The alkaline Comet assay was done a

The alkaline Comet assay was done as described by
Singh et al. (1998) with several modifications for
hemolymph (Ianistcki et al., 2009). Images of 100 randomly
selected cells (50 cells from each of two replicate
slides) were analyzed for each individual. To calculate a
damage index (DI), cells were visually classified into one
of five classes based on tail size (0 = no tails and 4 = maximum-length
tails) as assessed by light microscopy. This
classification resulted in a single DNA damage score for
each individual and consequently for each group studied.
The DI for each individual could range from 0 (completely
undamaged = 100 cells x 0) to 400 (maximum damage =
100 cells x 4). The damage frequency (DF, in %) was calculated
for each sample based on the number of cells with tails
vs. those without tails (Heuser et al., 2002). All sides were
coded for blind analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดสอบดาวหางอัลคาไลน์ได้ทำตามที่อธิบายไว้โดยซิงห์และอัล (1998)
มีการปรับเปลี่ยนหลายเลือด(Ianistcki et al., 2009) ภาพ 100
สุ่มเซลล์ที่เลือก(50
เซลล์จากแต่ละสองซ้ำภาพนิ่ง) วิเคราะห์สำหรับแต่ละบุคคล ในการคำนวณดัชนีความเสียหาย (DI) เซลล์ถูกจัดให้เป็นหนึ่งในสายตาของห้าชั้นเรียนขึ้นอยู่กับขนาดหาง(0 = ไม่มีหางและ 4 = สูงสุดความยาวหาง) ในขณะที่การประเมินโดยใช้กล้องจุลทรรศน์แสง นี้การจัดหมวดหมู่ผลในการทำลายดีเอ็นเอคะแนนเดียวสำหรับแต่ละและดังนั้นสำหรับแต่ละกลุ่มศึกษา. ดิสำหรับแต่ละบุคคลได้ตั้งแต่ 0 (สมบูรณ์ไม่เสียหาย= 100 เซลล์ x 0) 400 (ความเสียหายสูงสุด = 100 เซลล์ x 4) ความถี่ความเสียหาย (DF ใน%) ที่คำนวณได้สำหรับแต่ละตัวอย่างขึ้นอยู่กับจำนวนของเซลล์ที่มีหางกับ ผู้ที่ไม่มีหาง (Heuser et al., 2002) ทุกฝ่ายได้รับรหัสสำหรับการวิเคราะห์ตาบอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาวหาง ( ด่างเป็นอธิบายโดย
Singh et al . ( 1998 ) มีการปรับเปลี่ยนหลาย
เลือด ( ianistcki et al . , 2009 ) ภาพ 100 สุ่ม
เซลล์ที่เลือก ( 50 เซลล์จากแต่ละสองเลียนแบบ
สไลด์ ) ข้อมูลสำหรับแต่ละบุคคล เพื่อคำนวณดัชนี ( DI )
ความเสียหายเซลล์ทุกชนิดแบ่งเป็นหนึ่ง
5 ระดับ ตามขนาดของหาง ( 0 = ไม่มีหาง และหางมีความยาวได้สูงสุด 4 =
) เป็นการประเมินด้วยกล้องจุลทรรศน์แสง หมวดหมู่นี้ส่งผลให้เกิดความเสียหายของดีเอ็นเอเดียว

คะแนนสำหรับแต่ละบุคคลและจากนั้นให้แต่ละกลุ่มศึกษา .
ดีสำหรับแต่ละบุคคลสามารถช่วงจาก 0 ( สมบูรณ์
ไม่เสียหาย = 100 เซลล์ x 0 ) 400 ( ความเสียหายสูงสุด =
100 เซลล์ x 4 ) ส่วนความเสียหาย , ความถี่ใน % ) คือคำนวณ
สำหรับแต่ละตัวอย่าง ขึ้นอยู่กับจำนวนเซลล์ที่มีหางกับไม่มีหาง (
heuser et al . , 2002 ) ทุกด้านมี
รหัสสำหรับการวิเคราะห์ตาบอด