพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจง
ปัจจัยหลักที่ดูเหมือนจะเป็นที่อยู่อาศัยและการมีอาหาร (barkai และ
Griffiths, 1986. ดันสแตนและคณะ, 1996). เราประเมินผลกระทบของการให้อาหาร
สามสายพันธุ์ของสาหร่ายทะเล ปริมาณอาหารที่กินของสาหร่ายทะเลสูงกว่า
กรัม lemaneiformis และ s pallidum ทั้งในอาหารชนิดเดียวและใน
อาหารผสมนี้บ่งชี้ว่าการตั้งค่าอาหารกับสาหร่ายทะเลในชั่วโมง จานผล
hannai.our ทั่วไปจะ consistentwith ผลการวิจัยก่อนหน้านี้
การศึกษาที่ showlarge หนุ่มสาวและผู้ใหญ่ของเอช hannai จาน
ชอบที่จะกินสาหร่ายสีน้ำตาล laminariales (Kikuchi, et al, 1967;. nie และ
yan, 1985; ซาไก, 1962; Uki, 1981) มีคำอธิบายที่เป็นไปได้หลาย
สำหรับการตั้งค่านี้คือ1) หอยเป๋าฮื้อที่เลี้ยงได้รับการเลี้ยงดู
อาหารของสาหร่ายทะเล formany รุ่น นอกจากนี้หอย​​เป๋าฮื้อที่ใช้ในการนี​​้
อาหาร experimentwere สาหร่ายทะเลเป็นเวลา 2 ปีก่อนที่จะมีการทดลอง.
แม้ว่าหอยเป๋าฮื้อได้รับการเลี้ยงดูอาหารของตนเป็นเวลา 1 เดือน
ก่อนที่จะทดลองก็เป็นไปได้ที่การปรับสภาพนาน
อาจปรับเปลี่ยนการตั้งค่าอาหาร 2) คุณค่าทางโภชนาการที่แตกต่างกัน
ชนิด seaweedsmay มีบทบาทในการตั้งค่า laminari จาปอ
มีน้ำมากขึ้น (12.37%) มากกว่ากรัม lemaneiformis (7.54%) (ฉีตอัล.
ข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่) laminari จาปอนอกจากนี้ยังมีโปรตีนน้อยกว่า (10.19%
ขึ้นอยู่กับน้ำหนักแห้ง) กว่ากรัม lemaneiformis (26.06%) (liu et al, 2005;..
โจวเอตอัล, 2002) หอยเป๋าฮื้ออาจชดเชยทางโภชนาการต่ำกว่า
ค่าโดยการเพิ่มอัตราการให้อาหารพวกเขา (Hahn, 1989) ในการทดลองของเรา
หอยเป๋าฮื้อสามารถชดเชย fce ต่ำโดยการเพิ่มปริมาณอาหารที่กิน
ของพวกเขา ทำให้หอยเป๋าฮื้อที่เลี้ยงลิตร จาปอมี dibw สูงสุด
(105.21 ± 0.54 มิลลิกรัมต่อวัน-1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะอาหารของหอยเป๋าฮื้อพันธุ์เฉพาะได้ หลัก
ดีเทอร์มิแนนต์จะ สามารถอยู่อาศัยและอาหารว่าง (Barkai และ
Griffiths, 1986 Dunstan et al., 1996)เรามีประเมินผลของอาหาร
สามพันธุ์สาหร่าย การบริโภคอาหารของ kelp เป็นมากกว่า
lemaneiformis กรัมและ S. pallidum ในอาหารทั้งชนิดเดียว และในการ
ผสมอาหาร บ่งชี้ความสนใจอาหารสำหรับ kelp ในปลาปอมปาดัวร์ H.
hannaiผลของเรามักจะ consistentwith ลึกก่อนหน้า
ศึกษาที่ showlarge juveniles และผู้ใหญ่ของ H. hannai ปลาปอมปาดัวร์ต้องการ
ฟีม macroalgae Laminariales สีน้ำตาล (คิคุจิ et al., 1967 Nie และ
ยาน 1985 ซาไก 1962 Uki, 1981) มีได้หลาย
คำอธิบายสำหรับการตั้งค่านี้: 1 มีการเลี้ยงหอยเป๋าฮื้ออ่าง
อาหารรุ่น formany kelp นอกจากนี้ หอยเป๋าฮื้อที่ใช้ใน
experimentwere เลี้ยง kelp เป็นระยะเวลา 2 ปีก่อนการทดลอง
แม้ว่าหอยเป๋าฮื้อมีเลี้ยงอาหารของพวกเขาเกี่ยวข้องสำหรับ 1 เดือน
ก่อนทดลอง มันเป็นไปได้ที่ระยะยาว acclimation
อาจเปลี่ยนลักษณะอาหารได้ 2) ค่าจัดของต่าง ๆ
พันธุ์ seaweedsmay มีบทบาทในการกำหนดลักษณะ Laminari japonica
ประกอบด้วยน้ำมาก (12.37%) มากกว่า lemaneiformis กรัม (7.54%) (Qi et al.,
ยกเลิกประกาศข้อมูล) Laminari japonica ยังประกอบด้วยโปรตีนน้อย (10.19%
based ในน้ำหนักแห้ง) กว่า lemaneiformis กรัม (26.06%) (หลิว et al., 2005;
โจวและ al., 2002) เป๋าฮื้ออาจชดเชยล่างโภชนาการ
ค่า โดยการเพิ่มอัตราการให้อาหาร (ฮาห์น 1989) ในการทดลองของเรา,
เป๋าฮื้อก็สามารถชดเชย โดยการเพิ่ม FCE ต่ำของ
อาหารบริโภค หอยเป๋าฮื้อที่เลี้ยง L. japonica มี DIBW สูงสุด
(105.21±0.54 mg day−1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกำหนดลักษณะของอาหารที่ดีเยี่ยมหอยเป๋าฮื้อมีสายพันธุ์เฉพาะ หลัก
ตัวกำหนดที่จะปรากฏขึ้นในการได้รับการจัดให้บริการอาหารและที่อยู่อาศัย( barkai และ
griffiths 1986 dunstan et al . 1996 )..เราได้รับการประเมินผลของการป้อนนม
สามสายพันธุ์ของสาหร่ายทะเล การ บริโภค อาหารของ Root Extract Powder ก็สูงกว่า pallidum และ S . G . lemaneiformis
ซึ่งจะช่วยในการมีน้ำหนักเกินแบบ Single - สายพันธุ์ทั้งในและผสม
ซึ่งจะช่วยลดน้ำหนักได้โรงแรมแห่งนี้แสดงถึงการตั้งค่าสำหรับการ บริโภค อาหารที่ Root Extract Powder ใน H .ปลา
hannai .ของเรามีผลโดยทั่วไปแล้ว consistentwith ก่อนที่ผลการสอบสวนของ
ซึ่งจะช่วยการศึกษาที่ showlarge juveniles และผู้ใหญ่ของ H .ปลา hannai ต้องการ
ซึ่งจะช่วยให้อาหารในสีน้ำตาลเข้ม laminariales macroalgae (จี.ฟาร์เรลล์ et al ., 1967 ,และ
ย่านตาขาวซึ่ง,; Spark , 1985 ;พวกซา - ไก, 1962 ; uki , 1981 ) มีหลายเท่าที่เป็นไปได้
คำอธิบายสำหรับการตั้งค่านี้1 ) Abalone มีวัฒนธรรมได้รับการเลี้ยง
ซึ่งจะช่วยการรับประทานอาหารของคนรุ่น formany Root Extract Powder ยิ่งไปกว่านั้นที่ดีเยี่ยมหอยเป๋าฮื้อที่ใช้ในโรงแรมแห่งนี้เลี้ยง
experimentwere Root Extract Powder เป็นเวลา 2 ปีก่อนที่การทดลอง.
แม้ว่าที่ดีเยี่ยมหอยเป๋าฮื้อเป็นอาหารเลี้ยงของตนเป็นเวลา 1 เดือนก่อน
ซึ่งจะช่วยให้การทดลอง,เป็นไปได้ว่าที่ได้อีกต่อไปทำให้เคยชินกับอากาศช่วง
อาจเปลี่ยนแปลงเรื่องอาหารการตั้งค่า. 2 )ค่าสารอาหารที่แตกต่างกันของ
สายพันธุ์ของ seaweedsmay มีบทบาทในการกำหนดลักษณะ laminari japonica
มีน้ำมาก( 12.37% )กว่า lemaneiformis . G .( 7.54% )( QI et al .
ข้อมูลราชกิจจานุเบกษาด้วย) laminari japonica ยังประกอบด้วยโปรตีนน้อยกว่า( 10.19%
ตามน้ำหนักแห้ง)กว่า lemaneiformis . G .( 26.06% )(หลิว et al . 2005
Zhou et al . 2002 ) Abalone อาจชดเชยลดคุณค่าทาง โภชนาการ
ตามมาตรฐานมอบความคุ้มค่าด้วยการเพิ่มอัตราการป้อนนมของพวกเขา( hahn 1989 ) ในการทดลองของเราดีเยี่ยมหอยเป๋าฮื้อ
ก็สามารถชดเชย fce ต่ำโดยการเพิ่มปริมาณการ บริโภค อาหาร
ดังนั้นจึงดีเยี่ยมหอยเป๋าฮื้อที่เลี้ยงด้วย L . japonica ได้สูงสุด dibw
( 105.21 ± 0.54 นิ้วมก.ในวันที่ 1 )