Kana (仮名?) are syllabic Japanese sc

Kana (仮名?) are syllabic Japanese scripts, a part of the Japanese writing system contrasted with the logographic Chinese characters known in Japan as kanji (漢字). There are three kana scripts: modern cursive hiragana (ひらがな), modern angular katakana (カタカナ), and the old syllabic use of kanji known as man’yōgana (万葉仮名) that was ancestral to both. Hentaigana (変体仮名, "variant kana") are historical variants of modern standard hiragana. In modern Japanese, hiragana and katakana have directly corresponding character sets (different sets of characters representing the same sounds).

Katakana with a few additions is also used to write Ainu. Kana was used in Taiwanese as a gloss (furigana) for Chinese characters during the Japanese administration of Taiwan. See Taiwanese kana.

Each kana character (syllabogram) corresponds to one sound in the Japanese language. This is always CV (consonant onset with vowel nucleus), such as ka, ki, etc., or V (vowel), such as a, i, etc., with the sole exception of the C grapheme for nasal codas usually romanised as n. This structure had some scholars label the system moraic instead of syllabic, because it requires the combination of two syllabograms to represent a CVC syllable with coda (i.e. CVn, CVm, CVng), a CVV syllable with complex nucleus (i.e. multiple or expressively long vowels), or a CCV syllable with complex onset (i.e. including a glide, CyV, CwV).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คะนะ (仮名) เป็นสคริปต์ภาษาญี่ปุ่น syllabic เป็นส่วนหนึ่งของญี่ปุ่นที่เขียนระบบต่างกับตัวอักษรจีน logographic ที่รู้จักกันในประเทศญี่ปุ่นเป็นตัวอักษรคันจิ (漢字) มีสคริปต์คะนะสาม: ฮิระงะนะใช้แบบทันสมัย (ひらがな), สมัยทะแองกูลาร์ (カタカナ), และใช้ syllabic เก่าของคันจิที่เรียกว่าคน ' yōgana (万葉仮名) ที่โบราณทั้งนั้น Hentaigana (変体仮名 "ตัวแปรคะนะ") เป็นศาสตร์ย่อยของฮิระงะนะมาตรฐานทันสมัย ในสมัยที่ญี่ปุ่น ฮิระงะนะและคะทะคะนะได้โดยตรงที่เกี่ยวข้องชุด (ชุดตัวอักษรที่แสดงเสียงเดียวกัน)นอกจากนี้ยังใช้คาทาคานะ ด้วยเพิ่มกี่เขียนไอนุ คะนะใช้ในไต้หวันเป็นเงา (furigana) สำหรับอักขระภาษาจีนในระหว่างการจัดการญี่ปุ่นไต้หวัน ดูไต้หวันคะนะแต่ละอักขระคะนะ (syllabogram) ตรงกับเสียงหนึ่งในภาษาญี่ปุ่น นี้อยู่เสมอ CV (พยัญชนะเริ่ม มีนิวเคลียสสระ), ka, ki ฯลฯ หรือ V (สระ), เช่น a, i, etc. แต่เพียงผู้เดียวยกเว้นตัวใด C สำหรับโพรงจมูก codas romanised มักจะเป็น n โครงสร้างนี้มีนักวิชาการบางคนป้ายชื่อระบบ moraic แทนการเน้นพยางค์ เนื่องจากมันต้องทั้งสอง syllabograms แสดงเป็น CVC syllable กับ coda (เช่น CVn, CVm, CVng), ตัวสะกดของ CVV ด้วยนิวเคลียสที่ซับซ้อน (เช่นหลาย หรือสระยาว expressively), หรือตัวสะกด CCV กับเริ่มซับซ้อน (เช่นรวมถึงการร่อน CyV, CwV)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Kana (仮名?) เป็นสคริปญี่ปุ่นพยางค์เป็นส่วนหนึ่งของระบบการเขียนภาษาญี่ปุ่นเทียบกับตัวอักษรจีน logographic ที่รู้จักในญี่ปุ่นคันจิ (漢字) มีสามสคริปต์คะคือฮิรางานะเล่นหางที่ทันสมัย ​​(ひらがな), คาตาคานะเชิงมุมที่ทันสมัย ​​(カタカナ) และการใช้พยางค์ที่เก่าแก่ของตัวอักษรคันจิเป็นที่รู้จักกันมันโยงะนะ (万葉仮名) ที่บรรพบุรุษทั้ง Hentaigana (変体仮名"ที่แตกต่างกันคะ") เป็นสายพันธุ์ที่ทางประวัติศาสตร์ของฮิรางานะมาตรฐานที่ทันสมัย ในปัจจุบันญี่ปุ่นฮิรางานะและคาตาคานะได้โดยตรงสอดคล้องชุดตัวอักษร (ชุดที่แตกต่างกันของตัวละครที่เป็นตัวแทนของเสียงเดียวกัน) คาตาคานะเพิ่มเติมด้วยไม่กี่นอกจากนี้ยังใช้ในการเขียนไอนุ Kana ที่ใช้ในไต้หวันเป็นมันวาว (Furigana) สำหรับตัวอักษรจีนในช่วงการบริหารของญี่ปุ่นไต้หวัน ดูไต้หวันคะนะคะตัวละครแต่ละคน (syllabogram) สอดคล้องกับเสียงในภาษาญี่ปุ่น นี้อยู่เสมอ CV (เริ่มมีอาการสอดคล้องกับสระนิวเคลียส) เช่นกา, ki, ฯลฯ หรือ V (สระ) เช่นผมเป็นต้นมีข้อยกเว้นเพียงอย่างเดียวของอักษร C สำหรับ Codas จมูก romanised มักจะเป็น n โครงสร้างนี้มีนักวิชาการบางคนติดป้าย moraic ระบบแทนพยางค์เพราะต้องใช้รวมกันของสอง syllabograms จะเป็นตัวแทนของพยางค์ CVC กับตอนจบ (เช่น CVn, CVM, CVng) พยางค์ CVV กับนิวเคลียสที่ซับซ้อน (เช่นสระหลายหรือยาวครุ่นคิด ) หรือพยางค์ CCV กับการโจมตีที่ซับซ้อน (เช่นรวมทั้งร่อน, CyV, CWV)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คานะ ( 仮名 ? ) เป็นสคริปต์พยางค์ของญี่ปุ่น ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของระบบเขียนภาษาญี่ปุ่นเทียบกับ logographic ภาษาจีนอักขระคันจิ ( รู้จักกันในญี่ปุ่นเป็น漢字 ) มีสามสคริปต์ : ฮิระงะนะคานะเล่นหางสมัยใหม่ ( ひらがな ) , คาตาคานะเชิงมุมสมัยใหม่ ( カタカナ ) และพยางค์เก่าใช้คันจิที่รู้จักกันเป็นมันโยงะนะ ( 万葉仮名 ) ที่เป็นบรรพบุรุษของทั้งสอง ( 変体仮名 hentaigana ," ตัวคานะฮิระงะนะ ) มีประวัติสายพันธุ์ของมาตรฐานที่ทันสมัย ในภาษาญี่ปุ่นฮิระงะนะคาตาคานะได้โดยตรงและทันสมัย สอดคล้องชุดอักขระ ( หลายชุดตัวอักษรแทนเสียงเดียวกัน )

นะคะ มีไม่กี่เพิ่มเติม นอกจากนี้ยังใช้ในการเขียนภาษาไอนุ . คานะใช้ไต้หวันเป็นเงา ( ต่างกัน ) ตัวอักษรจีนในช่วงการปกครองของญี่ปุ่น ไต้หวันเห็นชาวไต้หวัน คานะ คานะ

แต่ละตัวละคร ( syllabogram ) สอดคล้องกับหนึ่งเสียงในภาษาญี่ปุ่น นี่เป็น CV ( พยัญชนะกับสระเริ่มนิวเคลียส ) เช่น กา กี ฯลฯ หรือ V ( สระ ) เช่น ผม เป็นต้น แต่เพียงผู้เดียวกับข้อยกเว้นของ C หน่วยอักขระสำหรับช่องจมูก CODAs มักจะ romanised เป็นเอ็น โครงสร้างนี้มีนักวิชาการบางคนฉลากระบบ moraic พยางค์แทน ,เพราะมันต้องมีการรวมกันของทั้งสอง syllabograms แสดง CVC พยางค์ที่มีหาง ( เช่น cvn CVM , , , cvng ) พยางค์ CVV กับนิวเคลียสที่ซับซ้อน ( เช่นหลายหรือ Expressively เสียงสระยาว ) หรือ CCV พยางค์เริ่มซับซ้อน ( เช่นรวมถึงเหิน cyv cwv , )